Άλλο και αυτό…
Άλλο και αυτό…
Οι εγκαταστάσεις του Αρκτούρου λίγο πριν το Νυμφαίο, όπου περνάνε το υπόλοιπο της ζωής τους οι αρκούδες «χορεύτριες» που μαζεύτηκαν από όλη την Ελλάδα…
Ακόμη μια…
Το Νυμφαίο…
Ο δρόμος από Νυμφαίο για Περικοπή ξεκινάει με λίγη άσφαλτο…
…και μετά γίνεται ένας εκπληκτικός χωματόδρομος. Και επειδή δε θα θέλεις να τελειώσει, στη διασταύρωση που θα συναντήσεις, μη στρίψεις αριστερά για Περικοπή, αλλά δεξιά για Δροσοπηγή και θα έχεις μερικά χιλιόμετρα απόλαυσης ακόμη…
Στη διασταύρωση που λέγαμε…
Τα ερείπια της παλιάς Δροσοπηγής. Η εκκλησία είναι ανακατασκευασμένη και ανοικτή, ότι και αν σημαίνει αυτό…
Βέβαια εμείς προτιμήσαμε για διανυκτέρευση τον Άγιο Ανδρέα, που είναι πιο κοντά στο χωριό…
Την επόμενη ημέρα, έβρεχε από το πρωί ασταμάτητα, οπότε η φωτογραφική μηχανή έβγαινε μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Μια από αυτές είναι και το εγκαταλελειμμένο χωριό Τρίβουνο, το οποίο πραγματικά μας άφησε άφωνους…
Από Τρίβουνο για Βίγλα Πισοδερίου…
Ο Νίκος δεν είχε δει τον καιρό και δεν είχε πάρει αδιάβροχα, οπότε η πατέντα με τη σακούλα σκουπιδιών ήταν επιβεβλημένη. Βέβαια να σημειωθεί ότι και τα δικά μου ρούχα (παντελόνι Revit Cayenne Pro και μπουφάν BMW Rally Pro II) πήραν αρκετό νεράκι…
Το χιονοδρομικό στη Βίγλα Πισοδερίου…
Ο Βαρνούντας θυμωμένος…
Σα να βλέπω λίγο Πρέσπα…
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση