Επειδή όλα αυτά που λέει ο Σταύρος είναι ωραία και καλά αλλά τα συζητήσαμε λίγο απο κοντά στο κοπή τη πίτα... του είπα τα εξής....
Το χόμπυ καλό σε κάνει να ξεσκάς... αλλά πόσο χόμπυ είναι όταν δεν μπορείς να το κάνεις όσο συχνά θες... πόσο ξεσκάς με αυτό όταν σκάς για το πως θα βρείς τις συνθήκες να το κάνεις πιο συχνά για να ξεσκάς όσο το χρειάζεσαι...
Προσωπικά τα ξεφορτώθηκα όλα τα SS γιατί όσο και να τα αγαπούσα... και κάποιοι ξέρουν πόσο... σπάραζε η καρδιά μου να τα τρώει η σκόνη και μία στο αραιά και που να μαζεύουν σύνολο 1000χλμ ετησίως είτε εντός πίστας είτε εκτός! Ας το πάρει κάποιος άλλος που μπορεί να το χαρεί... και αν αλλάξουν ποτέ οι συνθήκες οι αγγελίες γεμάτες είναι!
Όσον αφορά την οικονομία του SS είναι σχετική και άσχετη... άσχετη γιατί δεν το έχεις για χρήση παπιού και σχετική είναι γιατί σε περιορίζει πόσο συχνά μπορείς να το κάνεις!
Τώρα το άλλο που μετά απο πολλές ξύστρες και ζευγάρια λάστιχα, διαπίστωσα είναι οτι το "ξεσκάω του SS" δεν είναι η δύναμή του... ούτε τα φρένα του... ούτε το κράτημά του! Είναι αυτό που σε κάνει να τρομάζεις προς στιγμήν και τότε να του δείχνεις τα κότσια σου, απο τι είσαι φτιαγμένος και ποιος είναι το αφεντικό!
Είναι η αδρεναλίνη που σου προσφέρει στο όριο της πρόσφυσης
Συναίσθημα που το βρίσκεις λοιπόν στο όριο, και όχι στο είδος της μοτοσυκλέτας!
Με λίγα λόγια και με ένα ταπεινό παλιό γυμνό 400άρι μπορείς να φλερτάρεις με το όριο και να πάρεις ακριβώς την ίδια δόση αδρεναλίνης με λιγότερα χλμ...
ακόμα και με ένα 125 μοτάρντ! μπορείς να πιάσεις κλίσεις που κλείνουν σπίτια...!
και μετά μπορείς να πας και για ψώνια στο σουπερμάρκετ και το βραδάκι για καφέ και την Κυριακή για μπάνιο κτλ.!
Και όλα αυτά λόγω των εποχών που ζούμε που "για τη δική μου τσέπη" δεν δικαιολογούν ένα σκασμό λεφτά SS να κάθονται στο γκαράζ και να χρειάζονται συντήρηση χωρίς να μου προσφέρουν αυτά που χρειάζομαι ΟΣΟ τα χρειάζομαι και όχι όσο με παίρνει πια..!
Αν οι εποχές ήταν όπως παλιά γαμώ θα ήταν, να είχαμε κάποιο απο τα 3 επικά SS του θρεντ, και ένα ΟΝΟΦΦ και ένα σκούτερ και ένα παπί και ενα ιστορικό να κάνουμε όλα τα γούστα μας!
Υποθέτω όμως οτι ο καθένας είναι αφεντικό στο κεφάλι του και να θεωρεί οτι αξίζει να έχει SS ακόμα και για 2 φορές το χρόνο! ή να το κάνει μηχανάκι καφετέριας όπως παλιά!
Στην τελική τα αγαπάω τα SS πιο πολύ απο κάθε άλλο μηχανάκι ... αλλά αυτό που θα διάλεγα είναι ένα μηχανάκι που να τα κάνει όλα... όχι τέλεια... αλλά καλά πιθανότατα ένα ονοφφ!
Ανάμεσα σε ένα ΚΑΤΑΝΑ και ένα ελβετικό σουγιά πολυεργαλείο ... θα διάλεγα τον ελβετικό σουγιά! Γιατί να έχω το ΚΑΤΑΝΑ στο σαλόνι να το βλέπω και να κυκλοφορώ με το νυχοκόπτη στη τσέπη κάθε μέρα... το έκανα και φτάνει!
ΥΓ. Αν θα διάλεγα εγώ θα έπαιρνα το MV, το Panigale και μετά το GSXR... αυτή την εποχή... γιατί στις καφετέριες δεν κυκλοφορούν πολλά και θέλω να ξεχωρίζω!
