Honda VF / VFRs: Μια ιστορική ανασκόπηση

[Cpt. Haddock]

Ηλία, θεωρώ ότι τα 400αρια είναι εντελώς ξεχωριστό νήμα στην ιστορία και αν τα μπλέξω (βαζοντάς τα σε χρονική σειρά) θα γίνει μπάχαλο! Εστιάζοντας στα "μεγάλα" βλέπεις πιο ξεκάθαρα την εξέλιξη του μοντέλου. Ήδη έχουμε 7 γενιές "μεγάλα" VFR συν δύο σπέσιαλ εκδόσεις (τα θρυλικά RC30 και NR---που θα τα παρουσιάσω στο τέλος) αν βάλω μέσα και τα τετρακοσαριά... δεν θα βγάζει κανένας άκρη.

Αν τελειώσω με αυτό ίιιιισως πιάσω, μετά σε άλλο θρεντ, και τα μικρά (αν και για αυτά ξέρω ελάχιστα).

Καλώς. Σφουγγάρισε κατα το δοκούν

[npat]

Τέταρτη Γενιά (RC36 - 1994 - 1997)

Το VFR έχει πλέον καθιερωθεί ως μια από τις καλύτερες γενικής χρήσης sport-touring μοτοσυκλέτες στην κλάση του κυβισμού της (και όχι μόνο) και έχει φτάσει σε σχετική ωριμότητα. Το 1994 η Honda παρουσιάζει την τελευταία έκδοση στον κυβισμό των 750cc, το VFR750FR (RC36), χωρίς κοσμοϊστορικές αλλαγές, αλλά με πολλές βελτιώσεις στα σημεία (η Honda, στα press-kit της, αναφέρει ότι έγιναν συνολικά 300 αλλαγές). Εμφανέστερη αλλαγή τα επανασχεδιασμένα κουστούμια που δανείζονται στυλιστικά στοιχεία από το θρυλικό, περιορισμένης παραγωγής, NR (που παρουσιάστηκε το 1992) και (για κάποιους) παραπέμπουν αισθητικά σε αυτοκίνητα της Ferrari. Tο VFR750FR είναι για πολλούς, αν όχι το ομορφότερα, σίγουρα από τα ομορφότερα VFR που έχουν παραχθεί (βέβαια, γούστα είναι αυτά). Πέρα από την εμφάνιση, το βάρος του ελαττώθηκε κατά 7.25 κιλά (κατά τον κατασκευαστή) κόβοντας σχεδόν από παντού (πλαίσιο, εξατμίσεις, κινητήρας, αναρτήσεις, τροχοί) ενώ η γεωμετρία του και το μεταξόνιο παρέμειναν αμετάβλητα. Εφοδιάστηκε με μικρότερης διαμέτρου καρμπυρατέρ (34mm) , έγιναν αρκετές εσωτερικές αλλαγές στον κινητήρα (π.χ. re-profiled εισαγωγές) για καλύτερη απόκριση στο γκάζι, η πίσω ζάντα μίκρυνε από 5.5” σε 5” και η μπροστινή ανάρτηση αναβαθμίστηκε σε πιρούνι τύπου cartridge.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά VFR750FR (1994): Υγρόψυκτο / Κυβισμός: 748.00 cm3 / Διάταξη: V4 90-μοιρών / Διάμετρος x Διαδρομή: 70.0 x 48.6 mm / Συμπίεση: 11.0:1 / Διπλοί επικεφαλής εκκεντροφόροι, κινούμενοι από γρανάζια / 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο / Ιπποδύναμη: 105 hp @ 10000 rpm / Κιβώτιο 6 ταχυτήτων / Τελική μετάδοση με αλυσίδα, μονόμπρατσο ψαλίδι (elf) ελαφρού κράματος / Πλαίσιο ελαφρού κράματος δύο δοκών / Μπροστινός τροχός 17” με διπλό δισκόφρενο / Τηλεσκοπικό πιρούνι 41mm τύπου cartridge / Πίσω τροχός 17” με μονό δισκόφρενο / Ρεζερβουάρ 21 λίτρων / Βάρος: 210 kg στεγνή.

[npat]

Aυτό το μοντέλο (ως συνέχεια των, επίσης επιτυχημένων, προηγούμενων γενιών) αποκρυστάλλωσε την εικόνα του VFR, στα μάτια του κοινού και του τύπου, ως μια από τις πιο ισορροπημένες και και πιο ώριμες μοτοσυκλέτες της εποχής της (και ίσως όχι μόνο). Παραθέτω δύο αποσπάσματα από το περιοδικό Bike, ενδεικτικά της αντιμετώπισης:

I can't think of another bike that demands such miniscule nit-picking when looking to find fault. And that's because, basically, the VFR's got it all: an astonishing, distinctive engine; the best 'compromise' chassis around and the highest quality of build, finish and integrated design of any bike on the road. Its paint is so creamy it's like molten wax. Its clocks are the clearest of the three with a fuel guage and a clock. It's got a mainstand. It's got everything. So does that make the VFR the best bike on the road? Well yes, it does.

Και το παρακάτω, μια άποψη συντάκτη του Bike όταν αγόρασε ένα VFR750 και έκανε 18000 μίλια μαζί του:

A profoundly uneventful Japanese 750, you might say. The most perfect all-round motorcycle yet made, I would reply. Bit slow for the 200mph era? I rather fear not, centurion. That honking 6,000-10,000rpm surge is far handier than a 120bhp top end. Besides, a 150mph bike that never tankslaps is a mental A-to-B weapon.

Προσωπικές απόψεις, θα πείτε? Σαφώς. Υπερβολές, ίσως? Μπορεί. Αλλά πάντως είναι ενδεικτικά της αντιμετώπισης του μοντέλου από (μια μερίδα τουλάχιστον) του κοινού και ως τέτοια (και μόνο) τα παραθέτω.

Το μοντέλο συνέχισε να παράγεται μέχρι το 1997 χωρίς σημαντικές αλλαγές με τους κωδικούς VFR750FR (1994), VFR750FS (1995), VFR750FT (1996), VFR750FV (1997)



Για περισσότερες πληροφορίες:

http://www.motorcyclespecs.co.za/mod...2094%20%20.htm
http://www.simonevans.co.uk/v-four/vfr750-3.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Honda_VFR750F
http://pages.cs.wisc.edu/~john/vfr/s...7-vfr750f.html
http://www.motorcyclenews.com/MCN/bi...M-V-1995-2002/
http://www.cyclechaos.com/wiki/Honda_VFR750F

[CBRakias-RR]

ουσιαστικα το vf ειναι ο προγονος του vfr και χρησιμευει ως προλογος των v4 σπορ-τουρινγκ της χοντα,μια χαρα εχουν επιλεξει να κανουν εισαγωγη με αυτα τα μοντελα,υπαρχουν πολλα ατομα ακομα και σημερα που αγνοουν οτι το πρωτο γραναζωτο ηταν το vf1000r του 84 ...
το VFR750FR (RC36) ειναι το αγαπημενο μου μοντελο!!φερνει αρκετα στο NR750 και με ενα βαψιματακι (αν και σε αυτο καποιος αλλος με προλαβε με την εργαλειαρα του)και καποιες αλλες τροποποιησεις ,οπως στην εξατμιση να περαστει στην ουρα,θα μοιαζει αρκετα..

[DrBig]

Εχω προσωπικα δει RC36 με 350,000 μιλια και χωρις μια βλαβη απ'οτι μου ειπε ο ενας και μοναδικος ιδιοκτητης του.

[npat]

Πέμπτη γενιά (RC46 - 1998 - 2001)

Το 1998 η Honda προχώρησε σε ουσιαστική ανανέωση της σειράς VFR παρουσιάζοντας το μοντέλο VFR800FiW (RC46). Η εισαγωγή του απομάκρυνε ακόμα περισσότερο την οικογένεια VFR από το σπορ άκρο του φάσματος και την τοποθέτησε σχεδόν στο κέντρο της κατηγορίας sport-touring μεσαίου κυβισμού.

Αντί να αποτελεί εξέλιξη του προηγούμενου (τροφοδοτούμενου από καρμπυρατέρ) VFR750F, ο κινητήρας του VFR800Fi προέρχεται από τον κινητήρα του (περιορισμένης παραγωγής) RC45, αποδυναμωμένος προφανώς και με μεγαλύτερη διαδρομή (κατά 2mm), ώστε ο κυβισμός του να φτάσει στα 791cc. Είναι εφοδιασμένος με σύστημα ψεκασμού και το σύστημα κίνησης των εκκεντροφόρων (πάλι με γρανάζια) βρίσκεται πλέον στην δεξιά πλευρά (όπως στο RC45) και όχι στο κέντρο (όπως στα VFR750F). Tα κομβία του στροφάλου εξακολουθούν, βέβαια, να είναι ανά 180 μοίρες (όπως στα VFR750F) και όχι ανά 360 (όπως στο RC45) πράγμα που διατηρεί τον βαρύ, σαν διπλό V2, ήχο. Η ιπποδύναμή του νέου κινητήρα είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από αυτή του προηγούμενου VFR750F, αλλά η ροπή του είναι σημαντικά αυξημένη σε όλο το φάσμα των στροφών, μέχρι το κόκκινο των 11750 rpm.

Το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας είναι τύπου pivotless, με τον κινητήρα ως ενεργό μέρος, ενώ διατηρείται το “σήμα κατατεθέν” των VFR, το μονόμπρατσο ψαλίδι Pro-Arm (το οποίο στηρίζεται στα κάρτερ του κινητήρα που είναι διαφορετικά, γι αυτόν τον σκοπό, από αυτά του RC45).

Η Honda επίσης εφοδιάζει το νέο VFR με το συνδιασμένο σύστημα πέδησης DCBS.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά VFR800FiW (1998): Υγρόψυκτο / Κυβισμός: 782.00 cm3 / Διάταξη: V4 90-μοιρών / Διάμετρος x Διαδρομή: 72 x 48 mm / Συμπίεση: 11.0:1 / Διπλοί επικεφαλής εκκεντροφόροι, κινούμενοι από γρανάζια / 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο / Ιπποδύναμη: 110 hp @ 10500 rpm / Κιβώτιο 6 ταχυτήτων / Τελική μετάδοση με αλυσίδα, μονόμπρατσο ψαλίδι (elf) ελαφρού κράματος / Pivotless πλαίσιο ελαφρού κράματος δύο δοκών / Μπροστινός τροχός 17” με διπλό δισκόφρενο / Σύνδιασμένο σύστημα πέδησης DCBS / Τηλεσκοπικό πιρούνι 41mm τύπου cartridge (HMAS) / Πίσω τροχός 17” με μονό δισκόφρενο / Ρεζερβουάρ 21 λίτρων / Βάρος: 208 kg στεγνή.

[npat]

Το VFR800FiW έτυχε και αυτό εξαιρετικά θερμής υποδοχής από το κοινό και τον τύπο. Εκθειάστηκε, γενικά, η ποιότητα κατασκευής του και η συνολική του αποτελεσματικότητα και συγκρότηση ως μοτοσυκλέτα για τον πραγματικό κόσμο. Το μόνο σημείο σχετικά με το οποίο οι κριτικές διχάστηκαν ήταν τα συνδυασμένα φρένα (κάποιοι τα λάτρεψαν, άλλοι τα βρήκαν όχι του γούστου τους). Παραθέτω απόσπασμα από το Performance Bikes (ως ενδεικτικό της άριστης φήμης της μοτοσυκλέτας):

This isn't just a motorcycle we're talking about, it's a standard. A standard by which all others should be judged. The motor's strong, it's also extremely flexible. After a long day in the saddle I couldn't be arsed to change gear. It was effortless - just wind on and off, and the bike does everything else for you.

The whole bike looks and feels as if it was assembled by a Swiss watch maker. From the clocks and machined top yoke, to the beautiful single-sided swingarm, it all radiates an air of class.

Η μοτοσυκλέτα συνέχισα να παράγεται με μικρές αλλαγές μέχρι το 2001 με τους κωδικούς VFR800FiW (1998), VFR800FiX (1999), VFR800FiY (2000), VFR800Fi1 (2001)

Οι σημαντικότερες αλλαγές έγιναν το 2000 και 2001 (στα μοντέλα VFR800FiY και VFR800Fi1) όταν εφοδιάστηκε με καταλύτη, αισθητήρες οξυγόνου και μονάδα EFI που λειτουργούσε σε closed loop (υπό κάποιες συνθήκες). Η μονάδα τροφοδοσίας επίσης βελτιώθηκε με την προσθήκη κυκλώματος αυτόματου εμπλουτισμού και με την θέρμανση των εισαγωγών (thortle bodies) μέσω ψυκτικού υγρού. Με αυτόν τον τρόπο βελτιώθηκε η εκκίνηση και η αρχική λειτουργία του κινητήρα σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος. Στα ευρωπαϊκά μοντέλα προστέθηκε, immobilizer. Τέλος ξανασχεδιάστηκαν οι καθρέπτες.

Στις παρακάτω φωτογραφίες το στυλιστικά αποτυχημένο κόκκινο-γκρι, αυτό που μοιάζει με τρακαρισμένο που το έφτιαξε κάποιος με ότι φαίρινγκ βρήκε μπροστά του, είναι στην πραγματικότητα μια επετειακή έκδοση των 50 ετών (κυκλοφόρησε το 1999) και τα χρώματα, και καλά, παραπέμπουν στα ασημένια αγωνιστικά φαίρινγκ που φορούσε η Honda στη δεκαετία του 60 (π.χ. στο RC166 του Hailwood). Βγήκε (νομίζω) σε 250 κομμάτια. Κάπως σπάνιο επίσης (αλλά όμορφο, αυτή τη φορά) θεωρείται και το κίτρινο που κυκλοφόρησε σε σχετικά λίγα κομμάτια.

[Πολυμήχανος]

Πέμπτη γενιά (RC46 - 1998 - 2001)
Αντί να αποτελεί εξέλιξη του προηγούμενου (τροφοδοτούμενου από καρμπυρατέρ) VFR750F, ο κινητήρας του VFR800Fi προέρχεται από τον αγωνιστικό κινητήρα του RC45, αποδυναμωμένος προφανώς και με μεγαλύτερη διαδρομή, ώστε ο κυβισμός του να φτάσει στα 800cc. Είναι εφοδιασμένος με σύστημα ψεκασμού και το σύστημα κίνησης των εκκεντροφόρων (πάλι με γρανάζια) μετακομίζει από το κέντρο στην δεξιά πλευρά. Η ιπποδύναμή του νέου κινητήρα είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από αυτή του προηγούμενου VFR750F, αλλά η ροπή του είναι σημαντικά αυξημένη σε όλο το φάσμα των στροφών, μέχρι το κόκκινο των 11750 rpm.

Το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας προέρχεται από αυτό του VTR1000 Firestorm, με το κινητήρα ως ενεργό μέρος, ενώ διατηρείται το “σήμα κατατεθέν” των VFR, το μονόμπρατσο ψαλίδι Pro-Arm.

Το πλαίσιο του 800 είναι τύπου pivotless όπως και εκείνο του VTR1000F αλλά κατά τα άλλα είναι δύο διαφορετικά πλαίσια, με άλλο σχέδιο (VFR δύο δοκοί, VTR διπλοί δοκοί σαν χωροδικτύωμα), άλλες διαστάσεις, άλλες βάσεις μοτέρ, γενικά άλλα αντί άλλων. Προφανώς η φράση ''προέρχεται'' είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Ο κυβισμός είναι 781, όχι 800, και προέκυψε από αύξηση της διαδρομής κατά 2mm σε σχέση με τα 749cc του RC45. Επίσης η κίνηση των εκκεντροφόρων πήγε στο πλάι, στον κινητήρα του RC45, όχι στο 800, στο 800 απλά παρέμεινε εκεί που ήταν και στο RC45. Σε σχέση με το κάρτερ του rc45 υπάρχει μια σημαντική διαφορά (και πολλές άλλες μικρότερες), το κάρτερ του 800 έχει βάση για το ψαλίδι, κάτι που δεν είχε εκείνο του RC45.

Συμπληρωματική πληροφορία: Όλα τα 750F-800 έχουν κομβία στροφάλου ανά 180 μοίρες, διάταξη που παράγει τον χαρακτηρηστικό ''βαρύ'' ήχο, σαν διπλός V2. Μόνο RC30, RC40, RC45 είναι ανά 360 μοίρες, για αυτό και ακούγονται πολύ δισφορετικά, πιο ηψίσυχνα.

[chr1s_86]

Οι σημαντικότερες αλλαγές έγιναν το 2000 και 2001 (στα μοντέλα VFR800FiY και VFR800Fi1) όταν εφοδιάστηκε με καταλύτη, αισθητήρες οξυγόνου και μονάδα EFI που λειτουργούσε σε closed loop (υπό κάποιες συνθήκες). Στα ευρωπαϊκά μοντέλα προστέθηκε επίσης και immobilizer.

Επίσης άλλαξαν οι καθρέπτες (έγιναν όπως το κόκκινο στην πρώτη φωτο) και προστέθηκε αυτόματο "choke" (δεν είναι choke μιας και είναι ψεκαστό, απλά κρατάει ψηλότερα το ρελαντί και λειτουργεί με τη μεταβολή της θερμοκρασίας του ψυκτικού, όταν ανέβει η θερμοκρασία πέφτει το ρελαντί) Στα '98-'99 υπήρχε λεβιεδάκι στο αριστερό γκριπ, στην θέση που βρίσκουμε το choke σε παλαιότερα Honda.

[npat]

Το πλαίσιο του 800 είναι τύπου pivotless όπως και εκείνο του VTR1000F αλλά κατά τα άλλα είναι δύο διαφορετικά πλαίσια, με άλλο σχέδιο (VFR δύο δοκοί, VTR διπλοί δοκοί σαν χωροδικτύωμα), άλλες διαστάσεις, άλλες βάσεις μοτέρ, γενικά άλλα αντί άλλων. Προφανώς η φράση ''προέρχεται'' είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Ο κυβισμός είναι 781, όχι 800, και προέκυψε από αύξηση της διαδρομής κατά 2mm σε σχέση με τα 749cc του RC45. Επίσης η κίνηση των εκκεντροφόρων πήγε στο πλάι, στον κινητήρα του RC45, όχι στο 800, στο 800 απλά παρέμεινε εκεί που ήταν και στο RC45. Σε σχέση με το κάρτερ του rc45 υπάρχει μια σημαντική διαφορά (και πολλές άλλες μικρότερες), το κάρτερ του 800 έχει βάση για το ψαλίδι, κάτι που δεν είχε εκείνο του RC45.

Συμπληρωματική πληροφορία: Όλα τα 750F-800 έχουν κομβία στροφάλου ανά 180 μοίρες, διάταξη που παράγει τον χαρακτηρηστικό ''βαρύ'' ήχο, σαν διπλός V2. Μόνο RC30, RC40, RC45 είναι ανά 360 μοίρες, για αυτό και ακούγονται πολύ δισφορετικά, πιο ηψίσυχνα.

Διορθώθηκαν, συμπεριλήφθηκαν. Thanks!

Αν θες ρίξε μια ματιά...

[Πολυμήχανος]

Αααα, και τώρα που το θυμήθηκα.

VFR έχω και εγώ, έχουν και φίλοι μου.

Κανείς εξ ημών δεν αποκαλεί το RC24 ''vfr δεύτερης γεννιάς'' καθότι θα μας έπιαναν τα γέλια. Οπότε στο δικό μου στατιστικό δείγμα η θεωρία αρίθμησής σου, δεν δείχνει να επαληθεύεται και πολύ. Βασικά κανείς δεν λέει γεννιές, αν θέλουμε να πούμε το μοντέλο λέμε ένα RC24 ή RC36 ή RC36II ή 800FI ή 800VTEC και ΣΧΟΛΑΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ με τρόπο σαφή και που δεν επιδέχεται υποκειμενικής ερμηνείας.

Άς αφήσουμε όμως εμένα και τους γνωστούς μου.

Κοινή λογική να αντιληφθείς στο άρθρο σου τα επιχειρήματα που σου λέω, δεν έχεις;

-VF σιδερένιο πλαίσιο σωληνωτό, VFR αλουμινένιο.

-VF κινητήρας με κάρτερ VF, VFR κινητήρας με κάρτερ VFR (rc24) το οποίο έχει άλλη θέση στην αντλία νερού, άλλη θέση στην αντλία λαδιού, άλλο σύστημα ανάφλεξης με μάτι στον εκκεντροφόρο το VF, κάτι που δεν έχει το VFR, γενικά EINAI ΑΛΛΟ. Χαρακτηριστικά, πλαινή φλάντζα καπακιού σε όλα τα 750F είναι η ίδια, πήγαινε βάλε σε VF να δούμε πόσο ''πρώτη γεννιά'' είναι...

-VF Bodywork VF750F με αισθητική αρχλών 80s π.χ. GPZ, VFR με αισθητική τέλη 80s, τελείως διαφορετική.

-VF διαιρούμενοι τροχοί comstar και ψηλές αναρτήσεις ίσιο ντεπόζιτο με αφαιρούμενη τάπα (όπως παλιά), VFR χυτοί τροχοί, κοντές αναρτήσεις, φούσκα ντεπόζιτο με αεροπορική τάπα (όπως μέχρι σήμερα)

-VF κάρτερ με κομβία ανά 360 μοίρες, VFR κομβία ανά 180 μοίρες.

-VF βαλβίδες με κλασσικά κοκοράκια, VFR κοντό κοκκοράκι που απλά πιέζεται μεταξύ καπελώτου και έκκεντρου δεν μεταφέρει το ίδιο την κίνηση...

Και θα μπορούσα να γράφω κι άλλα.

ΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΟ VF πρώτη γεννιά; Επειδή ήταν πρόγονος; Ε τότε να ξεκινήσουμε από το DREAM την αρίθμηση... Ή από το C50... Κι αυτά πρόγονοι ήταν.

Ναι ξέρω, είστε μια γεννιά με παιδεία που δεν έχει μάθει τα σκέφτεται, επιχειρήματα σας τρομάζουν, και προτιμάτε την γνώση με μπουκίτσες. Δεν κοιτάτε ΤΙ λέει κάποιος, αλλά ΠΟΙΟΣ το λέει... ''όλος ο κόσμος το λέει έτσι'' άρα για να το λέει σωστό θα είναι, ας το αναπαράγω ΑΚΡΙΤΑ κι εγώ... Αν σας λέει κάτι ο Πολυμήχανος το γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια...

Και έτσι λάθος τα λες όμως. Έχω την τύχη να έχω μπροστά μου, το εξαιρετικό βιβλίο Honda's F-Force The four-stroke V4s on road and track, του πασίγνωστου και με πολλά χρόνια στην μοτοσυκλετιστική δημοσιογραφία Julian Ryder, ISBN βιβλίου 1 85960 421 8, για να το βρει όποιος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να αναπαράγει λάθος πράγματα στο internet. Μιλάει για όλη την ιστορία των V4 της Honda από το πρώτο NR500 μέχρι το Vtec. Μάντεψε με τι ξεκινάει την ιστορία σαν πρώτο VFR... το VF1000R μήπως.... όόόόχι αυτό το έχει σαν ψιλοαποτυχία, επίλογο στο κεφάλαιο VF...

Στο κεφάλαιο 6 του βιβλίου λοιπόν ''V4 Vindication, the VFR750'' μας εξηγεί πόσο η Honda είχε απογοητευτεί από την εμπορική και τεχνική πορεία των VF, πόσο κοντά έφτασε το συμβούλιο της εταιρίας να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ το V4 πρόγραμα, και πως τελικά, για να ξεφύγει από την κακή εμπειρία των VF αποφάσισαν να παρουσιάσουν κάτι εντελώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ που να διαφέρει από το παρελθόν, και βγάλανε το VFR750-RC24... To πρώτο VFR.

Αλλά ντάξει μωρέ, τι ξέρει η Honda, τι ξέρει ο Πολυμήχανος, τι ξέρει ο Julian Ryder, οι ''ολοι το λένε έτσι'' ξέρουν καλύτερα τι έγινε.

[npat]

Επίσης άλλαξαν οι καθρέπτες (έγιναν όπως το κόκκινο στην πρώτη φωτο) και προστέθηκε αυτόματο "choke" (δεν είναι choke μιας και είναι ψεκαστό, απλά κρατάει ψηλότερα το ρελαντί και λειτουργεί με τη μεταβολή της θερμοκρασίας του ψυκτικού, όταν ανέβει η θερμοκρασία πέφτει το ρελαντί) Στα '98-'99 υπήρχε λεβιεδάκι στο αριστερό γκριπ, στην θέση που βρίσκουμε το choke σε παλαιότερα Honda.

Οκ. Συμπεριελήφθησαν. Thanks!

[CBRakias-RR]

χχμμ εδω εχει δικιο ο πολυμηχανος.τα vf δεν θεωρουνται ως η πρωτη γενια των vfr αλλα θεωρουνται ως η βαση απο οπου ολα ξεκινησαν..στα vfr και εγω αναγνωριζω ως την αρχη της εξελιξης το 86 και μετα,γιατι πολυ απλα ουτε η ιδια η χοντα δεν μπορουσε να χονεψει την αποτυχια της..

[npat]

Αααα, και τώρα που το θυμήθηκα.

VFR έχω και εγώ, έχουν και φίλοι μου.

Κανείς εξ ημών δεν αποκαλεί το RC24 ''vfr δεύτερης γεννιάς'' καθότι θα μας έπιαναν τα γέλια. Οπότε στο δικό μου στατιστικό δείγμα η θεωρία αρίθμησής σου, δεν δείχνει να επαληθεύεται και πολύ. Βασικά κανείς δεν λέει γεννιές, αν θέλουμε να πούμε το μοντέλο λέμε ένα RC24 ή RC36 ή RC36II ή 800FI ή 800VTEC και ΣΧΟΛΑΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ με τρόπο σαφή και που δεν επιδέχεται υποκειμενικής ερμηνείας.

Άς αφήσουμε όμως εμένα και τους γνωστούς μου.

Κοινή λογική να αντιληφθείς στο άρθρο σου τα επιχειρήματα που σου λέω, δεν έχεις;

-VF σιδερένιο πλαίσιο σωληνωτό, VFR αλουμινένιο.

-VF κινητήρας με κάρτερ VF, VFR κινητήρας με κάρτερ VFR (rc24) το οποίο έχει άλλη θέση στην αντλία νερού, άλλη θέση στην αντλία λαδιού, άλλο σύστημα ανάφλεξης με μάτι στον εκκεντροφόρο το VF, κάτι που δεν έχει το VFR, γενικά EINAI ΑΛΛΟ. Χαρακτηριστικά, πλαινή φλάντζα καπακιού σε όλα τα 750F είναι η ίδια, πήγαινε βάλε σε VF να δούμε πόσο ''πρώτη γεννιά'' είναι...

-VF Bodywork VF750F με αισθητική αρχλών 80s π.χ. GPZ, VFR με αισθητική τέλη 80s, τελείως διαφορετική.

-VF διαιρούμενοι τροχοί comstar και ψηλές αναρτήσεις ίσιο ντεπόζιτο με αφαιρούμενη τάπα (όπως παλιά), VFR χυτοί τροχοί, κοντές αναρτήσεις, φούσκα ντεπόζιτο με αεροπορική τάπα (όπως μέχρι σήμερα)

-VF κάρτερ με κομβία ανά 360 μοίρες, VFR κομβία ανά 180 μοίρες.

-VF βαλβίδες με κλασσικά κοκοράκια, VFR κοντό κοκκοράκι που απλά πιέζεται μεταξύ καπελώτου και έκκεντρου δεν μεταφέρει το ίδιο την κίνηση...

Και θα μπορούσα να γράφω κι άλλα.

ΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΟ VF πρώτη γεννιά; Επειδή ήταν πρόγονος; Ε τότε να ξεκινήσουμε από το DREAM την αρίθμηση... Ή από το C50... Κι αυτά πρόγονοι ήταν.

Ναι ξέρω, είστε μια γεννιά με παιδεία που δεν έχει μάθει τα σκέφτεται, επιχειρήματα σας τρομάζουν, και προτιμάτε την γνώση με μπουκίτσες. Δεν κοιτάτε ΤΙ λέει κάποιος, αλλά ΠΟΙΟΣ το λέει... ''όλος ο κόσμος το λέει έτσι'' άρα για να το λέει σωστό θα είναι, ας το αναπαράγω ΑΚΡΙΤΑ κι εγώ... Αν σας λέει κάτι ο Πολυμήχανος το γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια...

Και έτσι λάθος τα λες όμως. Έχω την τύχη να έχω μπροστά μου, το εξαιρετικό βιβλίο Honda's F-Force The four-stroke V4s on road and track, του πασίγνωστου και με πολλά χρόνια στην μοτοσυκλετιστική δημοσιογραφία Julian Ryder, ISBN βιβλίου 1 85960 421 8, για να το βρει όποιος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να αναπαράγει λάθος πράγματα στο internet. Μιλάει για όλη την ιστορία των V4 της Honda από το πρώτο NR500 μέχρι το Vtec. Μάντεψε με τι ξεκινάει την ιστορία σαν πρώτο VFR... το VF1000R μήπως.... όόόόχι αυτό το έχει σαν ψιλοαποτυχία, επίλογο στο κεφάλαιο VF...

Στο κεφάλαιο 6 του βιβλίου λοιπόν ''V4 Vindication, the VFR750'' μας εξηγεί πόσο η Honda είχε απογοητευτεί από την εμπορική και τεχνική πορεία των VF, πόσο κοντά έφτασε το συμβούλιο της εταιρίας να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ το V4 πρόγραμα, και πως τελικά, για να ξεφύγει από την κακή εμπειρία των VF αποφάσισαν να παρουσιάσουν κάτι εντελώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ που να διαφέρει από το παρελθόν, και βγάλανε το VFR750-RC24... To πρώτο VFR.

Αλλά ντάξει μωρέ, τι ξέρει η Honda, τι ξέρει ο Πολυμήχανος, τι ξέρει ο Julian Ryder, οι ''ολοι το λένε έτσι'' ξέρουν καλύτερα τι έγινε.

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω, ότι η αρίθμηση των γενιών ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΣΥΜΒΑΣΗΣ. Τα γεγονότα και τα χαρακτηριστικά που λες, ΔΕΝ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ. Ισια - ίσια έχω βαρεθεί να υπογραμμίζω το καταχρηστικό της κατάταξης των VF στην πρώτη γενιά σε πολλά σημεία. Αν θες να βάλω και ειδική παράγραφο / ενότητα που τονίζει όλους τους λόγους για τους οποίους αυτό είναι μαλακία, και τις τρομακτικές διαφορές μεταξύ VF και VFR, να το κάνω. Δυστυχώς όμως, μαλακία - ξεμαλακία, ΕΤΣΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ. Αν αποκαλέσω το RC24, "VFR πρώτης γενιάς", απλά θα μπερδέψω τον κόσμο (που θα ψάχνει στο ιντερνετ να βρει πρώτη γενιά και θα βρίσκει άλλα πράγματα). Επίσης να ΜΗΝ αναφερθώ καθόλου σε γενιές, πάλι δεν παίζει, γιατί είναι πολύ χρήσιμο σαν εργαλείο συνεννόησης. Ένα όνομα είναι στο κάτω-κάτω. Αν θες πες το και Πελοπίδα---ακρεί να συμφωνούν οι περισσότεροι να το λένε το ίδιο (κάτι που συμβαίνει με την αρίθμηση των γενιών, και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε).

[CBRakias-RR]

χωρις παρεξηγηση μηπως θα επρεπε να αλλαχθει ο τιτλος σε"η εξελιξη της ν4 σειρας σπορ-τουρινγκ της χοντα"