Η καλύτερη σελίδα τού Ίντερνετ σήμερα !!!

[TROOPER]

Αρχικά δημιουργήθηκε από macrozan
@trooper καί ermiss :

WOW !!! Τί επιχειρήματα !!! Τί λογική !!!!


:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:

[npat]

Η γλώσσα (αυτό που μιλιέται, όχι αυτό που γράφεται) είναι ζωντανός οργανισμός: Κανένας δεν μπορεί να καθορίσει που θα πάει, πως θα εξελιχθεί και γιατί: Νέες μορφές γεννιούνται, παλιές χάνονται, άλλες μεταλλάσσονται, κ.ο.κ. Υπάρχει βέβαια πάντα μια τεταμένη χορδή μεταξύ της "λόγιας" αποτύπωσης του γλωσσικού εργαλείου---που αντανακλαστικά αντιστέκεται με σθένος σε οποιαδήποτε αλλαγή---και της ζωντανής ομιλίας που δεν το έχει σε τίποτε να μετασχηματίζει μορφές, να καταργεί νόρμες και να εισαγάγει νέα στοιχεία σχεδόν καθημερινά. Η γλωσσική εξέλιξη πηγάζει από την διαλεκτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο, που άλλοτε γέρνει την πλάστιγγα προς την μια μεριά και άλλοτε προς την άλλη (ο κοινωνικοπολιτικός προσανατολισμός αυτού του διαλεκτικού δίπολου είναι μια μεγάλη ιστορία που καλύτερα να μην εξετάσουμε αυτή τη στιγμή). Εν γένει, πάντως, γλώσσες που δεν εξελίσσονται οργανικά (και γι' αυτό εν μέρει άναρχα) είναι είτε νεκρές γλώσσες είτε "εργαστηριακά" κατασκευάσματα που ελάχιστα λειτουργούν ως φορείς πολιτισμού.

Η γραφή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συμβολική αποτύπωση της γλώσσα η οποία, με την σειρά της, ακροβατεί μεταξύ ιστορικότητας (ως έκφανση συντηρητισμού) και---για τις δυτικές τουλάχιστον γλώσσες---φωνηματικής απλοποίησης. Η τελευταία, αν και φοράει τον μανδύα του μοντερνισμού, είναι, εν τέλει, όσο περίεργο και αν ακούγεται---περισσότερο από την προσήλωση στην ιστορικότητα---τάση "επιστροφής στις ρίζες" καθώς όλες οι δυτικές γραφές ήταν, στην γέννησή τους, φωνηματικές. Ειδικά για την γραφή---καθότι λόγια, εξ ορισμού---οι συντηρητικές τάσεις έχουν συνήθως το "πάνω χέρι" επιβραδύνοντας την εξελικτική διαδικασία περισσότερο απ' ότι οι μηχανισμοί που διαμορφώνουν το μέλλον της ομιλούμενης γλώσσας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως εξέλιξη στην γραφή δεν υπάρχει ή πως δεν πρέπει να υπάρχει: Μια υπερβολικά προσκολλημένη στην ιστορικότητα γραφή αναπόφευκτα αποκολλάται από την δυναμική εξέλιξη της γλώσσας και δημιουργεί θνησιγενή (και συχνά κωμικά) γλωσσικά ιδιώματα καταδικασμένα στον μαρασμό.

Το πολυτονικό σύστημα είναι ένα κατάλοιπο που, μαζί με πολλά άλλα χαρακτηριστικά της ιστορικής ορθογραφίας, έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια αποκοπεί εντελώς από την ομιλούμενη μορφή της ελληνικής. Εφόσον (μέσω ποιων κοινωνικών, πολιτικών ή άλλων διεργασιών δεν παίζει ρόλο) η σύγχρονη γραφή κατάφερε να το αποβάλει (πλησιάζοντας φωνηματικά την ομιλούμενη γλώσσα) είναι τουλάχιστον αστείο να ζητά κανείς την αναγέννησή του με μοναδικό, ουσιαστικά, επιχείρημα την αρχαιολατρία.

[TROOPER]

Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
.................

http://www.youtube.com/watch?v=5uCzCvatJCI :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[npat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
http://www.youtube.com/watch?v=5uCzCvatJCI :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

Να σου πω, τώρα, ότι αυτό ΔΕΝ βγάζει περισσότερο νόημα, ΨΕΜΑΤΑ θα σου πω...

[integrale]

Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
Η γλώσσα (αυτό που μιλιέται, όχι αυτό που γράφεται) είναι ζωντανός οργανισμός: Κανένας δεν μπορεί να καθορίσει που θα πάει, πως θα εξελιχθεί και γιατί: Νέες μορφές γεννιούνται, παλιές χάνονται, άλλες μεταλλάσσονται, κ.ο.κ. Υπάρχει βέβαια πάντα μια τεταμένη χορδή μεταξύ της "λόγιας" αποτύπωσης του γλωσσικού εργαλείου---που αντανακλαστικά αντιστέκεται με σθένος σε οποιαδήποτε αλλαγή---και της ζωντανής ομιλίας που δεν το έχει σε τίποτε να μετασχηματίζει μορφές, να καταργεί νόρμες και να εισαγάγει νέα στοιχεία σχεδόν καθημερινά. Η γλωσσική εξέλιξη πηγάζει από την διαλεκτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο, που άλλοτε γέρνει την πλάστιγγα προς την μια μεριά και άλλοτε προς την άλλη (ο κοινωνικοπολιτικός προσανατολισμός αυτού του διαλεκτικού δίπολου είναι μια μεγάλη ιστορία που καλύτερα να μην εξετάσουμε αυτή τη στιγμή). Εν γένει, πάντως, γλώσσες που δεν εξελίσσονται οργανικά (και γι' αυτό εν μέρει άναρχα) είναι είτε νεκρές γλώσσες είτε "εργαστηριακά" κατασκευάσματα που ελάχιστα λειτουργούν ως φορείς πολιτισμού.

Η γραφή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συμβολική αποτύπωση της γλώσσα η οποία, με την σειρά της, ακροβατεί μεταξύ ιστορικότητας (ως έκφανση συντηρητισμού) και---για τις δυτικές τουλάχιστον γλώσσες---φωνηματικής απλοποίησης. Η τελευταία, αν και φοράει τον μανδύα του μοντερνισμού, είναι, εν τέλει, όσο περίεργο και αν ακούγεται---περισσότερο από την προσήλωση στην ιστορικότητα---τάση "επιστροφής στις ρίζες" καθώς όλες οι δυτικές γραφές ήταν, στην γέννησή τους, φωνηματικές. Ειδικά για την γραφή---καθότι λόγια, εξ ορισμού---οι συντηρητικές τάσεις έχουν συνήθως το "πάνω χέρι" επιβραδύνοντας την εξελικτική διαδικασία περισσότερο απ' ότι οι μηχανισμοί που διαμορφώνουν το μέλλον της ομιλούμενης γλώσσας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως εξέλιξη στην γραφή δεν υπάρχει ή πως δεν πρέπει να υπάρχει: Μια υπερβολικά προσκολλημένη στην ιστορικότητα γραφή αναπόφευκτα αποκολλάται από την δυναμική εξέλιξη της γλώσσας και δημιουργεί θνησιγενή (και συχνά κωμικά) γλωσσικά ιδιώματα καταδικασμένα στον μαρασμό.

Το πολυτονικό σύστημα είναι ένα κατάλοιπο που, μαζί με πολλά άλλα χαρακτηριστικά της ιστορικής ορθογραφίας, έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια αποκοπεί εντελώς από την ομιλούμενη μορφή της ελληνικής. Εφόσον (μέσω ποιον κοινωνικών, πολιτικών ή άλλων διεργασιών δεν παίζει ρόλο) η σύγχρονη γραφή κατάφερε να το αποβάλει (πλησιάζοντας φωνηματικά την ομιλούμενη γλώσσα) είναι τουλάχιστον αστείο να ζητά κανείς την αναγέννησή του με μοναδικό, ουσιαστικά, επιχείρημα την αρχαιολατρία.

[macrozan]

Αρχικά δημιουργήθηκε από npat
Η γλώσσα (αυτό που μιλιέται, όχι αυτό που γράφεται) είναι ζωντανός οργανισμός: Κανένας δεν μπορεί να καθορίσει που θα πάει, πως θα εξελιχθεί και γιατί: Νέες μορφές γεννιούνται, παλιές χάνονται, άλλες μεταλλάσσονται, κ.ο.κ. Υπάρχει βέβαια πάντα μια τεταμένη χορδή μεταξύ της "λόγιας" αποτύπωσης του γλωσσικού εργαλείου---που αντανακλαστικά αντιστέκεται με σθένος σε οποιαδήποτε αλλαγή---και της ζωντανής ομιλίας που δεν το έχει σε τίποτε να μετασχηματίζει μορφές, να καταργεί νόρμες και να εισαγάγει νέα στοιχεία σχεδόν καθημερινά. Η γλωσσική εξέλιξη πηγάζει από την διαλεκτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο, που άλλοτε γέρνει την πλάστιγγα προς την μια μεριά και άλλοτε προς την άλλη (ο κοινωνικοπολιτικός προσανατολισμός αυτού του διαλεκτικού δίπολου είναι μια μεγάλη ιστορία που καλύτερα να μην εξετάσουμε αυτή τη στιγμή). Εν γένει, πάντως, γλώσσες που δεν εξελίσσονται οργανικά (και γι' αυτό εν μέρει άναρχα) είναι είτε νεκρές γλώσσες είτε "εργαστηριακά" κατασκευάσματα που ελάχιστα λειτουργούν ως φορείς πολιτισμού.

Η γραφή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συμβολική αποτύπωση της γλώσσα η οποία, με την σειρά της, ακροβατεί μεταξύ ιστορικότητας (ως έκφανση συντηρητισμού) και---για τις δυτικές τουλάχιστον γλώσσες---φωνηματικής απλοποίησης. Η τελευταία, αν και φοράει τον μανδύα του μοντερνισμού, είναι, εν τέλει, όσο περίεργο και αν ακούγεται---περισσότερο από την προσήλωση στην ιστορικότητα---τάση "επιστροφής στις ρίζες" καθώς όλες οι δυτικές γραφές ήταν, στην γέννησή τους, φωνηματικές. Ειδικά για την γραφή---καθότι λόγια, εξ ορισμού---οι συντηρητικές τάσεις έχουν συνήθως το "πάνω χέρι" επιβραδύνοντας την εξελικτική διαδικασία περισσότερο απ' ότι οι μηχανισμοί που διαμορφώνουν το μέλλον της ομιλούμενης γλώσσας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως εξέλιξη στην γραφή δεν υπάρχει ή πως δεν πρέπει να υπάρχει: Μια υπερβολικά προσκολλημένη στην ιστορικότητα γραφή αναπόφευκτα αποκολλάται από την δυναμική εξέλιξη της γλώσσας και δημιουργεί θνησιγενή (και συχνά κωμικά) γλωσσικά ιδιώματα καταδικασμένα στον μαρασμό.

Το πολυτονικό σύστημα είναι ένα κατάλοιπο που, μαζί με πολλά άλλα χαρακτηριστικά της ιστορικής ορθογραφίας, έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια αποκοπεί εντελώς από την ομιλούμενη μορφή της ελληνικής. Εφόσον (μέσω ποιον κοινωνικών, πολιτικών ή άλλων διεργασιών δεν παίζει ρόλο) η σύγχρονη γραφή κατάφερε να το αποβάλει (πλησιάζοντας φωνηματικά την ομιλούμενη γλώσσα) είναι τουλάχιστον αστείο να ζητά κανείς την αναγέννησή του με μοναδικό, ουσιαστικά, επιχείρημα την αρχαιολατρία.

Ἡ γραφὴ εἶναι πολλὰ πράγματα, ἀλλὰ βασικότερα εἶναι ἕνα σύστημα ἐπικοινωνίας μὲ πομπὸ τὸν γράφοντα καὶ δέκτη τὸν ἀναγνώστη. Ἡ πληροφορία ποὺ μεταφέρεται ἔτσι δὲν περιορίζεται στὴν γραφικὴ ἀναπαράσταση τοῦ ἤχου ὅπως, π.χ., κάνει τὸ φωνητικὸ ἀλφάβητο, ἀλλὰ συμπεριέχει στοιχεῖα ἐτυμολογικά, μορφολογικά, συντακτικά, κ.λπ. Ἂν γράψουμε «rotótoápiro» τότε ἔχουμε ἀκριβῶς τὴν φωνητικὴ ἀναπαράσταση τῆς φράσης «ρωτῶ τὸ ἄπειρο» ἀλλὰ χρειαζόμαστε πολὺ περισσότερο χρόνο γιὰ νὰ τὴν ἀποκωδικοποιήσουμε. Ἡ γραφικὴ μορφὴ «ρωτῶ τὸ ἄπειρο» περιέχει πιὸ πολλὴ πληροφορία ἀπ᾿ ὅ,τι ἡ «rotótoápiro», καὶ αὐτὴ ἡ πληροφορία ἀποτελεῖται ἀπὸ τὰ κενὰ ἀνάμεσα στὶς λέξεις (ποὺ ὅταν μιλᾶμε ἀκούγονται ἑνωμένες), τὴν ἐπιλογὴ τῶν γραμμάτων (ω ἀντὶ ο, ει ἀντὶ ι, κ.λπ. ποὺ προφέρονται τὸ ἴδιο), τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα. Μόνο σὲ κάποιες ἐλάχιστες περιπτώσεις οἱ πληροφορίες ποὺ ἀναφέραμε (καὶ ποὺ δὲν περιέχει ὁ προφορικὸς λόγος) εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητες γιὰ τὴν κατανόηση. Στὶς πιὸ πολλὲς περιπτώσεις ἡ πληροφορία ποὺ περιέχει ὁ προφορικὸς λόγος ἀρκεῖ γιὰ τὴν κατανόηση. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲ μειώνει τὴ μεγάλη σημασία τῶν πληροφοριῶν αὐτῶν ὡς «βελτιστοποιητῶν ἀποκωδικοποίησης»: Χωρὶς αὐτὲς θὰ διαβάζαμε πιὸ ἀργὰ καὶ πιὸ ἐπίπονα. Ἡ μορφὴ «ρωτώ το άπειρο» εἶναι ἐνδιάμεση ἀνάμεσα στὶς δύο ποὺ ἀναφέραμε. Τὸ μονοτονικὸ εἶναι λοιπὸν μία ἐλάττωση τῆς πληροφορίας ποὺ ὁ πομπὸς ἐσωκλείει στὸ μήνυμα. Αὐτὸ φυσικὰ βολεύει τὸν πομπό. Ἀλλὰ διευκολύνοντας τὸν πομπὸ δυσκολεύουμε τὸν δέκτη. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἕνα τραγικὸ σφάλμα ἀφοῦ ἕνα ἔντυπο ἔχει συχνὰ ὣς καὶ ἑκατομμύρια δέκτες, πολλὲς φορὲς γιὰ χρόνια καὶ γιὰ αἰῶνες ἀργότερα.

Τίθεται τὸ ἐρώτημα τῆς ἀποκωδικοποίησης: εἶναι δυνατὸν ὁ δέκτης νὰ σκέπτεται συνεχῶς τοὺς κανόνες τῆς γραμματικῆς ὥστε νὰ ἑρμηνεύει ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ τὴν περισπωμένη τοῦ ρωτῶ σὰν πρῶτο πρόσωπο ρήματος (ἀντίθετα μὲ λέξεις ὅπως Ἐρατώ, Πεζώ, εὐρώ); Ὄχι βέβαια. Τὸ μυαλὸ συγκρατεῖ ὀπτικὰ μοτίβα, καὶ τὰ χρησιμοποιεῖ τελείως αὐτόματα ὅταν ἀποκωδικοποιεῖ, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ἀναγνωρίζουμε ἕνα ἄτομο ποὺ ξέρουμε καλὰ μὲ τὴν πρώτη ματιά (ἢ ποὺ ἀναγνωρίζουμε ἕνα ἔργο τοῦ Μπάχ). Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦμε καὶ ἐπιταχύνουμε τὴν ἀνάγνωση κειμένου. Αὐτὰ τὰ ὀπτικὰ μοτίβα λείπουν ἀπὸ τὸ μονοτονικὸ σύστημα ποὺ ἐξομοιώνει τὰ πάντα: σε ρωτώ, Ερατώ, πόσα ευρώ χρωστώ; ἀντὶ σὲ ρωτῶ, Ἐρατώ, πόσα εὐρὼ χρωστῶ;

Ἕνα θεμελιῶδες ἐρώτημα τῆς θεωρίας τῆς πληροφορίας εἶναι ἡ εὕρεση τοῦ ἰδανικοῦ ποσοῦ πληροφορίας ποὺ πρέπει νὰ παρέχει ὁ πομπὸς γιὰ νὰ βελτιστοποιηθεῖ ἡ ἀποκωδικοποίηση ἀπὸ τὸν δέκτη. Στὴν περίπτωση τῆς γραφῆς, ὅμως, αὐτὴ ἡ ἰσορροπία ἔρχεται ἀπὸ μόνη της μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου. Ἀκριβῶς, ἡ διαρκὴς καὶ κοινὴ χρήση διὰ μέσου τῶν αἰώνων σταθεροποιεῖ ἕνα σύστημα ἐπικοινωνίας, καὶ τὸ κάνει συστατικὸ τῆς ψυχῆς μιᾶς κοινωνίας. Αὐτὸ καὶ ἔγινε μὲ τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα ὅπως τὰ γνωρίζουμε, στὰ ὁποῖα κατέληξε ἡ ἑλληνικὴ γραφὴ μετὰ ἀπὸ συνεχὴ χρήση 17 αἰώνων. Τὴ φυσικὴ αὐτὴ ἰσορροπία ἦρθε νὰ διαταράξει τὸ μονοτονικό, «χάριν τῆς προόδου», βασιζόμενο στὴν τελείως λανθασμένη ἄποψη ὅτι ἡ γραφὴ εἶναι ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο ἀναπαράσταση τοῦ προφορικοῦ λόγου καὶ ἄρα ὁτιδήποτε μὴ «φωνητικὸ» εἶναι αὐτόματα ἄχρηστο. Τὸ συνηθισμένο ἐπιχείρημα τῶν μονοτονιστῶν ποὺ λέει ὅτι «στὰ γαλλικὰ οἱ τόνοι χρησιμεύουν διότι τὰ τονισμένα φωνήεντα προφέρονται διαφορετικά, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν συμβαίνει στὰ ἑλληνικὰ» βασίζεται σὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν λανθασμένη ἀντίληψη. Σίγουρα οἱ τόνοι στὰ γαλλικὰ εἶναι ἄλλου τύπου ἀπὸ τοὺς ἑλληνικούς, ἀλλὰ γεγονὸς εἶναι ἐπίσης ὅτι οἱ τόνοι (τὰ «διακριτικὰ σημεῖα») καὶ τῆς ἑλληνικῆς καὶ τῆς γαλλικῆς χρησιμεύουν ἐπίσης στὸν γραπτὸ λόγο γιὰ νὰ ἐπιταχύνουν τὴν εὐκολότερη ἀναγνώριση τῶν λέξεων, τῆς μορφολογίας καὶ τῆς σύνταξής τους. Ἄλλωστε, ἕνα τέτοιο ἐπιχείρημα ἔχει καὶ τὰ ὅριά του: τὰ γαλλικὰ ἔχουν γράμματα ποὺ δὲν προφέρονται, τὰ ἀγγλικά, ποὺ θεωροῦνται «εὔκολη» γλῶσσα, δὲν σημειώνουν τοὺς τόνους καὶ ἔχουν προφορὰ συχνὰ ἀπρόβλεπτη, τὰ ἰαπωνικὰ χρησιμοποιοῦν κινεζικὰ ἰδεογράμματα τόσο μὲ τὴν προϋπάρχουσα τῆς γραφῆς ἰαπωνικὴ προφορὰ ὅσο καὶ μὲ τὴν κινεζικὴ προφορὰ ποὺ εἰσήχθη ταυτόχρονα μὲ τὴν γραφὴ καὶ ποὺ εἶναι ὅλως διόλου διαφορετική, τὰ ρώσσικα ἀλλάζουν τὸ ο σὲ α ὅταν δὲν τονίζεται ἀλλὰ δὲν σημειώνουν τὸν τονισμό, κ.λπ.

[Cpt. Haddock]

230 ποστ για το πεθαμένο;;;;


Ρε πάτε καλά; :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


Διάβασα μερικά ωραία πάντως εδώ, οτι πχ οι Γάλλοι έχουν πολυτονικο ( καλό ) και οτι οι αρχαίοι είχαν πολυτονικό ( άλλο καλό )

Αμα δε γνωρίζετε, τι τα γράφετε ρε γμτ...


Περιττό να πω οτι συμφωνώ πλήρως με τα όσα έγραψε πιο πανω ο npat

Όσοι θέλετε πολυτονικό, αρχίστε να ΜΙΛΑΤΕ πρώτα με αυτό τον τρόπο, δλδ με βραχέα και μακρά φωνήεντα, με ενα αδιόρατο "χ" μπροστά απο τις δασυνόμενες λέξεις και όταν το καταφέρετε και μιλάμε όλοι έτσι τότε θα έχει νόημα να γράφουμε με φιλή, δασεία, βαρεία, οξεία, περισπωμένη.

[the who]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock



230 ποστ για το πεθαμένο;;;;


Ρε πάτε καλά; :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


Διάβασα μερικά ωραία πάντως εδώ, οτι πχ οι Γάλλοι έχουν πολυτονικο ( καλό ) και οτι οι αρχαίοι είχαν πολυτονικό ( άλλο καλό )

Αμα δε γνωρίζετε, τι τα γράφετε ρε γμτ...


Περιττό να πω οτι συμφωνώ πλήρως με τα όσα έγραψε πιο πανω ο npat

Όσοι θέλετε πολυτονικό, αρχίστε να ΜΙΛΑΤΕ πρώτα με αυτό τον τρόπο, δλδ με βραχέα και μακρά φωνήεντα, με ενα αδιόρατο "χ" μπροστά απο τις δασυνόμενες λέξεις και όταν το καταφέρετε και μιλάμε όλοι έτσι τότε θα έχει νόημα να γράφουμε με φιλή, δασεία, βαρεία, οξεία, περισπωμένη.

H αληθεια ειναι καπου στη μεση Ηλια.Πολυ καλη και ευχρηστη η δημοτικη αλλα επισης πολυ καλη και πιο πλουσια η καθαρευουσα.Ναι μεν ειναι νεκρη γλωσσα εδω και πολυ καιρο αλλα ειναι ο συνδετικος κρικος αναμεσα στο χτες και το σημερα.Κι οποιος ξεχναει το χτες εχει αβεβαιο μελλον.
Δυστυχως δεν μπορει καποιος να αντιληφθει την σπουδαιοτητα και την αρχιτεκτονικη δομη της ελληνικης γλωσσας αν δεν ξερει αρχαια ελληνικα.Αν παλι "ξερεις" αρχαια καταλαβαινεις πολυ πιο ευκολα την καθαρευουσα και φυσικα την καθημερινη μας γλωσσα.
Εξ αλλου πολλες λεξεις της αρχαιζουσας υπαρχουν και χρησιμοποιουνται ακομα κι αυτο δεν ειναι τυχαιο(κοχλιος για το σαλιγκαρι απο το κοχλιας π.χ).

[MikeG]

Όχι άλλο

[super_toto]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock



230 ποστ για το πεθαμένο;;;;


Ρε πάτε καλά; :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


Διάβασα μερικά ωραία πάντως εδώ, οτι πχ οι Γάλλοι έχουν πολυτονικο ( καλό ) και οτι οι αρχαίοι είχαν πολυτονικό ( άλλο καλό )

Αμα δε γνωρίζετε, τι τα γράφετε ρε γμτ...


Περιττό να πω οτι συμφωνώ πλήρως με τα όσα έγραψε πιο πανω ο npat

Όσοι θέλετε πολυτονικό, αρχίστε να ΜΙΛΑΤΕ πρώτα με αυτό τον τρόπο, δλδ με βραχέα και μακρά φωνήεντα, με ενα αδιόρατο "χ" μπροστά απο τις δασυνόμενες λέξεις και όταν το καταφέρετε και μιλάμε όλοι έτσι τότε θα έχει νόημα να γράφουμε με φιλή, δασεία, βαρεία, οξεία, περισπωμένη.

Επομένως θα συμφωνούσες με μία κατάργηση του ω του η του αι του ει κτλ? Προφανως κανένας δεν προφέρει πλέον το ω οο, το η εε, το αι α ι και το ει ε ι.

Αρα να τα καταργήσουμε?

[dez]

Αρχικά δημιουργήθηκε από super_toto
Επομένως θα συμφωνούσες με μία κατάργηση του ω του η του αι του ει κτλ? Προφανως κανένας δεν προφέρει πλέον το ω οο, το η εε, το αι α ι και το ει ε ι.

Αρα να τα καταργήσουμε?

ναι, αν και δεν περνα απο το χερι μας, οποτε η συζητηση ειναι καθαρα φιλοσοφικου περιεχομενου. Η ουσια ειναι οτι η εξελιξη παρασερνει και τη γλωσσα προφανως. Οποιαδηποτε προβλεψη για την μακροπροθεσμη (*) καταληξη της γλωσσας ειναι αντιστοιχης ακριβειας κι εγκυροτητας με οποιαδηποτε προβλεψη των αριθμων του τζοκερ... . Βραχυπροθεσμα, μαλλον οδευουμε προς την περαιτερω απλοποιηση και "μπασταρδοποιηση" της γλωσσας (βλ. "αγγλικα" αγγλικα και αμερικανικα αγγλικα, γερμανικα κλπ). Προσωπικα, ειμαι οκ () μ ολ αυτα.

Αρκετοι απο δω μεσα παντως, πασχουν απο κατι που λεγεται νεοφοβια ή αλλαγοφοβια (ή τελοσπαντων καταθλιψη )

(*) 10δες, 100δες χιλιαδες χρονια...

[mikros boudas]

ο Npat τα ειπε αψογα.η γλωσσα ειναι πρωτιστως ζωντανη απο τον προφορικο λογο και μετα απο τον γραπτο.ολοκληρο φιλοσοφικο κινημα εχει βασιστει πανω σε αυτα.γλωσσολογοι και ψυχολογοι ασχολουνται με γλωσσικες μορφες και μηχανισμους αναπτυξης της γλωσσας.η πολυτονικη γλωσσα ειναι κατασκευασμα.για μενα,δικαιολογουν οι φιλολογοι την υπαρξη τους.τιποτα αλλο.το νοημα των αρχαιων δεν ειναι η γλωσσα αλλα η ερμηνεια τους.ας ξεκινησουμε απο εκει και μετα φτανουμε στο πως κατασκευαζονται...στα παιδια λεμε παραμυθια χωρις να ξερουν την αλφαβητο...αν καταλαβατε...

[the who]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dez
ναι, αν και δεν περνα απο το χερι μας, οποτε η συζητηση ειναι καθαρα φιλοσοφικου περιεχομενου. Η ουσια ειναι οτι η εξελιξη παρασερνει και τη γλωσσα προφανως. Οποιαδηποτε προβλεψη για την μακροπροθεσμη (*) καταληξη της γλωσσας ειναι αντιστοιχης ακριβειας κι εγκυροτητας με οποιαδηποτε προβλεψη των αριθμων του τζοκερ... . Βραχυπροθεσμα, μαλλον οδευουμε προς την περαιτερω απλοποιηση και "μπασταρδοποιηση" της γλωσσας (βλ. "αγγλικα" αγγλικα και αμερικανικα αγγλικα, γερμανικα κλπ). Προσωπικα, ειμαι οκ () μ ολ αυτα.

Αρκετοι απο δω μεσα παντως, πασχουν απο κατι που λεγεται νεοφοβια ή αλλαγοφοβια (ή τελοσπαντων καταθλιψη )

(*) 10δες, 100δες χιλιαδες χρονια...

Aιφχαρηστουμαι πωλι γηα τι δειαγνοσι γειατραι.Εχις δηκειω απωλυτω.
Αν θεωρεις νεοφοβια η αλλαγοφοβια το κουτσουρεμα της γλωσσας μας και εξελιξη το να καταργησουμε σχεδον μια γλωσσα που μετραει αιωνες υπαρξης,σοφιας και γνωσης εισαι πολυ λαθος.

[super_toto]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dez
ναι, αν και δεν περνα απο το χερι μας, οποτε η συζητηση ειναι καθαρα φιλοσοφικου περιεχομενου. Η ουσια ειναι οτι η εξελιξη παρασερνει και τη γλωσσα προφανως. Οποιαδηποτε προβλεψη για την μακροπροθεσμη (*) καταληξη της γλωσσας ειναι αντιστοιχης ακριβειας κι εγκυροτητας με οποιαδηποτε προβλεψη των αριθμων του τζοκερ... . Βραχυπροθεσμα, μαλλον οδευουμε προς την περαιτερω απλοποιηση και "μπασταρδοποιηση" της γλωσσας (βλ. "αγγλικα" αγγλικα και αμερικανικα αγγλικα, γερμανικα κλπ). Προσωπικα, ειμαι οκ () μ ολ αυτα.

Αρκετοι απο δω μεσα παντως, πασχουν απο κατι που λεγεται νεοφοβια ή αλλαγοφοβια (ή τελοσπαντων καταθλιψη )

(*) 10δες, 100δες χιλιαδες χρονια...

οκ, προφανοσ δεν ινε στο χερι μας, κουβεντα κανουμε, παντοσ νομιζο οτι εφοσον καταργιθουν τα ομοιχα φονιεντα κε ι διφθογκι τοτε δεν ιπαρχι κε λογοσ να εχουμε ελινικο αλφαβιτο.
borume na hrisimopioume ta greeklish san episimi grafi tis elinikis glosas.

orea idea tha glitosoun apo poli doulia i programatistes

[VANDA]

Ανιξτε σαμπανιες εγραψε ο σονικ καλος το πεδι παντος γενικοτερα και να καταλιξετε καπου δε νομιζο να εχι καμια επιδρασι στο μελον του τροπου γραφις να χαμε να λεγαμε διλαδι καλιμερα