Του Αντώνη Πανούτσου
Πόσο κάνει ένας πεντάκιλος ροφός; Σε μαγαζί να τον φας, αν ιδιοκτήτης δεν είναι ο Νταβέλης ο αρχιληστής, θα τον πληρώσεις βία 3,50 κατοστάρικα ευρώ. Με τα πέντε κιλά
τρώνε καμιά δεκαριά άτομα, οπότε με 35 ευρώ το κεφάλι καθαρίζεις.
Μόνο που γι' αυτό το holy grail του ψαρά υπάρχουν ψαροντουφεκάδες που καβαλάνε το 4Χ4, κατεβαίνουν στη Λακωνία, κάθονται σε ξενοδοχείο ένα διήμερο, πληρώνουν τέσσερα κατοστάρικα συνολάκι και δεν πιάνουν και τον ροφό. Ο λόγος είναι ότι λιγότερο από το να φάνε ένα ροφό, τους ενδιαφέρει το ψάρεμα και να αποδείξουν ότι είναι τόσο μαγκιόροι που μπορούν να τον καμακώσουν.
Το ψάρεμα του ροφού είναι και ο μόνος τρόπος να δεις σοβαρά την εμπλοκή οποιουδήποτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Την εποχή που έμπαιναν στο ποδόσφαιρο ο Κόκκαλης και ο Μυτιληναίος υπήρχαν και πέντε κρατικά φράγκα για να υπάρχει και αντικείμενο. Σήμερα στην κρατική στέγνα για να μπει κάποιος στο ποδόσφαιρο, πρέπει να είναι κάτι σαν τον Νίκο Πατέρα ή τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Να μεγάλωσε με τον πατέρα του να ασχολείται με την ομάδα, να είναι φόλα οπαδός της και να γουστάρει το προεδριλίκι, πρώτη καρέκλα κάγκελο στα επίσημα. Κάθε άλλη εκδοχή είναι δέον να αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Ειδικά σε περιπτώσεις «εκπροσώπων μεγάλων χρηματοπιστωτικών ομίλων», που κάποια στιγμή αποφασίζουν να επενδύσουν σε ομάδες. Γουστάρεις να σπρώχνεις τέσσερα κατοστάρικα για ένα ροφό που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πιάσεις, αλλά και να τον πιάσεις θα τον αγόραζες φτηνότερα; Μιρ έρδε, που λένε και στα αρβανίτικα.
Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος οπαδικός λόγος που ο «χρηματοπιστωτικός όμιλος» σκοπεύει να χώσει τα φράγκα στον ΠΑΟΚ ή η διοίκηση Ζαγοράκη έφτασε στο άνοιγμα του τρίτου φακέλου; Οι «τρεις φάκελοι» είναι η πασίγνωστη ιστορία, που κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις, σύμφωνα με την οποία ένας πρωθυπουργός που έχασε τις εκλογές υποδέχεται τον διάδοχό του. Του δίνει, λοιπόν, τρεις αριθμημένους φακέλους και του λέει να ανοίξει τον καθένα από αυτούς σε σειρά, σε κάθε μεγάλη κυβερνητική κρίση. Η πρώτη κρίση έρχεται και ο πρωθυπουργός ανοίγει τον πρώτο φάκελο που γράφει: «Ρίξε το βάρος στον προκάτοχό σου». Ακολουθεί τη συμβουλή, ρίχνει το βάρος στους προηγούμενους και καθαρίζει. Στη δεύτερη κρίση ανοίγει τον δεύτερο φάκελο που γράφει: «Ρίξε το βάρος στους συνεργάτες σου». Το ρίχνει, αλλάζει το υπουργικό συμβούλιο και συνεχίζει. Στην τρίτη κρίση ανοίγει τον τρίτο φάκελο που γράφει: «Τώρα είναι η σειρά σου να γράψεις τρεις φακέλους και να τους δώσεις στον επόμενο πρωθυπουργό».
Η διοίκηση του Ζαγοράκη πρώτα καταλόγισε τα προβλήματα του ΠΑΟΚ στον Μπατατούδη και τον Γούμενο. Μετά διάφοροι συνεργάτες παραιτούντο, τους παραιτούσαν, μέχρι που από τους παλιούς ζήτημα να έχουν μείνει ένα-δύο. Τώρα ανοίγει ο φάκελος με τα ονόματα των μεγάλων επενδυτών. Οπου μπορεί να υπάρχουν, αλλά οι πιθανότητες πρέπει να είναι 1 στις 20, όσα είναι και τα ονόματα των επενδυτών που έχουν ακουστεί ότι θα βάλουν λεφτά στον ΠΑΟΚ, από τον Παπαδόπουλο τον βασιλιά των σουηδικών μαγιό μέχρι τον καπετάν Γιαννούλη.
Εδώ όμως πρέπει να αποδοθεί και δικαιοσύνη, όπως με την ΑΕΚ και τον Πέτρο Παππά. Αν στον ΠΑΟΚ δεν είχε εμφανισθεί ο Θόδωρος Ζαγοράκης, πιθανότατα θα ήταν στα χέρια του ασπρόμαυρου Kozonis ή θα είχε διαλυθεί. Μόνο ο Ζαγοράκης με το ειδικό βάρος που έχει το όνομά του στον ΠΑΟΚ θα μπορούσε να γεμίσει την Τούμπα, αλλά κυρίως να πάρει 3+ χρόνια χάριτος, που αν τη μία στιγμή έλεγε «έτσι» και την άλλη «γιουβέτσι», για τον Τύπο και τα δύο ήταν σωστά. Μόνο που για μια ακόμα φορά η αλήθεια γίνεται νταλίκα που πατάει στο πέρασμά της. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ γέμισε την Τούμπα, αλλά δεν μπόρεσε –όχι ότι έχει γίνει κάπου αλλού- να καλύψει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Και ο Θόδωρος Ζαγοράκης, όπως και άλλοι προκάτοχοί του, άνοιξε τον τρίτο φάκελο που λέει: «Τώρα ήρθε η ώρα για τους Αραβες επενδυτές».
:hypnotize 
