Για αυτό είχε ''προβλήματα'' η σχέση HRC με τον Doohan στα τελευταία.Δεν δεχόταν να δοκιμάσει νέα τεχνολογία και ηλεκτρονικά στην μηχανή του κάτι που άλλαξε με τον ερχομό του VR.
Για αυτό είχε ''προβλήματα'' η σχέση HRC με τον Doohan στα τελευταία.Δεν δεχόταν να δοκιμάσει νέα τεχνολογία και ηλεκτρονικά στην μηχανή του κάτι που άλλαξε με τον ερχομό του VR.
when life gets complicated... i ride.
Tα προβλήματα του Doohan με το HRC δεν είχαν να κανουν με ηλεκτρονικά η νέες τεχνολογίες, ούτε ξεκίνησαν στα τελευταία χρόνια της συνεργασίας τους.
Στην ουσία αυτός ήξερε τι χρειαζόταν για να κερδίσει ενω το HRC πειραματιζόταν με διάφορα και του έλεγαν και ψέματα πολλές φορές.
Μερικά απο αυτα τα παραδείγματα μπορείτε να τα διαβασετε εδω:
https://www.motorsportmagazine.com/a...is-first-crown
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Βάζω εδω το πιο χαρακτηριστικό απο τα διαφορα που έχει περιγράψει ο ίδιος κατα καιρούς:
"
A pre-Spanish GP test at Jarama revealed the truth. A feature of Doohan’s 10-year grand prix career with HRC was the Japanese engineers always pushing to develop and move things forward, while Doohan simply wanted to stick with what he already knew.
He understood that one of the most important factors in motorcycle racing is rider/bike intimacy. To ride faster than anyone else you must know your machine so well that you know what it’s going to do even before it does it. That way you can ride the ragged edge and survive.
For example, at Mugello 1993 Doohan had won his first GP since the Assen accident after requesting 1992 cylinders, exhausts, suspension and so on for his 1993 NSR.
It was the same story in 1994. “They kept telling me I was running 1992 suspension, but I was a second faster once we fitted my old ’92 forks, and the front tyre didn’t chew up anymore. I was pissed off; that took some of the trust out of our relationship.”
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Ο Ντούχαν ήταν ΘΕΟΣ !
Βασικά γιατί κατάφερε να μείνει σ ένα κομμάτι όλος με τις σκοτώστρες
που οδήγαγε
Διάβαζα ένα παππού δημοσιογράφο Άγγλο Άλαν κάτι
που έγραφε για το μηχανάκι του
Σημέρα ούτε βόλτα δεν θα έκαναν οι πιλότοι με τέτοιο
Ο Saarinen έφυγε δυστυχώς νωρίς.
Ο Μέγας King Kenny ήταν αυτός που έφερε για το ευρύ κοινό, τον καθιερωμένο πια τρόπο αγωνιστικής οδήγησης σε άσφάλτινη πίστα. Σώμα έξω, γόνατο κάτω και ανάποδο με ντρίφτ. Μέχρι τότε έβλεπες αγώνες πίστας και οι αγωνιζόμενοι φαίνονταν να οδηγούν όπως και οι απλοί αναβάτες. Πήγαιναν βέβαια πολύ ταχύτερα.
Ο King ξεκίνησε και την σχολή των μεγάλων Αμερικανών ΠΠ που ακολούθησαν.
Παραμένει το δικό μου ίνδαλμα.