Μετά από τις προτροπές
κάποιων που με διαβάζουν
λέω ας αφήσω τις ντροπές
κι ας κάνω ό,τι προστάζουν
έκατσα κι έγραψα λοιπόν
μια παπαριά επιτέλους
δεν έχει μέτρο ιαμβικόν
ούτε μιλά για αγγέλλους
μικρούλια λιανοτράγουδα
σαν τίτλο του έχω δώσει
γιατί τα παρατράγουδα
το χαν κατοχυρώσει
σχολιάστε με ανηλεώς
βρίστε με αναλόγως
δεν είναι πάντα ποιοτικός
ο έμμετρος ο λόγος…)
Τρία πουλάκια κάθονται
και το ένα κλάνει αβέρτα…
το βράδυ όπως στριφογυρνάς
μου παίρνεις την κουβέρτα
…στα σύρματα γνωρίστηκαν
τα δύο από τα τρία…
με ξεσκεπάζεις συνεχώς
και θα με φαν τα κρύα
…κι αμέσως αγαπήθηκαν
στο κοίταγμα το πρώτο…
κρυώνουνε τα πόδια μου
σου λέω ρε γαμώτο
…στα πρώτα τιτιβίσματα
στο φύσημα του μπάτη…
γαμώ την τρέλα μου γαμώ
ξεσκέπαστη κι η πλάτη;
…φούντωσε στις καρδούλες τους
ο Έρως φλογοβόλος…
ρε συ τραβήξου προς τα δω
μου πάγωσε ο κώλος
…και πέρασε η ζωούλα τους
από έρωτα γεμάτη…
γιατί γυρνάς συνέχεια
καρφιά έχει το κρεβάτι;
Σαν τα πουλάκια αγάπη μου
έτσι κι εμείς τα δύο
εσύ ψοφάς από έρωτα
κι εγώ από το κρύο
Απάντηση με παράθεση
