Hi High Heels !!! - The day (or month or year) after!

[crs-k]

... ώστε να ΜΗΝ αργούν οι «μικροί» με τις μπύρες και ζεσταίνονται (οι μπύρες)!!!

:rotflmao:

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Γέλια, πειράγματα και ξεδίψασμα κάτω απ’ την δροσιά του πλατάνου...

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

... ιστορίες με δράκους και κάτι ψάρια «τόόόσα» (με το συμπάθειο ), έδιναν άλλο νόημα κι απόλαυση στην βόλτα μας.

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Κάποια στιγμή είπαν ν’ ασχοληθούν και με τον λεβιέ των ταχυτήτων...

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

... στα σοβαρά! :wacko:

- Σταμάάάτα ρε Θόόόδωρα, γαργαλιέμαι, χώρια που μας βλέπουν.

:rotflmao:

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

- Κοιτάξτε ρε λαλλλάκες πως γίνεται, αντι να χαμουρεύεστε!

- Να του στάξω μωρέ μιά ρατσή να ηρεμήσει, την απολυμάρα του μέέέσα?

:rotflmao:

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Για να δούμε λίγο και τα βραβεία μας που τα ξεχάσαμε...


Οι ξαπλωταράδες!



And the winner iiisss ....




Στέργιος !!!

:rotflmao:

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Οι αγαπησιάρηδες!



And the winner iiisss ....




Θόδωρας !!!

:rotflmao:

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Εν τω μεταξύ η Ειρήνη (αφου απέριψε τα προξενειά από ντόπιους τσοπαναρέους ) επιδίδεται σ’ αυτό που ξέρει πολύ καλά.

Να παγιδεύει λίγη απ’ την ομορφιά με την φωτογραφική της μηχανή ...

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

... και να «δημιουργεί» όμορφες και καλλιτεχνικές εικόνες.

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Περνάει λοιπόν ευχάριστα η ώρα...
Κουτσοφτιάχνεται κι ο λεβιές...
Και επειδή τίποτα (ειδικά όμορφο) δεν κρατάει πολύ, πρέπει να τα μαζεύουμε για το υπόλοιπο κομμάτι της βόλτας.

Νωρίτερα, ένας ντόπιος (τ’ όνομα του οποίου δεν υμάμαι πιά), εκδότης μιάς τοπικής εφημερίδας, μας είχε ζητήσει να μας βγάλει μιά φωτογραφία, για την εφημερίδα του, την ώρα που θα είμασταν «ντυμένοι» για να φύγουμε.

Του κάνουμε λοιπόν το χατήρι και, πριν ξεκινήσουμε, μπαίνουμε σε παράταξη «μάχης» στο πλάτωμα μπροστά απ’ την πλατεία!

Σημείο φωτό #10 στον Χάρτη 03_01

.

[crs-k]

Με κόκκινες τελείες εχω σημειώσει τα υπάρχοντα (μερικά μάλιστα ήταν κι από πέρυσι) ασφάλτινα κομμάτια, για τα οποία δεν ειναι ενημερωμένος ο χάρτης.

.

[crs-k]

Απ’ το Τροβάτο φεύγουμε κατηφορίζοντας για να περάσουμε το ρεματάκι στα 900μ. και ν’ αρχίσουμε ν’ ανηφορίζουμε ξανά στην «Ράχη Κλεφτόγιαννη», σε καλο και πολυπατημένο χωματόδρομο.

Στα 3χλμ. απ’ το χωριό φεύγει στ’ αριστερά μας δρόμος που πάει για την Χιονού και που τον αφήνουμε στην ησυχία του.

Κάνα δυό χλμ. μετά, κι ενώ ο δρόμος έχει αρχίσει τις φουρκέτες, για να κερδίσει γρηγορότερα ύψος, πάνω απ’ τα Καβάκια κάπου στα 1300μ., μάθαμε αργότερα, ότι ο λεβιές του Θανάση τους είχε αφήσει και πάλι χρόνους, προκαλώντας και μιά μικροπτώση...

Ήταν η αρχή του κακού...



Σημείο φωτό #3 στον Χάρτη 03_02

[crs-k]

Εμείς (χωρίς να ξέρουμε και την κατάσταση) συνεχίζουμε ανηφορικά τα επόμενα 3χλμ μέχρι το διάσελλο στα «Τρία Σύνορα» στα 1580μ., όπου κι είναι και τα σύνορα Ευρυτανίας-Καρδίτσας κι αρχίζει το (μικρό) κομμάτι των Θεσσαλικών Αγράφων.

Σημείο φωτό #5 στον Χάρτη 03_02

.

[crs-k]

Εκεί σταματάω και λέω να περιμένουμε και τους υπόλοιπους, για να πάρουμε την απόφαση αν θα πάμε στο Βλάσι (για να βάλουμε βεζίνα και να γυρίσσουμε), από τον «κεντρικό» χωμάτινο (που μου φαινόταν το πιό λογικό) ή απ’ τον παλιό, περιφεριακό δρόμο, που ήταν και το αρχικό σχέδιο.

Εδώ αισθάνομαι λίγο και την ανάγκη ν’ απολογηθώ, για το ότι δεν ακολούθησα ΟΛΟΥΣ του «τύπους» και ΔΕΝ άκουσα την φωνή της «λογικής» μέσα μου, αλλά έδρασα πιο παρορμητικά.

Όσο περιμέναμε μαζεύονταν μηχανές από πίσω, αλλά κανείς δεν μας ειδοποίησε, ότι υπάρχει «βλάβη» πίσω, μιάς κι η μισή (μην πω περισσότερη) ομάδα φάνηκε πως ΔΕΝ ήξερε απο «συμπεριφορά» στο βουνό, αλλά απλά ακολουθούσε τον μπροστινό.

Το «εντάξει, μαζευτήκαμε, προχώρα» (πολύ κακώς) μου έφτασε (1ο μου λαθος)...

Μια μίνι σύσκεψη με τους «διπλανούς» (Σωτήρη, Ειρήνη, Μιχάλη) για το να πάμε απ’ τον πιο βατό δρόμο, λόγω της «ώρας» (ωραία δεν το έθεσα? ), πήρα αρνητικές απαντήσεις.
Κάποιες ενστάσεις που έθεσα «ξέρετε παιδιά, θα ‘ναι δυσκολάκι, κι ‘εχουμε...», έτυχαντης γενικής αποδοκιμασίας, κι εγώ φοβήθηκα μη με θεωρήσουν «κότα» και συμπεριφέρθηκα λες κι είχα (ή έπρεπε) ν’ αποδείξω κάτι (2ο λαθος) και ΔΕΝ επέμενα στην «λογική» κατεύθυνση...

Αλλά μαθήματα είναι αυτά (όπως κι άλλα που πήρα αργότερα) και μαθαίνουμε (έστω και με τον δύσκολο τρόπο) μεγαλώνοντας... :wacko:

Σημείο φωτό #5 στον Χάρτη 03_02

.