Αρχικά δημιουργήθηκε από srx400
Ωραιο το παραμυθι σας με τις ταμπελες,την ειρωνια κλπ.Να σας αφηγηθω κι εγω ενα παραμυθι σε πρωτο προσωπο,οπως μου το εχει αφηγηθει ο καλυτερος μου φιλος(σημερα ο καλυτερος μου φιλος,παλιοτερα εχθρος μου).Το παραμυθι ειναι καταγραμμενο αλλα για λογους που ολοι θα καταλαβετε εχω αλλαξει καποια ονοματα και καταστασεις.Απο το παραμυθι ομως εμεινε η ουσια.Κι επειδη ειναι πολυ μεγαλο για να το γραψω ολο παμε στο ψητο.
"Αρχισα να πινω αρνταν στα 14.Δεν μου ελεγαν μια κι ετσι ξεκινησα το μαυρο.Ενα γαρο,κι αλλο ενα και το καπακι κι ολα καλα.Ενιωθα αρχοντας,μαγκας και πονηρος.Εφευγε το κεφαλι μου,πηγαινα με το μυαλο οπου γουσταρα και περναγα καλα.ΟΛΟΙ οι φιλοι μου επιναν.Αυτη η αισθηση της μαγκιας,της μαστουρας οταν οι αλλοι διπλα ηταν ξενερωτοι και χωμενοι στις μικροζωες τους δεν περιγραφεται.Το κριτηριο για να κανω καποιον παρεα ηταν αν ακουγε την ιδια μουσικη με μενα,ειχε μακρια μαλλια,φοραγε σκουλαρικια κι επινε μαυρο.
Πολλες φορες το μαυρο ερχοταν μαζι με μπυρες,ουισκι κι αλλο αλκοολ,οτι κι οσο χρειαζοταν για να την ακουω.Καποια στιγμη γυρισε ενας φιλος απο την Ελβετια.Ειχε φερει μαζι του πολλα τριπακια.Μολις τα πεταξε στο τραπεζι δεχτηκαμε ΟΛΟΙ να δοκιμασουμε.Μπησταγαμε σαν τα μπαλακια του πινγκ πονγκ.Περπαταγαμε βραδυ πανω στη διπλη διαχωριστικη στην Π.Ραλλη και χαζευαμε τα φωτα ψηλα οσο τα αυτοκινητα περναγαν διπλα μας κορναροντας.
Το σχολειο αρχισε να αποκτα ενδιαφερον μετα το δευτερο διαλλειμα κι αφου την ειχαμε πιει στις τουαλετες.Αν κι ημουν απουσιολογος σε ολο το γυμνασιο απο την πρωτη λυκειου αρχισα να "πεφτω".Τελικα εχασα τη χρονια κι αλλαξα σχολειο.Ο πατερας μου κατι ειχε καταλαβει αλλα ελπιζε οτι αλλαζοντας σχολειο θα σταματαγα και τις "κακες παρεες".Δεν του ειχε πει κανεις(και ποιος αλλωστε) οτι οι "κακες παρεες" ηταν στο κεφαλι μου.
Στο καινουργιο σχολειο επιναν στις τουαλετες και στο παρκακι απεναντι.Αλλες φατσες,ιδια μουσικη,ιδιο μαυρο.Οταν δεν υπηρχε μαυρο βρισκαμε κατι αλλο.Το ζητουμενο ηταν να γεμιζει το κεφαλι.Να "ανεβαινεις".
Τα βραδυα του Σαββατου τα περναγαμε σε ροκομπαρα και ροκ ντισκοτεκ.Πλακα,Χαλανδρι,Πειραιας,Πλ.Αμερικης,Κυψελλη .
Το σχολειο πηγαινε απο το κακο στο χειροτερο.Εχασα και τη δευτερα λυκειου κι αλλαξα σχολειο παλι χωρις να αλλαξει το παραμικρο.Μονο οι "φιλοι" αλλαξαν κι οι γκομενες.Το highlight του καινουργιου σχολειου ηταν οι εκδρομες.Ξεκιναγαμε απο το πουλμαν με ουισκι και συνεχιζαμε με γαρα μολις φταναμε στον προορισμο μας.Πηγαμε πολλες εκδρομες εκεινη τη χρονια.Δεν θυμαμαι ποσες αλλα ηταν πολλες.Οπως δεν θυμαμαι και κανενα απο τα μερη που πηγαμε.
Ο πατερας μου ηταν σιγουρος οτι εκανα χρηση αλλα μαλλον δεν ηθελε να το παραδεχτει.
Ο δικος μου ο γιος χασικλης?Μπα κανα ποτακι πινει και δεν το αντεχει.
Μετα ηρθε ο στρατος.Ο απολυτος τεκες.Καποια στιγμη βρεθηκα σε μοναδα στην Αθηνα οπου το team ηταν φοβερο.Την επιναν οι τρεις καψιμητζηδες,οι τηλεφωνητες,οι αλφαμιτες,το πρωτο γραφειο,ο σιτιστης,ο μαγειρας και καμμια δεκαρια αλλοι.Παραδεισος.
Σε καποια επιφυλακη μειναμε μεσα 15 μερες.Στεγνωσαμε κι ετσι καποιος πηγε στο φαρμακειο στην πολη κι εφερε σιρπακια για το βηχα.Τις επομενες δυο μερες οι καδοι στο στρατοπεδο ηταν γεματοι με μπουκαλακια απο το συγκεκριμενο φαρμακο.Δεν ηταν οτι καλυτερο αλλα ειπαμε,να φευγει το κεφαλι.Κι ασε τους αλλους να ασχολουνται με τις μιζερες ζωουλες τους.Τι ξερουν αυτοι?Οι ξενερωτοι.Εχουν μπει στο λουκι του στρατου,μετα θα μπουν στο λουκι της δουλειας,θα παντρευτουν,θα σπειρουν και κανα δυο κουτσουβελα και καπως ετσι θα ζησουν τις ζωουλες τους.Ζωη ειναι αυτη?
Ο στρατος τελειωσε αλλα οι "φιλοι¨εμειναν.Δουλιτσες διαφορες για το χαρτζηλικι κι απεριοριστος χρονος για διακοπες μπαροτσαρκες και γαρα.Αλλα κι αυτα αρχισαν να χανονται απο την αγορα η να ακριβαινουν υπερβολικα.Το νεο "φαρμακο" λεγοταν πρεζα κι ηρθε μεσω του Μιχαλη.Κι ειπαμε να δοκιμασουμε ΟΛΟΙ.Και δοκιμασαμε.Και ξαναδοκιμασαμε.Κι αλλη μια φορα.Κι ηταν καλο φαρμακο.Αλλα επρεπε να το ελεγχουμε.Με μετρο γιατι τα βλεπαμε τα πρεζακια στην πλατεια.Ολοι τα βλεπανε και τα δαχτυλοδειχνανε.ΕΜΕΙΣ ομως δεν θα γινομασταν πρεζακια.Οχι ΕΜΕΙΣ.Εμεις ειμασταν μαγκες,παληοι στο κουρμπετι και δεν θα την παταγαμε τοσο ευκολα.
Στο μεταξυ ανοιξα ενα μαγαζι μαζι με τον αδελφο μου.Πηγαινε σχτικα καλα.Πουλαγαμε ρουχα κι ειχαμε καλες προδιαγραφες αλλα ο αδελφος μου ηταν ξενερωτος.Δεν επινε ουτε αλκοολ.Ηταν ηδη παντρεμενος κι ειχε δυο παιδια.
Πρωτα "αρρωστησε" ο Γιωργος.Μετα ο Ηλιας.υστερα ο Χρηστος ο "εβραιος",μετα ο Παναγιωτης,ο Γιωργος με το PE,ο Κλεανθης,η Λιτσα και παει λεγοντας.Καπου εκει την πατησα κι εγω.Το σπορ ηταν ακριβο κι ετσι το μαγαζι εγινε σκονη.Κυριολεκτικα.Ακολουθησε ενα αυτοκινητο,κατι χρυσαφικα,ενα οικοπεδο κλπ.
Στο μεταξυ οι "ξενερωτοι" συνεχιζαν τις ζωουλες τους.Τους εβλεπα στο δρομο,στις πλατειες οταν περιμενα τον "ανθρωπο",στις παιδικες χαρες που πηγαιναν βολτα τα παιδια τους κι εμεις τα κουφαρια μας.
Ο Κλεανθης πεθανε.Ο πατερας μου ηταν ρακος.Ο Κλεανθης ηταν ο αγαπημενος του.Τον ηξερε απο μωρο κι ο θανατος του ηταν καταλυτικος.ΕΜΕΙΣ δεν θα πεθαιναμε σαν τον Κλεανθη.
Μετα πεθανε ο Γιωργος.Ακολουθησε η Παναγιωτα κι η Ειρηνη.Τα διδυμα πηγαν φυλακη.Οταν βγηκαν ειχαν αλλαξει παρατσουκλια.Τους λεγαμε "εγκληματιες" η "ισοβιτες".
Οι θανατοι,οι προσαγωγες,τα "καφεδακια" στο τμημα κι οι φυλακες ηταν στην ημερησια διαταξη.
Στο ενδιαμεσο υπηρχε το στερητικο συνδρομο.Πονοι στο κορμι,στα κοκκαλα,συναχι ατελειωτο,πονοκεφαλοι κλπ.
Και μετα παλι θανατος.Και τα κορακια στις εφημεριδες και τις τηλεορασεις να λενε τα δικα τους.
Μια μερα μαθαμε οτι ο Μητσαρας πηγε στην "Ιθακη".Αλλαξε λενε πολυ.Βρηκε τα κιλα του οπως τοτε που παιζαμε μπασκετ,δουλευει,καθαρισε.
Καθαρισε?Σιγα μην καθαρισε.Σιγουρα θα πινει.Εκανε το διαλλειμα του και θα συνεχισει.Παντως και να καθαρισε ΕΜΕΙΣ δεν παμε στο στρατοπεδο της Ιθακης.Καλυτερα να πεθανουμε στην πλατεια παρα εκει να δεχομαστε διαταγες απο ξενερωτους.
Μετα καθαρισε ο Μπαμπης.Κι ο Αποστολης.Η Μαργαριτα κι η Ηλεκτρα πηγαν αλλα την κοπανησανΕτσι κι αλλιως αυτες ειχαν τροπο να πινουν.Μετα αρχισε μια μεγαλη παρτιδα απο θανατους παλι.Καποιοι λιγοι καθαρισαν,καποιοι απ αυτους ξαναπεσαν αλλα το γελοιο ειναι οτι ξαναπηγαιναν στην Ιθακη,στην Εξοδο,στην Παρεμβαση.
Ο κεραυνος ηρθε απο τον πατερα μου:
Η θα πας σε μια κοινοτητα να καθαρισεις η θα φυγεις απ το σπιτι.Βαρεθηκα να νταντευω ενα μελλοθανατο.Η θα σταθεις στα ποδια σου σαν αντρας η θα εχω μονο ενα γιο κι οχι δυο.
Πηγα στην Παρεμβαση.Ετσι στα χαζα τελειως.Ετσι για να κανω το βιτσιο του πατερα μου.Να του περασει λιγο ο θυμος και μολις τα ξεχασει ολα συνεχιζω.
Τα πλανα μου αλλαζαν μερα με τη μερα.Εδινα παραταση στον εαυτο μου.Μια μερα κι αλλη μια,μια βδομαδα ακομα και θα φυγω.Τελη του αλλου μηνα την εκανα.Μολις μπει το καλοκαιρι την κοπαναω να παω Σαντορινη.
Καθισα 16 μηνες.Σημερα οπως ξερεις πολυ καλα Χρηστο μου,ειμαι κοντα εικοσι χρονια καθαρος.Εχω δυο γιους και μια γυναικα που με στηριζει.Καμμια φορα στα δυσκολα μουρχεται να κανω το"ευκολο".Αλλα κοιταω πισω μου και βλεπω το δρομο που εχω κανει.Κοιταω μπροστα μου και βλεπω τους "ξενερωτους" να ειναι πολυ μπροστα.
Η ζωη προχωραει κι εγω πρεπει να τρεξω για να την φτασω."
Για ειρωνίες παραμύθια κλπ δεν ξέρω εγώ δεν ειρωνεύτηκα κανέναν και εξακολουθώ να θεωρώ ότι ήμουν αρκετά στο μέσο χωρίς να είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά της κάνναβης έτσι αλόγιστα και έχοντας ακούσει πλά 2-3 πράγματα. Όπως άλλωστε είπα και από την αρχή αυτό που πρωτοέγραψα ήταν ότι αυτά τα ζητήματα είναι εξαιρετικά δύσκολα και θέλουν πραγματικά καλή γνώση.
Όσο τώρα για το περιστατικό που αναφέρεις επέτρεψε μου να σου πω πως παρόμοιες ιστορίες έχω ακούσει και ξανακούσει εκατοντάδες φορές και μάλιστα με την ίδια ή και περισσότερη συναισθηματική φόρτιση. Και η ερώτηση μου είναι απλή:
ε... και;;;;;; Και τι να λέει αυτό;;;; Θέλεις να πάμε μαζί σε 2-3 κέντρα απεξάρτησης;;; θες να ακούσεις ατελείωτες τέτοιες ιστορίες;;;; Θες να πάμε να γνωρίσεις ανθρώπους οι οποίοι σέρνονται στο δρόμο έχουν χάσει οικογένεια και σπίτια από το αλκοόλ;;;;; Ζούνε με δανεικά και όλα τα χαλάνε για ένα ποτήρι;;;; Ή για μία δόση;;;;
Τι θες να πεις με αυτό;;;;;
Θα σου υπενθυμίσω τόσο εσένα όσο και όλων εντυπωσιάζονται από τέτοιες ιστορίες και γεγονότα ότι αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα όπως και αλού όπου η κάνναβη δεν είναι η χρήση της δηλαδή καθόλου αποποινικοποιημένη! Όπως συμβαίνει και εκεί που η κάνναβη είναι αποποινικοποιημένη! Ίδιες ιστορίες σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Τι αλλάζει;;;; Έχεις την εντύπωση δηλαδή πως στις χώρες όπου έχουν πολύ σκληρή πολιτική έναντι των ναρκωτικών δεν συμβαίνουν;;;;; Στην Κίνα σε πληροφορώ ότι υπάρχουν προγράμματα απεξάρτησης. Ναι στην Κίνα. Στις ΗΠΑ άστο... ακόμα χειρότερα. Γενικά παντού. Από την πιο "φιλελεύθερη" Ελβετία και την Ολλανδία μέχρι τη Σουηδία την Νορβηγία και όπου αλλού θες. Δεν υπάρχει διαφορά και το ξαναλέω. Η ιστόρία η οποία ανέφερες συμβαίνει στην Ελλάδα (συνέβη) όπου η κάνναβη δεν είναι ελεύθερη. Επομένως το ερώτημα παραμένει: ε... και;;;;
Και θα το ξαναπώ και δεν με νιάζει αν παρεξηγηθή... σε τέτοιου είδους πολύ δύσκολα ζητήματα όπου η απάντηση δεν είναι απλή ούτε εύκολη και δεν γέρνει ούτε προς τη μία ούτε προς την άλλη πλευρά είναι καλό να έχουμε πραγματικές σφαιρικές γνώσεις. Να έχουμε άποψη του τι ακριβώς λέει και η μία και η άλλη πλευρά.
Απάντηση με παράθεση
