Συκωταριές, παϊδάκια, αραβικές πίτες, πατάτες τηγανιτές…
Ήταν ότι πιο τολμηρό είχαμε κάνει από άποψη φαγητού. Στο ταξίδι.
Την πρωτοχρονιά στο Ιράν είχα κάνει χειρότερα.
Αυτά τα σουβλάκια συκωτιού… Τα δάγκωνες και έσκαγαν στο στόμα σου..
Πολύ αίμα…
//
Αράξαμε καμιά ώρα και μετά κινηθήκαμε προς το ξενοδοχείο. Γρήγορο σιχαμερό ντουζ και ύπνο.
Για τα παιδιά.
Εγώ είπα να δω τι γίνεται στην πατρίδα, στην δουλειά και στο φόρουμ βεβαίως…
Κατέβηκα στο λόμπυ του ξενοδοχείου και μπήκα στο ίντερνατ.
Να πάρω για τα χρόνια πολλά και την οικογένεια μέσω σκάιπ.
Είδα και αυτό το μήνυμα και ξενέρωσα απίστευτα.
![]()
Ξυπνήσαμε με δυσκολία.
Ήμουν απίστευτα κουρασμένος. Η κούραση από τον χειμώνα σε συνδιασμό με την κούραση από το ταξίδι...
Τα παιδιά πάλι, δεν κοιμήθηκαν και πολύ. Διανυκτέρευση στην τουαλέτα...
Καθάρισαν, κούμπωσαν κάτι ιμόντιουμ και ήρθαν στα ίσια τους...
Κατέβηκα για πρωινό, πάλι απογοήτευση. Το ξενοδοχείο ήταν γεμάτο εργάτες από ξένες χώρες.
Κάτι πιτσιρικάδες από Φιλιππίνες, κάτι Αμερικάνοι...
Είχαμε ραντεβού στις 8.00 με τον Σαλάμ για να ξεκινήσουμε.
Προβλεπόταν πολύ δύσκολη μέρα.
Τουλάχιστον ξέραμε τον προορισμό μιας και είχαμε περάσει ήδη μία νύχτα στην Γαρδαία.
![]()