Ο κόσμος όλος εκεί έξω, μας περιμένει....

[Vagelis Gar]

,,,.

[Vagelis Gar]

Δεν ήξερα καν τι ώρα είναι όταν έμπαινα στο Trodhaim. Πόλη που δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση με πολλούς νέους στους δρόμους μεθυσμένοι και να φωνάζουν.

Δεν κοίταξα καν για ξενοδοχείο μιας και ήθελα ακόμα να συνεχίσω να οδηγώ. Περίπου 900χλμ μέχρι εκείνη τη στιγμή και προορισμός μου πλέον το Molde όπου και ήθελα από εκεί να πάω σε κάποιο κοντινό fiord.

Από το Trodhaim έπρεπε να ακολουθήσω τον Ε39. Αυτό και έκανα όμως για κακή μου τύχη ο Ε39 είναι ένας δρόμος που σε οδηγεί στο Molde αλλά από βουνά και λαγκάδια. Μόλις κατάλαβα που είχα μπλέξει η ψυχολογία μου έπεσε μιας και έπρεπε να κάνω 220χλμ σε επαρχιακό δρόμο της Νορβηγίας με τον ουρανό έτοιμο να ανοίξει και να με την ώρα να δείχνει κάτι σε μετά τα μεσάνυχτα.

[Vagelis Gar]

Ελάχιστα τα αυτοκίνητα στο δρόμο, το ένα μου κόρναρε και οι επιβάτες με χαιρέτησαν. Μέσος όρος ταχύτητας 50-60 χλμ/ώρα και τα χιλιόμετρα έβγαιναν με το σταγονόμετρο.

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι είδα πολλές αλεπούδες, 2-3 λαγούς και αρκετά ελάφια. Κατά τις 4 τα χαράματα φτάνω σε σημείο όπου πρέπει να πάρω καραβάκι για να περάσω απέναντι.

Μοναδικό αυτοκίνητο που περίμενε ένας Λιθουανός με τον οποίο είχαμε συναντηθεί και νωρίτερα. Παραδίπλα στάση λεωφορείου με παγκάκι μέσα. Ωραία, σκέφτομαι την πέφτω μέσα μέχρι να ξεκινήσουν τα δρομολόγια της «παντόφλας».

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου και να σου οι πρώτες σταγόνες βροχής. Βγάζω το tag-bag από τη μηχανή και μπαίνω στο υπόστεγο της στάσης. Αρχίζει να βρέχει πολύ και εγώ αρχίζω να αναθεωρώ τη σκέψη μου για επίσκεψη στα Fiord.

[Vagelis Gar]

,,,,,.

[Vagelis Gar]

Κατά τις 8 είχαν μαζευτεί στο χώρο μπροστά από το χώρο επιβίβασης άλλα 3-4 αυτοκίνητα με την παντόφλα να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνουμε μέσα. 20 περίπου λεπτά η διαδρομή και 7 ευρώ το αντίτιμο.

Ήταν η ώρα που φόρεσα το αδιάβροχο, τις γκέτες και τα γάντια μου και ετοίμασα τη μηχανή για τη βροχή που θα τρώγαμε για τα επόμενα 70χλμ μέχρι το Molde. Βγαίνοντας από την παντόφλα η βροχή ήταν πολύ έντονη αλλά αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο ήταν το κρύο με την θερμοκρασία να μην είναι πάνω από 6-7 βαθμούς.

Πριν προλάβω να συμπληρώσω 10χλμ από τη στιγμή που βγήκα από την παντόφλα βλέπω μπροστά μου γέφυρα που συνέδεε τον δρόμο με απέναντι. Ωραία, σκέφτομαι εδώ δεν έχει καράβι. Φτάνοντας όμως διαπιστώνω πως έχει διόδια ε κόστος 6?. Μου ήρθε ταμπλάς αφού εκτός από το κόστος έπρεπε να βγάλω και ένα βουνό ρούχα για να βρω το πορτοφόλι. Με τα πολλά το βρίσκω και η χοντρή υπάλληλος απλώνοντας το χέρι της να πάρει τα χρήματα της πέφτει ένα νόμισμα κάτω. Ήταν τόσο αγενής που δεν φιλοτιμήθηκε να βγει από το καβούκι της για να το πάρει και στην προσπάθειά μου να παρκάρω τη μηχανή για να κατέβω εγώ διαπιστώνω πως δεν γίνεται αφού η αριστερή πλαϊνή βαλίτσα «έβρισκε» στον τοίχο οπότε πήγα πιο μπροστά, κατεβάζω σταντ παίρνω το κέρμα και της το δίνω.

[Vagelis Gar]

Περνώντας τη γέφυρα στάση σε βενζινάδικο. Καθ όλη τη διάρκεια που συνέβαιναν όλα αυτά ωρίμαζε η ιδέα να φύγω προς Όσλο και γενικά να φύγω από τη Νορβηγία. Πανάκριβη χώρα για τα οικονομικά μου δεδομένα, πολύ άσχημος καιρός.

Στάση λοιπόν σε κλειστό βενζινάδικο και μετά από λίγο έρχεται αυτοκίνητο και κατεβαίνει κάποιος τύπος. Έπρεπε πάση θυσία να βρω σύντομο δρόμο προς Όσλο αλλά να μην χρειαστεί να πληρώσω μια μικρή περιουσία στα ferry και στις γέφυρες. Για GPS ούτε λόγος μιας και δεν ήταν αδιάβροχο και έριχνε καρέκλες.

Ο Αζίλ ήταν Σομαλός που ζούσε επί 10 χρόνια στη Νορβηγία. Αφού συζητήσαμε για κάποια ώρα για τις ομορφιές της Νορβηγίας αλλά και για την ακρίβεια της μου έδειξε τον πιο κοντινό δρόμο με τα δεδομένα που είχα θέσει και έφυγε. Βάζω βενζίνη (με την Visa) ετοιμάζομαι, και πάλι στο δρόμο με την βροχή λιγότερη εκείνη τη στιγμή.

[Vagelis Gar]

Έπρεπε να βρω τον 62 ο οποίος κάποια στιγμή κοντά σε ένα χωριό (Oppdal ή κάτι τέτοιο και απ ότι μου είχε πει ο Αζίλ συναντά τον Ε6 που κατεβαίνει από Βόρεια). Μετά από μικρό χάσιμο βρίσκω τον 666 !!!! και τον ακολουθώ (τον δρόμο).

Ο 666 με βγάζει στον 62 και συνεχίζω για να συναντήσω τον Ε6. Στο μεταξύ η βροχή είχε αρχίσει ήδη να δυναμώνει και πλέον και το 2ο ζευγάρι γάντια είχε γίνει μούσκεμα. Τα σύννεφα είχαν κατέβει τόσο χαμηλά που νόμιζες πως θα τα αγκάλιαζες. Μέσα από το κράνος έχω ρίξει απίστευτα μπινελίκια για όλο αυτό που ζούσα. Το μόνο παρήγορο ήταν πως μου είχε καρφωθεί η σκέψη πως θα έκανα όση υπομονή χρειαζόταν ώστε να βγω από τη Νορβηγία.

Όταν ο Αζίλ μου είχε πει για αυτή τη διαδρομή είχε αναφέρει πως θα χρειαζόταν να περάσω και κάποιο ψηλό βουνό.”From tounels?» ρωτάω εγώ, Νο, μου λέει, above και μου κάνει την κίνηση πως θα πήγαινα από πάνω. Εκείνη τη στιγμή δεν πολυέδωσα σημασία. Τα χιλιόμετρα όπως είπα και πιο πριν κάτω από τέτοιες συνθήκες βγαίνουν πολύ δύσκολα αλλά πλέον η κατάσταση είχε γίνει και επικίνδυνη μιας και πολλά αυτοκινούμενα τροχόσπιτα κινούταν στο δρόμο και ο έλεγχος της μοτοσυκλέτας μου γινόταν ολοένα και πιο δύσκολος.

Οδηγώ 7 χρόνια μοτοσυκλέτα και δεν μου έχει ξανατύχει τέτοιας έντασης και διάρκειας βροχή στο δρόμο. Ευτυχώς ο μέτριος (οικονομικά) εξοπλισμός τα έβγαλε τα λεφτά του και οι γκέτες αποδείχθηκαν σωτήριες.

[Vagelis Gar]

,,.

[Vagelis Gar]

,,.,.

[Vagelis Gar]

....,

[Vagelis Gar]

Με τα πολλά έφτασα στην κορυφή του βουνού και άρχισα σιγά σιγά να κατηφορίζω. Η βροχή όσο κατέβαινα σταμάτησε και η θερμοκρασία επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα.

Η διαδρομή από εδώ και κάτω μέχρι το Όσλο (400χλμ) αδιάφορη και το μόνο που ήθελα ήταν να βγάλω τα χιλιόμετρα.

Κάπου πριν το Όσλο (150χλμ) σταμάτησα σε κάποιο ποτάμι αρκετά έξω από την κεντρική αρτηρία και κοιμήθηκα για περίπου 1 ώρα. Με ξύπνησε ο ήλιος που έκαιγε το πρόσωπό μου αλλά και τα ρούχα μου.

80χλμ πριν το Όσλο ο δρόμος γίνεται αυτοκινητόδρομος αλλά η χαρά μου δεν κράτησε πολύ μιας και γινόταν σε μεγάλα κομμάτια έργα και πινακίδες σε οδηγούσαν από παράδρομους. Και επειδή οι Νορβηγοί εκμεταλλεύονται τα πάντα (και καλά κάνουν) αυτά τα λίγα κομμάτια αυτοκινητόδρομου δεν γίνεται να τα χρησιμοποιήσεις χωρίς να πληρώσεις διόδια.

Υπάρχει ένα σύστημα (aytopass νομίζω λέγεται) όπου όταν περνάει το αυτοκίνητο καταγράφουν τα στοιχεία από κάτι σα προβολείς. Στο τέλος της διαδρομής έρχεται η λυπητερή.33kr στο κάθε πέρασμα από τα autopass, και απ ότι υπολόγισα 5 autopassX33kr=165kr δηλαδή κάπου 25?. Ησυχάστε όμως γιατί οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια. Έξοδος λοιπόν από τη Νορβηγία και φωτογραφία λίγο πριν τα στη γέφυρα που βρίσκεται στο δρόμο και σε οδηγεί στη Σουηδία.

[Vagelis Gar]

//.

[Vagelis Gar]

200χλμ περίπου μέχρι το Goteburg που είναι ο επόμενος προορισμός με την ώρα να πλησιάζει 19:00. Μπαίνοντας στη Σουηδία το τοπίο αλλάζει αμέσως και πλέον δεν οδηγείς σε κλειστές διαδρομές αλλά σε πιο ομαλά και επίπεδα εδάφη (όπως και στη Φινλανδία περίπου).

Διαφορές επίσης βρίσκεις και στις τιμές μιας και η Σουηδία είναι 30-40 % φθηνότερη από τη Νορβηγία.

Με 3000χλμ τις τελευταίες 3 ημέρες στον ορεινό όγκο της Νορβηγίας δεν ήθελα τίποτα άλλο από έναν πλατύ με ευθείες αυτοκινητόδρομο όπου δεν θα χρειαζόταν να κάνω τίποτα. Αυτό ακριβώς είναι ο Ε6 από το Όσλο μέχρι το Goteburg. Ατελείωτα ξεκούραστα χιλιόμετρα τα οποία εκείνη τη στιγμή ήταν όαση για το σώμα μου.

Φθάνω στο Goteburg κατά τις 23:00 και με την κούραση που ένιωθα αναζητώ ξενοδοχείο. Όλα στο κέντρο και όλα πανάκριβα. Ρώτησα σε 2, 120? το ένα 110? το άλλο. Αφού περιπλανήθηκα για αρκετή ώρα αποφάσισα να συνεχίσω προς Malmo και όπου θα έβρισκα στο δρόμο θα σταμάταγα για 2-3 ώρες.

Με τις πινακίδες να σε οδηγούν ακριβώς εκεί που θέλεις βρέθηκα αμέσως πάλι στον Ε6 με το ρολόι να δείχνει 01:00 και κάτι.

[Vagelis Gar]

Δεύτερη νύχτα στο δρόμο, κουρασμένος και άυπνος. Το ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση ούτε 50χλμ να κάνω γι αυτό στο πρώτο πάρκινγκ μπήκα δεξιά, σταμάτησα, άπλωσα υποστρώματα και ξάπλωσα.

Ξύπνησα κατά τις 03:00 από το κρύο και την υγρασία. Νύσταζα και το σώμα μου δεν ακολουθούσε το ζαλισμένο μου ούτως ή άλλως μυαλό αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Στο δρόμο όλα ήταν κλειστά οπότε σκέψη για Motel δεν υπήρχε. 200χλμ μέχρι το Malmo τα οποία δεν χρειάζεται νομίζω να περιγράψω πως βγήκαν.

Ταχύτητα κοντά στα 100χλμ/ώρα και ευτυχώς η οδήγησή μου δεν είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις.20 περίπου χλμ πριν το Malmo κάτι σαν παραισθήσεις, κάτι σαν μούδιασμα οπότε στάση, νερό στο πρόσωπο αλλά και στη συνέχεια δυνατό τραγούδι μέσα από το κράνος.

[Vagelis Gar]

Έφτασα στο Malmo περίπου στις 06:30. Στο δρόμο είχα σκεφτεί πως το πρώτο ξενοδοχείο που θα έβρισκα όσο και αν κόστιζε τα έκανα Check in.

Αυτό και έκανα, όμως μόλις μου είπε 110? “ok, I’ll think about it” είπα και έφυγα. Ακριβό άσε που θα έκανα και check in στις 14:00. Πιο κάτω 3άστερο ξενοδοχείο και μου λέει 65? και σήμερα κάνουν πολλοί check out. Μόλις το καθαρίσουν σας το δίνουν.Ok λέω, maybe I’ll stay 2 nights”.