Αυτό το κομμάτι του Λευκού Νείλου αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη για rafting! Έτσι, λοιπόν, δεν έχασα την ευκαιρία… Μετά από κάποιες οδηγίες, μπήκαμε στο νερό με τις βάρκες. Εδώ δε μιλάμε για απλές καταστάσεις… Ο βαθμός δυσκολίας είναι κλίμακας IV και V! Κατεβαίναμε απότομα βράχια κι αντικρίζαμε τεράστια κύματα έτοιμα να μας καταπιούν ολόκληρους! Η βάρκα μας αναποδογύρισε δύο φορές. Έπεσα στο νερό και μέσα σ’ εκείνον το χαμό, δεν είχα ιδέα πού βρίσκομαι… Δεν ήξερα πού είναι η επιφάνεια! Πού έπρεπε να πάω για να πάρω μια ανάσα; Το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να εμπιστευτώ τους νόμους της φύσης και ν’ αφήσω την άνωση να μ’ ανεβάσει στην επιφάνεια. Ύστερα έπρεπε να κοιτάξω γύρω μου για να δω αν βρίσκομαι ακόμη σε ορμητικά, επικίνδυνα νερά ή σε ασφαλές κομμάτι. Όπως και να ‘χει, η ομορφιά του τοπίου κι ο ενθουσιασμός που προσφέρει το rafting, αξίζουν τον κόπο!
Αυτό το κομμάτι του Λευκού Νείλου αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη για rafting!
Πίσω στη στεριά, ακολούθησα μερικούς μικρούς χωματόδρομους, για να φτάσω στο Nyero. Εκεί επισκέφτηκα κάποιες αρχαίες βραχογραφίες που δημιουργήθηκαν από μέλη της φυλής Twa, που είναι Πυγμαίοι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες. Οι ντόπιοι θεωρούν το μέρος ιερό και μέχρι σήμερα στις σπηλιές φαίνεται η κάπνα από τις θυσίες που λάμβαναν χώρα εκεί.
Οι αρχαίες βραχογραφίες του Nyero δημιουργήθηκαν από μέλη της φυλής Twa, που είναι Πυγμαίοι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες.
Η τελευταία μου στάση στην Ουγκάντα ήταν στους Καταρράκτες Sipi, μια σειρά από τρεις, μεγάλους καταρράκτες σε μια ορεινή περιοχή της Ανατολικής Ουγκάντας. Μετά από σύντομες πεζοπορίες, τους επισκέφτηκα και τους τρεις κι ήταν όλοι εντυπωσιακοί! Εκτός αυτού, βρήκα ένα πανέμορφο κάμπινγκ κι έστησα το αντίσκηνό μου απέναντι απ’ τον ψηλότερο καταρράκτη. Αυτή ήταν θέα!
Οι Καταρράκτες Sipi είναι μια σειρά από τρεις μεγάλους καταρράκτες κι είναι όλοι τους εντυπωσιακοί!