Δεν κλαφτηκε κάνεις. Το ότι άρχισαν να με βρίζουν ήταν ακριβώς επειδή οδηγαγα παπί μέσα στην βροχή και φαινομουνα ταλαιπωρακι. Αν ήμουνα σε αμάξι με γραβάτα θα κράταγα πισινή γιατί θα φοβόντουσαν μήπως είμαι κάνας δικηγόρος.
Το ότι άρχισαν να βρίζουν δεν έχουν δικαιολογία γιατί δεν προσπάθησα να διαφυγω. Υπακουσα στις εντολές τους. Επίσης είδαν ότι δεν είχαν να κάνουν με κάναν καγκουρα αλλά με έναν μεσήλικας άνθρωπο.
Κάτι ακόμα. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να κακομεταχειριζονται χωρίς λόγο τα αμάξια της Ελληνικής Αστυνομίας. Τα αμάξια αυτά είναι εργαλεία τα οποία τα συντηρούμε οι πολίτες με τα λεφτά μας απο τους φόρους μας επιβάλλονται.
Κλείνοντας θέλω να πω κάτι. Πιστεύω ότι η πλειοψηφία των σημερινών αστυνομικών δεν έχει καμία σχέση με αυτούς των προηγούμενων δεκαετιων. Όπως υπάρχουν αστυνομικοί που σε απόγοητεύουν υπάρχουν πάρα πολλοί που σε εκπλήσσουν θετικά. Την ιστορία την έγραψα για να αναδείξω ότι υπάρχουν πολλοί αστυνομικοί που εχουν ταξικά, κοινωνικά, φυλετικά στερεοτυπα και συμπεριφέρονται μη επαγγελματικά σε κάποιες κοινωνικές ομάδες και στην περίπτωση μας μιλάμε για τους δικυκλιστες. Η αστυνομία υπάρχει για να διατηρεί τον νόμο και την τάξη και κατ επέκταση την κοινωνική συνοχή. Η αστυνομία δεν υπάρχει για να τηρεί τον νόμο και την τάξη και να δημιουργεί μια κοινωνία μίσους.