Καλως ορισε το ΔΝΤ τα νεα μας Αφεντικα

[the who]

Βαζω αυτο το λινκ μιας και απο οικονομικα ειμαι σκραπας.Για πειτε οι γνωστες.
http://alampasis.blogspot.com/2010/04/8.html

[byron]

Αρχικά δημιουργήθηκε από the who
Βαζω αυτο το λινκ μιας και απο οικονομικα ειμαι σκραπας.Για πειτε οι γνωστες.
http://alampasis.blogspot.com/2010/04/8.html

Μια χαρά τα λέει. Απλά είναι ετεροχρονισμένο (πριν το σχέδιο διάσωσης) και τα spreads ήταν στις πάμφθηνες 320 μβ. Τώρα είναι στις 720 αφού περάσαμε πρώτα και απ΄τις 1000...:hypnotize

[the who]

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Μια χαρά τα λέει. Απλά είναι ετεροχρονισμένο (πριν το σχέδιο διάσωσης) και τα spreads ήταν στις πάμφθηνες 320 μβ. Τώρα είναι στις 720 αφού περάσαμε πρώτα και απ΄τις 1000...:hypnotize

Αρα τα πραγματα ειναι χειροτερα απο οσο τα περιγραφει ο μπλογκερ?Τη γ@μησαμε κουμπαρε.Μας βλεπω με βασικο μισθο 200 ευρω.

[SpeakeasyBlues]

*Τα παραπάνω αποτελούν περίληψη του επιχειρήματος που διανύει τα κεφάλαια ενός προς έκδοση βιβλίου μου (με συν-συγγραφείς τους Joseph Halevi και Νίκου Θεοχαράκη) με τίτλο Modern Political Economics: Making Sense of the Post-2008 World, Εκδοτικός οίκος Routledge (Λονδίνο και Νέα Υόρκη). [/B][/QUOTE]

Σας ευχομαι καλη επιτυχια.

[iosif]

http://www.kozan.gr/news.php?extend.8728

ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ουτε μκο....
και ολα αυτα γιοα να στηριξουν εναν υποψηφιο περιφεριαρχη......

[Εχετλαίος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από iosif
και ολα αυτα γιοα να στηριξουν εναν υποψηφιο περιφεριαρχη......

Ο οποίος προτίθεται να κάνει τι στην περιοχή; Πάντα υπάρχει το "από πίσω", έτσι δεν είναι;

[byron]

Αρχικά δημιουργήθηκε από iosif
http://www.kozan.gr/news.php?extend.8728

ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ουτε μκο....
και ολα αυτα γιοα να στηριξουν εναν υποψηφιο περιφεριαρχη......

+όσα....

[the who]

Αρχικά δημιουργήθηκε από iosif
http://www.kozan.gr/news.php?extend.8728

ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ουτε μκο....
και ολα αυτα γιοα να στηριξουν εναν υποψηφιο περιφεριαρχη......

Ναι βρε κουτο.Αφου ειπαμε οτι οι εκλογες αυτες δεν εχουν πολιτικο χαρακτηρα.Ασχετο αλλα τον Μαγκριωτη στην ετ3 τον λενε Μαιντανιωτη.

[iosif]

η περιοχη εχει την δεη
και ετοιμαζεται διαγωνισμος για το μεγαλυτερο φωτοβολταικο παρκο της ευρωπης

υποψιν οτι το κοστος θερμανσης θα διπασιατει σε δυο μηνες για την μακεδονια ενω η κοζανη ειναι η μεγαλυτερη ευρωπαικη τεφρουπολη εχοντας στο νομο τα δυο πιο ρυπογονα-επισημως-ευρωπαικα εργοστασια

[Εχετλαίος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από iosif
η περιοχη εχει την δεη
και ετοιμαζεται διαγωνισμος για το μεγαλυτερο φωτοβολταικο παρκο της ευρωπης

so what cries "meow-meow" up on the tiled pitched roof?

[tai]

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το κόστος της αποπληρωμής των επιτοκίων των δανείων που είχε λάβει μία ομάδα 109 δανειοληπτριών κρατών μεταξύ του 1980 και του 1986, έφτανε τα 326 δις δολάρια όταν το αρχικό χρέος ήταν της τάξης των 430 δις δολαρίων. Προσθέτοντας το κεφάλαιο που απέμενε να αποπληρωθεί, ύψους 322 δις δολαρίων, το συνολικό ποσό τόκων και κεφαλαίου ανέρχονταν στα 658 δις Παρά τις τεράστιες προσπάθειες των δανειοληπτριών κρατών να πληρώσουν τα χρέη τους, στο τέλος του 1986 κατέληξαν να χρωστούν στους δανειστές τους 882 δις δολάρια, δηλαδή περισσότερο από το διπλάσιο του κεφαλαίου που είχαν δανειστεί. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του φαινομένου της ʽπυραμίδας χρέουςʼ που δημιουργήθηκε από τον ανατοκισμό των δανείων και από την αύξηση του Libor πάνω στο οποίο είχαν εκδοθεί τα δάνεια, εξαιτίας της αλλαγής της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Το φαινόμενο της ʽπυραμίδας χρέουςʼ αποτυπώνεται και στα στατιστικά στοιχεία για το συνολικό χρέος όλων των κρατών χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων το οποίο αυξήθηκε από 1,4 τρις το 1990 σε 2,5 τρις το 2000, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις ο τόκος των δανείων που δεν πληρώθηκε προστέθηκε στο κεφάλαιο με επιπλέον χρέωση η οποία οδήγησε στην εκθετική αύξηση του χρέους.

Λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί στο 142,7% του ΑΕΠ στο τέλος του 2010 από το 111% του ΑΕΠ το Μάιο του 2010, ενώ μέχρι το 2013 θα έχει ξεπεράσει το 150% του ΑΕΠ (με την προϋπόθεση ότι το euribor πάνω στο οποίο έχουν εκδοθεί τα ελληνικά δάνεια δε θα αυξηθεί γιατί αν συμβεί το αντίθετο κανείς δε μπορεί να γνωρίζει το ύψος στο οποίο μπορεί να φτάσει το χρέος) γεννιούνται βάσιμες υποψίες πως με την έλευση του στην Ελλάδα το ΔΝΤ έφερε μαζί του και το φαινόμενο της ʽπυραμίδας χρέουςʼ.

Μέχρι σήμερα και παρά τις δραματικές προβλέψεις όλοι ποντάρουν στην απλή λογική που λέει πως εφόσον το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν δανείσει τα ʽχρήματαʼ τους στην Ελλάδα τους συμφέρει να κάνουν οτιδήποτε μπορούν για να τη βοηθήσουν να τα αποπληρώσει και έτσι, κατά κάποιο τρόπο, τα συμφέροντα δανειστών και δανειολήπτη έχουν μία κοινή τομή, κάτι που δημιουργεί ένα υποτυπώδες αίσθημα ασφάλεια. Σύμφωνα με πηγές εκτός Ελλάδας, ωστόσο, δεν είναι κατʼ ανάγκη αυτή η αλήθεια. Για παράδειγμα, αν και το ΔΝΤ και οι έμποροι χρέους υπολογίζουν ότι το 80% των δανείων που έχουν δώσει σε χώρες του Τρίτου Κόσμου δεν πρόκειται να αποπληρωθούν ποτέ αυτό τους αφήνει αδιάφορους και συνεχίζουν να τους δανείζουν, αρκεί να παρατείνουν τη νομική δέσμευση αυτών των κρατών και με όπλο αυτήν και το απλήρωτο χρέος να εξασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, την αποπληρωμή των τόκων, τον έλεγχο τους και την απόκτηση των δημόσιων περιουσιακών τους στοιχείων σε τιμή ευκαιρίας.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το μεγάλο κόλπο του ΔΝΤ ολοκληρώνεται με την ʽαναδιάρθρωση του χρέουςʼ του δανειστή ο οποίος όσο πληρώνει τους τόκους του εξασφαλίζει τέσσερα δώρα για τους δανειστές: α) ότι θα αποκομίζουν ένα τεράστιο κέρδος από το ολοένα και μεγαλύτερο ποσό εξυπηρέτησης των τόκων του χρέους, β) ότι θα συνεχίσουν να ελέγχουν το δανειστή και να έχουν πρόσβαση στους πόρους του σε πολύ προνομιακές τιμές, γ) ότι το κράτος δε θα πτωχεύσει και έτσι οι τράπεζες δα θα χρειαστεί να διαγράψουν το χρέος από το ενεργητικό τους και δ) ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να μπορούν να χρησιμοποιούν τα δάνεια ως εγγύηση για την εξασφάλιση περαιτέρω δανεισμού σε έναν φαύλο κύκλο δημιουργίας χρήματος μέσα στο κλασματικό αποθεματικό τραπεζικό σύστημα.


Στην έκθεση του ΔΝΤ που συντάχτηκε σε απάντηση του ελληνικού αιτήματος για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, αναφέρεται πως ʽυπάρχουν σημαντικά ρίσκα στο πρόγραμμα χρηματοδότησης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την δυνατότητα της Ελλάδας να ξεπληρώσει το Ταμείοʼ ενώ σε άλλο σημείο της ίδιας έκθεσης προβλέπεται ότι οι τόκοι των δανείων θα φτάσουν στο 17% του ελληνικού ΑΕΠ και στο 46% των συνολικών δημοσίων εσόδων, ξεπερνώντας το 60% των εσόδων από τις ελληνικές εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών. Με άλλα λόγια, προκειμένου να αποπληρωθεί το ΔΝΤ και οι δανειστές μας από την ΕΕ θα χρειάζονται τα μισά ετήσια έσοδα του δημοσίου γεγονός που σημαίνει πως περισσότερο από το 50% των φόρων που θα πληρώνει ο Έλληνας πολίτης (μέσα από τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, σε πετρέλαιο, ΔΕΗ, κλπ) αλλά και των χρημάτων που θα αποκομίζονται από τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, θα πηγαίνει στους δανειστές για την αποπληρωμή των τόκων των δανείων των πακέτων ʽστήριξηςʼ.

Από όλα τα παραπάνω διαφαίνεται μία άλλη διάσταση της ελληνικής κρίσης χρέους μέσα από την οποία προκύπτουν και οι απαντήσεις σε όλα τα εφιαλτικά ερωτήματα σχετικά με το πώς θα πληρωθούν τα υπέρογκα ποσά στα επόμενα χρόνια με αποκορύφωμα αυτά του 2014-2015. Και η απάντηση είναι απλή: δε θα πληρωθούν.


Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ΔΝΤ δεν είναι εδώ για να μας βοηθήσει να πληρώσουμε το χρέος μας αλλά για να εξασφαλίσει ότι θα χρωστάμε για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.



Πάνος Παναγιώτου

χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

διευθυντής GSTA/EKTA

[tai]

Από πού έρχεται η ανάπτυξη; Το ερώτημα αυτό απασχολεί ολόκληρο το δυτικό κόσμο, από το Λονδίνο, την Ουάσινγκτον και το Τόκιο, μέχρι τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας οι οποίες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας. Το ίδιο ερώτημα απασχόλησε την ομιλία που εκφώνησε τη Δευτέρα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον στη συνδιάσκεψη της Συνομοσπονδίας της Βρετανικής Βιομηχανίας, η οποία ανησυχεί για το αντίκτυπο της μεγάλης περικοπής δημοσίων δαπανών του κυβερνητικού του συνασπισμού στην ανάπτυξη. Για να απαντήσουμε ωστόσο στο ερώτημα «από πού έρχεται η ανάπτυξη;», το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να δούμε το παράδειγμα μιας δυτικής χώρας που απολαμβάνει μια εκπληκτική αναγέννηση: της Γερμανίας.

Κατά μια έννοια βέβαια, η ίδια η ερώτηση είναι λάθος. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το 2011 η παγκόσμια ανάπτυξη θα ξεπεράσει το 4%. Πρόκειται για έναν ρυθμό υψηλό, ακόμη και με βάση τα προ κρίσης στάνταρ, άλλο τώρα αν η ανάπτυξη αυτή κατανέμεται άνισα ανάμεσα στις αναπτυσσόμενες χώρες και τις χώρες της Δύσης που προσπαθούν ακόμη να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Κατά μία άλλη έννοια, η απάντηση στην ερώτηση είναι προφανής, αφού η ανάπτυξη θα έρθει από εκεί που έρχεται πάντα: από τη δραστηριότητα εκατομμυρίων ατόμων, επιχειρηματιών, επενδυτών και καταναλωτών, χάρη σε ένα μείγμα εμπιστοσύνης και αναζήτησης της καλύτερης ευκαιρίας.

Το ερώτημα για τις κυβερνήσεις είναι τι μπορούν να κάνουν για να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε να απολαύσουν και οι δικές τους οικονομίες τμήμα της παγκόσμιας ανάπτυξης. Από την άποψη αυτή ο Κάμερον δεν είπε τίποτα περισσότερο από τα συνήθη και τυπικά μέτρα: προώθηση των εξαγωγών, αναβάθμιση υποδομών, επενδύσεις στην εκπαίδευση και τις επιστήμες, κάποιες μαγικές νέες κυβερνητικές πρωτοβουλίες για αύξηση της προσφοράς των ριψοκίνδυνων κεφαλαίων. Σωστά εξάλλου επισήμανε πως η μεγαλύτερη συμβολή των κυβερνήσεων στην ανάπτυξη αφορά τη διασφάλιση ενός σταθερού και προβλέψιμου μακροοικονομικού περιβάλλοντος, που η βρετανική κυβέρνηση συνασπισμού ήδη έκανε με την υιοθέτηση ενός σκληρού προϋπολογισμού και τις γενναίες περικοπές των δημοσίων δαπανών.

Αλλά αυτές είναι οι εύκολες απαντήσεις. Για να δούμε τι πραγματικά απαιτείται για τη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης, πρέπει να δούμε το παράδειγμα της οικονομικής αποδοτικότητας της Γερμανίας τα τελευταία 20 χρόνια. Στα 10 χρόνια που προηγήθηκαν της δημιουργίας του ευρώ, η Γερμανία υπέστη μια τρομακτική απώλεια ανταγωνιστικότητας, εν μέρει εξαιτίας των νομισματικών υποτιμήσεων των εμπορικών της εταίρων πριν την εισαγωγή του νέου νομίσματος και εν μέρει εξαιτίας του εγχώριου πληθωρισμού που προκλήθηκε από την ανάπτυξη που ακολούθησε την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Σύμφωνα με έρευνα της Deutsche Bank, κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής η Γερμανία υπέστη την τρίτη μεγαλύτερη αύξηση της πραγματικής της συναλλαγματικής ισοτιμίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξή της κατά το πρώτο ήμισυ της παρούσας δεκαετίας υπήρξε εξαιρετικά χαμηλή, γεγονός που συνέγειρε ευρύτατες επικρίσεις για το οικονομικό μοντέλο της χώρας.

Παρόλα αυτά, κατά την επόμενη δεκαετία, και παρά το ότι ήταν μέλος μιας νομισματικής ένωσης που καθιστούσε αδύνατη τη νομισματική υποτίμηση, η Γερμανία κατάφερε να περιορίσει την πραγματική της συναλλαγματική ισοτιμία σχεδόν κατά 20%, μέσα από τη συμπίεση του σχετικού μοναδιαίου κόστους εργασίας. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη αύξηση ανταγωνιστικότητας στην Ευρωζώνη. Η κυβέρνηση απελευθέρωσε την αγορά απασχόλησης με μια σειρά μεταρρυθμίσεων που είχαν τον τίτλο Ατζέντα 2010. Οι γερμανικές εταιρείες απάντησαν μειώνοντας το εργατικό κόστος, συχνά σε αρμονική συνεργασία με τα συνδικάτα, χάρη στο γερμανικό σύστημα που δίνει στους εργαζόμενους ισχυρή συμμετοχή και φωνή μέσα στα διοικητικά συμβούλια των εταιριών. Το αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή μιας πολύ πιο ανταγωνιστικής και ευέλικτης εργατικής δύναμης, η οποία επέτρεψε στις γερμανικές εταιρείες να λάβουν ευέλικτα μέτρα κατά τη διάρκεια της ύφεσης προκειμένου να περιορίσουν το εργατικό κόστος: 1.5 εκατομμύριο Γερμανοί δούλευαν λιγότερες ώρες στα τέλη του 2008, αποφεύγοντας έτσι την ανάγκη για μαζικές απολύσεις και επιτρέποντας τις γερμανικές εταιρείες να ανταποκριθούν άμεσα στην αύξηση της ζήτησης με την έλευση της ανάκαμψης.

Τα αποτελέσματα αυτών των κερδών ανταγωνιστικότητας υπήρξαν εκπληκτικά. Το γερμανικό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών του έτους 1999 μετατράπηκε στο μεγάλο πλεόνασμα του 2010 χάρη στη μεγάλη αύξηση των εξαγωγών. Οι γερμανικές εξαγωγές αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα εκπληκτικό 48% του ΑΕΠ. Η Γερμανία είναι η μεγάλη προμηθεύτρια βιομηχανικών προϊόντων υψηλής ποιότητας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και ο φετινός ρυθμός ανάπτυξής της αναμένεται να φτάσει το 3% αντανακλώντας την ταχεία ανάπτυξη των αναδυόμενων χωρών. Το μειονέκτημα της λιτότητας που η Γερμανία επέβαλε στον εαυτό της κατά την προηγούμενη δεκαετία είναι ότι η εγχώρια ζήτηση παραμένει χαμηλή. Ακόμα και έτσι όμως, το ποσοστό ανεργίας κάτω του 8% αποτελεί ιστορικό χαμηλό για τη χώρα και κάτι αξιοζήλευτο για όλο τον κόσμο.

Η αναγέννηση της Γερμανίας εμπεριέχει μια σαφή προειδοποίηση αλλά και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τις χώρες της Ευρωζώνης που παγιδεύτηκαν στην ανάπτυξη και σήμερα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα ανεξέλεγκτα δημόσια ελλείμματά τους. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία όλες τους επέτρεψαν τη μεγάλη αύξηση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, καθώς εκμεταλλεύονταν το φτηνό δανεισμό τροφοδοτώντας μια ανάπτυξη βασισμένη σε δανεικά. Το παράδειγμα της Γερμανίας έχει δείξει ότι μόνον οι σκληρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα. Και οι τέσσερις αυτές χώρες προχώρησαν σε μειώσεις μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κι αυτό αποτέλεσε ένα κρίσιμο πρώτο βήμα. Το 2009 η ανταγωνιστικότητα της Ιρλανδίας βελτιώθηκε κατά 6% σε σχέση με το υπόλοιπο της Ευρωζώνης, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 4% έναντι αύξησης 2% του υπολοίπου της Ευρωζώνης. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την ευελιξία της αγοράς απασχόλησης παραμένουν ουσιαστικές.

Ο πιο βασικός λόγος αισιοδοξίας είναι ότι οι Γερμανοί φαίνεται ότι θα επιστρέψουν εκ νέου στην κατανάλωση, με δεδομένο το ρυθμό ανάκαμψης της οικονομίας τους. Η Γερμανία μπορεί κάλλιστα να γίνει η ατμομηχανή που θα σύρει την υπόλοιπη Ευρωζώνη μακριά από την επικίνδυνη ζώνη, απορροφώντας τις εξαγωγές των εταίρων της. Για την Ιρλανδία, οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 80% του ΑΕΠ, επομένως μια αύξηση των εξαγωγών κατά 5% θα αποδώσει ανάπτυξη 4%, μετασχηματίζοντας την δυναμική του ιρλανδικού δημόσιου χρέος. Εφόσον και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας είναι διατεθειμένες να πάρουν τα απαιτούμενα σκληρά μέτρα, οι αναφορές σε επικείμενη κατάρρευση της Ευρωζώνης ίσως αποδειχτούν εξαιρετικά πρόωρες.

Εν τω μεταξύ τα διδάγματα της γερμανικής ανάκαμψης πάνε πολύ πιο πέρα από την Ευρωζώνη. Τα τελευταία χρόνια πριν την κρίση, κι ενώ οι οικονομίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας είχαν ανάπτυξη, Αμερικανοί και Βρετανοί πολιτικοί, οικονομολόγοι και σχολιαστές έτειναν να υποτιμούν τη Γερμανία υποστηρίζοντας ότι η οικονομία της είναι παγιδευμένη σε ένα παλιομοδίτικο μοντέλο. Ακόμη και σήμερα, κι ενώ οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Βρετανίας ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε ένα νέο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης προκειμένου να υποτιμήσουν το νόμισμά τους και να τροφοδοτήσουν κάποιον πληθωρισμό, παραμένει η απροθυμία αναγνώρισης του ότι η Γερμανία έχει κάτι να διδάξει για το πώς μπορείς να καταστήσεις την οικονομία σου ευέλικτη, ανταγωνιστική και σύγχρονη. Κι αυτό είναι λάθος.
ΑΠΟ ΕΔΩ

[Operater]

ρε θείο.. δεν γραφει πουθενά πόσα έσοδα έχει, μόνο από τους τόκους που λαμβάνει από όλα τα κράτη που έχει δανείσει...

[Allst@rf]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Από πού έρχεται η ανάπτυξη;
[/URL]

ειναι το ιδιο το "μειωση εργατοωρας χωρις απολυση" που εγινε στη γερμανια...

με το

"μειωσεις μισθων και απολυσεις" που γινεται στην ελλαδα?

[Allst@rf]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας

εδω στο λουτρακι που μενω με τους γνησιους ελληναραδες ,υπαρχει ενα καζινο που ο κοσμος χανει λεφτα...

απο εξω απο το καζινο υπαρχουν κατι τυποι ποι δανειζουν λεφτα με "τοκο" στους πελατες του καζινο ,οι οποιοι μπαινουν παλι μεσα και παιζουν τα χρεωμενα λεφτα...και επαναλμβανεται το ιδιο σκηνικο...

ο τοκογλυφος δεν θελει να τους χασει απο πελατες...


και ρωταω εγω τωρα...


το ΔΝΤ ειναι κατι σαν τους τοκογλυφους απο εξω απο το καζινο???????