Πανάκριβη, αλλά… Πολύ όμορφη...
Πανάκριβη, αλλά… Πολύ όμορφη...
θα μας γ@μ@ς για πολυ ακομα!?
Α ρε Πανο, Α ΡΕ ΠΑΝΟ!!!!!
ΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!!!
παω να κουμπωσω τα υπογλωσιαΑρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Φτάσαμε Στοκχόλμη λίγο πριν της 7.30....
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Κάναμε τις βόλτες μας, χαζέψαμε και προχωρήσαμε.
Ήταν 8.30 το βράδυ και είχαμε μεγάλη νύχτα μπροστά μας..
Περάσαμε από το δεύτερο αρχιτεκτονικό θαύμα της περιοχής, την γέφυρα Great_Belt
Δυστυχώς το σούρουπο δεν βοήθησε στην φωτογράφηση και χρόνος δεν υπήρχε για τρίποδο και εύρεση τοποθεσίας… Άλλη φορά είπαμε. Μην τα κάνουμε όλα τώρα και μετά δεν έχουμε λόγο να ξαναέρθουμε…
Πρόκειται για την Τρίτη μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο και το συναίσθημα να την περνάς νύχτα με μοτό είναι μοναδικό.
Άι μπιλίβ άι κεν φλάι και τέτοια...
Συνεχίσαμε.
Ήταν Παρασκευή 14 Αυγούστου και τα δοκιμαστικά είχαν ξεκινήσει στο Μπρνο…
Το είχα πει από την αρχή. Δεν καιγόμουν για το τζι πι. Δεν θα το έχανα όμως με τίποτα…
Όσο πέρναγε η ώρα τα χιλιόμετρα δεν έβγαιναν τόσο εύκολα.
Στάση και ψάξιμο για τον καλύτερο προορισμό με στόχο την διανυκτέρευση.
Έπρεπε άμεσα να κινηθούμε μιας και δεν είχε νόημα να συνεχίσουμε εκείνο το βράδυ. Είχαμε κάνει πάνω από 1000 χιλιόμετρα και βρισκόμασταν στην όγδοη μέρα του ταξιδιού. Η κούραση είχε αρχίσει να βγαίνει στα καταπονημένα κορμιά μας.
Η διάθεσή μας αντίθετα παρέμενε πολύ καλή.
Επιλέξαμε την πόλη Kolding όπου αναφερόταν στον οδηγό σαν βιομηχανικό λιμάνι και τίποτα παραπάνω. Μείναμε έκπληκτοι με την αισθητική της πόλης και των κατοίκων της. Θα έλεγα ότι η Δανία γενικότερα μας εξέπληξε με την αισθητική της και το καταπληκτικό ντιζάιν.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο στις 01.00 την νύχτα μετά από 1024 χιλιόμετρα και σχεδόν 18 ώρες στους δρόμους… Πόσο πιο τέλεια..;
Στην Γέφυρα επάνω ένιωθα σαν αεροπλάνο....
Έχεις πάρει tilt shift φακό ή το παίζεις στο PS;Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Πολύ μου αρέσει αυτό το εφέ…
Όλα υπέροχα by the way, μου επιβεβαίωσες και ότι φανταζόμουν για την Κοπενχάγη, πρέπει να επισπευθεί και η δικιά μου επίσκεψη.
PS...Αρχικά δημιουργήθηκε από QSpec
Έχεις πάρει tilt shift φακό ή το παίζεις στο PS;
Όλα υπέροχα by the way, μου επιβεβαίωσες και ότι φανταζόμουν για την Κοπενχάγη, πρέπει να επισπευθεί και η δικιά μου επίσκεψη.
PS...
Αρχικά δημιουργήθηκε από devil's animal
Μπραβο ρε Παναγιωτη!!
πολυ ωραιες περιγραφες, ακομα πιο ωραιες φωτογραφιες που με (μας) οδηγουν σε ανειπωτα συναισθηματα ευφοριας και θετικισμου!!
Αυτό κι αν είναι κάτι πολύ όμορφο να το ακούω...
Ξυπνήσαμε το πρωί με τρελή βροχή…
Το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε για εκείνη την ημέρα.
Δεν τολμούσαμε να υπολογίσουμε τα χιλιόμετρα που χρειαζόμασταν για να δούμε από κοντά τον Ρόσι…
Πάμε και βλέπουμε…
Στόχος μας η Πράγα, αν και με κάποιες σκέψεις για το κόστος διαμονής.
Για τα πρώτα τουλάχιστον 200 χιλιόμετρα η βροχή μας ακολουθούσε.
Ποτέ δεν καταλάβαμε πότε περάσαμε τα σύνορα, ενώ η Γερμανία μου φάνηκε ίσως η πιο αδιάφορη χώρα όλου του ταξιδιού…
Οι μπαταρίες και των δύο καμερών είχαν πεθάνει, ενώ πλέον τίποτα δεν μας φαινόταν αξιοπερίεργο για φωτογραφία ή για θαυμασμό…
Μία από τις πιο ωραίες στιγμές εκείνης της διαδρομής ήταν όταν αντίκρισα τις πρώτες Ελληνικές πινακίδες. Σε δύο νταλίκες. Τους προσπέρασα και τους χαιρέτισα κορνάροντας. Πλακώθηκαν στους τενόρους και στα φώτα. Δώσανε σύρμα και στους υπόλοιπους μπροστά οι οποίοι μας περίμεναν πως και πώς να τους προσπεράσουμε και να χαιρετηθούμε.
Μην περιμένετε φώτος και πολλές ιστορίες. Για μένα ήταν η επιστροφή και είχα αρχίσει ήδη να ξενερώνω…
Περάσαμε μέσα από το Αμβούργο, έξω από το Βερολίνο και δυστυχώς φίλε Καπετάνιε έξω από την Δρέσδη.
Έχοντας επισκεφτεί την Πράγα και ξέροντας ότι θα έχουμε ένα θέμα με το ξενοδοχείο, πιέσαμε άλλη μια φορά και συνεχίσαμε για Κούτνα Χόρα, μία μικρή πανέμορφη πόλη.
12.00 το βράδυ, 950 χιλιόμετρα. Καμιά τριανταριά αναπάντητες και 20 μηνύματα για χρόνια πολλά. Δεκαπενταύγουστος γαρ…
Μήπως θα έπρεπε να να τους είχα βγάλει όλους αυτούς σε τίποτα μπουζούκια εκείνο το βράδυ και να χάλαγα το μπάτζετ του ταξιδιού σε ντίμπλ και βότκες; Μήπως θα ήμουν πιο πολίτικαλ κορέκτ..; Μήπως η μάνα μου θα το έκανε απρούβ κάτι τέτοιο περισσότερο, από το ταξίδι μου στο πουθενά με βάρκα το βεστρομ...; χμ...
Αούτομπανκ… Ο δρόμος της ανίας και της αυτοκτονίας…
Την Κούτνα Χόρα να την έχετε στα υπόψιν.
Αξίζει.
Στην γύρω περιοχή από Μπρνο εκείνες τις μέρες είναι γεμάτο ιβέντς.
Ένα από αυτά ιστορικό ράλι.
Ο καιρός τέλειος και εμείς από δευτερεύοντες δρόμους πάμε προς την Ρώμη…
Προς την πίστα ντε…
Τα 135 χιλιόμετρα μέχρι την πίστα ήταν παιδικά και η αδρεναλίνη στα ύψη.
Τελικά δεν είναι και τόσο χάλια η όλη φάση το τζιπι…
Στο παρκινγκ πολλά τα Ελληνικά μηχανάκια.
Κάποιοι μας έπιασαν και κουβέντα. Ξενέρωναν ακούγοντας από πού ερχόμασταν…
Άξιο προσοχής, το γεγονός ότι κατά την έξοδο από το πάργκινκ ήταν απαραίτητη η επίδειξη των χαρτιών της μοτοσικλέτας προς αποφυγή κλοπών…
Και να μαστε στην πίστα….
Μετά τα δεμονισμένα "μικρά" (μα τι ήχος Θεέ μου...), ήρθε και η σειρά των μεγάλων...
Το νικητήριο τρίο στην μεγάλη κατηγορία.
Νικητήρια σούζα από τον Βαλε…
Και άντε πάμε να φύγουμε…
Έλα τώρα φωτογραφίες από την πίστα έχω αλλά δεν ανεβάζω..
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
