Mια φορά που κρατούσαμε με νύχια και με δόντια κάποιον στη ζωή με τεχνητή αναπνοή επί 45λεπτά, ήλθε το ασθενοφόρο χαλαρό, χαλαρά τον φόρτωσαν, πολύ χαλαρά τον πήγαν στο νοσοκομείο, αυτός κατέληξε καθ' οδόν γιατί μέσα στο κουτί δεν του συνέχισαν την τεχνητή αναπνοή...
Ποτέ δε θα ξεχάσω την προσπάθεια τόσων ανθρώπων να τον σώσουμε και τον στ@@δισμό των "διασωστών"
![]()
Μια άλλη φορά είδα ασθενοφόρο να μπαίνει σφαίρα στο νοσοκομείο, το πλήρωμα να σκίζεται να πάει γρήγορα στα επείγοντα μια γυναίκα με έμφραγμα. Την αγωνία στο πρόσωπο του διασώστη δε θα την ξεχάσω ποτέ όσο ενημέρωνε τον εφημερεύοντα για την κατάστασή της...
![]()
Άνθρωποι είναι και αυτοί, άνθρωποι σαν όλους μας. Κάποιοι ενσυνείδητοι, κάποιοι ολιγότερο ενσυνείδητοι...Αλλά όλοι τους απλέρωτοι και με εμπλοκή εφημερίες μέχρι τελικής πτώσης...Άσε το τι βλέπουνε κάθε μέρα...
![]()