Καφρία... διαδικτυακή
Η επικρατούσα λογική είναι ότι ο πρεζέμπορος πρέπει να τιμωρείται περισσότερο από το πρεζόνι. Το θέμα σηκώνει συζήτηση, αφού η ιστορία ότι υπάρχουν πρεζέμποροι που ρίχνουν αθώα θύματα στην πρέζα είναι μύθος και η ζήτηση πάντα είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, αλλά ας πούμε ότι κάπως έτσι είναι. Αυτός που τη μοιράζει όλο και κάποια μεγαλύτερη ευθύνη έχει. Και με το τελευταίο δεν αναφερόμουνα φυσικά στην πρέζα, αλλά στη χολή.
Του Αντώνη Πανούτσου
Ο εισαγγελέας ζήτησε από τους διευθυντές συγκεκριμένων οπαδικών εφημερίδων να του δώσουν εξηγήσεις για πρωτοσέλιδα που ενίσχυαν τη βία. Είχε απόλυτα δίκιο. Πάντα γινόταν, αλλά τα τελευταία χρόνια με τα «Σκίστε τους» και τα «Οσο βραδιάζει» οι εφημερίδες έχουν γίνει μεταπωλητές βίας. Τα περί δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας και δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι της πλάκας. Καθένας που το κάνει ξέρει πολύ καλά ότι πουλάει χολή και σύνθημα και όχι πληροφόρηση.
Εκεί που η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς τελείως είναι στο Internet. Ιδιαίτερα στον χώρο των comments χωρίς την παρέμβαση moderator. Για να κρατήσουν τον κόσμο στα sites, οι ιδιοκτήτες τους αφήνουν να γράφεται σαν comment οποιαδήποτε καφρία μπορεί να σκεφτεί ο νους. Χθες στα comments αθλητικού site διάβαζα ότι «η Δημητρούλα θα τιμωρηθεί επειδή δεν έφτυσε τον Τεόντοσιτς, αλλά τη φανέλα του Ολυμπιακού». Αφού ζητήσω συγγνώμη για το ότι το αναπαράγω, δεν θα υπάρξουν 100 πιτσιρικάδες που θα φτιαχτούν από το συγκεκριμένο comment που παρουσιάζει τον Διαμαντίδη σαν υβριστή της φανέλας; Από τους 100 οι 10 δεν θα πετάξουν κάποιο αντικείμενο στον επόμενο αγώνα Ολυμπιακού – ΠΑΟ; Και από τους 10 δεν θα υπάρξει ένας που θα αριστεύσει μαχαιρώνοντας τον επόμενο «Φιλόπουλο»;
Στο «καλά, και το site τι να κάνει;», η απάντηση είναι απλή. Να μην τα βάζει. Αν μπορεί να τα περνάει από moderator και να βάζει αυτά που αναλαμβάνει την ευθύνη τους, έχει καλώς. Διαφορετικά ας μη βάζει καθόλου comments. Από τη στιγμή, όμως, που τα βάζει, να έχει υπευθυνότητα της ανάρτησής τους, όπως οι εφημερίδες. Στις εφημερίδες, επειδή παλιά στα γράμματα αναγνωστών έβαζαν ό,τι καφρία και αλητεία μπορούσε να φανταστεί ο νους, πέρασε νόμος που τα γράμματα έγιναν κομμάτι της ύλης. Οσο υπεύθυνη ήταν η διεύθυνση για τα κείμενα των συντακτών τής εφημερίδας τόσο ήταν και για τα γράμματα των αναγνωστών. Και ως διά μαγείας το πρόβλημα λύθηκε.
Και μην πει κάποιος πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο στο Internet. Γίνεται και παραγίνεται. Στην αρχή της εξάπλωσης του Μέσου τα ραντεβού των χούλιγκαν στην Ολλανδία κλεινόντουσαν μέσω web. Σήμερα είναι δύσκολο να γίνει ακόμα και σε chat. Καλή διάθεση, περισσότερο θάρρος και λιγότερος λαϊκισμός χρειάζονται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η χολή που χύνεται μέσα από το Διαδίκτυο μπορεί να μαζευτεί.
Με την κινητοποίηση να συνεχίζεται, μερικές αποστασιοποιημένες σκέψεις για την υπόθεση του Ηρακλή. Χωρίς να συνυπολογιστεί πόσο ιστορική ομάδα είναι, ποια η σημασία της στον ελληνικό αθλητισμό και ποιους θα ωφελούσε ο υποβιβασμός της. Σαν ο Ηρακλής να είναι ο Θρασύβουλος, αφού από το πρωί μέχρι το βράδυ όλοι γράφουμε ότι όλοι πρέπει να είναι ίσοι απέναντι στους νόμους.
Ο Ηρακλής δεν λέει ότι ο φάκελός του ήταν πλήρης και η επιτροπή κακώς τον απέρριψε. Λέει ότι ήταν ελλιπής, αλλά οι ελλείψεις του ήταν τυπικές και κακώς τιμωρείται τόσο σκληρά. Εδώ όμως έχουμε το πρόβλημα της εγκύου. Μία γυναίκα μπορεί ή δεν μπορεί να είναι έγκυος, διότι ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει, όπως και η επιτροπή αδειοδότησης μπορεί να δέχεται ή να απορρίπτει φακέλους, αλλά δεν μπορεί να τους κάνει εν μέρει δεκτούς. Αλλά αν οι ελλείψεις τους είναι τυπικές; Βεβαίως και να μην τιμωρηθεί η ομάδα, αλλά από τη στιγμή που μια επιτροπή, ένα δικαστήριο ή ό,τι άλλο δεχτεί ότι κάτι είναι τυπικό, ουσιαστικά το έχει καταργήσει. Αν μια επιτροπή πει ότι «αυτό δεν το καταργούμε, επειδή είναι τυπικό», δεν υπάρχει και λόγος αυτός που καταθέτει τα χαρτιά να ασχολείται με το να το καλύψει. Επίσης γιατί στο διάολο ο νομοθέτης να βάζει τυπικούς κανόνες για να ταλαιπωρεί τις ομάδες, ιδιαίτερα όταν τους νόμους και τους κανόνες του ποδοσφαίρου φτιάχνουν οι ίδιες οι ομάδες; Και δεν μιλάμε για ένα νόμο που έγινε πριν από 50 χρόνια και κάποιους κανόνες που σήμερα μπορεί να είναι αναχρονιστικοί, αλλά για νόμους και κανονισμούς της τελευταίας τριετίας.
Ας πούμε, όμως, ότι ο νόμος για τις αδειοδοτήσεις των ομάδων «φορτώθηκε» με πολλές απαιτήσεις, ας πούμε ότι οι προηγούμενες διοικήσεις του Ηρακλή δεν ασχολήθηκαν με το να ζητήσουν την κατάργηση κάποιων απαιτήσεων, μπορεί κάποιος παράγοντας του Ηρακλή να πει ποια άρθρα του συγκεκριμένου κανονισμού είναι ουσιαστικά και οι ομάδες πρέπει να πέφτουν και ποια άρθρα υπάρχουν έτσι για την πλάκα, επειδή οι συντάκτες του ήθελαν να ταλαιπωρούν τον κόσμο; Ας πούμε ότι οι κατηγορίες των λογιστών και οι ημερομηνίες πληρωμών ή ό,τι άλλο είναι τυπικές διαδικασίες και οι ομάδες δεν πρέπει να πέφτουνε. Σε ποιες περιπτώσεις, κατά τη διοίκηση του Ηρακλή, οι ομάδες πρέπει να πέφτουνε; Οταν το κεφάλαιό τους είναι κάτω από το 1/10 των χρεών; Οταν συνεχίζουν να χρωστάνε σε παίκτες; Οταν συνεχίζουν να χρωστάνε και τα χρωστούμενα είναι πολλά; Κάποιος, τέλος πάντων, κανόνας θα είναι σημαντικός. Εκτός αν όλα έγιναν επειδή μας τα ζήτησε η UEFA, αλλά εμείς τα θεωρούμε μαλακίες, οπότε προσπαθούμε να τους κοροϊδέψουμε και ησυχάζουμε.
Πάμε τώρα στο κεφάλαιο «ο Ηρακλής και οι άλλοι». Εάν αύριο ο φάκελος του Ηρακλή περάσει από την επιτροπή, υπάρχει άνθρωπος να πιστεύει ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν ώστε να τιμωρηθούν άλλοι που πιθανόν ο φάκελός τους να έχει τις ίδιες ελλείψεις με του Ηρακλή; Προφανώς όχι. Ο αγώνας σήμερα δεν γίνεται στο όνομα του δικαίου να εφαρμοστεί ο νόμος ίσα και προς όλους, αλλά ο νόμος να μην εφαρμοστεί, επειδή δεν εφαρμόζεται στους άλλους. Οι κινητοποιήσεις δεν γίνονται για να αποδοθεί δικαιοσύνη στον Ηρακλή, αλλά όλοι να έχουν τα ίδια δικαιώματα στην παρανομία. Οπου αν ήταν όλοι, θα πήγαινε στο διάολο, αλλά από τη στιγμή που κάποιοι ήταν τυπικοί στο συμπλήρωμα των φακέλων δεν θα νιώσουν λίγο μαλάκες και του χρόνου θα το γυρίσουν και αυτοί στην άνεση; Αν πει κάποιος «αλλά από του χρόνου οι νόμοι θα εφαρμόζονται», είναι είτε κουτός είτε υποκριτής, αφού ο επόμενος που θα έχει ανάλογα προβλήματα θα πει: «Γιατί να τιμωρούμαστε εμείς, όταν δεν έχει τιμωρηθεί ο Ηρακλής;».
Και τώρα τι νομίζω. Οσο περίεργο και να φανεί, πιστεύω ότι ο Ηρακλής δεν πρέπει να τιμωρηθεί, ακόμα κι αν ο φάκελός του είναι άδειος. Γιατί είμαι βέβαιος ότι το ίδιο θα συνέβαινε αν τον ίδιο άδειο φάκελο είχαν δώσει ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ, ενώ στο παρελθόν -την εποχή της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού- άδειο φάκελο είχε καταθέσει ο Αρης με τον Καραμπέρη, που είχε γίνει δεκτός έπειτα από εντολή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Οταν το πλήθος και η δειλία των πολιτικών επιβάλλουν τον νόμο, είμαι υπέρ της απαλλαγής όλων, αφού τελικά οι μόνοι που την πληρώνουν είναι οι μικροί. Αυτό το «είμαστε ιστορικοί και κατεβαίνουμε στους δρόμους, άρα έχουμε και δίκιο», οι οπαδοί των ακόμα μεγαλύτερων από τον Ηρακλή ομάδων ξέρουν ακόμη καλύτερα να παίζουν. Νομίζω ότι ο Ηρακλής είναι καλύτερο να μην τιμωρηθεί, αλλά αν τελικά τιμωρηθεί θα χαιρόμουνα αν στο επόμενο πρωτάθλημα οι ομάδες ήταν 15. Να πέσει ο Λεβαδειακός και να μην ανέβει ούτε ο δεύτερος από τα πλέι οφ Β' Εθνικής, αφού η προσπάθεια να ωφεληθούν από τα προβλήματα του Ηρακλή μού θυμίζει τα «κοράκια» των πλειστηριασμών που αγοράζουν τα σπίτια των ανθρώπων που μπατίρισαν.