Ο ύπνος αργεί να έρθει...
Αλλά τελικά έρχεται...
Η μέρα τελειώνει χωρίς να ξέρω αν πρέπει να πω "επιτέλους" ή "γαμώτο"...
360 χλμ, 6 ώρες οδήγησης, μ.ω.τ. 59 χλμ...
Καμία άλλη μηχανή στο δρόμο...
Η μοναξιά του αναβάτη...
Ο ύπνος αργεί να έρθει...
Αλλά τελικά έρχεται...
Η μέρα τελειώνει χωρίς να ξέρω αν πρέπει να πω "επιτέλους" ή "γαμώτο"...
360 χλμ, 6 ώρες οδήγησης, μ.ω.τ. 59 χλμ...
Καμία άλλη μηχανή στο δρόμο...
Η μοναξιά του αναβάτη...
Λίγο πριν την Ελατού σταματώ σε ένα στέκι κυνηγών για τον πρωϊνό μου καφέ...
Εκεί ο κ. Γιάννης με το Kawasaki GPZ900R, στο οποίο έχει βάλει πια τιμόνι γιατί "με τα clipon πιανόταν η πλάτη μου"...
Κι ο μικρός του εγγονός, ο Νώντας ο οποίος λατρεύει να ανεβαίνει στη μηχανή του παππού και να κάνει "βρουμ βρουμ"...
Βγαίνοντας να φύγω, αρχίζει να ψιλοβρέχει...
Χαμογελώ...
"Ευκαιρία να δοκιμάσουμε τι λένε τα νέα μας GoreTex και να απολαύσουμε τη μυρωδιά του φρεσκονοτισμένου χώματος"...
Τότε καταλαβαίνω πως έχω ξεχάσει κάτι στο πανδοχείο: τις σκέψεις μου...
Πίσω στο δρόμο...
Λίγο μετά τη Λιμνίτσα διασταυρώνομαι με πέντε BMW 1200GS, τα οποία ανταποδίδουν το χαιρετισμό μου...
Συνεχίζω προς Ναύπακτο, προσέχοντας αρκετά μιας και το ψιλόβροχο εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από την μπόρα...
Ο δρόμος σε γενικές γραμμές καλός, αν και θέλει λίγη προσοχή με τα μπαλώματα που έχει εδώ κι εκεί...
Φτάνω στο Χάνι της Ρερέσης, όπου...
...πέφτω πάνω στην εκδρομή της Αχ.Λε.Μο.
Ο Μάρκος (Timberg) και ένας φίλος του Θανάση (zoropatra) που έχει βγάλει βόλτα το Ζ750 του τελευταίου για να μη σκουριάσει...
![]()
Κάνω ένα τσιγάρο με τα παιδιά και φεύγω...
Πριν τη Ναύπακτο βάζω βενζίνη και παίρνω το δρόμο για Ιτέα...
Για το δρόμο μέχρι την Ιτέα δε χρειάζεται να πω πολλά, οι περισσότεροι τον έχετε κάνει και κάποιοι από εσάς έχετε χαϊδέψει με τις ξύστρες σας την καλή άσφαλτο στις γρήγορες στροφές...
Έχω πιάσει ένα γρήγορο ρυθμό και απολαμβάνω τη διαδρομή...
Η Viagra, μετά την ταλαιπωρία της στα κλειστά ορεινά κομμάτια το απολαμβάνει ως γνήσιο sport tourer...
Μετά από μια στάση στην Ιτέα, ακολουθώ το δρόμο για Δελφούς - Αράχωβα - Λειβαδιά - Αλίαρτο - Θήβα...
Το κομμάτι από Ιτέα μέχρι και Λειβαδιά πανέμορφο, με πολλές ανοιχτές και γρήγορες στροφές...
Οδηγώ με μια έκτη σχέση στο κιβώτιο, ήρεμα και σβέλτα...
Μια στάση μετά την Αράχωβα για αναμνηστική φωτογραφία...
![]()
Συνεχίζοντας το δρόμο μου, ανταλλάσσω πολλούς χαιρετισμούς με άλλους μοτοσικλετιστές...
Ό,τι κι αν είχε απομείνει από το σκοτάδι των σκέψεων μου χάνεται πια στο φως του σινιάλου προς χαιρετισμό...
Τα χιλιόμετρα φεύγουν πολύ γρήγορα πια, χάρη στον ανοιχτό δρόμο...
Φτάνω στα Σ.Ε.Α. Σχηματαρίου όπου κάνω ένα τηλεφώνημα στον παράξενο (συν)ταξιδιώτη μου για να δω αν θα είναι σπίτι για να περάσω να του αφήσω το δώρο του και να τον ευχαριστήσω...
Θα είναι εκεί, οπότε βάζω μια παράκαμψη στο δρόμο για το σπίτι...
Η τελευταία φωτογραφία...
![]()
Αγαπημένε μου παράξενε (συν)ταξιδιώτη,
Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες δύναμη και αφορμή να κάνω αυτό το ταξίδι...
Σ' ευχαριστώ που δέχθηκες το δώρο μου...
Σ' ευχαριστώ που γι' αντάλλαγμα μου έδωσες τις σκέψεις σου...
Τώρα έχω λόγο να ταξιδέψω ξανά...
THE END
Υ.Γ. : 762 χλμ, 12 ώρες οδήγησης, μ.ω.τ. 63 χλμ.
ΟΠΟΙΟΣ ΞΑΝΑΠΑΕΙ ΠΡΟΣ ΣΤΡΩΜΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΘΑ ΦΑΕΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΟ ΔΕΛΕΑΡ
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
-Have you any famous last words?
-..Not Yet!
-"Not yet"!? Is that famous?
Να 'σαι πάντα καλά!!!!!![]()
![]()
....Έχω επιλεκτική ακοή. Συγνώμη δεν επιλέχτηκες.......