Φευγω το πρωι απο το γραφειο να παω τραπεζες.
Βγαινοντας απο το στενο πισω απο το γραφειο μου με το αμαξι, φτανω στην διασταυρωση με τον κεντρικο δρομο κ περιμενω να αδειασει λιγο η κινηση ή να βρεθει ενας καλος ανθρωπος να με αφησει να βγω.
Εδω να θυμισω οτι στην Κυπρο που μενω τα αυτοκινητα κινουνται ''αναποδα'' απο οτι στην Ελλαδα, οποτε η περιγραφη μπορει να σας φανει αναποδη.
Βγαινοντας λοιπον στο δρομο κοιταω πρωτα δεξια.. τιποτα κινηση. Κοιταω αριστερα, κινηση. Βλεπω στο πεζοδρομιο στα αριστερα μου μαμα, μπαμπα, παιδακι σε καροτσακι κ παιδακι 3 χρονων στο χερι.
Ξανακοιταω δεξια, αρχιζει λιγακι να αραιωνει, βγαζω λιγακι τη μουρη μου. Τσεκαρω παλι απο την αλλη, το ιδιο. Η οικογενεια εχει σταματησει στο πεζοδρομιο κ δεν κατεβαινει στο δρομο. Κοιταω παλι δεξια, ενα φορτηγακι μου αφηνει προταιρετητα, σηκωνω το χερι για ευχαριστω, αφηνω το συμπλεκτη κ κοιτωντας μπροστα
ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ....
Κοκκαλωνω, το μωρο κ το καροτσακι οκ, απλα τα ειχα σπρωξει λιγακι.
Ειμαι ηδη ασπρος απο το σοκ.
Σε καμια περιπτωση οι γονεις δεν εβαλαν μια φωνη να με προειδοποιησουν να φωναξουν να με βρισουν.. οτιδηποτε. Απλα ο πατερας σε καποια φαση ειχε βαλει το χερι του πανω στο καπω α σταματησει το αυτοκινητο. Ρωταω αν ειναι ολα οκ, μου λενε ναι κ φευγουν αδιαφοροι..
Με τα πολλα ηρεμω, φευγω παω στη δουλεια μου, τελειωνω τις τραπεζες κ ετοιμαζομαι να γυρισω.
Πισω απο την τραπεζα, βλεπω παλι τη ''χαρουμενη'' οικογενεια να συνεχιζει τη βολτα της. Βαρανε οι συναγερμοι μεσα στο μυαλο μου να τους προσεχω τους ηλιθιους κ κοβω ακομα περ/ρο. Δεν προλαβαινω να κοψω ταχυτητα [μιλαμε για 20 χαω]
Κ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ Κ ΤΡΕΧΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΡΟΔΕΣ ΜΟΥ
:a53: :a53: :a53:
Ευτυχως εχω ηδη σταματησει κ δεν υπαρχει θεμα.. παραλιγο βεβαια να με χτυπησει απο πισω αλλα δεν βαριεσαι
Εχω το παραθυρο ανοιχτο κ ωρυομαι ''ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΑ ΓΑ%%$^ΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ, 2 ΦΟΡΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΝΑ ΤΑ ΣΚΟΤΩΣΩ, ΠΡΟΣΕΧΤΕ Γ^%Ω ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΟΥ'' κ διαφορα αλλα κοσμητικα..
Η απαντηση των γονιων
"Τι θες ρε κυριε; τι εγινε; τρεχει τιποτα; γιατι βριζεις;''
Επειδη αν κατεβαινα θα τους τα ταιζα τα παιδια, αποφασισα να σηκωθω κ να φυγω
Τελικα ξεσπασα στον πισω που κορναρε επιμονα για να φυγουμε
Απάντηση με παράθεση
