Αυτό που είναι πολύ επικίνδυνο για εμάς, αφορά την διαφαινόμενη ήττα της Τουρκίας στο μέτωπο της Συρίας, καθώς δεν θα μπορέσει να αποφύγει τον χειρότερο εφιάλτη της που είναι η δημιουργία Κουρδικού κράτους στην βόρεια Συρία. Οι Ρώσοι είναι μάλλον ξεκάθαροι για τις προθέσεις τους, όπως και οι Αμερικάνοι. Το ανέκδοτο των Τούρκων, να ζητά την επέμβαση του ΝΑΤΟ κατά των συμμάχων των Αμερικάνων του YPG, δείχνει τον πανικό που βρίσκεται.
Οι Ρώσοι «Η Ρωσία δεν αφήνει αμφιβολίες για τις διαθέσεις της και έχει προειδοποιήσει και την Ουάσιγκτον ότι θα εξουδετερώσει οποιαδήποτε απειλή θεωρήσει ότι εκδηλώνεται εναντίον των δυνάμεων της στην Συρία, και έτσι ρίχνει όλο το βάρος της ενισχύοντας τις δυνάμεις του Άσαντ και των Κούρδων να απωθήσουν τις δυνάμεις του ISIS και να ανακαταλάβουν περιοχές που ελέγχουν μέχρι τώρα οι τζιχαντιστές.
Σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής της FSS, της διάδοχου της KGB Νικολάι Κοβαλιόφ, η Ρωσία θα βομβαρδίσει τα τουρκικά στρατεύματα εάν επιχειρήσουν να εισβάλουν στη Συρία, ενώ η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε ότι κάθε ξένη επέμβαση στη Συρία θα είναι παράνομη και η ρώσικη αντίδραση θα διαμορφωθεί από τις συνθήκες. Πρόσθεσε ότι οι ρωσικοί βομβαρδισμοί έχουν απωθήσει τους αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία.
Ο επικεφαλής του γραφείου που πριν δυο εβδομάδες άνοιξε το κόμμα των Κούρδων της Συρίας PYD στη Μόσχα, δήλωσε ότι η ρωσική αεροπορία υποστηρίζει και καλύπτει την αντεπίθεση των ένοπλων κουρδικών δυνάμεων YPG και αποκάλυψε ότι η Μόσχα έχει δεσμευθεί ότι θα υπάρξει ομοσπονδιακό μοντέλο στη μεταπολεμική Συρία, όπου οι Κούρδοι θα αποκτήσουν τη δική τους κρατική ομόσπονδη οντότητα.»
Κάπως έτσι διαμορφώνει και τους στόχους της για την επόμενη μέρα, βάζοντας στην θέση του και τον Άσαντ διαμέσου του πρέσβη της Ρωσίας στον ΟΗΕ, όταν ο Ασαντ δήλωσε πως θα συνεχίζει να πολεμά μέχρι να επανακτήσει τον έλεγχο σε όλη τη Συρία.
« Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ρωσική εφημερίδα Kommersant, ο Τσούρκιν ανέφερε ότι η Ρωσία βοήθησε τον Ασαντ να αναστρέψει την πορεία του πολέμου, οπότε είναι καθήκον του σύρου προέδρου να ευθυγραμμιστεί με τη θέση της Μόσχας και να δεσμευτεί με την πορεία των ειρηνευτικών συνομιλιών.
Οπως σημείωσε ο ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ, η Ρωσία εργάζεται για την ειρηνική επίλυση στην Συρία και για αυτόν τον λόγο η απόπειρα ανακατάληψης του ελέγχου όλης της συριακής επικράτειας θα είναι μια ανώφελη προσπάθεια που θα σύρει επ’ αόριστον τη χώρα σε εμπόλεμη σύρραξη.»
Κάπου θα πρέπει να ξεσπάσει μετά ο Ερντογάν, και εμείς είμαστε ο πιο εύκολος στόχος. Μακάρι να μην επαληθευτεί κανένα τέτοιο σενάριο, αλλά τα πράγματα δεν δείχνουν και πολύ καλά.
Δεν είναι τόσο απλό. Δεν μιλάμε για μια διένεξη μεταξύ Τουρκίας-Κούρδων, αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι πιο πολύπλοκο το θέμα, οι δρόμοι και τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής είναι ένα από τα ζητούμενα.
Δεν είναι τυχαίο που οι Σαούντ μιλάνε για χερσαίες επιχειρήσεις με δικό τους κόσμο.. Αυτοί έχουν να ρίξουν ντουφεκιά σε "πόλεμο" από την εποχή του Λώρενς της Αραβίας.
Το ζητούμενο είναι να μην βγεί καμια σπίθα κι αρπάξουμε φωτιά εμείς... ή δεν ξέρω, μπορεί τελικά αυτή η φωτιά να είναι η κάθαρσή μας.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Και τελικά, μία χώρα που δεν μπορεί μόνη της να υπερασπιστεί τα σύνορά της και εδώ και 40 χρόνια το πετάει το μπαλάκι στη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ (είτε γιατί δεν έχει τα πολιτικά @@ ή δεν μπορεί στρατιωτικά (αφού έχει ευνουχιστεί η στρατιωτική ηγεσία - και με τις δικές τους μαλ@κίες ομολογουμένως) να το φέρει εις πέρας, είναι άξια της μοίρας της.
Κι όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Όρθια και ξεβράκωτη στο κρύο.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Π@πάρια θα κάνουν οι Σαούντ. Ότι γίνεται με αυτούς, αφορά την κόντρα για το ποιός θα έχει το πάνω χέρι στην Μέση Ανατολή κόντρα στους Σιίτες Ιρανούς. Εδώ δεν μπορεί να τα βάλει με τους ξυπόλυτους αντάρτες στην Υεμένη, που τους έχουν ξεβρακώσει. Δήλωσαν μεν για επέμβαση και μπλα μπλα μπλα, αλλά με 4 αεροπλάνα που έχουν μετακινήσει ούτε ακροβατικό σμήνος δεν φτιάχνουν.
Οι Σαούντ, δεν θα τολμήσουν να κάνουν κάτι που θα τους φέρει κόντρα με Αμερικάνους και Ρώσους, πολύ περισσότερο για να εξυπηρετήσουν τα σχέδια της Τουρκίας.
Κερδισμένοι θα είναι οι Ιρανοί, που με την υποστήριξη κατά του ISIS στο Ιράκ (και με χερσαίες δυνάμεις), αλλά και με το οτι εγκατέλειψαν την πυρηνική ρητορική θεωρούνται αξιόπιστος σύμμαχος.
Ιράν-Ρωσία-και μια λωρίδα Κουρδιαστάν (Αλεβίτες-Σιίτες κυρίως) στο βόρειο Ιράκ και Συρία που θα καταλήγει στην Μεσόγειο θα είναι οι νικητές όταν τελειώσει το έγκλημα που γίνεται στην Συρία.
Ευλογία, και με 1000 προσευχές μαζί μη σου πω.
Νομίζω πως ήταν ξεκάθαρο, πως απ΄την στιγμή που μια πιθανή επικράτηση δυνάμεων στην περιοχή θα έβαζε σε κίνδυνο την μοναδική της βάση στην Μεσόγειο, δεν θα μπορούσε να μείνει χωρίς αντίδραση. Το 2013 είχε ακουστεί μάλιστα πως θα εγκατέλειπαν την βάση στην Ταρτούς λόγω της προέλασης των αντικαθεστωτικών δυνάμεων.
Win Win κατάσταση για τον Βλαδίμηρο. Και αποκατέστησε στα μάτια των δυτικών το status της υπερδύναμης που κανείς δεν μπορεί να αψηφά, και όλη η ιστορία με την Ουκρανία και την προσάρτηση της Κριμαίας ξεχάστηκε, και διέσωσε τον Ασαντ που ήταν θέμα εβδομάδων να χαθεί ο πόλεμος, και έστειλε όλα τα γατάκια για νάνι.
Όποιος θέλει, ας πάει να βάλει στρατό στο μπάχαλο που γίνεται εκεί. Και σίγουρα οι Δυτικοί δεν θέλουν με την καμία. Αν μπορεί να τελειώσει και τον πόλεμο για να σταματήσουν οι προσφυγικές ροές, άγαλμα θα του κάνουν.
Μόνο ο Σουλτάνος θα φάει τα παπάρια του, σε κάθε περίπτωση. Είτε θα ταπεινωθεί στο εσωτερικό και εξωτερικό αναγνωρίζοντας το νέο status quo, είτε θα κάνει καμμιά μαλακία και θα γινει της κολάσεως εκεί (για αυτούς).
Κάπου δήλωσε ο Νταβούσογλου προχθές, πως σε ένα πόλεμο με τους Ρώσους θα κερδίσουν σε μια εβδομάδα (μαζί με τους συμμάχους τους). Κούνια που τους κούναγε αν πιστεύουν πως θα διακινδυνεύσει κάποιος δυτικός, πόλεμο με την Ρωσία για να κάνει το χατήρι των Τούρκων.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Lessons learned από Γιουγκοσλαβία και Λιβύη. Όποιος δεν βρίσκεται με σημαντικές δυνάμεις στο πεδίο δεν έχει κανένα διπλωματικό πλεονέκτημα. Είναι απαραίτητο από ένα σημείο και έπειτα να αποδείξουν το σημαντικό τους ρόλο στη διεθνή σκακιέρα τόσο στην περιοχή όσο και σε κάθε σημείο του κόσμου.
Οι στρατιωτικοί εκεί το ξέρουν καλά το παιχνίδι με την παραπλάνηση και τις ασύμμετρες απειλές γιατί μελετούν και έχουν και γνώμη στις αποφάσεις της πολιτικής τους ηγεσίας. Υπάρχει άλλο υποψήφιο και μια ζωή ανυποψίαστο θύμα που είναι πρόσφορο για επίδειξη δύναμης και εξασφάλιση ανταλλαγμάτων από πλευράς Τουρκίας.