Για την λαθος μου μαντεια ζηταω συγνωμη. Δεν το εννοουσα με την σοβινιστικη εννοια, αλλα με την ευαισθητοποιημενη και προστατευτικη.Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Με την Αυστραλια δεν με στεναχωρησες αναφεροντας την (και συμφνωνω ισως στο τομεα της ερευνας, οχι ομως στον εκπαιδευτικο τομεα στον οποιο ειναι ακομα αρκετα πειραματικη, αλλα δεν ηταν το θεμα μας) , αλλα δινοντας μου γενικως την εντυπωση πως δεν τα κοιταξες καν. Αλλα αφου το εκανες, δεν υπαρχει θεμα, και ας μην εβγαλες τα ιδια συμπερασματα με μενα.
Σε αυτο το ποστ δεν θα γραψω πολλα, παρα μονο μια αναφορα σε δυο πραγματα.
Ανεφερθηκες στο ατυχημα μου. Με εκπλησει, συναμα ομως με τιμα που το θυμασαι ακομα. Μου ειναι σαφες οτι δεν μπορω -και προπαντως δεν θελω- να δικαιολογηθω, το ζητημα ομως ητανε η παρανομη οδηγηση του οχηματος. Φυσικα εχει σχεση με τις επιλογες μας, αλλα αυτες οι επιλογες εξαρτωνται απο περιβαλλον. Σε αλλες ευρωπαικες χωρες σαφεστατα δεν θα εκανα το ιδιο. Ακομα και αν ειχα την ιδια παιδεια. Ειναι και στην ευθυνη του κρατους να εφαρμοζει τους κανονες του. Αυτο που δειχνει το γεγονως ειναι η αποτυχια του συστηματος και της κοινωνιας γενικως, οχι τις προσωπικες επιλογες.
Αναφερεις, τελος, οτι η κοινωνια δεν αλλαζει μεσω της παιδειας, οπως και οτι η εκπαιδευση δεν ξεκιναει στο νηπιαγωγειο. Στο δευτερο, θα συμφωνησω απολυτα, η εκπαιδευση ξεκιναει απο την στιγμη που εισαι ετοιμος να μαθεις κατι, δηλαδη περιπου την πρωτη μερα της ζωης σου. Βεβαια οχι με την εννοια της μαθησης επιστημων, αλλα με την εξερευνηση του κοσμου, αυτο που κανεις μεχρι το τελος της ζωης σου.
Οσο για το πρωτο, η κοινωνια αλλαζει απο τη βαση της. Ισως θα ειναι εμποδιο η κοινωνια των μεγαλων, αλλα πισω απο το -κλισε πια- σλογκαν "τα παιδια ειναι το μελον", κρυβεται μεγαλη αληθεια. Ειναι ο ενας, με διαφορα σημαντικοτερος λογος για τη επιλογη του επαγγελματος μου. Εχω φτασει εν μερη σε σημειο γενικης απαγοητευσης, διοτι οσο πιο πολλους ανθρωπους γνωριζω, τοσο πιο πολυ χανω την ελπιδα για ενα ανωτερο κατι. Τα παιδια ειναι ακομα αδιαμορφωτες προσωπικοτητες, ειναι η ελπιδα για ενα καλυτερο αυριο. Ειμαι σιγουρος οτι δεν θα ζησω την γενια που θα φερει την αλλαγη, αλλα θα κανω το κομματι μου οσο μπορω καλυτερα για ενα καλυτερο μελον. Και οχι για μενα, αλλα ουτε για τα παιδια μου, τα παιδια σου, το μελον, αλλα για αυτο το ανωτερο κατι, την ιδεα.
Πιστεψε με οτι με οτι η χωρα μπορει να αλλαξει, οπως και η νοοτροπια και ο τροπος ζωης, η ιδια η σκεψη του πληθους. Αναλογισου απλα το προσφατο και περιφημο 9/11 και το ποσο αλλαξε κατι τετοιο την συνειδηση του λαου της μεγαλυτερης οικονομιας του κοσμου. Ενα γεγονος, τοσες συνεπειες. Ανθρωποι να γινονται αιμοβοροι και εκδικητικοι, ενας ολοκληρος λαος να παραδιδει τα ανθρωπινα και μη δικαιωματα του, να αλλαζει τροπο ζωης. Και μη ξεχναμε πολεμους και τις αλλαγες της καθημερινοτητας που αυτοι επιφερουν. Ειμαστε απλα πολυ μικροι για να εχουμε ζησει την αλλαγη που φερνει κατι τετοιο στην υπαρξη μας, αλλα γινεται, και μαλιστα ραγδαια.
Οποτε σου προτεινω -οχι, σε παρακαλω- να δεις λιγο την αισιοδοξη πλευρα του θεματος, γιατι μονο με την βουληση μας μπορει να αλλαξει κατι. Οσο δεν αφησουμε την ελπιδα δεν θα μας αφησει.
![]()