Πισω κι εγω απο την εντουραδ... εεε τη βολτα.
Τελικα ανοιξαν οι ουρανοι στα κεφαλια μας.
Φολοη ουτε καν προσεγγισαμε. Απο τη μια ο καιρος, απο την αλλη που μετα τον καφε στα Τρικαλα πηραμε λαθος δρομο απο μαλακία μου

, καταληξαμε σε κατι χωματοδρομους.
Αφου προχωρησαμε καμποσο στο χωματοδρομο, βλεπουμε ταμπελα "Λίμνη Δασίου 4 χλμ".
Βαγγελης (bulmont) : Μια που φτασαμε ως εδω, και για Φολοη δε μας παιρνει λογω ωρας και καιρου, δε παμε στη Λίμνη Δασίου που ειναι και ωραια και εχει και κιοσκι να γινει η ταπερομαχια;
- Μεσα.
Παμε στη λιμνη, γινεται η ταπερομαχια, αλλα 9 χλμ χωμα να γυρισουμε Τρικαλα (δεν γυρισαμε απο τον ιδιο δρομο, καναμε κυκλο).
Απο Τρικαλα πηγαμε Ξυλοκαστρο, και εκει χαιρετηθηκαμε και επιστρεψαμε.
Ηταν μια δυσκολη, αλλα διαφορετικη βολτα.
Δυσκολη, γιατι απο τη στιγμη που ξεκινησαμε μετα τον καφε απο τα Τρικαλα, μεχρι που αποχωριστηκαμε στο Ξυλοκαστρο, εβρεχε ασταματητα και ως επι το πλειστον εριχνε καρεκλες. Καιρος χειμωνιατικος. Σε καποια σημεια ειχε και πυκνη ομιχλη.
Διαφορετικη, γιατι τελικα μας βγηκε - μπορω να πω - χωματινη. Το τοπιο στη χωματινη διαδρομη πανεμορφο, το ιδιο και η λιμνη Δασίου.
Μπραβο στα παιδια που προτιμησαν, αντι να γυρισουμε πισω, να οδηγησουν με ασφαλτινα λαστιχα και μηχανακια, περιπου 20 χλμ κανονικοτατου λασπο - χωματοδρομου με πετρες, νεροφαγωματα κτλ με καρεκλοβροχη.
Χαρηκα για τα νεα παιδια που γνωρισα, και ευχομαι να ξαναβολταρουμε συντομα (οκ αυτη τη φορα χωρις βροχες και χωματα

)!!!