Ρίχνω μια αναδρομική για να ξαναμπώ στο κλίμα...
Βγαίνουμε στο κέντρο του Sibiu το οποίο είναι υπέροχο αλλά στην κεντρική πλατεία είναι σε εξέλιξη fashion show, η μουσική πριόνια στη διαπασών και ο κόσμος πολύς, τόσος που σου προκαλεί αγοραφοβίαζα....
Ψάχνουμε να βρούμε ρεστοράν της προκοπής αλλά είναι όλα φίσκα από κόσμο. Βρίσκουμε το χειρότερο ρεστοράν και τρώμε το χειρότερο και ακριβότερο φαγητό και μαλιστα στο διπλανό τραπέζι κάθονται μια παρέα από Ελληνίδες ΚΑΠΗ, που τιτιβίζουν αδιάκοπα και μας έχουν κάνει το κεφάλιζα καζάνιζα...Βόλτα για τη χώνεψη και νάνιζα…Αύριο το πρόγραμμα είναι πολύ βαρύ, πέρασμα από transalpina και πολλά χλμ σε επαρχιακό μέχρι τη Σόφια…
Μέρα 9: Sibiu-Transalpina-Sofia (630 χλμ)
Χάρτης διαδρομής από το γούγλη: http://goo.gl/maps/fL3n
Ξεκινάμε αργά από το Sibiu αφού πλερώνουμε τη χοντρίου και αφού έχουμε γονατίσει το μπουφέ του πρωινού για εκδίκηση. Βγαίνουμε έξω από την πόλη (η οποία είναι πολύ μεγάλη τελικά, ίσως στο μέγεθος της Λάρισας) και ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι προς τα κει που πάμε δεν θα βρούμε βενζίνη. Γυρνάμε πίσω στην πόλη, βάζουμε βενζίνη αλλά χάνουμε και μια πολύτιμη ωρίτσα.
Ξεκινάμε για transalpina. Οι κανονικοί άνθρωποι μπαίνουν στην transalpina από το Sebes, εγώ όμως είχα ανακαλύψει σ’ενα ρουμάνικο site μια άλλη διαδρομή που περνάει μέσα από τα βουνά. Ο δρόμος προς το παρόν είναι άσφαλτος και το στροφιλίκι σφιχτό και ανηφορικό. Το gps μας βάζει σε χωματόδρομο και βγαίνουμε μετά από 5-6 χλμ στο Gura Raului. Συνεχίζουμε περνώντας ωραία ορεινά χωριουδάκια και τελικά μετά από ένα απολαυστικό φιδίσιο δρόμο (δες χάρτηζα) βγαίνουμε στην transalpina (67C). Σύντομη στάση για στέγνωμα της βαλίτσας του Χαρούληζα αφού έχει σπάσει ένα μπουκάλι νερό και του έχει κάνει το top case λίμνηζα.
Απο κει και πάνω αρχίζει το λούνα παρκ. Επί 5 ώρες είμαστε στα βουνά μέσα στα έλατα, περνάμε τεχνητές λίμνες, ο δρόμος ποικίλει, από τέλεια ολοκαίνουργια άσφαλτο με τέλεια χάραξη μέχρι χωματόδρο με λακούβες. Τα κομμάτια που ήταν μέχρι πρόσφατα χώμα, τώρα μυρίζουν φρέσκια άσφαλτο αλλά παρόλη την πρόσφυση, χρειάζεται προσοχή γιατί η χάραξη είναι χάραξη χωματόδρομου, κλειστές στροφές, καθόλου διαγράμμιση, ξαφνικά χασίματα...
Οι φωτογραφίεζες ομιλούν...
Χαρούληζα πάμε να ανέβουμε το βουναλάκι? Στην κορυφή, στην κορυφή...
Κατά τις 6 το απόγευμα βγαίνουμε πια από τα βουνά στο Novaci. Έχουμε μπροστά μας ακόμα πολλά χλμ, περίπου 400 και μας βλέπω να λειώνει ο κώλος μας στη σέλα. Ξεκινάμε λοιπόν και κατά τις 8.30 φτάνουμε στα σύνορα με τη Βουλγαρίεζα. Πρέπει όμως να περάσουμε απέναντι τον δούναβη με το φέρυ, την επονομαζόμενη παντόφλα. Περνάμε έυκολα τα Ρουμανικά σύνορα, πληρώνουμε 6 περ πέρσον για την παντόφλα και μπαίνουμε. Περιμένουμε να γεμίσει με νταλίκες και καμιά ώρα μετά είμαστε απέναντι (η διαδρομή διαρκεί μόνο 10-15 λεπτά).
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα Χαρούληζα, έχει πια νυχτώσει, η ώρα είναι 9.30 και πρέπει να κάνουμε ακόμα 180 χλμ σε έναν σκοτεινό στριφτερό δρόμο που περνάει από χωριά και είναι ατελείωτος...Προσπαθώ να ακολουθώ κάποιο αυτοκίνητο για να βλέπω που πάω αλλά πάνε όλα πολύ αργά οπότε προσπερνώ και κουράζομαι εύκολα. Σταματούμε κάπου στο δρόμο και σβήνουμε τα μοτοσακά. Το σκοτάδι είναι απόλυτο, αναγκάζομαι να ανάψω φακό για να βλέπουμε που πατάμε...
Στις 12 τα μεσάνυχτα φτάνουμε στο άθλιο χοτέλ. Ο ρεσεψιονίστ μας περιμένει έξω από το χοτέλ μιας που θέλει να σχολάσει και έχει φάει πακέτο με τους Έλληνες...
Με τα πολλά καταφέρνουμε να βγούμε έξω κατά τη μία τη νύχτα προς ανεύρεση τροφής. Απέναντι από το χοτέλ παίζει σούπερ σπέσιαλ πιτσαρία-μπαράκι και τρώμε την πρώτη κρυάδα μιας και δε δέχονται ούτε κάρτες ούτε ευρά....Γκρρρρ, πάμε λίγο πιο κάτω και βρίσκουμε τράπεζα όπυ βγάζω λέβα και γυρνάμε πίσω. Με τα λέβα στα χέρια, λέμε στο νυσταγμένο γκαρσονάκι να φέρει πίτσες μπύρες και αράζουμε επιτέλους...Το φαγητό είναι άθλιο αλλά τουλάχιστον ήπιαμε 2 παγωμένες μπύριζες και γρήηηηγορα νάνιζα....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση