9
9
Έχουμε φτάσει στο Γαλατά και εκείνος έχει αρχίσει να με τρώει στην γκρίνια: Αργήσαμε! Βράδιασε! Έχουμε δουλειές στην Αθήνα! Κρυώνω κιόλας, ένα μπλουζάκι και το μπουφάν χωρίς επένδυση φοράω μόνο! Και άλλα τέτοια εκνευριστικά. Αποφασίζω να τον αγνοήσω τελείως μέχρι το τέλος της διαδρομής και χωρίς να σταματήσουμε στον Γαλατά το κόβω σερί για πίσω. Ο αέρας έχει αρχίσει να δυναμώνει ξανά. Άσχημα. Όπου το ανάγλυφο προφυλάσσει κάπως δεν υπάρχει πρόβλημα, όπου όμως βγαίνεις σε ακάλυπτα περάσματα πας βάρκα-γιαλό. Το κεφάλι κάτω να βγούν τα χιλιόμετρα. Λίγα είναι εξάλλου.
Περνώντας ξανά μπροστά από το Στορκ έχει πλέον χαθεί και το τελευταίο φως της μέρας. Πιστός στην απόφασή να μην σταματήσω εκεί, συνεχίζω ντουγρού ώσπου λίγα χιλιόμετρα παρακάτω αρχίζει να φυσάει. Γιατί πριν δεν φύσαγε. Πλέον κάθε προσπάθεια να ορίσεις σε πιο ακριβώς σημείο της λωρίδας θα βρίσκεται η μοτοσυκλέτα είναι σχεδόν μάταια (είσαι πια στο: "θα πάει κάπου κατακεί, ανάλογα με τον αέρα"). Και επειδή αυτά είναι εύκολα, έχεις και άλλο ένα πρόβλημα: να προσπαθείς να αποφύγεις τα κλαριά από τα πεύκα τα οποία κάθε τόσο αυτονομούνται και αποφασίζουν να κάνουν τη βόλτα τους μέσα στο δρόμο. Ας κάνουμε λοιπόν έναν απολογισμό της κατάστασης:
- Είναι νύχτα
- Ο δρόμος είναι τόπους-τόπους βρεγμένος
- Έχω αρχίσει να κρυώνω
- Είμαι ψιλοκουρασμένος
(μέχρι εδώ καλά)
- Φυσάει λες και θέλει να ξεριζώσει τα βουνά
- Τα κλαριά από τα πεύκα έχουν αρχίσει να κόβουν βόλτες στο οδόστρωμα και σε λίγο περιμένεις να αρχίσουν και τα πεύκα να κάνουν το ίδιο
Μια ομορφιά δηλαδή. Αν έβρεχε κιόλας… τι άλλο.
Έχω πλέον αποφασίσει ότι εδώ θα πεθάνω, οπότε τουλάχιστον ας πεθάνω σαν άντρας. Κατεβάζω μία, ανοίγω το γκάζι λίγο παραπάνω και κάθε φορά που η μηχανή τραμπαλίζεται από τον αέρα φωνάζω μέσα από το κράνος: “Φύσα ρε πούστη, φύσα!”
Κάπως έτσι και χειρότερα φτάνω στην Κόρινθο. Στάση ξανά στα Goodys στον ισθμό γιατί πια την χρειάζομαι. Φυσάει ακόμη σαν πούστης, αλλά πλέον έχω πάρει το βάπτισμα. Θα τα καταφέρω. Παρκάρω την μοτοσυκλέτα κάπου απάνεμα και μπαίνω μέσα. Δεν έχω προλάβει να παραγγείλω καφέ και βλέπω έναν παππού να τρέχει έξω. Ο αέρας έχει ξεκολλήσει μια πινακίδα και την έχει ρίξει πάνω στο αμάξι του!
Μετά από κάνα μισάωρο περίπου ανασκουμπώνομαι και ξεκινάω για Αθήνα. Στα διόδια σταματάω να πληρώσω και ο υπάλληλος μου κάνεις “πέρνα, πέρνα”. “Σαν να φυσάει λίγο σήμερα”, του λέω. “Γάμησέ τα!” μου απαντάει.
Παραδόξως στην διαδρομή Κόρινθος-Αθήνα ο αέρας δεν με ενόχλησε καθόλου (το έχω παρατηρήσει ξανά αυτό—σε αυτή τη διαδρομή, σε αυτή την κατεύθυνση, ο αέρας σπανίως είναι ενοχλητικός). Μπορεί να φταίει η φορά του ανέμου, μπορεί η μικρο-μορφολογία του εδάφους, δεν ξέρω. Πάντως έφτασα πίσω ψηλός και δυνατός ξανά.
Αυτά!
Υ.Γ.: Τον Βαγγέλη τελικά δεν τον πήραμε τηλέφωνο. Σόρυ Βαγγέλη, δεν φταίω εγώ. Εκείνος γκρίνιαζε! Επιφυλάσσομαι για την επόμενη.
Ο χάρτης της διαδρομής:
http://npat.smugmug.com/photos/219693814-O.jpg
ευγε!
..απο τωρα και στο εξης θα ονομαζεσαι: 'ο σχιζοφρενης ανεμοδουρας με το χονδα'
:rotflmao:
[font=courier]"Its going to be a hell of a ride.!"[/font]
My Dirty Blog!!
^-^-^-^-^-^-^ جسارة أن يركب
Athenians Enduro Lovers
Γιούπι!!...ο δικός μας 6ήρεμος..
Η 5ήμερη στη Πίνδο!!!!!
Η ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΩΝΑ!μπρρρρ
[color=light blue][font=courier]Jolly Rider[/color][/font]
Δεν είν' κακό! Θα ρωτήσω βέβαια και εκείνον, να δούμε τι πιστεύει...Αρχικά δημιουργήθηκε από taxydromos
..απο τωρα και στο εξης θα ονομαζεσαι: 'ο σχιζοφρενης ανεμοδουρας με το χονδα'
:rotflmao:
Μπραβο ρε Νικολα....παντα τετοια......
υ.γ.του αλλου αφου του πεις να πα να γαμηθει....μην τον ξαναπαρεις μαζι σου....:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
οταν τα βάζεις με τους θεούς του καιρού ο δρόμος αποκτά άλλο ενδιαφέρον! πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση... προσωπική μου αγαπημένη "ατακα" : <<ρίξε ρε! ρίξε! μόνο αυτό έχεις να δώσεις?? πφφφ...>>Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
.... ανοίγω το γκάζι λίγο παραπάνω και κάθε φορά που η μηχανή τραμπαλίζεται από τον αέρα φωνάζω μέσα από το κράνος: “Φύσα ρε πούστη, φύσα!”
νίκο,
2012: 150 ημέρες στη νότια Αμερική
2010: Βόρειο Ακρωτήρι, 2009: Πυρηναία, Χώρα Βάσκων, Άλπεις, 2008: Άλπεις
Ωραιος ρε Νικολα!
Πραγματικα ωραίος!
ΜΠΡΑΒΟ!!!
Σ' ωραίος! (εσύ, όχι ο άλλος... αν και πρέπει μάλλον να τα βρείτε)
Τί μου θύμησες..... Τον Μάρτη που μας πέρασε, έκανα σχεδόν την ίδια διαδρομή με την δικιά σου, μόνο που στον γυρισμό τα είδα ΟΛΑ. Με το που πέρασα τον Ισθμό η ένταση που ανέμου αυξήθηκε, σε βαθμό που με δυσκολία έφτασα μέχρι τα διόδια. Από εκεί και πέρα , η επιστροφή προς Αθήνα ήταν από τις πλέον τρομακτικές εμπειρίες ever. Ειδικά όταν έφτασα στην κακιά σκάλα, η είσοδος και η έξοδος από κάθε τούνελ ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ.....Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
Παραδόξως στην διαδρομή Κόρινθος-Αθήνα ο αέρας δεν με ενόχλησε καθόλου (το έχω παρατηρήσει ξανά αυτό,σε αυτή τη διαδρομή, σε αυτή την κατεύθυνση, ο αέρας σπανίως είναι ενοχλητικός). Μπορεί να φταίει η φορά του ανέμου, μπορεί η μικρο-μορφολογία του εδάφους, δεν ξέρω.
I've always thought
that I would love to live by the sea
To travel the world alone
and live my life more simply
I have no idea what's happened to that dream
Cos there's really nothing left here to stop me
αυτό με τον ενοχλητικό πάντως να το κοιτάξεις ... φαίνεται σοβαρό ... σου μιλάει και κατά την ώρα της οδήγησης ? :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
θυμάμαι είχα περάσει σε μια παρόμοια μοναχική βόλτα από το θέατρο της Επιδαύρου και είχα πετύχει ως επισκέπτες κάτι αλλοδαπούς μαθητές ενός μουσικού σχολείου οι οποίοι είχαν βαλθεί με τους καθηγητές τους να προβάρουν την ακουστική του θεάτρου.... ήταν απολαυστικοί .... αισθάνθηκα πραγματικά πολύ τυχερός !!!!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
