Κρύψου.....

[ronin1]

είναι αλήθεια οτι μερικες φορες νιωθω ξ γω την αναγκη να κρυφτω..

μου παρεχει μια ασφαλεια...μια δικη μου γωνια...

νομιζω πως δεν μπορω να επικοινωνησω με καποιους..κ απορω..μηπως εγω ειμαι τελικά λάθος?μήπως τελικα΄ειμαι τοσο μυστηριος?

ή εχουν γινει τοσο σαπιοι αυτοι....τοσο αθλιοι..

φρικαρεις , κρυβεσαι το φιλοσοφεις..

ειναι ομως αλλες στιγμες..που παιρνω το ποδηλάτο..βγαινω κ τρεχω..παω ταπα μεσα στα στενα..σφηνες..διηθησεις...

κ βλεπω γνωστους..βλεπω ανθρωπους που ειχα καιρο να δω..

που ισως μου χαν λειψει κ δε το ειχα καταλαβει...

βλεπω αλλα χαμογελα..διαφορετικα..πιο ανθρωπινα..πιο ομορφα..χαιρετω..με καλημεριζουν..πειραζω με πειραζουν..

νιωθω καλυτερα..δε θελω να κρυφτω τωρα..ειμια πιο αναλαφρος λες τωρα μεσα σου..

μηπως τελικα θα ηταν καλυτερο να βγαιναμε απο το ''καβουκι'' μερικες φορες..

κ να δωσουμε ενα χαμογελο επιπλεον σε ενα φιλο?..σε ενα συναδελφο..στο γειτονα..

να γινουμε πιο ανθρωποι?

οτι δινεις παιρνεις λενε..

ισως κανουμε τον κοσμο πιο ομορφο αν το σκεφτομαστνα ολοι αυτο.. ο καθενας ξεχωριστα..εγω τελευταια το προσπαθω..

[675]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ronin1
είναι αλήθεια οτι μερικες φορες νιωθω ξ γω την αναγκη να κρυφτω..

μου παρεχει μια ασφαλεια...μια δικη μου γωνια...

νομιζω πως δεν μπορω να επικοινωνησω με καποιους..κ απορω..μηπως εγω ειμαι τελικά λάθος?μήπως τελικα΄ειμαι τοσο μυστηριος?

ή εχουν γινει τοσο σαπιοι αυτοι....τοσο αθλιοι..

φρικαρεις , κρυβεσαι το φιλοσοφεις..

ειναι ομως αλλες στιγμες..που περνω το ποδηλάτο..βγαινω κ τρεχω..παω ταπα μεσα στα στενα..σφηνες..διηθησεις...

κ βλεπω γνωστους..βλεπω ανθρωπους που ειχα καιρο να δω..

που ισως μου χαν λειψει κ δε το ειχα καταλαβει...

βλεπω αλλα χαμογελα..διαφορετικα..πιο ανθρωπινα..πιο ομορφα..χαιρετω..με καλημεριζουν..πειραζω με πειραζουν..

μηπως τελικα θα ηταν καλυτερο να βγαιναμε απο το ''καβουκι'' μερικες φορες..

κ να δωσουμε ενα χαμογελο επιπλεον σε ενα φιλο?..σε ενα συναδελφο..στο γειτονα..

να γινουμε πιο αννθρωποι?

οτι δινεις παιρνεις λενε..

νιωθω καλυτερα..δε θελω να κρυφτω τωρα..ειμια πιο αναλαφρος..

ειναι κατι απολυτα ανθρωπινο το να θες να κρυφτεις ητε να βγεις και να ζησεις!

ταυτιζομαι αρκετα με οσα εγραψες,
προσωπικα μου τυχαινει συχνα να βλεπω ή να παρευρισκομαι με κοσμο που δεν ταιριαζω ουτε καν μπορω να επικοινωνησω,
ειναι μερικοι ανθρωποι που απλα δεν υποστηριζουν την βιολογικη ονομασια που τους εδωσε ο θεος ητε δεν υποστηριζουν-χρησιμοποιουν μερικες απο τις αρετες που τους εδωσε οπως το ανθρωπινο μυαλο...τοτε ειναι που εχω την αναγκη να βρω ενα μερος να κρυφτω, να καθησω μονος να σκεφθω, να φιλοσοφησω ισως (αν κ δεν μ αρεσει τοσο αυτη η εκφραση)

αλλες φορες ομως ειναι εκεινες που τελικα ναι! βλεπω οτι υπαρχουν και εκεινοι που αξιζει να μιλησεις μαζι τους, εκεινοι που θα σε σεβαστουν και θα υποστηριξουν τη παρεα σου...
τοτε ειναι που θελω να βγω εξω να πω μια καλημερα , να ζησω!

[Gandalf dr685sm]

μα μηχανή δεν σημαίνει φευγιό... ούτε ρίσκο με τον θάνατο...

είναι απλά ενας τρόπος να απολαύσεις την ζωή όσο και κάποιοι άλλοι. Το ρίσκο είναι και αυτό αντίστοιχο με την βαθμίδα ευχαρίστησης που έχεις... με το ποσό της ζωής που απολαμβάνεις.

Δεν αποφεύγεις την ζωή , την απολαμβάνεις απλά στο μέγιστο... μέσα απο την ελευθερία κίνησης που έχει το όχημα και μέσα απο την ευεξία που δημιουργείται.
Πόσο μάλλον όταν έχεις και παρέα μαζί στον δρόμο.

Gandalf

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Panos82gr
Hρθε και στάθηκε πάνω απ' την αστραφτερή Machules. Mε νωχελικές κινήσεις πέρασε στα χέρια του ένα ζευγάρι μαύρα γάντια κεντημένα όλο μ' ασημόκαρφα. Mετά φόρεσε τα γυαλιά του... Kοιτάχτηκε στο καθρεφτάκι.

Δεν καταλαβαίνω κανέναν, μουρμούρισε μέσ' απ'τα δόντια του και σήκωσε αργά το πόδι του, το ζύγιασε και το τίναξε με δύναμη πάνω στο πεντάλ, καθώς τα γαντοφορεμένα χέρια του πέταξαν κι άρπαξαν το στριφτοκέρατο τιμόνι. Mαρσάρισε σκληρά, ώσπου ένα σύννεφο σκόνης ξεσηκώθηκε και τον τύλιξε. Mετά, πάντα χωρίς να βιάζεται, καβάλησε τη μοτοσυκλέτα. Kοίταξε δεξιά, αριστερά, κι ύστερα σφίγγοντας τη Machules μές στα σκέλια του, έδωσε όλο το γκάζι κι αναδύθηκε μέσα απ' το γαλανό σύννεφο της εξάτμισης σαν μαύρος άγγελος εκδικητής, ιππεύοντας τα εκατόν είκοσι βρυχώμενα μίλια της και χύθηκε στην άσφαλτο χαράζοντας μια ασημένια λάμψη μές στ' απομεσήμερο...

Hταν Παρασκευή, ξημερώματα του κερατά. Δυό μέρες πρίν γνωρίσει την Tερέζα.


Orgismenos Balkanios

Καλα εννοειτε πως μολις διαβασα Machules σκεφτηκα "οργισμενος βαλκανιος".Καταπληκτικο βιβλιο απο τον "γλυκεια συμμορια"
Μηπως θυμασε το περιστατικο με τη φετα;Μου χει κολλησει στη μνημη σα βεντουζα.Εκει πηρα ενα μαθημα

[Maira]

Δεν με πειράζει που είμαι γυναίκα και οδηγώ μηχανή, δε με πειράζει που κάποιοι κρίνουν επιφανιακά!!! Μα είναι αλήθεια, δε μας βλέπουν! Εσένα, εμένα, την κάθε μηχανή. Δεν υπάρχουμε για τα λίγα αυτά δευτερόλεπτα που είναι αρκετά για να σε στείλουν μέρες ή μήνες στο κρεβάτι. Δε μας βλέπουν. Είμαστε ήδη κρυμένοι πίσω από τα τζάμια των αυτοκινήτων, πίσω από την γωνία του δρόμου.


Πατάμε σε μια διαχωριστική και πάμε! 'Ολοι το ξέρουμε πως κατά βάθος έχουμε διαλέξει επικίνδυνη ζωή, επικίνδυνες διαδρομές, επικίνδυνα χόμπι. Κι όμως, αίσθηση του γκριπ στο χέρι να σου γαργαλάει την παλάμη καθώς προσπαθείς να προσαρμόσεις την ταχύτητά σου, καθώς προσπαθείς να μετριάσεις το απρόοπτο.


Ναι κρύβομαι πίσω από ένα κράνος, από ένα ζευγάρι γιαλιά, από ένα μπουφάν, γιατί αυτό που είναι μέσα σε όλα αυτά το θέλω ακέραιο. Κρύβομαι από τον τυπά που με κοιτάει στο φανάρι περιμένοντας το πράσινο φως, για να μην μπορέσει ποτέ να διακρίνει την τρέλα που κρύβεται πίσω από όλα αυτά, να μην μπορέσει ποτέ να καταλάβει γιατί είμαι εκεί, στις δύο ρόδες, παίζοντας τη ζωή μου κάθε μέρα. Κρύβομαι από όλους αυτούς που ίσως θα ηθελαν να μου αλλάξουν γνώμη.


Μαζί με τη μικρή μου κρύβομαι για να μπορώ να ζω ελεύθερη!!!!

[Nikoskazer2000]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira
Κρύβομαι από τον τυπά που με κοιτάει στο φανάρι περιμένοντας το πράσινο φως...

Και που να δείς πως κάνουν αμα φοράς ζελατίνα καθρέφτη!
Το παίζουν και καλά cool ρεισόνια της καφετέριας και κάνουν πως δεν κοιτούν αλλα ολο και κλεφτές ματιές ρίχνουν γιατί τρελαίνονται που δε μπορούνε να δούν καθόλου χαρακτηριστικά προσώπου και λυσιούνε ΤΕΛΕΙΩΣ, φεύγουν με σούζες και πολύ σούπερ-γαμαουα μαγκιά. :rotflmao:

[gcrook]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira

Ωραια φωτο δε λεω αλλα φορα κατι θα πουντιασεις....:rotflmao:
Παει δεν θα κοιμηθω σημερα...:hypnotize

[Nikoskazer2000]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
Ωραια φωτο δε λεω αλλα φορα κατι θα πουντιασεις....:rotflmao:
Παει δεν θα κοιμηθω σημερα...:hypnotize

Υγρά όνειρα...γλυκό αγόρι;

[panagiotispapa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira

:a32: :a32: :a32:

[675]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Nikoskazer2000
Υγρά όνειρα...γλυκό αγόρι;

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[arxaios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin

είμαι από πολύ τυχερή γενιά
οδήγησα όλα τα αγρια σκυλιά τις εποχής μου
ξεχυνόμουν στους δρόμους με το κακό να ουρλιάζει ξεμπούκωτο
ποτέ δεν χωνόμουν μέσα σε καβούκια
ποτέ δεν φόραγα ούτε ένα τζαμι στα ματια

ήμουν ελεύθερος υπέροχος χαρούμενος
ξεχυνομουν με το ουρλιαχτό στους δρόμους
ποτε είχε δυο ποτε τρεις ποτε τέσσερις κυλίνδρους
και μια φορα είχε 6

δεν σκεφτόμουν ποτε να μπω σε καβούκι
τα καρα ήταν λιγοστά
και όμως

σε δρόμους δύσκολους είδα τον θάνατο να παίρνει φίλους φίλους φίλους φίλους
εγώ έμεινα τυχερός δεν έμπαινα σε καβούκι


ήμουν τυχερός
όχι ο φίλος μου ο παύλος που εγώ πήρα τα μυαλά του στα χερια μου
και τόσοι άλλοι που χάθηκαν χωρίς να τους δω

γιατί είμασταν ελεύθεροι δεν μπαίναμε σε καβούκι

σήμερα

ας γεννιόμαστε μέσα σε αυτό το καβούκι ας μην βγαίναμε ποτε
ας ήμουν νονός στα παιδιά του Παύλου που δεν έκανε ποτε
ας συνεχίζαμε τα γέλια με τα μικρά άπειρα στόματα μας

για ένα καβούκι δεν ζει δεν ονειρεύεται δεν υπάρχει

ας κρυβόμουν με κάθε τρόπο ας έφτανα σε προορισμούς που όλοι θα με έβλεπαν θα με αναγνώριζαν θα με ποθούσαν όχι εγώ ήμουν τυχερός

εγώ είμαι πολύ τυχερός είδα τον θάνατο διπλα μου τον είδα να με προσπερνάει
μέσα στην γαμημένη μνήμη μου έχει μείνει το ελεύθερο κεφάλι του πάνω στην πόρτα του κάρου
ας φοράγαμε ένα γαμημένο καβούκι ας μην είμαστε ελεύθεροι ας κρυβόμασταν


ας κρυβόμασταν γαμώτο

+ 1
Για πρώτη φορά πραγματικά μιλάς εκ μέρους πολλών εδώ μέσα ..............
Καληνύχτα ..............

[675]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
ime apo poli tixeri genia
odigisa ola ta agria skilia tis epoxis mou
ksexinomoun stous dromous me to kako na ourliazi ksempoukopto
pote den xonomoun mesa se kavoukia
pote den foraga oute ena tzami sta matia

imoun elef8eros iperoxos xaroumenos

ksexinomoum me to ourliaxto stous dromous
pote ixe dio pote tris pote teseris kilindrous
ke mia fora ixe 6

den skeftomoun pote na mpo se kavouki
ta kara itan ligosta
ke omos

se dromous diskolous ida ton 8anato na perni filous filous filous filous
ego emina tixeros den empena se kavouki

imoun tixeros
oxi o filos mou o pavlos pou ego pira ta miala tou sta xeria mou
ke tosi ali pou xa8ikan xoris na tous do

giati imastan elef8eri den mpename se kavouki

simera

as geniomaste mesa se afto to kavouki as min vgename pote
as imoun nonos sta pedia tou pavlou pou den ekane pote
as sinexizame ta gelia me ta mikra apira stomata mas

gia ena kavouki den zi den onirevete den iparxi

as krivomoun me ka8e tropo as eftana se proorismous pou oloi 8a me evlepan 8a me anagnorizan 8a me po8ousan oxi ego imoun tixeros

ego ime poli tixeros ida ton 8anato dipla mou ton ida na me prospernai
mesa stin gamimeni mnimi mou exi mini to elef8ero kefali tou pano stin porta tou karou
as foragame ena gamimeno kavouki as min imaste elef8eri as krivomastan


as krivomastan gamoto

παρα πολυ ομορφο κειμενο ειλικρινα...πολυ καλο!!

[Maira]

Και υπάρχουν και οι ώρες εκείνες που θες να κρυφτείς πίσω από τον αέρα, πίσω από το κρύο που σου ανατριχιάζει το δέρμα. Θες να κρυφτείς πίσω από σκέψεις καθώς πας γρήγορα. Της μιλάω κι εκεινη σήμερα μου απαντάει! Έχουμε ανοίξει διάλογο. Μου κάνει ερωτήσεις, μου βάζει δύσκολα! Μα ξέρει! Ακολουθεί το κάθε μου βήμα, το κάθε τράβηγμα του γκαζιού. Υπάκουη θελει κι εκείνη να φτάσει, να ανακαλύψει αν οι σκέψεις οδηγούν στο σωστό δρόμο. Ο αέρας κρύος. Τον νοιώθω σε όλο το πρόσωπο. Δεν φοράω κράνος. Μαλακία θα πει κάποιος. Ναι είναι. Μα είναι οι στιγμές που δε σε νοιάζει. Απλά να έχεις μια δικιολογία για τα κόκκινα μάτια, για τα δάκρια που κύλισαν. Να μπορείς να κρυφτείς στον αέρα και όχι στο κράνος. Να μην ντρέπεσαι που δακρίζεις γιατί ξέρεις να το κρύψεις πίσω από φθηνές δικιολογίες! Πάντα υπάρχουν δικιολογίες.


Κρύψου κι απόψε με τον πιο φανερό τρόπο. Φόρα το παγερό σου βλέμα και οδήγα αργά. Να σε προσπερνάνε οι σκέψεις. Να μην τις προλαβαίνεις. Κρύψου μέσα στο σκοτάδι αυτής της νύχτας, πίσω από τον κρύο αέρα, πίσω από ένα τιμόνι που πάντα σε έκανε να μπορείς να κρύβεσαι όπου κι αν είσαι!!!


Κρυφά ταξίδια!!!!

[Maira]

..

[TROOPER]

κρυφτηκα