Στο κατόπι των βικινγκς (ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΦΙΛΑΝΔΙΑ-nordkapp)

[blueangel]

Με τις χιλιομετρικές αυτές ταχύτητες φωτός φτάσαμε αργά το απόγευμα στο ξενοδοχείο μας στο Ροβανιέμι το οποίο ήταν χτισμένο στα περίχωρα της πόλης.Η έκπληξη όμως είναι αλλού,έτσι απλά για να κάνετε σύγκριση με τα μέτρα και σταθμά της Νορβηγίας...Μας είχανε κρατημένο σπιτάκι σαλέ περίπου 50 τ.μ με εσωτερική σάουνα -όπου της δώσαμε και κατάλαβε βεβαίως-βεβαίως-χωρητικότητας 5 ατόμων για τρίκλινη χρήση με δική του σοφίτα με εσωτερική ξύλινη σκάλα και δική του βεράντα με καθιστικό!Ολα αυτά τα κομφόρ (θυμηθείτε απλά ότι στο Οσλο πληρώσαμε 150 το τρίκλινο τη βραδιά και σε Hostel με κρεβάτια κουκέτες!!!) του δωματίου που προανέφερα είχαν κόστος 70 ευρώ τη βραδιά και για τα τρία άτομα συνολικά!!!Οταν μιλάνε οι αριθμοί τα σχόλια είναι περιττά...
Βγήκαμε με ντάλα ήλιο κατά τις 11 το βράδυ στο κέντρο της πόλης, για να θαυμάσουμε από κοντά το παγκοσμίως γνωστό χειμερινό θέρετρο της Νορβηγίας όπου ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες και ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων επικρατεί το αδιαχώρητο με πτήσεις τσάρτερς από κάθε γωνιά της Γής!Το Ροβανιέμι είναι η Πρωτεύουσα της Φιλανδικής Λαπωνίας με 35.000 κατοίκους και η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες των ποταμών Oynasjoki και Kemisjoki που είναι και ο μεγαλύτερος ποταμός που διασχίζει τη χώρα με μήκος πάνω από 500 χιλιόμετρα!Είπαμε αυτή η χώρα έχει μόνο ποτάμια,λίμνες και απέραντες πεδινές εκτάσεις με δέντρα κάθε λογής!
Τις πρώτες πρωινές ώρες με μόλις υποψία σούρουπου στον ουρανό,επιστρέφαμε στο χλιδάτο κατάλυμα μας που μας φιλοξενούσε απόψε στο Ροβανιέμι.Αύριο είχαμε να επισκεφτούμε το χωριό του Αη-Βασίλη και να ξεκινήσουμε καρφί για Κουόπιο σπάζοντας έτσι τα χιλιόμετρα πριν την μεθαυριανή άφιξή μας στο Ελσίνκι!Αλλωστε με τις ταχύτητες που είμασταν υποχρεωμένοι να βαδίζουμε δεν μας έπαιρνε με τίποτα να βγάλουμε ολημερίς τα 1000 περίπου χιλιόμετρα που μας χώριζαν από δώ μέχρι το Ελσίνκι...Ημασταν ήδη καμιά 600αριά χιλιόμετρα μακρυά από το Βόρειο Ακρωτήριο και κοντά στα 6 χιλιάδες περίπου από την Αθήνα!!!Απλά έπρεπε να μην το σκεφτόμαστε κάν.Οταν φτάνει κανείς τόσο μακρυά από την πατρίδα του πρέπει πάντα να λογαριάζει και την επιστροφή...Αυτό κάναμε και προσπαθούσαμε να βρίσκουμε πράγματα να μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον στην διαδρομή ώστε και να μην βαριόμαστε και να φεύγουν ευχάριστα τα χιλιόμετρα.Ο στόχος είχε από χθές επιτευχθεί... απλά αυτό που προείχε πλέον, ήταν να φθάσουμε υγιείς και ασφαλείς εκεί που ξεκινήσαμε ώστε το ταξίδι στο σύνολό του να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία!

[blueangel]

Στο ροβανιέμι βέβαια όπως και σε όλη τη Φιλανδία, η σάουνα είναι η απόλυτη καθημερινή δραστηριότητα αλλά και τόπος κοινωνικών συναντήσεων ενίοτε...

[blueangel]

Ημέρα 19η
ROVANIEMI - KUOPIO
Χιλιόμετρα 550

Νωρίς το πρωί εγκαταλείψαμε το φιλόξενο "σπίτι" μας στη Λαπωνία και φορτώσαμε στα gps τη διαδρομή για το δημοφιλές και ξακουστό χωρίο του Αη-Βασίλη το Ναπαπίρι.Πανικός -αν και κατακαλόκαιρο- από τουρίστες ιδιαίτερα από γιαπωνέζους που περιεργάζονταν ότι μπορούσες να φανταστείς από κάθε λογής χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια που διέθετε το "χωριό"!
Για μια στιγμή όταν μπείς σε ένα τέτοιο περιβάλλον που ως τώρα μόνο από ζωγραφιές και εορταστικές κάρτ-ποστάλ το είχες δεί θέλοντας και μή γίνεσαι πάλι παιδί και γυρίζεις το ρολόι του χρόνου,έστω για κάποιες στιγμές στα χρόνια της αθωότητας...Η κλασσική οριοθετημένη χρωματιστή γραμμή στο κέντρο του χωριού που ορίζει το γωγραφικό σύνορο του Αρκτικού Κύκλου καθώς και η μεγάλη τρισδιάστατη πινακίδα,που σε μορφή λαξευμένων ξύλων δέντρου αναγράφει τις κυριότερες πόλεις της Υφηλίου και την απόσταση τους από τον Αρκτικό Κύκλο είναι το must της ξενάγησης των τουριστών στο κέντρο του "χωριού"!
Στην πινακίδα παρακάτω, αν προσέξετε κάνοντας το σχετικό zoom στη φωτό,το κομάτι του ξύλου που αναγράφεται το όνομα της Ελληνικής Πρωτεύουσας και τα χιλιόμετρα από δώ αναφέρει τον αριθμό 3.660.Το νούμερο βέβαια είναι απόλυτα πλασματικό,διότι έχουν υπολογίσει την απόσταση από τον Αρκτικό Κύκλο σε ευθεία γραμμή μέχρι την Αθήνα,πράγμα που παραπλανά όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς.Αλλωστε τα κοντέρ των μηχανών είναι αδιάψευστος μάρτυρας για την πραγματική απόσταση που διανύσαμε μέχρι εδώ,στην άκρη του Κόσμου!
Μετά από καμιά ώρα που φάγαμε στο χωριό - ορμητήριο του ήρωα των παιδικών μας αναμνήσεων,αναχωρήσαμε με γεμάτες εικόνες μέσα μας και στις φωτογραφικές μηχανές για το Κουόπιο τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας στο Βορρά όπου και το βράδυ θα διανυκτερεύαμε. Φτάσαμε κατάκοποι αργά το βράδυ όχι τόσο από το ταξίδι όσο από τις σιγανές ταχύτητες που είμασταν υποχρεωμένοι να κινούμαστε όσο και αν κάποιες φορές,όπου μας έπαιρνε και δεν βλέπαμε κάμερες και ραντάρ του δίναμε και καταλάβαινε...
Η πόλη όπως τη διασχίζαμε για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο που είχαμε κάνει ήδη προκράτηση,φαινόταν αρκετά ενδιαφέρουσα αλλά κανείς μας δεν είχε διάθεση ούτε για ντόλτσε - βίτα αλλά ούτε καν για να ξανακαβαλήσουμε μηχανή μέχρι το ξημέρωμα! Νηστικοί σχεδόν από το πρωί,με διάφορα σνακς μόνο που μασουλάγαμε όταν σταματάγαμε για ανεφοδιασμό στα βενζινάδικα αναζητούσαμε καμιά λύση για δείπνο είτε στο ξενοδοχείο είτε ενδεχομένως delivery...Οσο και αν έβαλα να ψάχνει για πάρτυ μας η προθυμότατη, ομολογουμένως ρεσεψιονίστ στην είσοδο δεν βρήκε τίποτα -προφανώς το delivery λειτουργεί καλά μόνο στη χώρα μας-και έστι αρκεστήκαμε στα κρύα σάντουιτς με σολωμό και αλλαντικά που είχε το ψυγείο του μπάρ στο ξενοδοχείο.Από το τίποτα καλό ήταν και αυτό,και έτσι αργότερα με μικρά πηδηματάκια την κάναμε για να παραδοθούμε αμαχητί στις αγκαλιές του Μορφέα!Αύριο, είχαμε πάλι καμιά 500αριά χιλιόμετρα στην καμπούρα μας μέχρι το Ελσίνκι και ο Θεός μόνο ήξερε πότε θα φτάναμε έτσι χελωνίστικα που οδηγούσαμε τις μηχανές!Είναι να τρελαίνεσαι όταν ξέρεις ότι έχεις 100 άλογα στη διάθεση σου να σε "υπηρετήσουν" και συ να είσαι υποχρεωμένος να χρησιμοποιείς μόνο τα 20 και να'χεις τα υπόλοιπα να...κοιμούνται!Αλλά είπαμε Dura lex sed lex...όπως θα'λεγαν και οι Λατίνοι!

[blueangel]

Ημέρα 20η
KUOPIO - HELSINKI
Χιλιόμετρα 480



Σήμερα πάλι μια από τα ίδια όπως προανέφερα σε σχέση με τη διαδρομή μας, αλλά τουλάχιστον σε κανά δυο στάσεις που κάναμε ξεκουραστήκαμε από το ταξίδι και χαλαρώσαμε αρκετά.Εντύπωση μας έκανε μόνο η θερμοκρασία σήμερα,κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να οδηγήσουμε με ανοιχτούς τους αεραγωγούς στις κορντούρες μια που ο ήλιος έκαιγε σήμερα από το πρωί και πρώτη φορά μετά από τόσες μέρες σε κρύα,κακουχίες και παγετώνες αισθανθήκαμε ότι ζεσταινόμασταν!!!Η χθεσινοβραδυνή πρόγνωση που διαβάσαμε στο ιντερνετ και μας έκανε να βάλουμε τα γέλια (αφού έκανε λόγο για καύσωνα σήμερα στη Φιλανδία!!!)έπεσε πραγματικά διάνα!
Κάποια στιγμή το θερμόμετρο από τους 23 βαθμούς που ξεκινήσαμε το πρωί,είχε σκαρφαλώσει στους 32 όπως σωστά προέβλεψε η τοπική τους ΕΜΥ και οι Φιλανδοί,όχι απλά δεν την πάλευαν αλλά την είχανε αράξει όπου μπορεί να φανταστεί κανείς για λίγη δροσιά!Σε συντριβάνια,στα δάση μέσα παραπλεύρως των parking της Εθνικής,παντού...
Το θέαμα πραγματικά ήταν απίστευτα αστείο μια που το συγκρίναμε με τα δικά μας κλιματολογικά μέτρα και σταθμά!Στην Αθήνα την ίδια μέρα είχε 39 βαθμούς,μόλις 7 βαθμούς διαφορά με την Φιλανδία!!!Ποιός μίλησε για φαινόμενο Θερμοκηπίου;;;

[blueangel]

Βέβαια πρέπει να πώ ότι η διαδρομή μας όπως έχω προαναφέρει δεν ήταν μόνο άσφαλτος...

[blueangel]

Αργά το απογευματάκι μετά από κανά 8ωρο ταξίδι φτάναμε στο Ελσίνκι την πρωτεύουσα της Φιλανδίας και τακτοποιούμασταν στο πανέμορφο κεντρικότατο ξενοδοχείο που είχαμε εξασφαλίσει κράτηση, για τα δυο βράδια που θα ξεκουραζόμασταν στην κατάλευκη από τα χιόνια «κόρη της Βαλτικής», όπως αποκαλείται στους τουριστικούς οδηγούς η Πρωτεύουσα της χώρας των 1000 λιμνών και των κινητών τηλεφώνων Nokia και Eriksson, αναμφίβολα οικονομικός ηγέτης των εθνών της Βόρειας Ευρώπης.
Στη φωτό η θέα από τον 5ο όροφο του ξενοδοχείου που μέναμε…

[blueangel]

Αφήσαμε τα πράγματα στα δωμάτια και προσπαθούσαμε να βρούμε λύση με τη μόνιμη μαλακία των σκανδιναβικών Πρωτευουσών που έχει να κάνει με το θέμα πάρκινγκ για τις μοτοσυκλέτες! Στο πεζοδρόμιο , έξω από το ξενοδοχείο ήταν μια απίστευτα παράτολμη και παρακινδυνευμένη επιλογή μια που εδώ δεν παίζουν με τους νόμους στη χώρα αυτή –το διαπιστώσαμε ήδη στη διαδρομή- και οι γερανοί που μεταφέρουν τα παρανόμως παρκαρισμένα οχήματα κόβουν βόλτες συνεχώς στην πόλη! Η κοπελιά στη ρεσεψιόν μας υπέδειξε το παρακείμενο του ξενοδοχείου υπόγειο πάρκινγκ πραγματικά τεράστιο αλλά όχι και αυτό όπως και στην Κοπεγχάγη και στο Οσλο με υποδομές για παρκάρισμα μηχανών! Φιλοξενούσε αποκλειστικά «κουτιά»!!!Τα είχαμε πάρει και οι τρείς μας με αυτή την παράνοια και πήγαμε και οι τρείς κάτω να κάνουμε εξερεύνηση του χώρου για να βρούμε μια λύση.
Ενας πιτσιρικάς στην είσοδο πραγματικά εξυπηρετικός μας πρότεινε τη λύση να βάλουμε και τις τρείς μηχανές -που χωρούσανε άλλωστε άνετα- σε μια από τις θέσεις αυτοκινήτου και να πληρώσουμε κανά 50άρι ευρώ και οι 3 μας για τις λιγότερο από 48 ώρες που θα τις αφήναμε όπως μας το υπολόγισε… Βέβαια, ως εδώ το στόρι έπαιζε μια χαρά, αγχωθήκαμε όμως με το θέμα της εξόδου μας τα χαράματα μεθαύριο -μια που έπρεπε να διανύσουμε τα 270 χιλιόμετρα που μας χώριζαν από το λιμάνι του Τουρκού για να επιβιβαστούμε στο πλοίο που θα μας μετέφερε στη Στοκχόλμη- μη τυχόν δεν σηκωνόταν η αυτόματη μεταλλική μπάρα όταν βάζαμε το κουπόνι για να εξέλθουμε… Ο συγχρονισμός έπρεπε να ήταν ακαριαίος και από τους τρείς μας με το γκάζι στο φούλ να την κάνουμε με το που σηκωθεί η μπάρα ώστε αφενός να λειτουργήσει το σύστημα αφετέρου να μην τη φάει κανένας στην πλάτη του κατά την έξοδο ή ακόμη και να βρεί καμιά μηχανή πέφτοντας αυτόματα αν δεν αναγνώριζε σωστά το μηχάνημα το βάρος του οχήματος (αυτά είναι ρυθμισμένα με στάνταρτς αυτοκινήτων) όταν εξερχόμασταν από το πάρκινγκ.
Ο τυπάκος στην είσοδο μας είπε ότι ακόμη και αν δεν λειτουργούσε το σύστημα θα υπήρχε επικοινωνία με το κέντρο ελέγχου και όλα θα ρυθμίζονταν… Αλλά ποιος μπορούσε να μας το εγγυηθεί από τη στιγμή που την ώρα που θα φεύγαμε και υπάλληλος δεν θα υπήρχε τόσο νωρίς αλλά είχαμε και την αναχώρηση του πλοίου να προλάβουμε το επόμενο δε καράβι της γραμμής ήταν το επόμενο πρωί!!!Φασκελοκουκούλωστα κοινώς οπότε κάναμε το σταυρό μας και λέμε ότι βρέξει ας κατεβάσει…Η μόνη μας ελπίδα ήταν ένα κενό στην αριστερή είσοδο στο χώρο του πάρκινγκ όπου βέβαια ανετότατα χώραγε να περάσει στη ζούλα –αν βγάζαμε τις μπαγκαζιέρες- και το Fazer και το Vstrom... με το Varadero όμως τα πράγματα ήταν ζόρικα και τον Πέτρο τον έλουσε κρύος ιδρώτας!Από την άλλη έστω και αυτή την υποθετική λύση ανάγκης να επιλέγαμε, κανείς δεν θα μας διασφάλιζε ότι οι κάμερες που ήταν σκορπισμένες παντού στο χώρο και μετέφεραν on line εικόνα στο αστυνομικό τμήμα δεν θα ενεργοποιούσαν τον συναγερμό αφού θα περνάγαμε χωρίς να πληρώσουμε το αντίστοιχο αντίτιμο και θα γινόταν εκεί του κουτρούλη ο γάμος! Και άντε τώρα εσύ να πείσεις τα όργανα της τάξης εκεί, μαύρα χαράματα ότι έφυγες χωρίς να πληρώσεις επειδή δεν είχες άλλη επιλογή και όχι από πρόθεση!
Τα αφήσαμε όλα στην τύχη και παρκάραμε τα «μωρά» θεωρώντας ότι τουλάχιστον έτσι, είχαμε εξασφαλίσει το θέμα πάρκινγκ όσο μπορούσαμε…

[blueangel]

Τα παιδιά προπορεύονται από μένα που τους φωτογραφίζω στη πρώτη μας βόλτα στην πόλη...Μην σας ξεγελά η φωτό είναι περασμένες 11 δική μας νύχτα!!!

[blueangel]

Η λευκή κόρη της Βαλτικής, η Φιλανδία προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες τα τελευταία χρόνια. «Η χώρα των λιμνών και των δασών, της άσπιλης φύσης και του ήλιου του μεσονυκτίου αποτελεί αναμφίβολα έναν μαγικό προορισμό»,σύμφωνα πάντα με τους τουριστικούς οδηγούς…Προσωπικά δεν τρελάθηκα και ούτε και ο Πέτρος και ο Δημήτρης βέβαια , ποτέ να μην ξαναγυρίσω στη χώρα αυτή δεν θα την αναζητήσω.Ισως η μονότονη κουραστική διαδρομή μέχρι εδώ,ίσως η συμπεριφορά των πολιτών της που με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν... ευγενικά ανάγωγη προς τους τουρίστες!
Εδώ η παγωνιά του τοπίου και του εξωτερικού περιβάλλοντος εναρμονίζεται απόλυτα με την ψύχρα του χαρακτήρα του λαού αυτής της μακρινής χώρας.
Λιγομίλητοι , εσωστρεφείς , κυκλοθυμικοί ακόμη και στην διασκέδαση τους δεν έχουν καμία σχέση με την γοητεία που εκπέμπουν οι άλλοι λαοί που συναντήσαμε και συναναστραφήκαμε μέχρι σήμερα και ιδίως οι γυναίκες της Δανίας και Νορβηγίας που απλά είναι ΘΕΕΣ!!!
Κατά τα λοιπά το Ελσίνκι ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας που διασχίσαμε στη διαδρομή μας με επιβλητική μοντέρνα αρχιτεκτονική στα κτίρια της, ενδιαφέροντα μουσεία, κουλτουριάρικα στέκια, στιλάτα εστιατόρια και κλάμπ αλλά και κατάφυτες πλατείες πέρα από τον γευστικότατο σολομό και την σάουνα σημεία κατατεθέν της χώρας ολόκληρης.
Βρεθήκαμε στην πολύβουη πλατεία της αγοράς Kauppatori, γνωστή και ως ψαραγορά, και θαυμάσαμε τα ελάχιστα κτίρια που σώθηκαν ύστερα από τις καταστροφές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Πιο κάτω ,η εκκλησία του βράχου (Temppeliaukio ) με πολύ περίεργη αρχιτεκτονική αλλά με φοβερή ακουστική.
Φωτογραφίσαμε επίσης το σύμβολο της πόλης, τη γνωστή Manta. Πρόκειται για ένα συντριβάνι με το άγαλμα της γοργόνας, η οποία προσωποιεί την πόλη του Ελσίνκι να ανέρχεται από τη θάλασσα. Κατευθυνθήκαμε κατόπιν ανατολικά όπου σε έναν λόφο πάνω από το λιμάνι δεσπόζει ο μεγαλύτερος ορθόδοξος μητροπολιτικός ναός στην δυτική Ευρώπη, ο Uspenski.
Οι κρεμμυδόσχημοι τρούλοι της ςκκλησίας (φωτό παρακάτω) επιβεβαιώνουν την ρωσική επιρροή στη φιλανδική ιστορία ενώ τα κόκκινα τούβλα την κάνουν πλήρως αναγνωρίσιμη από μακριά!

[blueangel]

Κτίρια επιβλητικά με έντονες τις επιρροές από δικούς μας ρυθμούς...

[blueangel]

Αλλά και ξέγνοιαστές παρέες τα βράδυα (λέμε τώρα να κάνουμε και καμιά πλάκα...) στα κεντρικά πάρκα της πόλης με κιθαρούλα και χαλαρή ατμόσφαιρα...

[blueangel]

Η ρωσσική επιρροή παντού εμφανέσταστη!!!

[blueangel]

Ημέρα 21η
HELSINKI


Είχαμε μέρες να κάνουμε διήμερη ανάπαυλα ,οπότε σήμερα που δεν θα είχαμε πάλι το τρέξιμο με τα χιλιόμετρα στο κατόπι των Βίκινγκς, ξεκινήσαμε μετά από ενα υπερπλούσιο πρωινό μπουφέ στις σάλες του ξενοδοχείου την εξόρμηση στα υπόλοιπα κομάτια της πόλης που δεν προλάβαμε στην χθεσινή μας έξοδο.
Οπως την πλατεία Senate με πολλά εμπορικά μαγαζιά και εστιατόρια ,όπου υπάρχουν επίσης πολλά εντυπωσιακά κτίρια όπως η Μητρόπολη , το κτίριο της έδρας της κυβέρνησης της Φιλανδίας καθώς και κτίρια του Πανεπιστημίου.Παραδίπλα και η πλατεία Market ίσως το πιο κεντρικό σημείο της πόλης που βρίσκεται ανάμεσα από τη θάλασσα και μια σειρά από εντυπωσιακά κτίρια όπως το Προεδρικό Μέγαρο , την Πρεσβεία της Σουηδίας και το Δημαρχείο της πόλης.

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Η εκκλησία του βράχου (Temppeliaukio ) με πολύ περίεργη αρχιτεκτονική αλλά με φοβερή ακουστική!