Μερικές σκέψεις...
Φορτίο είναι η ΑΠΑΙΤΗΣΗ που έχουμε από τον κινητήρα για παραγωγή ΕΡΓΟΥ...Για το τι την χρειαζόμαστε αυτήν την απαίτηση είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟ...Μπορεί να θέλουμε μεγάλη επιτάχυνση για να σηκώσουμε τον μπροστά τροχό, μπορεί και να θέλουμε να κερδίσουμε 2 επιπλέον χιλιόμετρα τελικής....Το φορτίο είναι φορτίο άσχετα πως θα χρησιμοποιήσουμε το έργο που θα παραχθεί κατ' απαίτησή μας... Άρα από άποψη "μηχανικού ζορίσματος" ε'ιτε ανοίγουμε τέρμα το γκάζι για απότομη επιτάχυνση, είτε το ανοίγουμε τέρμα και να τσιμπήσουμε 2 χιλιομετράκια τελικής ακόμα, για τον κινητήρα είναι το ίδιο και το αυτό...ΤΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΙΣΧΥ....αυτό είναι το φορτίο.
Από άποψη "θερμικού ζορίσματος" τα πράγματα είναι απλά....Το "μηχανικό ζόρισμα" σημαίνει ότι ο κινητήτας παράγει μεγάλη ισχύ άρα και μεγάλη θερμότητα την οποία πρέπει να αποβάλλει. Αν λοιπόν λειτουργούμε συνεχώς τον κινητήτα σε πλήρη ισχύ για μεγάλο και συνεχές χρονικό διάστημα τότε από ένα σημείο και μετά το σύστημα ψύξης (ΟΠΟΙΟ και να είναι αυτό...) έρχεται στην δύσκολη θέση να μην μπορεί να αποβάλλει όλη την παραγόμενη θερμότητα με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση....Το σημείο που το "θερμικό φορτίο" από φυσιολογική λειτουργία περνάει στην δύσκολη περιοχή εξαρτάται από την δυνατότητα απαγωγής της θερμότητας μέσω του συστήματος ψύξης και των συνθηκών κίνησης. Που μας φέρνει στην επόμενη ενότητα...
Όλοι οι κινητήρες είναι ΑΕΡΟΨΥΚΤΟΙ, αφού τελικά η θερμότητά τους διαχέεται στο περιβάλλον μέσω της ροής του αέρα. Η διαφορά είναι ότι στα υδρόψυκτα ΠΑΡΕΜΒΑΛΛΕΤΑΙ-ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ επιπλέον και το σύστημα ψύξης. Η διαφορά είναι ότι με την παρεμβολή ένος επιπλέον ψυκτικού μέσου όπως του νερού με συγκεκριμένες και σταθερές ιδιότητες (ρευστότητα, θερμοχωριτικότητα κλπ), και με την βοήθεια ηλεκτρομηχανικών διατάξεων (ανεμιστήρες, θερμοστάτες κλπ) μπορούμε πλέον να έχουμε πολύ πιο αποτελεσματική και ελεγχόμενη ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ της ψύξης σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητη από τις συνθήκες και τον τρόπο κίνησης. Που σημαίνει ότι ο ρυθμός απαγωγής θερμότητας δεν είναι σταθερός και εξαρτώμενος μόνο από την ταχύτητα κίνησης (και την θερμοκρασία του αέρα ) όπως στα καθαρά αερόψυκτα αλλά μπορούμε να παρέμβουμε και να τον ελένξουμε-μεταβάλλουμε σε μεγάλο βαθμό ανάλογα τις απαιτήσεις μας.
Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να έχουμε πολύ πιο ελεγχόμενο σε μεταβολές και εύρος πεδίο θερμοκρασιακής διακύμανσης άρα γρηγορότερη προθέρμανση, αντοχή στην υπερθέρμανση, σε μεγάλο βαθμό ανεξαρτητοποίηση της απαγωγής θερμότητας σε σχέση με την εξωτερική θερμοκρασία κλπ, πράγματα ευεργετικά τόσο για την λειτουργία-μακροζωία του κινητήρα (ως γνωστό οι κινητήρες είναι σχεδιασμένοι να λειτουργούν και να αποδίδουν τα μέγιστα σε ένα συγκεκριμένο και μικρό εύρος θερμοκρασιακής λειτουργίας), όσο και για το κυνήγι των επιδόσεων (όσο πιο μεγάλα θερμικά φορτία μπορείς ελεγχόμενα να απάγεις από τον κινητήρα τόσο μπορείς να επιτρέψεις την αύξηση της θερμοδυναμικής του απόδοσης).
Ένας καλοσχεδιασμένος κινητήρας είτε είναι υδρόψυκτος, είτε αερόψυκτος κανονικά δεν υπερθερμένεται και σίγουρα δεν "κολλάει" από υπερθέρμανση αν δεν συντρέξουν 2-3 παράγοντες ταυτόχρονα...άρα αν ένας κινητήρας κολλήσει δεν φταίει το σύστημα ψύξης του αλλά κάτι άλλο (βλέπε αγκύλωση δεξιού χεριού και εγκεφάλου, έλλειψη λιπαντικού, ΕΝΤΕΛΩΣ παράλογος τρόπος χρήσης κλπ)
Συνήθως οι αερόψυκτοι κινητήρες ακριβώς επειδή δεν μπορούν να ελένξουν την απαγωγή θερμότητας αναγκαστικά αρκούνται σε χαμηλότερες θερμοδυναμικές αποδόσεις. Σε αυτό συντελεί σε έναν βαθμό και το ότι κατά κανόνα πρόκειται για φθηνού budget ινητήρες που φοριούνται σε επίσης φθηνού budget μοτοσυκλέττες....Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι αναξιόπιστοι ή έχουν πρόβλημα...Αλίμονο...Εκατομμύρια αερόψυκτοι κινητήρες 20ετίας και βάλε βρίσκονται ακόμα ανάμεσά μας έχοντας τραβήξει τα πάνδεινα από ημιάγριους χρήστες...
Αυτά για την ώρα...Πάω για μάσα τώρα...![]()