Αν δεν διαλυθεί το σύμπαν και δεν βαρέσει στάση πληρωμών το Δημόσιο δεν θα γίνει τίποτα.
Ακόμα το Δημόσιο δουλεύει όπως πάντα, υπερωρία, καφεδάκι, μιζούλα ,φωτογραφικός διαγωνισμός ,το ασφαλιστικό ακόμα είναι ίδιο και γεννά τα ίδια προβλήματα στην υγεία και και και....
Τίποτα δεν αλλάζει.
Ούτε καν τα πρόσωπα.
Αλλάζει ο υπουργός ο γραμματέας και όλοι οι υπόλοιποι "τα στελέχη" που κάνουν το παιχνίδι δεν τρέχει τίποτα, παραμένουν για να εξυπηρετήσουν τους επόμενους.
Τάσος Τέλλογλου
Οι Γερμανοί, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου, έχουν έξω από το Μόναχο τη συνάντηση των πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου. Το ελληνικό ζήτημα θα κριθεί εκεί, ερήμην της Ελλάδας. Ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι απορρίπτει όλες τις εναλλακτικές προτάσεις για να εγκαταλείψει το ευρώ που του έχουν γίνει στο παρασκήνιο. Και είναι φυσικό. Διότι, σε αντίθεση με το τι λέει η αριστερή του πτέρυγα για «ρήξη» και «σύγκρουση», μία ομάδα χωρών της Ε.Ε., στις οποίες περιλαμβάνονται η Ισπανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Σλοβακία, η Αυστρία και φυσικά η Γερμανία, όχι μόνο κάνουν σχέδια για τις μέρες μετά το ευρώ αλλά ζητούν την προετοιμασία των ευρωπαϊκών οργάνων για την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του προσπάθούν να εξηγήσουν τις κόκκινες γραμμές και να τις υπερασπιστούν, αυτοί οι Ευρωπαίοι καθορίζουν τις δικές τους «κόκκινες γραμμές». Το γεγονός ότι στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται δύο μεσογειακές χώρες, που ασφαλώς θα πεισθούν για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ίσως θα πρέπει να προβληματίσει την Αθήνα. Η εύκολη εξήγηση «έχουν συντηρητικές κυβερνήσεις» δεν αρκεί.
Όπως δείχνει η αλληλογραφία του ΔΝΤ που δημοσιεύεται σήμερα στην «Καθημερινή» και χθες από τον Πολ Μέισον, το ταμείο δεν μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Οι όροι του (εργασιακά και ασφαλιστικό) είναι που απορρίπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Χωρίς το ταμείο δεν υπάρχει τίποτα» είπε ο Β. Σόιμπλε. Η Ουάσιγκτον έχει εξαντλήσει τη δυνατότητά της να επηρεάσει την ηγεσία του ταμείου.
Αλλά και η επιρροή της Άνγκελα Μέρκελ, αν δεχθούμε ότι κάνει μια πολιτική αντίθετη με εκείνη του Σόιμπλε, εξαντλείται χρονικά στο πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου που δεν θα ήθελε να της το δηλητηριάσει ένα ελληνικό «ατύχημα». Μετά αποφασίζει ο Σόιμπλε. Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η 5η αξιολόγηση -έτσι θέλει η Αθήνα- με αποχή του ταμείου ακόμα και από κάποιες προσωρινές πληρωμές, η γερμανική Βουλή δεν θα στηρίξει ένα τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Η Ισπανία και η Πορτογαλία θα πάρουν ένα μήνυμα σκληρής στάσης έναντι της Αθήνας, κάτι που χρειάζονται. Και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα σταματήσουν να πληρώνουν μια χώρα που δεν καταλαβαίνουν γιατί την πληρώνουν. Θα έχουμε υπερασπισθεί έτσι τις κόκκινες γραμμές μας: Να μην αγγιχτούν μισθοί και συντάξεις. Σε δραχμές.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.e...nomia&id=41057
Κορνηλιος
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
Facepalm ή πιο σωστά καράφλαpalm ο Καστοριάδης....
Ο Τάσος δε μας είπε, να ψωνίσουμε καμιά μπομπότα και ζβαν, ή σκοινί και σαπούνι κατευθείαν και να κλωτσήσουμε το σκαμνί μπας και συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας που μας έφεραν σε τούτο δω το χάλι, και παραλίγο να πάρουμε κι όλη την υφήλιο στο λαιμό μας σα δε ντρεπόμαστε λιγάκι.
Καλά, κολλήσατε μερικοί στις καθαρίστριες και αν δουλεύουν, και αν είμαι εκεί να τις βλέπω. Φυσικά και δεν είμαι, αλλά την παραγωγικότητα του μέσου υπαλλήλου του Δημοσίου την ξέρουμε. Και αν θέλουμε να μιλήσουμε για τις παθογένειες της Ελληνικής Οικονομίας θα χρειαστούμε σελίδες επί σελίδων. Φυσικά και αυτές περιλαμβάνουν και τις σπατάλες των Ολυμπιακών, και τις μίζες των Εξοπλιστικών, αλλά και έναν Ιδιωτικό Τομέα κρατικοδίαιτο που στο 90% δεν πρόσφερε ουσιαστικά τίποτα παρά μόνο υπερτιμολογημένες υπηρεσίες ή προϊόντα (βλέπε ιατρικό εξοπλισμό σε τιμές πολλαπλάσιες των ευρωπαϊκών, και που όλως τυχαίως αναλωνόταν σε 4πλάσιο ρυθμό ανά ασθενή από ότι/ θα έπρεπε). Φυσικά και περιλαμβάνουν και μια υπερανάπτυξη των υπηρεσιών (καφετέριες και σουβλατζίδικα) και εμπορίου (Hugo Boss) σε τιμές διπλάσιες της Ευρώπης. Φυσικά και περιλαμβάνουν την διαφθορά του δημοσίου (πολεοδομία, τελωνεία, εφορία), τα θαλασσοδάνεια (Λαυρεντιάδης, Τηλεοπτικοί σταθμοί), την φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, την παραοικονομία, και πολλά άλλα που βαριέμαι ή ξεχνάω να αναφέρω, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αναγνωρίζω ή επικροτώ.
Α, να και προσθέσω: ελλείμματα = δανεισμός, αγαπητέ Aufgebracht, εφ'όσον δεν έχουμε δικό μας νόμισμα και δε μπορούμε να τα καλύψουμε μέσω εκδόσεως χρήματος. Και μπορείς να τα δημιουργήσεις είτε επειδή ξοδεύεις εκεί που πιάνει τόπο (=επενδύεις), είτε εκεί που δε πιάνει (= καταναλώνεις). Το να δανείζεσαι δεν είναι κακό, το να δανείζεσαι όμως για να δημιουργείς μια οικονομία που βασίζεται αποκλειστικά στην κατανάλωση των δανεικών, είναι. Και αυτό κάναμε, με όλους τους τρόπους που αναφέρω, και μερικούς ακόμα που δεν αναφέρω. Και για αυτό ξεφούσκωσε έτσι το μπαλόνι, και πέσαμε σε τέτοια ύφεση από την οποία θα κάνουμε δεκαετίες να βγούμε.
Και το γεγονός πως μετά από 100 και βάλε ημέρες το μόνο που έχει να δείξει η κυβέρνησή μας είναι η επαναπρόσληψη των καθαριστριών (στο κάτω κάτω αυτές σε διαθεσιμότητα δεν ήτανε, κάτι παίρνανε, ή κάνω λάθος;), το άνοιγμα της ΕΡΤ, τα 6 ευρώ την ημέρα των ΔΕΗτζήδων (btw, είναι και αφορολόγητα παρακαλώ) και ένα αρθρο 21 του Ν 4321 τάχατε για να πατάξει τις τριγωνικές συναλλαγές (για τους γνώστες, τόσο ηλίθιο, άτοπο και παρανοϊκό που με εγκύκλιο αναστείλανε την εφαρμογή του και οι ίδιοι για Σεπτέμβριο και βλέπουμε, άσε που στην ουσία το καταργήσανε ευτυχώς), κάνει το σχόλιό μου όχι μόνο μη άστοχο, αλλά right on target...
Εγώ κόλλησα στις καθαρίστριες γιατί εκεί κόλλησες κι εσύ, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Κατά τα άλλα λες έλλειμμα=δανεισμός αλλά να έχουμε υπόψιν ότι από τη δεκαετία του ΄50 και μετά οι περισσότερες χώρες προσπαθούσαν να διατηρούν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς με αποσκοπό την διατήρηση της απασχόλησης σε υψηλά επίπεδα και την επίτευξη μακροπρόθεσμης οικονομικής ανάπτυξης, αυξάνοντας την ανάγκη δανεισμού του δημόσιου τομέα και την έκδοση κρατικών ομολόγων και χρεογράφων. Αυτό βέβαια έχει νόημα όταν τα επιτόκια δανεισμού είναι ανάλογο με το προς το σύνολο των κρατικών δαπανών. Δεν είναι θέμα εάν έχεις δικό σου νόμισμα ή όχι ώστε να καλύψεις το έλλειμμα, ο δανεισμός από το τραπεζικό σύστημα έναντι κρατικών ομολόγων μοιάζει με την εκτύπωση πρόσθετου χρήματος.
Στις 100 και κάτι ημέρες οι κυβερνώντες ολημερίς γυρνάνε από κανάλι σε κανάλι με ρυθμό πολυβόλου αντί να παλουκωθούν στα γραφεία τους και να κάνουν δουλειά (αν και μεταξύ μας και όλη μέρα να κάθονταν στα γραφεία τους λόγω ασχετοσύνης -όπως και οι προηγούμενοι και οι πριν τους προηγούμενους- το αποτέλεσμα το ίδιο θα ήταν). Παράδειγμα η Βαλαβάνη, αρμόδια αναπληρώτρια υπουργός σε θέματα φορολογίας η οποία στη συζήτηση της ΠΝΠ για τις ρυθμίσεις οφειλών πέταξε το κορυφαίο "Ούτε τη φορολογική μου δήλωση δεν έφτιαχνα μόνη μου, τώρα τα μαθαίνω"...![]()