Ο πιο πολύς κόσμος σήμερα δεν καταλαβαίνει πως λειτουργεί το νομισματικό σύστημα (free-floating, non convertible) των ΗΠΑ. 'Εχει μείνει πίσω στο σύστημα που υπήρχε την εποχή του κανόνα του χρυσού, και νομιζει οτι οι χώρες χρηματοδοτούν τις ανάγκες τους (όταν έχουν ελλείμματα) με την έκδοση ομολόγων.
Ο λόγος για τον οποίο δεν το καταλαβαίνει είναι μερικώς επειδή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις γνώσεις που ενστικτωδώς έχουμε όλοι (που βλέπουμε την οικονομική διαχείριση των κρατών και των τραπεζών με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε την οικονομική διαχείριση ενός νοικοκυριού), και μερικώς επειδή οι ίδιες οι κυβερνήσεις προτιμούν τον κόσμο να μην καταλαβαίνει γιατί υπάρχει η πιθανότητα να χάσει την εμπιστοσύνη του στο σύστημα αν δει τον μάγο του Οζ πισω απ' την κουρτινα.
Αλλά το θέμα είναι οτι καμία χώρα που λειτουργεί στο free-floating non-convertible σύστημα δε χρηματοδοτεί τις ανάγκες της μέσα απ' την έκδοση ομολόγων. Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι οτι οι χώρες πρώτα ξοδεύουν (και άρα έχουν έλλειμμα), και αυτό το έλλειμμα μεταφράζεται σε πλεόνασμα του ιδιωτικού τομέα, ενώ το συνόλικο άθροισμα του λογαριασμού είναι πάντα μηδέν. Αυτό είναι το χρήμα. 'Ενα διπλογραφικό λογιστικό σύστημα οπού η υποχρέωση του ενός είναι περιουσιακό στοιχείο του δεύτερου, και του οποίου η έκδοση είναι μονοπώλιο της κυβέρνησης.
Στη συνέχεια η φορολογία και η έκδοση ομολόγων είναι ένας τρόπος να ελέγχεται το money supply και άρα ο πληθωρισμός (όταν μια χώρα εκδίδει ομόλογα ανταλάσσει ομόλογα με μετρητά, και άρα μειώνει την ποσότητα του high powered χρήματος σε μια οικονομία, άρα μειώνει τον πληθωρισμό). Αυτό είναι ένα απ' τα πράγματα που δεν καταλαβαίνουν όσοι προβλέπουν υπερπληθωρισμό στις ΗΠΑ και αλλού. Στην πραγματικότηα ισχύει το αντιστροφο. Η έκδοση ομολόγων είναι αποπληθωριστική και όχι πληθωριστική. Το χρήμα έχει πρώτα ξοδευτεί και μπει στην οικονομία, και μετά αφαιρείται μέσω της έκδοσης ομολόγων.
Αυτα όμως ισχύουν για τις χώρες που λειτουργούν υπο ένα free-floating μη-μετατρέψιμο νομισματικό σύστημα, όπως πχ οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Δεν ισχύουν πχ για την Κίνα (που λειτουργεί κάτω απο ένα fixed exchange σύστημα), και δεν ισχύουν για την Ευρωζώνη, οπού οι χώρες δεν ελέγχουν την έκδοση νομίσματος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εφαρμόζονται στην ευρωζώνη μια πολιτικές που είναι τελείως ασταθείς γιατί δεν ελέγχεται αποτελεσματικά το money supply σε τόσες πολλές χώρες με τόσο διαφορετικές οικονομίες μεταξύ τους, ενώ και όταν εφαρμόζεται μια πολιτική που ευνοεί μια χώρα, μπορεί να αποσταθεροποιεί μια άλλη.
'Ολα αυτά θα μπορούσαν να εξισσοροπηθούν αν οι οικονομίες ήταν ευμετάβλητες και μπορούσαν να μετατραπούν εύκολα πχ απο καταναλωτικές/ εισαγωγικές σε μη-καταναλωτικές/ εξαγωγικές, αλλά στην πράξη δε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όσο γρήγορα απαιτείται, ενώ είναι και ιδιαίτερα επίπονο για τους λαούς. Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο μπορεί να εφαρμοστεί μια ισορροπημένη πολιτική είναι μέσω ενός υπουργείου οικονομικών της Ευρωζώνης, το οποίο θα εφαρμόζει μια φορολογική πολιτκή σε ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό επίπεδο, που θα μπορεί να ελέγχει το money supply και τον πληθωρισμό ανάλογα με τις ανάγκες κάθε χώρας, και της Ευρωζώνης συνολικά (για παράδειγμα η Γερμανία που θέλει αποπληθωρισμό θα έχει υψηλή φορολογία ωστέ να μειώνεται το money supply, ενώ η Ελλάδα που θέλει πληθωρισμό θα έχει χαμηλή φορολογία). Αυτό είναι περίπου αυτο που κάποιοι ονομάζουν "fiscal transfers" ειδωμένο απο άλλη οπτική γωνία.
Φυσικά σε μια νομισματική ένωση μπορούν να υπάρξουν πληθωριστικές "διαρροές" απ' τη μια χώρα στην άλλη, αλλά και αυτές μπορούν να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η Ευρωζώνη λοιπόν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα λειτουργεί κάτω απο ένα free-floating non-convertible νομισματικό σύστημα, πράγμα που δε συμβαίνει τώρα. Αν δε γίνει, αργά ή γρήγορα κάποια χώρα θα φύγει απ΄το ευρώ λόγω του αποπληθωρισμού που δρα καταστρεπτικά για τις χώρες των οποίων οι οικονομίες βασιζόντουσαν σε μεγάλο βαθμό στην πιστωτική επέκταση που είχε προηγηθεί.
Αυτό που επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό είναι οι χώρες που λειτουργούν κάτω απο ένα τέτοιο σύστημα δε μπορεί να χρεοκοπήσουν ποτέ, αφού δεν είναι εισοδηματικά περιορισμένες στο παραμικρό. Αυτό είναι ένα ακόμα τεράστιο λάθος που κάνουν όσοι προβλέπουν χρεοκοπίες των ΗΠΑ, Ιαπωνίας κλπ. Υπάρχουν και άλλοι μύθοι, όπως το ότι οι τράπεζες δεσμέυονται απο τις καταθέσεις για να δανείσουν. 'Ολα αυτά πηγάζουν απο ελλιπή κατανόηση του νομισματικού συστήματος. Γι' αυτό προτείνω σε όσους ενδιαφέρονται να διαβάζουν αυτό το άθρο που είναι μια καλή εισαγωγή στο πως λειτουργεί το σύγχρονο νομισματικό σύστημα.
), οι φρεγατες δεν εχουν παραγγελθει (μονο εκδήλωση ενδιαφέροντος και τελικες προδιαγραφές εχουν δοθεί), τα ελικόπτερα κατασκευάζονται απο ευρωπαϊκή κοινοπραξια και απο τα 6 υποβρύχια, τα 3 φτιαχτηκαν εδω (δινοντας δουλεια για όλα αυτα τα χρονια στους εργαζομενους των ελληνικών ναυπηγείων, όπως θα γινει και με τα υπολοιπα δυο.
