Κάτω από την αλμυρή λίμνη βρίσκεται στο Sultanhani ένός από τα πιο φημισμένα καραβανσεράι της εποχής. Από τα μέρη αυτά περνούσαν μερικοί από τους δρόμους του μεταξιού, και στα καραβανσεραι σταματούσαν για εμπόριο, προστασία και ξεκούραση...
Δυστυχώς ήταν κλειστό όταν φτάσαμε οπότε το μόνο που έχουμε είναι μια φωτό από μια τρύπα στην πόρτα...
Τελευταία τροποποίηση από stavrouliasp; 30/10/2013 στις 19:34.
Τελικά τα καταφέραμε και φτάσαμε, αν και βράδυ στην Καπαδοκία και συγκεκριμένα στο Uchisar όπου σε καλοσορίζει το ξακουστό κάστρο...
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες από τις σπηλιές και τα λαγούμια της Καπαδοκίας είναι ελέυθερα προς επίσκεψη και εξερεύνηση οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας. Μια πρώτη βόλτα λοιπόν ήταν απαραίτητη για να μπούμε στο κλίμα...
Αφήσαμε το Uchisar και καταλήξαμε στο πιο κοσμοπολίτικο Goreme γιατί ήταν τόσο αργά που θέλαμε άμεσα κάπου να βρούμε να φάμε και να κοιμηθούμε...
Τελευταία τροποποίηση από stavrouliasp; 29/10/2013 στις 21:50.
Ισως να χρειαστω πληροφοριες για το τμημα Κων/λη-Βατουμ.
Τελευταία τροποποίηση από Pan (dvs); 29/10/2013 στις 08:04.
ωραίες αναμνήσεις ξεσκόνισες φίλε
Μέχρι στιγμής στη γυρόπιτα μπήκε το γιαουρτοσκόρδιον και η ντομάτα...
Περιμένουμε και τα υπόλοιπα
Φύγαμε...
Η Καπαδοκία είναι ένας ανεπανάληπτος προορισμός. Ηφαιστειακή τέφρα έχει δημιουργήσει κωνικούς σχηματισμούς και ακριβώς επειδή σαν πέτρωμα είναι αρκετά μαλακή επιτρέπει το σκάλισμα με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί αυτό το σύμπλεγμα σπηλαίων και τουνελ. Περιφραγμένες και με είσοδο είναι μόνο οι πιο σημαντικές από άποψη τοιχογρφιών σπηλιές. Στη συντριπτική τους πληοψηφία όμως, και επειδή εκτείνονται σε μια έκταση διαμέτρου περίπου 100km, είναι ελεύθερα για τον καθένα να τα εξερευνήσει...
Τελευταία τροποποίηση από stavrouliasp; 30/10/2013 στις 19:36.