και ξάφνου... αμάν! πατάτα!!!
η σκηνή ΔΕΝ ΕΧΕΙ μπανέλες!!!! τι κάμνομεν τώρα κύριε αλχημιστά μου;;;
εύκολο. την ξαπλώνουμε την ανοίγουμε και θα κοιμηθούμε μέσα στον υπνόσακο με κλειστή μόνο την σίτα! απλό!
- ψιτ ψιτ...
- παρακαλώ;;; ποιός είναι;;;
- ενοχλείς!
- και γιατί παρακαλώ;
- θα μου χαλάσεις το σπιτικό!
- δεν θα σου χαλάσω τίποτα! νοικάρης για μία νύχτα είμαι εδώ. ούτε θα σε ενοχλήσω.
και έτσι ακριβώς έγινε
την επόμενη ημέρα ξύπνησα νωρίς ελέω ήλιου χτύπησα διπλό καφέ γιατί έπρεπε απαραιτήτως (αυτός ήταν πεντάδιπλος αλλά τεσπα) μαζώχτηκα και ξεκίνησα την συνέχεια της ανάβασής μου
προς το παρόν σταματάω ανωτέρα βία προσωρινή παύση λοιπόν όπως κι η στάση που έκανα για το υπέροχο λέλουδο