Ήθελα να ζητήσω και συγνώμη γιατί παραφέρθηκα αλλά για μένα η δουλειά είναι ιερή.
Έχω δει μαγαζιά να κλείνουν και γνωρίζω εδώ γύρω και αρκετούς άστεγους που προσπαθούν να επιβιώσουν.
Είχα πάντα την πεποίθηση ότι το κράτος έχει την υποχρέωση να εξασφαλίζει στον πολίτη, όχι τα προς το ζην
αλλά τη δυνατότητα να βγάλει τα προς το ζην.
Εδώ στην Ελλάδα κατάλαβα ότι το κράτος έχεις άλλες δουλειές κι αυτό δεν μπορώ να το καταπιώ.
Δεν μ ενδιαφέρει αν είναι δημόσιο ή ΙΧ.
Δεν μ ενδιαφέρει αν είναι δουλειά υπαλλήλου, αφεντικού ή αυτοαπασχολούμενου.
Αρκεί να είναι δουλειά.
Να ξυπνάμε το πρωί και να πάμε μεροκάματο.
Δεν μπορώ να σκεφτώ και ούτε υπήρξε για μένα άλλη ζωή απ αυτή.
Απόψεις όπως ν απολυθεί, να συρρικνωθεί, να κλείσει κλπ κλπ
Με στέλνουν στην κυριολεξία.
Όποιος χάνει τη δουλειά του στις μέρες μας και όποιος αρρωστήσει ή τραυματιστεί είναι χαμένος.
Δεν έχω ιδέα από οικονομία και από μπίζνες.
Ξέρω πολύ καλά όμως πως βγαίνει το καρβέλι.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ
αφού έχω μεγαλώσει σ εργατική οικογένεια που δεν κάθονταν κανένας και τα λεφτά δεν έφταναν
ποτέ.
Καλό βράδυ.
ανανήψαντας
Και ούτε ένα ορθογραφικό δεν βλέπω, εύγε Νικόλα![]()