Αρχικά δημιουργήθηκε από tomy
Η όλη συζήτηση, κοινωνική διαβούλευση και όπως αλλιώς την βαφτίσουμε για το θέμα της αξιοποίησης του πρώην Ελληνικού έχει φανατικούς υποστηρικτές δημιουργίας ενός μητροπολιτικού πάρκου και άλλους που βάζουν και το θέμα της βιωσιμότητας του. Αυτή θα εξασφαλιζόταν με την ύπαρξη και εμπορικών χρήσεων, όπως άλλωστε σε όλα τα μεγάλα πάρκα του κόσμου. Το θέμα είναι το μέγεθος και το είδος αυτών των χρήσεων. Άλλωστε σε αυτές τις διαβουλεύσεις οι δήμαρχοι των όμορων δήμων παρότι θέλουν το πάρκο έχουν δηλώσει σαφώς την αδυναμία συντήρησης του.
Το αντιφατικό βέβαια με τους κατοίκους της Αθήνας είναι ότι κατά την διαδικασία της αστικοποίησης και επέκτασης του πόλης την έκαναν σε βάρος του πρασίνου. Ακόμα και στον προσωπικό τους χώρο, στο σπίτι τους, την θέση του προϋπάρχοντος πράσινου πήρε το αυτοκίνητο, η μηχανή, μια αποθήκη ή απλά το φθηνό τσιμέντο.
Πόσοι από εμάς έχουν επισκεφθεί το πάρκο Τρίτση, το Πεδίο του Άρεως, το εθνικό πάρκο και άλλα τόσα πάρκα που βρίσκονται δίπλα μας για να δουν πόσο παραμελημένα και βεβηλωμένα είναι από εμάς τους ίδιους τους κατοίκους.
Πρόσφατα είχα πάει σε μια διάλεξη του Fernando Caruncho, γνωστού ως "κηπουρός", στην οποία πέρα από την δουλειά του μίλησε και για την Αθήνα και κάποιους χώρους πρασίνου που επισκέφθηκε. Αυτοί ήταν η ευρύτερη ζώνη γύρω από την ακρόπολη (τον λόφο του Φιλοπάππου, Διον. Αρεοπαγίτου, κτλ), τον εθνικό κήπο και την Ακαδημία Πλάτωνος. Στάθηκε στην επιτυχία της ενοποίησης, που συνδυάζεται με πλήθος εμπορικών, πολιτιστικών χρήσεων και στην εγκατάλειψη της Ακαδήμειας για την οποία όπως είπε χαρακτηριστικά θα ντρεπόταν μετά από 2500 χρόνια και ο ίδιος ο Πλάτωνας.
Όλα τα παραπάνω είναι τροφή για σκέψη και συζήτηση, η δημιουργία ή συνύπαρξη οποιασδήποτε εμπορικής ή πολιτιστικής χρήσης δεν αποκλείει και αυτή του πάρκου, ειδικότερα σε μία περίοδο οικονομικής λιτότητας...
βλέπε το πάρκο στον φλοίσβο που είναι το μισό αξιοποιημένο και το άλλο μισό αχταρμάς
Απάντηση με παράθεση
