νομίζω οτι η μοτοσυκλέτα ,μέχρι περίπου τις αρχές της δεκαετίας του 90 , ήταν λίγο… περιθωριακή .
Υπήρχε ένας πυρήνας μοτοσικλετιστών («καμικαζι», εναλακτικοι ,ροκαδες κ.λ.π) και ένα πλήθος που χρησιμοποιούσε κυρίως παπιά ως φτηνό μέσο μεταφοράς (εργάτες , μαστορια ,κλπ)
Σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ ήταν ένα δημοφιλές μέσο μεταφοράς , ΔΕΝ ήταν μέσο επίδειξης (νέο)πλούτου, ΔΕΝ απασχολούσε το ευρύ κοινό , ΔΕΝ ήταν εμπορικά πολύ εκμεταλλεύσιμο…
Με την αύξηση της κυκλοφορίας , τα τραγικά μποτιλιαρίσματα στα αστικά κέντρα, τους ανύπαρκτους χώρους στάθμευσης , την ψυχολογική ανάγκη των ανθρώπων να νιώσουν λίγο ελεύθεροι (μια (ψευδ)αίσθηση που προσφέρει η μηχανή) , το οργανωμένο marketing από εταιρίες και μαγαζιά ,το εύκολο δάνειο και οι 560 δόσεις εφεραν την μοτοσυκλέτα από το περιθώριο στα «σαλόνια»…
Μπορεί εκείνα τα χρόνια να ήταν πιο ρομαντικά , αλλά σήμερα νομίζω ότι η μοτοσυκλέτα έχει κερδίσει επάξια την θέση που της αξίζει…