Ενα αλλο αξιοπεριεργο ηταν μια βρυση που υπηρχε και με μια διακοπη της ταξης των 2-3 δευτερολεπτων, ψεκαζε ενα πιδακα νερου, που καθηστουσε αδυνατον να πιεις, να πλυθεις ή να γεμισεις παγουρια απο 'κει ...
Για καλη μου τυχη (δεν θελω να μιλησω για ικανοτητα) καταφερα να "πιασω" το στιγμιοτυπο !!!
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 07_01)
... οχι τοσο για να ρωτησουμε για τον δρομο, οσο για να παρει τσιγαρα ο Αντωνης.
Οι ντοπιοι μας υποδειξαν ενα δρομο μεσα απ' το χωριο που μας ανεβαζε σ' αυτον που θελαμε.
Με το που περναμε το ρεμα απο το γεφυρι στην "Διαλονή" για απεναντι, πατα με πλεον στην Τριγγία (2206μ) και πιανοντας γρηγορα τα 1300μ, μεσα σε ελατα, τραβερσαρουμε στα Δυτικα των κορφων Γκιώναλη (1913μ) και Πάντε Μάρε (2096μ), εχοντας την Κρανια στ' αριστερα μας.
Κατευθυνομαστε προς τα Δολιανά (1210μ) εναν οικισμο που αποτελειται κυριως απο στανες, κι απο κει κατηφοριζουμε μεχρι την ασφαλτο.
Εκει στριβουμε δεξια και σε κανα χιλιομετρο, αφου περασουμε το ποταμι, πιανουμε τον αριστερο δρομο για το Στεφάνι (Σκλινιάσα). Σε κατι λιγοτερο απο τρια χιλιομετρα, η ασφαλτος (με στιβαγμενα τα κομμενα ξυλα σχεδον σ' ολο το μηκος της) τελειωνει και συνεχιζοντας χωματινα τον ελαφρα ανηφορικο κι ελατοσκεπαστο δρομο, διπλα απ' το Σκλινιασώτικο ρεμα, φτανουμε μεχρι την διασταυρωση που αριστερα ανεβαινει στο Στεφάνι (1350μ).
Μιας και θελαμε καφε, ανεβαινουμε το ενα δυσκολο χιλιομετρο μεχρι το πανεμορφο και ψηλο χωριο ...
(Σημειο φωτο σε Χαρτη 07_02)
Αφηνουμε με βαρια καρδια το Στεφανι ξανακατεβαινοντας μεχρι τον δρομο. Κανουμε αριστερα κι αφου περασουμε το γεφυρακι ανεβαινουμε μ' ενα μονιμο κι απαλο ρυθμο, διπλα στο ρεμα του Μπούλμπου.
Στην αρχη ειμαστε μεσα σε πυκνο ελατο, που δινει την θεση του καποια στιγμη σε οξυα, η οποια με την σειρα της παραχωρει την θεση της σε (ασημο-)φλαμουρια, πριν βγουμε στο Αλπικο στα 1850μ.
(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 07_03)