Lago di Garda - Toscana. Espresso touring

[timman]

Αποφασίζουμε να μη μείνουμε άλλο (ούτε για ένα καφέ) μιας και η ώρα περνούσε και έπρεπε να κάνουμε 200 περίπου χιλιόμετρα.
Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε προς Riva del Garda. Το τοπίο συνεχίζει να είναι μαγευτικό. Από τη λαχτάρα μας να δούμε τη λίμνη δε σταματήσαμε καθόλου στη πόλη αυτή. Σταγόνες βροχής αρχίζουν να πέφτουν. Ευτυχώς για πολύ λίγο. Ο καιρός συνεχίζει να είναι συννεφιασμένος. ο δρόμος αρχίζει να στενεύει και έχουμε τη λίμνη στα αριστερά μας. Μεγάλο μέρος της διαδρομής από αυτή τη πλευρά της λίμνης είναι μέσα σε τούνελ. Σε κάποιο σημείο μάλιστα υπάρχει και διασταύρωση δρόμων κάτω από το βουνό. Για πρώτη φορά συναντούμε κίνηση από αυτοκίνητα. Είναι και κάτι σαν Μεγάλο Σάββατο για τους Ιταλούς και έχουν πάρει τους δρόμους. Για το λόγω αυτό ήταν αρκετά δύσκολο να σταματήσουμε για φωτογραφίες.

[timman]

Στάση στο Maderno. Τσιγάρο και τα απαραίτητα μαγνητάκια για το ψυγείο και μερικές φωτογραφίες.

[timman]

...

[timman]

Συνεχίζουμε για Salo όπου σταματάμε για ανεφοδιασμό. Ό ήλιος έχει βγεί και μας φτιάχνει τη διάθεση.
Χτυπάμε και ένα εσπρεσάκι εκεί στο βενζινάδικο.

[timman]

Και οι Ιταλοί χαλαρώνουν με το καφεδάκι τους. Δεν είναι πάντα στο πόδι όπως ακούμε.

[timman]

Συνεχίσουμε το δρόμο μας προς Brescia και στο Mazzano παίρνουμε τον SS11 μέχρι το Chedi όπου πιάνουμε τον SP33. Σταματάμε για τσιγάρο στην αερολέσχη της Brescia. Έχει αρχίσει να κάνει κρύο. Το τοπίο έχει αλλάξει εντελώς. Έχουμε φτάσει στους κάμπους της Emilia Romagna. Ένα τεράστιο πράσινο λιβάδι. Πουθενά στον ορίζοντα δεν υπάρχει βουνό.

[timman]

Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες δε μπορούν να κρυφτούν
Πόσα να δίνει ο Bill Gates άραγε?

[timman]

Αρχίζει πάλι να ψιλοβρέχει. Και συνεχίζουμε προς Medesano όπου πρόκειται να δια νυχτερεύσουμε. Οι ευθείες βαρετές. Το τοπίο όμως είναι μαγευτικό. Όλη η περιοχή θυμίζει ένα τεράστιο γήπεδο του γκόλφ. Χαρακτηριστικό είναι οι μεγάλες παρατημένες κατοικίες και οι αποθήκες μέσα στα χωράφια. Σαν να έχουν ξεμείνει από άλλη εποχή.

[timman]

Καινούργια κομμάτια της autostrada έχουν δημιουργηθεί. Ο χάρτης του gps είναι του 2006 και το πρώτο μπέρδεμα εμφανίζεται. Οπότε κάνουμε στάση για ανάλυση του χάρτη.

Το χωρίο δε θυμάμαι πως λέγεται.

[timman]

Δηλαδή τώρα από πού πάμε?

[timman]

Μετά από 40 περίπου χιλιόμετρα φτάνουμε στο Medesano. το gps μας οδηγεί εύκολα στο ξενοδοχείο.

[timman]

My One hotel Ayri.
http://www.booking.com/hotel/it/ayri...FawMtAodVQTWhA

κόστος 44,10€ το τρίκλινο με πρωινό. Αρκετά φτηνό και αν κάποιος βρεθεί στη περιοχή αξίζει να μείνει εκεί. Δωρεαν wi-fi. Απαραίτητο για την επικοινωνία μας με τον έξω κόσμο και την κοινωνική δικτύωση. Ο προαύλιος χώρος του ξενοδοχείου αν και ανοικτός ήταν αρκετά ασφαλής για τις μηχανές.

Δυστυχώς αν και είχαμε κλείσει για καπνίζοντες, τελικά δε μπορέσαμε να ευχαριστηθούμε το εσπρεσσάκι μας κάπου μέσα στα ζεστά. Φυσούσε πολύ και έκανε κρύο. Φτάσαμε γύρο στης 20:00 και η κούραση ήταν μεγάλη. Οπότε μείναμε μέσα να καταναλώσουμε τη χορτόπιτα που κουβαλούσαμε τόσα χιλιόμετρα, μπανάκι και ύπνο σχετικά νωρίς.

Το δωμάτιο

[timman]

Έχει ξημερώσει Κυριακή. (Των Βαΐων για εμάς). Γρήγορο πακετάρισμα, πρωινό και βέβαια το απαραίτητο εσπρεσάκι. Ο καιρός είναι λίγο βαρύς αλλά δε μας προβληματίζει ιδιαίτερα.

Σκοπός της ημέρας.

http://g.co/maps/4xuax

Λίγο έξω από το Medesano στάση για βενζίνη. Με το άγχος βέβαια αν θα παίρνει μπροστά η μηχανή η θα σπρώχνουμε πάλι.

[timman]

Τα περισσότερα βενζινάδικα ήταν κλειστά λόγω του ότι ήταν η ημέρα του Πάσχα για τους Ιταλούς. Αυτό βέβαια δε μας προβλημάτισε γιατί σχεδόν σε όλα τα βενζινάδικα λειτουργούν αυτόματοι πωλητές. Και μάλιστα με έκπτωση από 5 ως 8 λεπτά αν βάλεις μόνος σου. Ακόμα και όταν το βενζινάδικο είναι ανοικτό. Το service γενικότερα στην Ιταλία είναι ακριβό. Αυτό δεν ισχύει μόνο στα βενζινάδικα αλλά παντού. Και αναρωτιόμουν γιατί οι περισσότεροι παίρνουν την πίτσα στο χέρι και δεν κάθονται να την ευχαριστηθούν σαν άνθρωποι.

Εικόνες από το ήρεμο Medesano.

[timman]

Παίρνουμε τον SP357R για να συναρτήσουμε αργότερα τον SS62, που οδηγεί από τη Parma στα δυτικά παράλια και το Livorno. Είχα διαβάσει αρκετά στο Net για αυτό το δρόμο αλλά με τίποτα δε μπορούσα να φανταστώ την ομορφιά που επρόκειτο να δω.

Κάπου πριν το Formovo