Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Αγαπητέ συνάδελφε, κι εγώ απέχω κάποιο διάστημα, γιατί απλά μερικές φορές νοιώθω πως είναι προτιμότερο ν'ασχολούμαι με τη δουλειά μου και τη γκόμενά μου. Αλλά παρόλο το σκωπτικό σου υφάκι, προερχόμενο απ'τη μισσαλοδοξία σου, σου τονίζω ότι "τα πρωτόκωλλα" δεν τα διάβασα απ'τον Λιακόπουλο, αλλά από άλλον εκδότη τη δεκαετία αρχές '80, όταν δεν είχαμε ιδέα από Λιακόπουλο. Πληροφορίες-απόσπασμα περί του προκειμένου λοιπόν: "Το 1919 είδε το φως της δημοσιότητας στην Αγγλία, ένα παράξενο Βιβλίο με τίτλο:Ο Ιουδαϊκός κίνδυνος-Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, που αποτελούσε μετάφραση αποσπασμάτων από ένα σπάνιο βιβλίο ρωσικό, που είχε εκδοθεί στο Τσάρκογιε-Σέλο της Ρωσίας το 1905, απ'τον καθηγητή Σέργιο Νείλο, με τον ρωσικό τίτλο"το Μεγάλο μέσα στο Μικρό-Ο αντίχριστος σαν άμεση πολιτική δυνατότητα".Ενα αντίτυπο του βιβλίουαυτού βρισκόταν ήδη στο βρεταννικ.ο μουσείο απ'το 1906.
Η αγγλική αυτή μετάφραση, μας λέει ο Ροζέ Λαμπελάν, θα έμενε ίσως για πολύ καιρό άγνωστη στο ευρύ κοινό, αν κάποιος συνεργάτης των Τάιμς του Λονδίνου, δεν είχε την ΄ςεμπνευση ν'αφιερώσει σ'αυτήν ένα άρθρο και να δώσει περίληψη του περιεχομένου της...Μετά, το άρθρο των Τάιμς εξαφανίστηκε και -το πιο παράδοξο- οι εκδότες του EYRE AND SPOTTESWOODE αρνήθηκαν να το επανεκδόσουν..." Μετά ξαναδημοσιεύτηκε απ'την the morning post,λόγω μεγάλου ενδιαφέροντος του κοινού, kai μετά η εταιρία Britons. Ta πρωτόκολλα πρωτο κυκλοφόρησαν στη Ρωσία το 1902-όπως ερεύνησε ο Ροζέ Λαμπελάναπ'τον ίδιο εκδότη, τον καθηγητή Σέργιο Νείλο, και εξαφανίστηκαν γιατί αγοράστηκαν από τους εβραίους..."
Δεν μπορώ να αντιγράψω ολοκληρο το βιβλίο, απλά ανέφερα ονόματα-που δεν είναι όλα- μιας και το έθιξες. Το βιβλίο που αναφέρει τα πιο πάνω είναι απ'τις εκδόσεις Γερ.Αναγνωστίδη, με επιμέλεια του Ζαφ. Λεπτάκη. Ασχετα απ'αυτό όμως, πιστεύεις ότι θα ήταν τόσο εύκολο ο συγγραφέας του να αποκαλυφθεί απροκάλυπτα δημοσίως; Κι έπειτα, πώς πολλά απ'αυτά που γράφτηκαν τότε, αποδεικνύονται στα σημερινά μας βιώματα; Κατά τύχη μήπως;
Ο Σωκράτης και ο Πλάτων δεν είχαν κοινά με το νόημα του χριστιανισμού που είναι η αγάπη, η καλωσύνη κι ο σεβασμός του συνανθρώπου; Αν μελετήσεις πιο προσεχτικά αυτούς τους αρχαίους θα δεις ότι αναφέρονται στο καλό κι αγαθό. Μήπως είναι άσχετα αυτά; Γιατί ανάγκασαν τον Σωκράτη να πιεί το κώνιο; Μήπως επειδή μιλούσε για θεότητα εκτός κατεστημένου της εποχής;Απόσπασμα από Πλάτωνα: "Η ψυχή έχει θεία καταγωγή. Είναι συγγενική με τις ιδέες, δεν είναι όμως ιδέα.Αλλά από όλα τα πράγματα του κόσμου είναι το μόνο που μοιάζει με αυτές. Το να γνωρίζει το θείο, για τη ψυχή που έχει θεία καταγωγή,δεν είναι άλλο απ'το να γίνεται κι η ίδια θεία.Η γνώση του αιωνίου απ'αυτήν, σημαίνει και τη δική της θεοποίηση (ομοίωσις Θεώ). το να γνωρίζει κανείς το όμορφο, το καλό το δίκαιο, για τον Πλάτωνα όπως και τον Σωκράτη,σημαίνει να γίνεται κι ο ίδιος όμορφος, δίκαιος, καλός, και με αυτόν τον τρόπο να πλησιάζει όσο γίνεται περισσότερο τον Θεό. Αυτό βέβαια το πετυχαίνει όποιος μπορεί να γνωρίσει την ιδέα του αγαθού. Ετσι η γνώση του αιώνιου, η πιο ανώτερη επιστήμη, είναι ταυτόχρονα και η πιο υψηλή θρησκεία." ...Αυτά όλα δεν σου θυμίζουν κομμάτια τοης χριστιανικής διδασκαλίας; Οπως φαίνεται κι αυτά τα αγνοείς. Πάνω στη Πλατωνική φιλοσοφία και στις Πλατωνικές ιδέες -που δεν είναι του Πλάτωνα, αλλά είναι Πυθαγορικές και Ορφικές παραδόσεις, έχει οικοδομηθεί ο εσωτερικός χριστιανισμός, άλλο αν τα εξωτερικά στοιχεία τα οικοιοποιούνται οι εβραίοι. Και οι απλές υπόνοιες αποτελούν θεμέλιο της έρευνας.
Αγαπητέ, δεν μ'ενδιαφέρει για το αν έχεις αντίθετη άποψη που δεν τη στηρίζεις. Μ'ενοχλεί για σένα το ότι προπηλακίζεις πράγματα που δεν γνωρίζεις ξεσπώντας σε χάχανα, που δεν θα σου επιτρέψουν να ερευνήσεις περεταίρω, κι έτσι θα μείνεις στατικός και πωρωμένος. Τα πάντα ρει αγαπητέ συνάδελφε, κι αν υπάρχουν στάσιμα, αυτά είναι που δυσοσμούν. Δικαίωμα έχουν όλοι σε έναν δημόσιο διάλογο, αρκεί να μη προσβάλλουν τις απόψεις των υπολοίπων. Ηθική και παιδεία χρειαζόμαστε. Το έχω ξαναπει: Δεν διδάσκεις τις γνώσεις σου, αλλά αυτό που είσαι!
Οσο για τον κίνδυνο του ατυχήματος, νομίζω ότι ενστικτωδώς αντιδράμε με σκέψεις δεκάτων δευτερολέπτου κι επιφωνήματα, παράλληλα με το εγχείρημα της άποφυγής.
Με αγάπη και σεβασμό προς όλους τους συνομιλητές.
Πάλι καθυστέρησα να μπώ, συγνώμμη γι' αυτό. Διάβασα και τα υπόλοιπα ποστ μέχρι σήμερα, και θα ήθελα να επισημάνω δύο τρία πραγματάκια.
Κόνκαρκ δεν υπάρχει μισαλλοδοξία απο μέρους μου.Κούραση υπάρχει για μια παρατεταμένη συνομωσιολογία, η οποία όχι μόνο δεν αποδεικνύεται, αλλά δημιουργεί και μισαλλόδοξους ανθρώπους απέναντι σε λαούς. (Βλ. Εβραίους).
Ο Stavrogrin, πολύ ωραία στα λέει στην απάντησή του, και βεβαίως εσύ μετά αναδιπλώνεσαι, και αρχίζεις τα γνωστά, ότι "για να κυκλοφορούν τόσα βιβλία, κάτι θα υπάρχει".
Δεν υπάρχει μόνο ο Λιακόπουλος υπάρχουν και οι προγόνοι του, έλληνες και ξένοι. Το ότι εσύ το διάβασες το ¨80 δεν σημαίνει ότι τότε ήταν σωστό. Ούτε και τώρα βέβαια.
Μιλάς για Σωκράτη και λες ότι "Ο Σωκράτης και ο Πλάτων δεν είχαν κοινά με το νόημα του χριστιανισμού που είναι η αγάπη, η καλωσύνη κι ο σεβασμός του συνανθρώπου;". Αυτό τι σόι επιχείρημα είναι? Και άλλες δεκάδες χιλιάδες λένε, και είμαι σίγουρος ότι και τότε λέγανε τα ίδια.
Αυτού του είδους τα επιχειρήματα είναι απλά για κατανάλωση.
Λες ότι ξέρεις για τον Σωκράτη και μετά πετάς την μεγαλύτερη πατάτα που θα μπορούσες να πεις, με την ιδέα περί ψυχής του Πλάτωνα:
"Μήπως επειδή μιλούσε για θεότητα εκτός κατεστημένου της εποχής;Απόσπασμα από Πλάτωνα: "Η ψυχή έχει θεία καταγωγή. Είναι συγγενική με τις ιδέες, δεν είναι όμως ιδέα.Αλλά από όλα τα πράγματα του κόσμου είναι το μόνο που μοιάζει με αυτές. Το να γνωρίζει το θείο, για τη ψυχή που έχει θεία καταγωγή,δεν είναι άλλο απ'το να γίνεται κι η ίδια θεία.Η γνώση του αιωνίου απ'αυτήν, σημαίνει και τη δική της θεοποίηση (ομοίωσις Θεώ). το να γνωρίζει κανείς το όμορφο, το καλό το δίκαιο, για τον Πλάτωνα όπως και τον Σωκράτη,σημαίνει να γίνεται κι ο ίδιος όμορφος, δίκαιος, καλός, και με αυτόν τον τρόπο να πλησιάζει όσο γίνεται περισσότερο τον Θεό. Αυτό βέβαια το πετυχαίνει όποιος μπορεί να γνωρίσει την ιδέα του αγαθού. Ετσι η γνώση του αιώνιου, η πιο ανώτερη επιστήμη, είναι ταυτόχρονα και η πιο υψηλή θρησκεία." ...Αυτά όλα δεν σου θυμίζουν κομμάτια τοης χριστιανικής διδασκαλίας; Οπως φαίνεται κι αυτά τα αγνοείς".
Και που διαφωνείς με αυτό ότι ο χριστιανισμός χρησιμοποίησε Σωκράτη και Πλάτωνα επειδή τον εξυπηρετούσε?
Ο Σωκράτης καταδικάστηκε γιατί προέτρεπε τους νέους στην φιλοσοφία, ουσιαστικά καταργούσε τους θεούς και τις θρησκείες. Αν διαβάσεις και το γενικότερο κλίμα εκείνης της εποχής, αυτή η αμφισβήτηση κόντευε να γίνει κανόνας. Γι' αυτό ήταν ο Σωκράτης επικίνδυνος, και έπρεπε να πεθάνει. Η θρησκεία του Σωκράτη ήταν η φιλοσοφία, και ακριβώς αυτή η φιλοσοφία ήταν επικίνδυνη για το κατεστημένο των Αθηνών.
Τώρα τα περί χριστιανικότητας του Σωκράτη έιναι παραμύθια για μικρά παιδιά. (Αγκού!!!!!!!!!).
Όταν λοιπόν καταφέρεις να ξεχωρίσεις τον μύθο από την παραγματικότητα, και καταλάβεις ότι δεν συνομωτούν όλοι για να μας καταστρέψουν, τότε ίσως να μπορέσουμε να κουβεντιάσουμε.
Μέχρι τότε να είσαι καλά, και ελπίζω οι φοβερές υπόγειες φυλές που ζουν στην κοίλη γή, να μην έχουν καταστρέψει την ανθρωπότητα με τα χανεμπού τους.
Απάντηση με παράθεση
