MΑΘΗΜΑ ΧΩΜΑΤΙΝΟΥ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥ

[taxydromos]

ο σκυλακος του εντουροτσοπανη ηταν πολυ πεινασμενος τελικα...

[taxydromos]

[taxydromos]

ο Κωστας Αργυριου φορτιζει το africa του $py

[taxydromos]

DimChios

[taxydromos]

sas

[taxydromos]

$py

[taxydromos]

τελος......road spirit

[road spirit]

ήταν γαμάτα!!! Και παρόλο που αν υπήρχε βραβείο για την κουλάντζα της ημέρας θα το έπαιρνα σιγουρα εγω, πρέπει να πω οτι το ευχαριστήθηκα και έχω πορωθεί, και ας μην μπορουσα να κάνω ουτε τα μισά απο όσα μας είπε ο χελιώτης.

Ξεκινώντας, ο τύπος με έστειλε αδιάβαστο, τον κοίταζα με τα μάτια γουρλομένα και λέω πλάκα μας κάνει. Για πείτε ρε σεις: με το ένα χέρι μονο στη μοτο και να πλαγιάζεις έτσι στο χώμα, γιατί ένοιωθα ότι δεν το "ειχα" καθολου??? μα καθόλου??

Μετά άρχισα να σκέφτομαι οτι μάλλον το σημερινό μάθημα απευθυνεται σε αναβάτες με λιιιιιιγο περισσότερη εμπειρία σε χώμα. Αφενός ήταν το εδαφος. Σε συνδυασμό με τη βροχή και με το σκάψιμο απο τα 1000άρια, δημιούργήθηκε ένα τεραίν (στις στροφές) στο οποίο εγω ΔΕΝ έχω ξαναπατήσει με μοτο ποτέ. Είναι λογικό να με πάει λίγο κλάσιμο? έ?

Μετά έβλεπα που αρκετοί είχαν τρακτερωτά, το δικο μου φορούσε τα μαμά, σχεδόν ασφάλτινα... που πα ρε καραμήτρο στη χωμάτινη γλίτσα ή στη πούδρα που αφήναν τα σκαφτικά ??

και τέλος δεν κατάφερα να νικήσω το ψυχολογικό κομάτι, του πρόσφατα σπασμένου αριστερού μου ποδιού. Χοντρή μαλακία η ψυχολογία.
Το πόδι όμως, όπως φάνηκε προς το τέλος δεν ήταν μονο ψυχολογικό, αλλά και σωματικό, γιατί απο κάποια στιγμή και έπειτα έμεινα απο δύναμη στο αριστερό πόδι, το γόνατο με ενόχλησε έντονα και δεν μπορούσα να πατήσω στο μαρσπίε, ούτε να στηριχθώ εκεί
για να μετατοπίσω το βάρος μου, ή τη μέση μου, ή να αποφορτήσω τα χέρια... σκατούλες!

Βέβαια, αυτο που παρατήρησα και μου έδωσε θάρρος είναι ότι - μέχρι να έρθει η στιγμή που "εγκατέλειψα" απο γόνατο - γύρο με το γύρο ένιωθα πιο άνετα, και το βλέμμα πήγαινε ενα κλικ πιο μπροστά. Παράλληλα, εκεί που στην αρχή ένιωθα τους τροχούς να φεύγουν απο κάτω μου (ψυλογικό, ξέρω), σταδιακά, αυτό το ξέχασα και δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα, σε κάποια κομμάτια.

Με το ένα χέρι πάντος ΔΕΝ πήγα! (η δικιά μου COTA δεν έγινε pull out!!: lol: ). Θέλω να πιστέυω οτι με χρονο πάνω στη σελά και σε χώμα τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.
και πείτε μου τώρα σεις, πως γίνεται με τοσα αρνητικά σημεία, να λέω οτι πέρασα καταπληκτικά και οτι θέλω και άλλο???


Στο θέμα της διοργανωσης, τα είπε ο ταχυδρόμος πριν. Απλά πολύ σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους που με μεράκι και αφιλοκερδώς παρείχαν ενα πολύ όμορφο σεμινάριο... και μια πολύ καλή παρέα. Γιατί εδειξαν οτι ήθελαν την παρέα πάνω απο όλα.

[MikeG]

[road spirit]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Ωρα Ελλαδος 16:35

Επέστρεψα!
...
...
....

Μήτσε, ρε φίλε χαρα στο κουράγιο σου! Δεν εχω λόγια! άσε που έμεινα μαλάκας ετσι όπως τη πήγαινες τη μπέμπα σου με το ενα χέρι!

[BIG BLACK]

Και κρύο είχε, και βροχή είχε, και ήλιο είχε, και ανώδυνες πτώσεις είχε,

και γέλιο και σάντουιτς είχε.

Ο τρόπος μετάδοσης του μαθήματος από τον Χελιώτη ήταν άμεσος

και με δόσεις χιούμορ.

Δεν περίμενα ότι το θεριό (το πουλμανάκι που έλεγε ο Χελιώτης)

μπορεί να πλαγιάσει έτσι στο χώμα και να ανεβοκατεβαίνει πέτρες σαν ποδήλατο.

Πάντα τέτοια παιδιά.

[STOYBI]

Ωραιοι !!!!

Μπραβο παιδια !!!!

[TROOPER]

μαγκες

[devil's animal]

[marios8]