Είμαι σιγά ....Δημοσιεύθηκε αρχικά από spyrakos35
εξάλλου αν έτρεχα θα έλεγα ότι αυτό ήταν το λάθος μου . Αλλά δεν ήταν αυτό .
Είμαι σιγά ....
εξάλλου αν έτρεχα θα έλεγα ότι αυτό ήταν το λάθος μου . Αλλά δεν ήταν αυτό .
Εχω 2 εμπειρίες να σου πω:
1η) Πύργου - Πατρών, 30 χιλιόμετρα πριν φτάσω Πάτρα, οδηγούσα μεσάνυχτα με γρήγορους ρυθμούς. Στο μεγαλύτερο κομμάτι ήμουν εγώ κ ο δρόμος. Σε κάποια φάση με προσπερνάει ένα γρήγορο αμάξι, και αποφασίζω να το ακολουθήσω με την (ανόητη) σκέψη, οτι θα μου "ανοίγει" δρόμο. Σκεφτόμουν οτι μπορει να πεταχτει κανενα αδεσποτο σκλυλι/γατι, και αν ειναι να το κοπανίσει αυτος αντι εγω. Λαθος μου που δεν ακολούθησα το ίχνος απο τις ροδες του, αλλα ημουν ακριβως πισω του. Σε καποιο σημειο ειχε γυρω στις 7-8 απανωτές λακούβες, που δημιουργησαν κατι σαν συντονισμο στο τιμονι το οποιο κατεληξε σε βιαιο τανκ σλαπινκ χωρις να μπορω να το στρωσω με τιποτα. Η ταχυτητα ηταν γυρω στα 130-140 χλμ. Οταν πηρε κλίση η μηχανη λιγο πριν μου μαγκωσει το ποδι, την αφησα κ πηδηξα, σύρθηκα γυρω στα 80 μετρα (πανω κατω μετρωντας απο κολόνα σε κολονα) και κατεληξα στο χαντακι της αντιθετης κυκλοφοριας. Ευτυχως δεν ειχε κινηση και δεν χτυπησα σε κανενα σταθερο σημειο.
Τα παιδια να ναι καλα σταματησαν, φωναξαν ασθενοφορο και μπηκα στο ριο. Πηρα εξητηριο το πρωι χωρις να εχω ουτε ενα σπάσιμο! Μια βδομαδα πονου κ ολα οκ.
2η) και φαρμακερη.
Επεστρεφα απο μοναστηρακι κορυδαλλο γυρω στα μεσανυχτα, 1η μαρτιου περυσι, θυμαμαι οτι εκανε πολυ κρυο. Σε ολη την διαδρομη δεν ειχα κανενα προβλημα μεχρι που εφτασα στην τελικη ευθεια για το σπιτι μου, οπου η ΔΕΗ ειχε κλεισει ολα τα φωτα και δεν εβλεπα τιποτα μπροστα μου. Σε καποια φαση με ταχυτητα γυρω στα 30-40 χλμ αισθανομαι το πισω τροχο να γλυστραει και να περνει κληση η μηχανη, λες και πατησα παγο (η νεραντζι?). Καποια στιγμη ξαναπιανει προσφηση ο τροχος και με στελνει πετωντας, κατι σαν high siding, και σκαω με το κρανος κατω, οπου χανω τις αισθησεις μου. Οταν συνηλθα θυμαμαι οτι με προσεχαν κατι γειτονες και εγω να προσπαθω ενστικτωδως ασυναισθητα να μπουσουλησω μεχρι την ακρη του δρομου. Ασθενοφορο, Αττικον, εκρικτηκο καταγμα στο σπονδυλο Θ12. 14 μερες μεσα, εκ των οποίων οι 7 χωρις φαγητο. Μετα αλλους 3 μηνες σπιτι με ενεσεις αντιθρωμβωτικες, και με εναν μεταλλικά ενισχυμενο κηδεμονα για τα πρωτα μου βηματακια. Αργοτερα φανηκε οτι ειχα και καταγμα στο παραμεσο δαχτυλο στο δεξι χερι, που το αμμελησαν οι γιατροι παρα τις επανειλημμένες μου υποδείξεις.
Καλά , άλλο βασανιστήριο αυτό . 6 μέρες και γω μόνο με ορούς . Έβλεπα τον διπλανό να τρώει και μου ρχόταν να του ορμήξω .
Άφηνε το μήλο του ( χορτασμένος από τα υπόλοιπα ) και το έβλεπα σαν ταψί με παστίτσιο .
Καλά , άλλο βασανιστήριο αυτό . 6 μέρες και γω μόνο με ορούς . Έβλεπα τον διπλανό να τρώει και μου ρχόταν να του ορμήξω .
Άφηνε το μήλο του ( χορτασμένος από τα υπόλοιπα ) και το έβλεπα σαν ταψί με παστίτσιο .
Την 7η μερα μου εφαραν ελάχιστο φιδέ, βρασμένο σε νερό χωρίς τιποτα (ουτε αλατι πιπερι βρε παιδι μου), και οταν τον δοκίμασα μου φάνηκε οτι ετρωγα αστακομακαροναδα!
Μην ξαναοδηγήσεις μεσάνυχτα.....
Την 7η μερα μου εφαραν ελάχιστο φιδέ, βρασμένο σε νερό χωρίς τιποτα (ουτε αλατι πιπερι βρε παιδι μου), και οταν τον δοκίμασα μου φάνηκε οτι ετρωγα αστακομακαροναδα!
Ευτυχία δεν είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις
1992 της αγιας βαρβαρας.εχω το ΙΤ και εβλεπα moto cross
και μου ερχεται η ιδεα να παω για αλματα
παιρνω τηλ εναν φιλο
<φωτογραφικη-φιλμ εχω παμε?-μεσα>
δεν ειχα ομως σωστο κρανος-ενα οτι να ναι-street-που του ελειπε το γυαλι,ηταν και μεγαλουτσικο
αρβυλα και φλαι
πρωτο αλμα δοκιμαστικο............πφφφφφφφφφφφφφφ τιποτα
δευτερο ετσι και ετσι
τριτο(μετα απο briefing)στον θεο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
σκαω σε πλαγια θεση,με πεταει το ΙΤ απο πανω,πεφτω σαβουρωνομαι,και οπως σηκωθηκα ο κολλητος-φωτογραφος
βλεπει αιμα στο κρανος,μια φυτεμενη πετρα επιασε φιλια με το κεφαλι μου,ευτυχως οχι με το εσωτερικο
το αριστερο χερι κουλο(νομιζα το εσπασα)ανεβαινουμε στο ΙΤ αφου μας τυρρανησε να παρει μπροστα
μας κατεβασε σπιτι,απο εκει νοσοκομειο
συμπερασμα εξαρθρωση αριστερου ωμου-το οποιο με τυραναει ακομα οταν αλλαζει οκαιρος χωρια ποσες φορες το εχω ξαναβγαλει
και ενω τους ειπα οτι ζαλιζομαι
με εβγαλαν για να ξαναπαω τα ξημερωματα(αφου εκανα εμετο και λιποθυμουσα)με βαρια διασειση
μετα καληνυχτα
ουτε θυμαμαι ποσο εκατσα,αν ετρωγα,αν επινα τιποτα..................
παντως γλυτωσα στο τσακ................................
Να μαστε λοιπον, 21Μαϊου του '94 Κωνσταντινου και Ελενης πεντε η ωρα(ξημερωματα) να ανεβαινω απο Πειραια μεσω Θηβων Αιγαλεω για να παω στη δουλεια..
Οδηγωντας,χαλαρα ειναι η αληθεια-ηταν και η ωρα περιεργη,φτανω με καμια 40αρια χλμ στη διασταυρωση με την Φαλήρου (για οσους ξερουν),
το φαναρι στη διασταυρωση σβηστο-λογω ωρας-ελεγχω τον δρομο απο τα αριστερα μου(ξεροντας οτι ειναι μονοδρομος),και συνεχιζω την πορεια μου..
Ελαχιστα δευτερολεπτα αργοτερα νοιωθω να πετώ,και ελαχιστα αργοτερα το κορμι μου να τρανταζεται απο τη συγκρουση με την ασφαλτο.
Μολις συνειδητοποιω τι εχει γινει,νοιωθω το σωμα μου στην αλλη πλευρα του δρομου(καθοδο προς Πειραια) μεσα στη μεση του δρομου.
Κοιτω γυρω μου,βλεπω το αμαξι που εχει βγει αναποδα απο τη Φαλήρου (μονοδρομος) και με εχει χτυπησει ακριβως στο δεξι μου ποδι,να με κοιτα ο οδηγος του που σφαδαζα,και να συνεχιζει την Φαλήρου αναποδα.
Μες στη μεση του δρομου,ανικανος να κινηθω,βλεπω δυο μεγαλα φωτα να ερχονται κατα πανω μου...
Πρωτη σκεψη εκεινη την ωρα(αληθεια)..Γιωργη ηρθε η ωρα σου,ερχεται ο μπαρμπας να σε παρει..
Για καλη μου τυχη,ναι ειχα και τετοια,ο οδηγος του μπλε λεωφωρειου που κατεβαινε Πειραια για να κανει αφετηρια με ειδε και σταματα λιγα μετρα πριν απο εμενα και μαζι με ενα κυριο που εμενε στην απεναντι γωνια και επινε τον καφε του,κατεβηκαν και εμειναν μαζι μου ωσοτου ηρθε το ασθενοφορο...
Απολογισμος,συντριπτικα καταγματα περονης,δυο πλευρακια και μια ελαφρα διασειση..
Καθε φορα που αλλαζει ο καιρος τον θυμαμαι τον π@λιοπουστ@ και ακουει τα μπινελικια του..
Δικο μου λαθος???????Οτι δεν ελεγξα την δεξια πλευρα ????Παιρνόντας δυο χρονια απο εκει ηξερα οτι ηταν μονοδρομος..
Φίλε brosakas,δυστυχώς στη ζούγκλα που ζούμε το "ήταν μονόδρομος" δεν λέει τίποτα όπως τίποτα δεν λέει και το "είχε στοπ".Φαντάζομαι ξέρεις πόσοι έχουν χτυπηθεί σε στοπ...
Πέτρου Ράλλη και Πειραιώς..
Θέλω να διασχίσω την Πειραιώς κάθετα και να μπώ για Πετράλωνα.
Ανάβει πράσινο και ξεκινάω.. με εμβόλισε απο δεξιά με καμιά 60άρα ένας παππούς που δεν είδε το κόκκινο..
Αν εξαιρέσουμε τα αθλητικά παπούτσια που χάθηκαν,όλα τα υπόλοιπα έκαναν την δουλειά τους..
Το typhoon της γυναίκας μου βρέθηκε στο περίπτερο,για όποιον γνωρίζει το σημείο,σε σχήμα Λ. Εγώ βρέθηκα μέσα στην πλατεία,όπου είχα φτάσει πετώντας πάνω απο τα κάγκελα της Πειραιώς..
Το λάθος μου ήταν ο εφησυχασμός και η ρουτίνα(πράσινο-τσουλάω)
Για τα συναισθήματα που σου σκάνε εκείνη την στιγμή είναι περριτό να μιλήσω..
Να σηκώσω χεράκι;
Πάνε 13-φτου- χρόνια από τότε..πρωί, πήγαινα για το γραφείο στα Βριλήσσια αλλά λόγω του ότι ήταν κλειστή η Δ.Πλακεντίας ήμουν στον από μέσα δρόμο, τη Γαρυττού. Ο μπάρμπας ο αγουροξυπνημένος ούτε που κατάλαβε ότι πέρασε Στοπ και μόνο όταν άκουσε το φρενάρισμα γύρισε το κεφάλι του -το κλούβιο-.
Η απόσταση 5-6 μέτρα, ο δρόμος παγοδρόμιο, περιθώρια αντίδρασης μηδαμινά και είχε κλείσει όλο το δρόμο.
Το αποτέλεσμα ήταν να σκάσω πάνω του και..να μείνω εκεί. Ούτε πέταξα ούτε τίποτα.
Δεν ξέρω πόση ώρα ήμουν αναίσθητος, θυμάμαι σε κάποια φάση να ανοίγω μάτια γιατί κάποιος μου μιλούσε και μου ζητούσε τηλέφωνο δικών μου.
Μετά από x ώρα άνοιξα πάλι μάτια και προσπάθησα να δω τι έχω πάθει..πόδι δεξί-τσεκ, πόδι αριστερό-τσεκ, χέρι αριστερό-τσεκ, χέρι δεξί-μπα..
Μέχρι και το ΚΑΤ ήμουν σε safe mode και δεν είχα τις αισθήσεις μου συνεχώς..
Κράνος φορούσα και πιστεύω ότι είναι ο λόγος που είμαι εδώ και γράφω σήμερα, μιας και έσπασε στο δόξα πατρί. Προφανώς η κεφάλα μου έσκασε στον ουρανό του αυτοκινήτου.
Δεν πιστεύω ότι έκανα κάτι εγώ και γλίτωσα, μόνο που τσαρούχωσα τα φρένα. Αντιθέτως αν δεν είχα 'φιξάρει στόχο' όπως έμαθα από εδώ μέσα μπορεί και να είχα πάθει λιγότερα. Δεύτερο λάθος θεωρώ πως ήταν η ταχύτητα..οκ τα 50 δεν ακούγονται πολλά, αλλά στις συγκεκριμένες συνθήκες ήταν υπεραρκετά.
Το νου μας
+ ενας εγω
αρχες 95 λιγο μετα που απολυθηκα.
ετοιμαζω το CR που ειχα τοτε για εντουραδα
κανω μιξη κλπ
τα φοραω ολα-μποτες,επιγονατιδες,θωρακα φουλ,στολη,μπουφαν,κρανος
το ζεσταινω ευλαβικα-πριν το σκισω και ξεκιναω για το συνεργειο αφετηρια-ορμητηριο
κανω το τετραγωνο απ το σπιτι μου,βγαινω στο απο πανω(λογω μονοδρομου)στριβω αριστερα και πηγαινω σχεδον ρελαντι
διασταυρωση-τσιμπαω φρενα και βλεπω με την ακρη του ματιου μου τον χαρο να ερχεται με οσα
δεν ξερω τι με εκανε και συνεχισα-προχωρησα
υπερβολικη σιγουρια!!!!!
η οτι το ζωο-κωλογερος θα σεβοταν το STOP και την προτεραιοτητα μου!!!!!!!
δεν εγινε τιποτα απο τα δυο
τελευταια εκατοστα γκαζωσα να φυγω
αλλα το CR εδιωξε το πισω μερος σπινιαροντας
και ξαφνικα πετουσα,σαν πουλι και σαν τον SUPERMAN!!!!!!!!!
βρεθηκα πανω απο 3 παρκαρισμενα(στο 3ο)εσκασα στο πισω τζαμι και μετα με το κεφαλι-κρανος
στην ασφαλτο και το CR διπλα μου εκανε σβουρες σαν ζαρι
ακουω φωνες εχω ζαλιστει,μια βλεπω μια σκοτεινιαζουν ολα
ερχονται με σηκωνουν-ο κουρεας μου να ναι καλα-μου φερνουν νερο,και με καθιζουν στο πεζοδρομιο
βγαζω σιγα σιγα το κρανος
και βλεπω τον μπαρμπα-κωλογερο
να με κοιταει με απορια και να λεει<ρε παλικαρι πως πηγαινες ετσι???>
σηκωθηκα παπαπατωντας και πηγα να του σκασω το κρανος στα μουτρα,αλλα με κρατησαν
φωναζα νακαλεσουν αστυνομια
για καλη μου τυχη στην παρεα ηταν ενας Ζητας,που ηρθε στο κατοπι μου επειδη ειχα αργησει
και μου λεει<μην φωναζεις αστυνομια,το μηχανακι ειναι moto cross,δεν εχει αδεια και ασφαλεια,θα βρεις μπελα,αστο σε μενα>
πραγματι πηγε μιλησε στον κωλογερο,φορτωσαμε το CR στο αγροτικο,πηγαμε στο συνεργειο βαση-ορμητηριο
εκει ο κωλογερος πληρωσε 10.000δραχμες για μια σπασμενη μανετα συμπλεκτη(btw τοτε ειχαν 2.500 η μια!!!!)
εφυγε ο κωλογερος,αλλαξαμε μανετα,πηγαμε εντουραδα,και στον γυρισμο ενιωσα το ποδι να μουδιαζει(ο προφυλακτηρας με βρηκε στο ποδι πατουσα-γαμπα,ευτυχως φοραγα την μποτα)
η ακτινογραφια το βραδυ εδειξε καταγμα
με αυτα τα λιγα την εβγαλα καθαρη
πως την γλιτωσα?
επειδη ημουν φουλ εξοπλισμενος και δεν εχασα το ποδι μου,η δεν μου το ελιωσε
επειδη φοραγα το κρανος απ το σπιτι και ΔΕΝ το ειχα στο χερι παρολο που ακομα δεν ειχαμε ξεκινησει την εντουραδα
επειδη δεν ξερω τι αλλο....
απο τοτε διπλοκοιταω παρομοιες διασταυρωσεις(εκτος οταν ειμαι υπηρεσια και παω σε περιστατικο)
Όσον αφορά εμένα, έχω καταργήσει STOP και μονόδρομους. Σταματάω πάντα (έχω δεν έχω STOP) και σε μονόδρομο, κοιτάω ΠΡΩΤΑ τον λακαμά που πιθανόν να έρχεται ανάποδα και μετά την νόμιμη ροή. Τέλος. Τί να το κάνω το δίκιο μου εαν μείνω σακάτης ή βρεθώ δυο μέτρα κατώ από το χώμα? Tip : Στην περίπτωση που δεν έχουμε STOP και έχει ο άλλος, ΠΑΝΤΑ προσέχουμε πίσω μας τον άλλον λακαμά που επειδή δεν έχει STOP έρχεται με όσα.....Να μαστε λοιπον, 21Μαϊου του '94 Κωνσταντινου και Ελενης πεντε η ωρα(ξημερωματα) να ανεβαινω απο Πειραια μεσω Θηβων Αιγαλεω για να παω στη δουλεια..
Οδηγωντας,χαλαρα ειναι η αληθεια-ηταν και η ωρα περιεργη,φτανω με καμια 40αρια χλμ στη διασταυρωση με την Φαλήρου (για οσους ξερουν),
το φαναρι στη διασταυρωση σβηστο-λογω ωρας-ελεγχω τον δρομο απο τα αριστερα μου(ξεροντας οτι ειναι μονοδρομος),και συνεχιζω την πορεια μου..
Ελαχιστα δευτερολεπτα αργοτερα νοιωθω να πετώ,και ελαχιστα αργοτερα το κορμι μου να τρανταζεται απο τη συγκρουση με την ασφαλτο.
Μολις συνειδητοποιω τι εχει γινει,νοιωθω το σωμα μου στην αλλη πλευρα του δρομου(καθοδο προς Πειραια) μεσα στη μεση του δρομου.
Κοιτω γυρω μου,βλεπω το αμαξι που εχει βγει αναποδα απο τη Φαλήρου (μονοδρομος) και με εχει χτυπησει ακριβως στο δεξι μου ποδι,να με κοιτα ο οδηγος του που σφαδαζα,και να συνεχιζει την Φαλήρου αναποδα.
Μες στη μεση του δρομου,ανικανος να κινηθω,βλεπω δυο μεγαλα φωτα να ερχονται κατα πανω μου...
Πρωτη σκεψη εκεινη την ωρα(αληθεια)..Γιωργη ηρθε η ωρα σου,ερχεται ο μπαρμπας να σε παρει..
Για καλη μου τυχη,ναι ειχα και τετοια,ο οδηγος του μπλε λεωφωρειου που κατεβαινε Πειραια για να κανει αφετηρια με ειδε και σταματα λιγα μετρα πριν απο εμενα και μαζι με ενα κυριο που εμενε στην απεναντι γωνια και επινε τον καφε του,κατεβηκαν και εμειναν μαζι μου ωσοτου ηρθε το ασθενοφορο...
Απολογισμος,συντριπτικα καταγματα περονης,δυο πλευρακια και μια ελαφρα διασειση..
Καθε φορα που αλλαζει ο καιρος τον θυμαμαι τον π@λιοπουστ@ και ακουει τα μπινελικια του..
Δικο μου λαθος???????Οτι δεν ελεγξα την δεξια πλευρα ????Παιρνόντας δυο χρονια απο εκει ηξερα οτι ηταν μονοδρομος..
Κάπως έτσι επιβιώνουμε
Ευτυχία δεν είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, αλλά να μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις
σωστο! ειναι αυτο.. αλλα οχι κι απολυτο!
πρεπει παντα να προσεχεις!!
αλλα οταν εκανα το αντιστοιχο σε δρομο κοφτηρι με το
κουτι ηρθε ο αλλος και με εμβολισε αφου παραβιασε το stop που ειχε αυτος..
αποτελεσμα ολικη καταστροφη του αυτοκινητου και ενα σπασμενο δαχτυλο το οποιο προηλθε
απο την προσπαθεια να συγκρατησω το αμαξι να μην παρει σβαρνα τα υπολοιπα..σημειωτεον οτι εκοψα ενω δεν ειχα stop!
το μονο που δικαιολογει την μαλακια!! του λακαμα αυτου ηταν οτι υπηρχαν παρκαρισμενα και στις 2 πλευρες και δεν τον εβλεπα!!
περριτο να πω οτι αν ημουν με την μηχανη δεν θα υπηρχα!!η θα τον ειχα ακουσει να ερχεται και δεν θα ειχα τρακαρει καθολου!!
οποτε ειναι να μην σου κατσει και η στραβη!γενικα ομως οσο προσεχεις ελαχιστοποιεις τις πιθανοτητες...
Όσον αφορά εμένα, έχω καταργήσει STOP και μονόδρομους. Σταματάω πάντα (έχω δεν έχω STOP) και σε μονόδρομο, κοιτάω ΠΡΩΤΑ τον λακαμά που πιθανόν να έρχεται ανάποδα και μετά την νόμιμη ροή. Τέλος. Τί να το κάνω το δίκιο μου εαν μείνω σακάτης ή βρεθώ δυο μέτρα κατώ από το χώμα? Tip : Στην περίπτωση που δεν έχουμε STOP και έχει ο άλλος, ΠΑΝΤΑ προσέχουμε πίσω μας τον άλλον λακαμά που επειδή δεν έχει STOP έρχεται με όσα.....
Κάπως έτσι επιβιώνουμεέτσι ακριβώς..προτεραιότητα έχει αυτός που έχει λαμαρίνες γύρω του...δυστυχώς αυτή είναι η οδηγική παιδεία μας..
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
