Mia xalari bolta
Εδώ και πολύ καιρό σκαφτόμουνα να γράψω για αυτό το ταξίδι, η πιο σωστά αυτήν την μεγάλη βόλτα. Η προτροπή του τύφου βοήθησε « γράψε ρε κάτι» Καλά λοιπόν θα γράψω!
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην Ίλια και στον καπετάνιο για όλη την βοήθεια που μας πρόσφεραν. Να ‘είστε καλά βρε παιδιά!
Δεν το γράφω στα ταξιδιωτικά γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται για ταξιδιωτικό. Ήτανε μια βόλτα….η αρχή των καλοκαιρινών διακοπών, η εκπλήρωση των χειμερινών μας πόθων. Να φύγουμε από το κρύο , την υγρασία το καθημερινό μποτιλιάρισμα και να χαρούμε, να χαρούμε ελεύθερη, ευχάριστη και ξέγνοιαστη οδήγηση στους γερμανικούς και ιταλικούς αυτοκινητόδρομους!
Έχει φωτογραφίες, λίγες….αργότερα.
Όλο το χειμώνα συζητάγαμε, και σχεδιάζαμε αυτήν την βόλτα. Ο «έμπειρος» τύφος με συμβούλευε: τι πρέπει να κουβαλάμε μαζί μας, πόση ώρα θα μας πάρει…το που θα διανυκτερεύσουμε πόσα θα κοστίσει μπλα μπλα μπλα.
Καλά από το ένα αυτί μπαίνανε και από άλλο βγαίνανε! :-)) λες και εγώ δεν είχα ξανακάνει τέτοια ταξίδια με όλων σχεδόν τα μεταφορικά μέσα από τα γεννοφάσκια μου.
Ζήτηση στην συζήτηση και τελικά μπήκε το προσωπικό μας στοίχημα! Μπορούμε να το κάνουμε απευθείας…χωρίς διανυκτέρευση! Θα φύγουμε το μεσημέρι από Ολλανδία και χαλαρά το πρωί θα είμαστε Ιταλία. Αρκεί να μην έβρεχε.
Τα πάντα εξαρτιόνταν από τον κολοκαιρο της βορείου Ευρώπης.
Τύφος, « θα ξεσκιστεί στην βροχή, ξέρω εγώ, κάθε χρόνο έτσι πάω … τουλάχιστον μέχρι την Νηρεβεργη θα βρέχει…και μετά είναι και οι Άλπεις…»
Κροκόδειλος « δεν θα βρέχει ρε, να είσαι θετικός…σου λέω, δεν θα βρέχει, χαλάρωσε. Να δεις θα πάμε γαμάτα»
« καλά άμα βρέχει βλέπουμε…λες και δεν ξέρουμε από βροχή…το πολύ πολύ αν χρειαστεί θα το πάμε τουριστικά, σαν τον καπετάνιο, και ας κάνουμε 5 μέρες να φτάσουμε»
Τύφος « θα βρέχει σίγουρα» …. « ειδικά στις Άλπεις δεν το γλιτώνουμε το μπάνιο»
« και στο Βουρτζμπουρκ, σκατα, κάθε χρόνο τα ιδία »
Κροκόδειλος « ε καλά, ας βρέχει έχουμε αδιάβροχα, λες και δεν ξέρουμε από βροχή»
« αλλά σου λέω δεν θα βρέχει»
« :-)) τα κανόνισα »
Τύφος « τα αδιάβροχα τα δοκίμασα πέρυσι…κρατάτε καλά»
Κροκόδειλος « {πείραγμα} και άμα τα δούμε ζόρια πάμε και από Σαλτζουμπρκ από το τούνελ»
Τύφος « {αναστατωμένος} ΔΕΝ ΠΑΩ από εκεί…που με έστειλες την άλλη φορά και κόντεψα να πεθάνω….ΝΑ ΠΑΣ ΜΟΝΟΣ σου»
Κροκόδειλος « Χαλάρωσε…πλάκα σου κάνω…χαλαρά από Ινσπρουνγκ θα πάμε
Χαλαρά. Αυτή η λέξη εξελίχθητε σε οδοιπορικό ανέκδοτο.
Τύφος « καλά καλά θα δεις….πόσες μέρες θα σου πάρει να συνειδητοποίησης ότι είσαι στην Ελλάδα και δεν ΒΡΕΧΕΙ!»
Κροκόδειλος « θα αποφασίσουμε στο δρόμο, πηγαίνοντας και βλέποντας…διακοπές θα είμαστε!
Κροκόδειλος « λοιπόν ξεκινάμε Σάββατο πρωί…και παίρνουμε αν όλα πάνε καλά το καράβι της Κυριακής? Εντάξει? Εντάξει. Για να δούμε τι ώρα φεύγει»
…………….ψάξιμο…….συγκρίσεις……….
« ρε ‘συ, τυφ το καράβι της ANEK την παρασκευή από Αγκόνα είναι low season και καλύτερη τιμή, λες ? να την κάνουμε από την Πέμπτη?»
Τύφος « Πέμπτη; Πέμπτη!!!!! Γιατι όχι, άδεια εχω μπόλικη. Φύγαμε»
Και έτσι έγινε.
Συναντηθήκαμε στην δουλειά του Τύφου κατά της δέκα…..
Νωρίτερα βέβαια είχε πραγματοποιηθεί μια τηλεφωνική επικοινωνία:
Τύφος « άσε ρε, δεν μπορώ να χωρέσω τα πράγματα…δεν ξερω τι να αφήσω, γέμισα τις βαλίτσες και τα πράγματα περισσεύουν!»
Κροκόδειλος « ποιος ξέρει τι παπαριές θα κουβαλάς πάλι»
Τύφος « ε τι ρε ‘συ; Να μην πάρω το…ή το τάδε»
Κροκόδειλος « όχι ρε να μην πάρεις, την παλιό σαβούρα! Δεν πάμε στην Αφρική….ούτε σε κάνα πόλεμο! Αν χρειαστεί κάτι, θα το βρούμε στο δρόμο, στην Ευρώπη θα είμαστε για μια μέρα και μετά … σπίτι»
Τύφος «καλά θα δω τι θα κάνω, κάπως θα τα βολέψω. Εσύ βολεύτηκες?»
Κροκόδειλος « εγώ μια χαρά…δεν έχω και πολλά. Όλα τα απαραίτητα και είμαι σχετικά άδειος. Θα μπορούσα να αφήσω και το κασόνι ;-))»
Τύφος « Αποκλείετε! Κάτι θα ξέχασες! »
Κροκόδειλος « δεν ξέχασα τίποτα, απλά δεν κουβαλάω σαβούρα» τελικά είχα ξεχάσει κάτι μικροπράγματα, αλλά άνευ σημασίας.
Τύφος « ωραία, θα σου φορτώσω το αντίσκηνο»
Κροκόδειλος « τι το θες το γαμ@#% που θα μου το φορτώσεις κιόλας το κ@#$% μου! Ξέρω…ξέρω επίτηδες να με είμαι βαρύς να μην μπορώ να σου φύγω!» τελικά καλό μου έκανε το αντίσκηνο, μου βελτίωσε την αεροδυναμική και μπορούσα να ανεβώ πάνω από τα 200. Στην επιστροφή που δεν το είχα, τα 190 ήταν το όριο, μετά κούναγε άσχημα.
Όλη την τελευταία εβδομάδα -ες, έβρεχε, έβρεχε, έβρεχε, έβρεχε και έβρεχε. Μέχρι και την παραμονή της μεγάλης φυγής έβρεχε! Η πρόβλεψη για την Πέμπτη ήταν αρκετά θετικότερη βέβαια, με μια πολύ καλή πιθανότητα ηλιοφάνειας, αλλά και αντίστοιχα πολύ καλές πιθανότητες είχαν και οι κατά τόπου βροχοπτώσεις, από αυτές δηλαδή που όπου είσαι εσύ βρέχει και γύρω γύρω έχει λιακάδα ;-))
Ήμουν όμως αισιόδοξος, αυτή την φορά εμείς δεν θα είμαστε κάτω από το σύννεφο, το φελέκι μου.
Πέμπτη, η μόνη μέρα με καλές πιθανότητες για στεγνό καιρό. Η «συμφωνία έδειχνε έγκυρη!
Πρωινό ξύπνημα Πέμπτη, ανοίγω την κουρτίνα, και ΗΛΙΟΣ, με αρκετά σύννεφα βέβαια αλλά ήταν μια τέλεια μέρα για βόλτα. Καφές…ελαφρύ πρωινό και καλοκαιρινό ντύσιμο με το special καλοκαιρινό παντελόνι εργασίας καλοκαιρινό μπλουζάκι. Φόρτωμα η kawa ένας γρήγορος έλεγχος, λάδια, λάστιχα, αλυσίδα, φώτα! Όλα καλά. Το καλοκαιρινό δερμάτινο μπουφάν φυσικά με την επένδυση του, κράνος, γάντια και φύγαμε!
Ε δηλαδή, με μια γρήγορη παρένθεση στο βενζινάδικο. Φουλάρισμα, αέρας στα λάστιχα!
Όλα έτοιμα. Βέβαια από το κεφάλι μου δεν μπορούσα να βγάλω αυτή την εντύπωση που είχα όλη την εβδομάδα, ότι το μπροστινό λάστιχο έχανε αέρα και ένιωθα κάποιες στιγμές ένα ζόρισμα στους επί τόπου ελιγμούς. Βεβαία όσο έψαχνα δεν έβρισκα ελάττωμα, δεν έβλεπα να έχω πατήσει κάποια πρόκα και οι μετρήσεις της πίεσης δεν έδειχναν να χάνω αέρα. Κατέληξα ότι είναι ψυχολογικό. Ούτος η άλλως δεν είχα πρόβλημα στην οδήγηση. Για καλό και κακό πάντως αγόρασα ένα σετ για επισκευή ελαστικών.
Και όπως είπα συναντηθήκαμε στην δουλεία του τύφου όπου με περίμενε με ανυπομονησία να μου φορτώσει το αντίσκηνο…δυο σακίδια, αγνώστου βάρους.
Τώρα με το πόσο βάρος είχα φορτώσει τελικά το μιτάρι, δεν ξέρω, αλλά το διπλό σταντ στράβωσε.
Και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι, συγνώμη … η βόλτα μας…χαλαρά!
Απάντηση με παράθεση
..πιωμενος εισαι τρελλα ...
