A ) Πρώτα απ' όλα πολλά μπράβο στον Aufgebracht για τα posts του επι του θέματος.
Μακράν οτι καλύτερο και μη προκλητικό για τους αναγνώστες του παρόντος thread ανεξαρτήτου πεποιθήσεως του καθενός.
Προσωπικά σ΄ευχαριστώ.
Β ) Για πολλοστή φορά στη ζωή μου διαπιστώνω οτι οι αυτοαποκαλούμενοι ''άθεοι'', είναι πολύ πιο φανατισμένοι και προσκολλημένοι με τις ιδέες τους, καθώς και με την επικράτηση αυτών σε μια συζήτηση, από οποιονδήποτε πιστό οποιουδήποτε δόγματος έχω γνωρίσει. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο.
Εγώ π.χ. αντιπαθώ τους χορούς latin.
Το λοιπόν, δεν παω ποτέ σε latin parties, latin bars, δεν κάνω κουβέντα ποτέ επί του θέματος, δεν υπάρχει το άθλημα για μένα ρε αδερφέ, δεν με αγγίζει λέμε !
Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να νευριάσω με οτιδήποτε/οποιονδήποτε αφορά τα latin. Με αφήνει παντελώς αδιάφορο λέμε, τι δεν καταλαβαίνεις !
Εως του σημείου που θα έρθουν με το ζόρι μέσα στο σπίτι μου να χορέψουν και θα έχει αρχίσει η δικτατορία της σάλσα και της ρούμπα, δεν ασχολούμαι θετικά ή αρνητικά.
Τόσο απλά...
Γ ) Και επειδή το βαρύναμε λιγάκι το κλίμα παραθέτω κάτι σχετικό..για να ευθυμήσουμε (να μην ληφθεί ως παραβολή παρακαλω)
Ένας άθεος έκανε τη βόλτα του στο δάσος, θαυμάζοντας όλα αυτά που εκείνο το «ατύχημα της εξέλιξης" είχε δημιουργήσει.
-Τι καταπληκτικά δέντρα!
=Τι όμορφα ποτάμια!
-Τι απίστευτα ζώα!
...αναφωνούσε συνέχεια.
Ενώ περπατούσε κατά μήκος του ποταμού άκουγε ένα θόρυβο στους θάμνους πίσω του.
Γύρισε για να κοιτάξει. Τότε είδε μία τεράστια αρκούδα να πηγαίνει προς την κατεύθυνσή του.
Τρομοκρατημένος, βάλθηκε να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Κοίταξε πάνω από τον ώμο του
και είδε ότι η αρκούδα ήταν πολύ κοντά. Άρχισε να τρέχει πιο γρήγορα.
...Μόνο που η αρκούδα ήταν ήδη από πάνω του, προσπαθώντας να τον ακινητοποιήσει με το ένα πόδι ενώ με το άλλο προσπαθούσε να τον χτυπήσει με δύναμη.
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή ο ''άθεος'' φώναξε: ΘΕΕ ΜΟΥ !!!
Τότε ο χρόνος σταμάτησε. Η αρκούδα δεν αντιδρούσε. Το δάσος έπεσε σε σιωπή. Μέχρι και το ποτάμι σταμάτησε να κυλά.
Ένα καθαρό φως εμφανίστηκε,στον ουρανό και μια φωνή ακούστηκε να λέει:
-”Εσύ για χρόνια αρνιόσουν την ύπαρξή μου, Έλεγες στους άλλους ότι Εγώ δεν υπήρχα, και απέδιδες τη δημιουργία σε “κάποιο κοσμικό ατύχημα.
Περιμένεις τώρα να σε βοηθήσω εγώ να βγεις από αυτή την κατάσταση. Πρέπει να περιμένω ότι θα μου έχεις πίστη;;
Ο ''άθεος'' κοίταξε κατευθείαν στο φως και είπε:
Θα ήταν, πράγματι, υποκρισία από μέρους μου να ζητήσω, ξαφνικά, να μου συμπεριφερθείς σα να ήμουν χριστιανός.
Ίσως, όμως... να μπορούσες να κάνεις χριστιανή την αρκούδα...
Πολύ καλά! είπε η φωνή. Το φως εξαφανίστηκε. Το ποτάμι άρχισε πάλι να κυλάει κι επέστρεψαν ολοι οι ήχοι του δάσους.
Και, τότε, η αρκούδα σήκωσε τα πόδια της, έκανε μια παύση, κατέβασε το κεφάλι και μίλησε:
Κύριε, ευλόγησε Αυτό το γεύμα που πρόκειται τώρα να φάω. .........Αμήν.
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από wthanasis
γαμπρέ κουφέτα, για να μη σου πω τίποτα βαρύτερο, που θα με πεις και "πιστό" και θα με βάλεις και πλάι σε αλαφροΐσκιωτους 
