Εγώ ακολούθησα μέχρι το καγιάκ σχεδόν και τώρα πίνω καφέ στο Λεβιδι. Ο καιρός είναι δροσερος και ο ουρανός καθαρός.
Εγώ ακολούθησα μέχρι το καγιάκ σχεδόν και τώρα πίνω καφέ στο Λεβιδι. Ο καιρός είναι δροσερος και ο ουρανός καθαρός.
Δε ζηλευω καθολου..... Εχουμε πυρετο μας τελειωσε ο εμετος.....
Θεοφιλε.....
Πες ρε ποσο θεος ειμαι.....
Ποσο μεσα επεσα στο τι ωρα θα γινει η αφιξη στη λιμνη λαδωνα;
πουτσ@@@@@@@@@
επεστρεψα......καλη επιστροφη στα παιδια.
πολυ ωραια βολτα αν και δεν επεστρεψα απο στεμνιτσα.
εχασα τι μασα.στην επομενη![]()
Back to base κι απο μένα που δεν ακολούθησα όλη τη διαδρομή. Έφυγα απο Λίμνη Δόξα και πήγα Γκουρα-Τρικαλα Κορινθίας-Δερβενι και πίσω
Κάτι τέτοιο δηλαδή
Με στάση στη Ζάχολη για φαι και Κόρινθο για καφέ στην επιστροφή. Πολύ ωραία ήτανε και τρομερο καιρό μας έκανε.Ευχαριστώ όλα τα παιδιά για την παρέα και ειδικα τον Amyrou...(Ξέρει αυτός)
Απολογισμός ημερας 380χμ
Το Beverly αποδείχθηκε αρκετά πιο οικονομικό απο όσο νόμιζα καθώς για 350 περιπου χμ έκαψε 14 λίτρα καυσίμου και στην επιστροφή ερχομουνα 130-140 με αρκετό αέρα και δικαβαλος.
Φέρτε μου χιλιόμετρα....
Τα σκούτερ και τα παπια δεν ειναι μηχανές και δεν είναι τρου αντβεντσουρ Taisteal™
Τι λέγαμε, bithcez? Δεν ζουλευουμε. Φαγαμε καλά, κάποιος έφαγε σαν yeti κάποιος σαν σπουργιετι ναι εσένα λέω γυαλιστερό ψαλίδι με το κοτόπουλο στήθος στα κάρβουνα.
Η παρεα απίθανη, να 'στε καλά όλοι να ξανασμιξουμε.
Τεό μην λες χαζά, το να μένει ένας μόνος του πίσω δεν είναι ωραίο από καμμιά άποψη. Εξάλλου το κομμάτι αυτό το έχω πάει "τάγμα θανάτου" επανειλλημένα, μια φορά το είδα κιόλας, καλο μου έκανε.
Το τρενάκι των αγνώστων οδηγών κλειτορίδα ως λαγκάδια ήταν απίθανο, ειχε όλες τις προοπτικές του ολέθρου αλλά τελικά για ακόμα μια φορά μας γέμισε χαρά.
Τηρησαμε την παράδοση των "παράξενων" ιδιοκτητων μαγαζιών υγειονομικού ενδιαφέροντος. "Το καφέ έκλεισε". Τελικά ο Σπαϊρο δε Ντράγκον με χαμόγελο και ευγένεια τα κατάφερε και ηπιαμε ελληνικό σε κούπα Αστερίξ με ενα εουρο... Η ιδιοκτήτρια κρύφτηκε πίσω απο τον πάγκο μέχρι να φύγουμε, αγριοφατσες και την τρομαξαμε;
Γεράματα #1: δεν κάναμε το τελευταιο βουνίσιο κομμάτι. Ντροπή μου.
Γεράματα #2: Κουράστηκα στην επιστροφή, κλειδωσα το κοντέρ στα 130 και με ζμπαθατε αλλά γυρισα σόλο.
Φωτό πρακτικά δεν έβγαλα... Οπότε οι φέροντες τα καλά τα εργαλεία, δώστε πόνο. Όσοι μεινατε Αθήνα, χασατε μια υπέροχη φθινοπωρινή μέρα, λιακάδα, ωραίες θερμοκρασίες, υπέροχο δρόμο. Στην επόμενη...
Πρακτικά μαζι γυρισαμε, σε έχανα στα διόδια, σε ξαναεβρισκα παρακάτω.
Άστα γιατί είδα δυο τρια μαγαζιά που έγραφαν για κόκκορα αλανιαρη και μου έτρεξαν τα σάλια. Τόσο πολύ φαγητό, τόσος λίγος χρόνος...
Νουμπάδες στις αντοχές και ερασιτέχνες στις γαστριμαργικες βουκολικες επιλογές της ελληνικής υπαίθρου.
Που παω και μπλεκω κάθε φορά σταδγιαλα;
Ατάκα αποκορύφωμα Κτινου: η ιστορία με τον πρεζακια.
Γελαγα μόνος μου καθόσον περίμενα το φέρρυμποτ.
Έτσι και είχαμε και μπουλμοντ από κοντά,δε νομίζω πως θα φεύγαμε από το χωριό