Περναμε το διασελλο ξεκινοντας ξανα και η Ανω Χώρα κανει την εμφανιση της 3,5 χλμ μετα, χτισμενη στα 1050μ στην καρδια των Κραβάρων
Ο μπαρμπας που μας εχει ζαλισει πισω μας πλενοντας την αυλη, ηξερε τελικα καλα την περιοχη του ...
- "Περναει το χωμα απο τα Κρυονέρια προς την Περδικόβρυση?"
- "Δεν ειναι ανοικτη ουτε η ασφαλτος μεχρι τα Κρυονέρια παληκαριαμ'!"
- "Αν παμε απο Αμπελακιώτισσα?"
- "Εκει ειναι ακομα χειροτερα τα πραματα. 55 μερες μας χιονιζει συνεχεια γλεπς!"
- "Απο που να περασουμε για να παμε προς τον Αγ.Δημήτρη?"
- "Ειναι υποχρεωτικο να πατε 'κει? Παέντε απ' την Ναυπακτο!"
- "Δεν κατεβαινουμε εκει κατω ρε μπαρμπα! Αλλος δρομος δεν υπαρχει?"
- "Υπαρχει ενας χωματινος που παει απο 'δω στον Πόδο και μετα μεχρι την Χόμορη και πιανει χαμπλά στο ποταμι. Αυτος πρεπει να 'ναι ανοικτος!"
Ενθουσιασμενοι που βρηκαμε μια λυση και που θα παταγαμε και λιγο χωμα, τελειωνουμε τα τσιπουρακια μας και σηκωνομαστε.
Ενα τελευταιο αντιο στα δυο μικρα χασκι που παιζαν διπλα μας τοση ωρα ...
... αλλα και για να δω τι φταιει στο GPS που στο τελευταιο χιλιομετρο ειχε σταματησει να "βοηθαει" την κατασταση. Δεν θελησε να συνελθει απο τοτε και απο 'κει και περα το χρησιμοποιουσα μονο επικουρικα για επιβεβαιωση, μονο σε στασεις ...
Μετα απο 4,5 ανηφορικα χλμ (τα τελευταια 500μ ασφαλτο) φτανουμε στην Χόμορη στα 850μ.
Μεσα στο χωριο μας χαιρεταει ενας τυπος μεσα απο το αυτοκινητο και σταματοντας μας πληροφορει οτι ο χωματινος που "κοβει" δρομο προς το "Χάνι του Λιόλιου" ΔΕΝ περνιεται και να παμε απο την ασφαλτο γυρω - γυρω. Ο ασφαλτινος "κυκλος" ειναι μολις 4,5 χλμ οτοτε μικρο το κακο. Τα 9,5 ασφαλτινα χλμ. μεχρι τον κεντρικο δρομο που ανεβαινει απο την Ναυπακτο, μονο απο ασφαλτινα οχηματα δεν περνιοντουσαν! Στην διασταυρωση με τον κεντρικο κανουμε δεξια. Αυτος ειναι καλος και σε 6 χλμ ανεβαινει μεχρι τα 1150μ για να ξανακατεβει στα 970μ στο Χανι του Λιολιου.
Απο 'κει αρχιζουμε να κατηφοριζουμε, με υπεροχη θεα προς την τεχνητη λιμνη του Ευήνου, για 10χλμ μεχρι τα 550μ. του Αγ.Δημητρίου.
Αφηνουμε το δρομο που περναει απο το φραγμα και παει για Νεοχώρι και Αράχωβα στ' αριστερα μας και παμε προς τα δεξια με σκοπο να κανουμε λιγο μεγαλυτερο γυρο της λιμνης.
Τα επομενα 3,5 χλμ ειναι πολυ επικινδυνα μιας κι ο δρομος κοβει τον βραχο και γινονται συνεχεια κατολισθησεις, με αποτελεσμα να ειναι γεματος απο πετρες ολων των μεγεθων.
Η θεα ομως προς το "φιορδ" της λιμνης στ' αριστερα σου σε αποζημιωνει.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση