Έγινε ταβέρνα το καφενείο στον Καρατζά?
τη νόλαν την έχουν φάει τα φοντς (έτσι δεν τα λένε?) εδώ και κάμποσα χρόνια
οι οποίοι είναι γνωστοί μαυραγορίτες
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν αυτό είναι το λογικό αποτέλεσμα
έως να το στύψουν το λεμονάκι και να το πετάξουν στην ανακύκλωση των αγορών
(2 R Holding που ανήκει στην Eurazeo)
Αρκετα παλιοτερα, το πρωτοκολο περιελαμβανε φλογιστρα, γκαζοταναλιες κ.λ.π.
Μετα το γυρισαμε σε πιο politically correct διαδικασίες, οπως πισσα, πουπουλα και σιδηροτροχιά..
(λιαν συντομως, κατι λουλουδες mods παραπονεθηκαν οτι τους αφηνε σημαδια η ραγα στον ωμο και ζητουσαν βαρεα και ανθυγιεινα..)
Μ' αυτα και μ' εκεινα, καταληξαμε στις επιπλήξεις (reproaches Ελληνιστί), οι οποιες ειναι τω οντι αποτελεσματικες στο να ντρεπονται καποιοι..
Όμορφα παιδιά, η περιπέτεια πέθανε...
με επιασε ποιητικος οιστρος βραδυατικο..
εγραψα ενα τραγουδι βασισμενο πανω στο "Αθηνα μου" του Κων/νου Αργυρου
το τραγουδι αναφερεται στην περιπετεια ενος υποτειθεμενου μελους του φορουμ
που ζει στην Πατρα οδηγει GS1200 και παρουσιαζει μια ταση να χανεται σε καθε βολτα..
απολαυστε:
Η ΚΑΖΟΥΡΑ ΜΟΥ
Χαμενος καπου στα ορεινα της Ναυπακτιας
το GPS μου δειχνει να μη συνεργαζεται..
στο πουθενα με εφερε παλι η μαλακια, ρε τι βλακεια...
Ενας αερας να τρυπαει το κορμι μου,
κι εγω βρεγμενος πιο πολυ απ'τη κορντουρα μου..
εεεμ τη θελω απεγνωσμενα, την καζουρα μου...
Απο το βαθος ξεπροβαλει το φεγγαρι
και καθως πεφτει το σκοταδι αγριευομαι
κι απο το κρυο μου 'χει γινει μανιταρι, το παπαρι...
τοσα χρονια χανομαι σε καθε βολτα,
καποιος θα ελεγε πως εγινε η μαστουρα μου...
εεεμ τη θελω απεγνωσμενα, την καζουρα μου..
Λυκος στη νύχτα η μοναξια που ουρλιαζει
απόψε μέχρι και ο καιρος μαζι μου τα ´βαλε
και αφου η βροχή ποτε δεν έγινε χαλαζι, γλυκοχαραζει...
και ψαχνοντας να βρω πως θα γυρισω πισω,
στον εαυτο μου λεω φορωντας την κορντουρα μου..
πως τη ψαχνω απεγνωσμενα, την καζουρα μου..
Και ξεκιναω για τη Πατρα με ενα αγχος,
μη μου κοπουν το telelever και ο αξονας..
και μεινω παλι στο βουνο πανω μοναχος, σα τους κομαντος..
παταω λοιπον το γκαζι και δε σταματαω,
μα κατουριεμαι και μου φευγουνε τα ουρα μου...
εεεεμ τη θελω απεγνωσμενα, την καζουρα μου..
καθε ομοιοτητα με αληθινα προσωπα και γεγονοτα δεν ειναι τυχαια....