Δημοσιεύθηκε αρχικά από nihristo
Ρε Κωστήηηη χαχαχαχα.
Ένα κεράκι ίσαμε το μπόι του Ωπα της παρέας, επιβάλετε
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Από τη μία κάτι ουραγκοτάγκοι σαν δαύτους που πέρνουν το νόμο στα χέρια τους από την άλλοι ουραγκοτάγκοι κυνηγοί που αλληλοσκοτώνονται για ένα αγριογούρουνο ...... έχουν καταντήσει πολύ επικίνδυνα μέρη τα βουνά !!
Αφού την έβγαλες αγρατζούνιστος από τους ζουλού , πάλι καλά .
βαριά η μελισσοκομική , μπράβο για το χιούμορ σου. Δεν θα το έβλεπαν όλοι έτσι...
bike away your everyday routine
Ρε μαλακα Κωστα, ξερεις ποσο σ αγαπαω και ειλικρινα, αν ηταν αλλος θα του εγραφα "πωωωωωωωωω ρε φίλε τι σου ετυχε και τι θα παθαινες!!!"
... αλλα με σενα, μονο να γελασω ρε μλκ μπορω!
ΑΜΑ ΘΕΣ ΝΑ ΣΕ ΣΥΜΠΟΝΕΣΟΥΜΕ ΓΡΑΦΕ ΑΛΛΙΩΣ ΛΕΜΕΕΕΕ!!!!!!!!
Πωπω σκηνικο ομως ε? Μονο σε σενα αυτα!
κι εδω οι γυφτοι τα εχουν ρημαξει ολα. αφου η αστυνομια δεν μπορει να κανει τιποτε, *δεν μπορει να εισαι ενας μπατσος για εναν γυφτο παντου..) τοτε τουλαχιστον ας την στηνει στα σκραπ, χυτηρια κι οπου αλλου παραλαμβανουν τετοια κλοπιμαια..
Καμία σχέση με την αγριότητα του σκηνικού του Χυμαδούρα, αλλά μου έτυχε την Κυριακή μετά από πολλάααααα χρόνια και είπα να σας το γράψω.
Ο καιρός άψογος και μαζί με έναν φίλο είπαμε το πρωί να κάνουμε μια βόλτα στην Αττική για καφέ και ξεμούδιασμα.
Έξω το Στρωματέξ και γράφουμε δικαβαλλιά καμιά 120αριά χιλιόμετρα σε Καπανδρίτι, Βαρνάβα, Γραμματικό, Λίμνη Μαραθώνα κλπ…
Μεσημεράκι πια επιστρέφουμε από Λ. Μαραθώνος. Στην Μεσογείων κοντά στο πεντάγωνο η κίνηση πυκνώνει αρκετά και βρίσκομαι να κινούμαι χαλαρά ανάμεσα σε σχεδόν ακινητοποημένες σειρές αυτοκινήτων. Κάποια στιγμή στον καθρέπτη βλέπω μηχανές της Δίας πίσω μου να κορνάρουν και να μου παίζουν φώτα.
Στην αρχή νόμιζα ότι μου κάνουν σήμα όχι για να σταματήσω αλλά γιατί τους εμποδίζω να κινηθούν πιο γρήγορα. Έτσι αντί να κινηθώ προς τα δεξιά αρχίζω να πηγαίνω πιο γρήγορα ελπίζοντας να βρω σύντομα ένα κενό και να χωθώ στην σειρά των αυτοκινήτων για να τους ελευθερώσω τον διάδρομο… Αυτοί όμως το πήραν αλλιώς… Χαλάνε τον κόσμο πίσω μου με τις σειρήνες και κάποια στιγμή καταλαβαίνω ότι έχουν βάλει στο μάτι εμένα… όσο μπορώ πιο σβέλτα κινούμαι από τέρμα αριστερά στα δεξιά και σταματώ.
Δεν πρόλαβε το Στρώμα να ακινητοποιηθεί και έχει περικυκλωθεί από 3-4 μηχανάκια ενώ οι πίσω επιβάτες έχουν σχεδόν πηδήξει από αυτές και έχουν ακροβολιστεί στα 3-4 μέτρα γύρω μου… Ωπα ρε παιδιά λέω τι πάθατε ?
Με ψευτοευγενικό και δήθεν ψαρωτικό ύφος με διατάζουν να σβήσω και να τους δώσω χαρτιά. Σβήνω, κατεβαίνω και όπως ξεκουμπώνω το μπουφάν για να αποκτήσω πρόσβαση στο τσαντάκι μέσης νοιώθω πολλά ζευγάρια μάτια να με παρακολουθούν και βλέπω πολλά χέρια να ακουμπάνε τα όπλα… Τους εξηγώ ότι δεν κατάλαβα ότι ήθελαν να σταματήσω και με προσεκτικές κινήσεις τους δίνω τα χαρτιά μου. Ευτυχώς τα είχα όλα μαζί μου.
Ένας παίρνει τα χαρτιά και απομακρύνεται και την ίδια στιγμή ένας άλλος έρχεται από πίσω μου και αρχίζει να με ψαχουλεύει για να καταλάβει αν κουβαλάω τίποτα μέσα από το μπουφάν !!! Ξαφνιάστηκα γιατί δεν τον είχα δει… Γυρίζω ψιλοαγριεμένος και τον ρωτάω τι τρέχει… Κουβαλάς τίποτα άλλο μαζί σου ? με ρωτάει…. Όχι φυσικά του απαντάω νευριασμένος… Η ένταση ανεβαίνει, κάπου το καταλαβαίνει και κάνει 2 βήματα πίσω…. Αυτός που πήρε τα χαρτιά μιλάει στον ασύρματο πιο πέρα και προφανώς μεταβιβάζει τα στοιχεία μου.
Μετά από 2-3 λεπτά αμηχανίας όπου όλοι συνεχίζουν να με παρακολουθούν σε επιφυλακή, επιστρέφει με τα χαρτιά στο χέρι και με εμφανώς πιο γλυκό ύφος… Τους ρωτάω γιατί τόση ένταση… Φίλε είναι περίεργη μέρα σήμερα μου λέει απολογητικά και μου εύχεται καλό δρόμο. Τότε θυμήθηκα ότι ήταν 17 Νοέμβρη… Η ομήγυρη διαλύεται και φεύγουμε προς Κατεχάκη…
Στρίβοντας στον περιφερειακό μετά το 251 ξαναβλέπω σχεδόν καρμπόν το ίδιο σκηνικό με μια άλλη ομάδα Δίας να έχουν σταματήσει μια μηχανή και να τον έχουν στην μέση με τα χέρια να ακουμπάνε στα όπλα… Μάλλον δεν ήταν τυχαίο το γεγονός σκέφτομαι - κάτι συγκεκριμένο ψάχνουν…
Μου έκανε εντύπωση το όλο σκηνικό γιατί και πολλά χρόνια είχαν να με σταματήσουν χωρίς εμφανή λόγο, και γιατί όταν με σταματάνε συνήθως η φάτσα μου τους πείθει (είμαι γλυκούλης ο φούστης πώς να το κάνουμε…) και με αντιμετωπίζουν ήρεμα… Προχθές όμως δεν ήταν η μέρα μου…
Περι όπλων.
Στην Ελλάδα όλοι , μιλούν πολύ , ξέρουν πολλά, για όλα! Δεν θα αποτελούσε λοιπόν εξαίρεση το φορουμ. Επειδή γράφτηκαν πολλές "παπαριές" απο δήθεν γνώστες , ας μου επιτραπεί να δώσω μια άλλη διάσταση στο θέμα "οπλο" . Επίσης δεν ξέρω πόσο διαφορετική θα ήταν η περιπέτεια του φίλου Χυμαδορ αν οι "τσιγγανόπληκτοι" αγρότες αντί κυνηγετικών όπλων κράδαιναν τσουγκράνες , τις όποίες δεν θα είχαν και κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν εν αντιθέσει με τα όπλα...
Λίγη γνώση Φυσικής της 5ης δημοτικού δείχνει ότι τα όπλα είναι μεν μηχανές που εκλύουν κινητική ενέργεια, αλλά δεν είναι οι μόνες και ούτε οι πιο επικίνδυνες. Ο τύπος υπολογισμού της Ορμής, ως Φυσικό φαινόμενο, είναι γνωστός: μάζα επί ταχύτητας. Μια γρήγορη σκέψη για την μάζα ενός αυτοκινήτου (1.000.000 γραμμάρια) επί χαμηλής ταχύτητας 11 μέτρων το δευτερόλεπτο ίσον 11.000.000, ο ίδιος τύπος σε ένα μονόβολο 28 γραμμαρίων στα 400 μέτρα το δευτερόλεπτο δίνει 11.200. Το αυτοκίνητο δεν είναι "όπλο" βέβαια, ή τουλάχιστον δεν αντιλαμβάνονται την Φυσική του θέματος αυτοί που εκφράζουν αυτή την άποψη. Ισως για αυτό σκοτώνει 2000 άτομα το χρόνο στην Ελλάδα. Αν το αντιμετωπίζαμε ως την πηγή τεράστιας Φυσικής Ορμής, που όντως είναι, θα το προσέχαμε περισσότερο από τα όπλα και θα σκοτώνονταν λιγότεροι συνάνθρωποι μας. Τέτοιοι υπολογισμοί όμως προϋποθέτουν τεχνική κατάρτιση και αυτή λείπει.
περί φυσικής.
ξεχνάς τι επιφάνεια ασκεί αυτή τη δύναμη όμως
για να το πω πιο απλά, μια νταλίκα αν κινείται με πάρα πολύ μικρή δύναμη και σε "τρακάρει", ουσιαστικά θα σε σπρώξει, δε θα σου κάνει ζημιά...
ψυχή μου πιες, πιες όσο θες μήπως και πάρεις στροφές
Ο Γλάρος / ψόφα φούστη γλάρε
ψαναψόφα φούστη γλάρε
Tώρα εσύ παρουσιάστηκες εδώ για να υποστηρίξεις τα όπλα γενικότερα; Πήρες ενα ντουφέκι και την είδες κυνηγός (άντε να έριξες και 100 σφαίρες στο στρατό). Ναι, και τα μαιχαίρια επίσης σκοτώνουν κι οι μηχανές κι οι πέτρες. και τα όπλα δεν σκοτώνουν αν δεν τα πιάσεις στο χέρι σου.
Κάνε μας τη χάρη!
Μια χαρά τα είπε ο Shooter45. Δεν μπορείς να κάνεις ένα αθλημα ή να εχεις ένα άχρηστο όπλο, αλλά μπορείς να αγοράσεις κανόνια 12ρια που κόβουν έναν άνθρωπο στη μέση από τα 10 μέτρα.
Τα όπλα δεν ειναι παιχνίδια. Δεν πρέπει να υπάρχουν γενικότερα ανάμεσα σε πολίτες με το ισχύον καθεστώς. Αλλά κι αυτό είναι σαθρό όπως κι όλα τα άλλα σ' αυτη την χώρα.
.&-
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Aμα θες να σου τυχαίνουν τετοια σκηνικα πιο συχνα ωστε να το συνηθισεις (φλωρόφατσα μου εσυ) να κυκλοφορεις μαζι μου!Καμία σχέση με την αγριότητα του σκηνικού του Χυμαδούρα, αλλά μου έτυχε την Κυριακή μετά από πολλάααααα χρόνια και είπα να σας το γράψω.
Ο καιρός άψογος και μαζί με έναν φίλο είπαμε το πρωί να κάνουμε μια βόλτα στην Αττική για καφέ και ξεμούδιασμα.
Έξω το Στρωματέξ και γράφουμε δικαβαλλιά καμιά 120αριά χιλιόμετρα σε Καπανδρίτι, Βαρνάβα, Γραμματικό, Λίμνη Μαραθώνα κλπ…
Μεσημεράκι πια επιστρέφουμε από Λ. Μαραθώνος. Στην Μεσογείων κοντά στο πεντάγωνο η κίνηση πυκνώνει αρκετά και βρίσκομαι να κινούμαι χαλαρά ανάμεσα σε σχεδόν ακινητοποημένες σειρές αυτοκινήτων. Κάποια στιγμή στον καθρέπτη βλέπω μηχανές της Δίας πίσω μου να κορνάρουν και να μου παίζουν φώτα.
Στην αρχή νόμιζα ότι μου κάνουν σήμα όχι για να σταματήσω αλλά γιατί τους εμποδίζω να κινηθούν πιο γρήγορα. Έτσι αντί να κινηθώ προς τα δεξιά αρχίζω να πηγαίνω πιο γρήγορα ελπίζοντας να βρω σύντομα ένα κενό και να χωθώ στην σειρά των αυτοκινήτων για να τους ελευθερώσω τον διάδρομο… Αυτοί όμως το πήραν αλλιώς… Χαλάνε τον κόσμο πίσω μου με τις σειρήνες και κάποια στιγμή καταλαβαίνω ότι έχουν βάλει στο μάτι εμένα… όσο μπορώ πιο σβέλτα κινούμαι από τέρμα αριστερά στα δεξιά και σταματώ.
Δεν πρόλαβε το Στρώμα να ακινητοποιηθεί και έχει περικυκλωθεί από 3-4 μηχανάκια ενώ οι πίσω επιβάτες έχουν σχεδόν πηδήξει από αυτές και έχουν ακροβολιστεί στα 3-4 μέτρα γύρω μου… Ωπα ρε παιδιά λέω τι πάθατε ?
Με ψευτοευγενικό και δήθεν ψαρωτικό ύφος με διατάζουν να σβήσω και να τους δώσω χαρτιά. Σβήνω, κατεβαίνω και όπως ξεκουμπώνω το μπουφάν για να αποκτήσω πρόσβαση στο τσαντάκι μέσης νοιώθω πολλά ζευγάρια μάτια να με παρακολουθούν και βλέπω πολλά χέρια να ακουμπάνε τα όπλα… Τους εξηγώ ότι δεν κατάλαβα ότι ήθελαν να σταματήσω και με προσεκτικές κινήσεις τους δίνω τα χαρτιά μου. Ευτυχώς τα είχα όλα μαζί μου.
Ένας παίρνει τα χαρτιά και απομακρύνεται και την ίδια στιγμή ένας άλλος έρχεται από πίσω μου και αρχίζει να με ψαχουλεύει για να καταλάβει αν κουβαλάω τίποτα μέσα από το μπουφάν !!! Ξαφνιάστηκα γιατί δεν τον είχα δει… Γυρίζω ψιλοαγριεμένος και τον ρωτάω τι τρέχει… Κουβαλάς τίποτα άλλο μαζί σου ? με ρωτάει…. Όχι φυσικά του απαντάω νευριασμένος… Η ένταση ανεβαίνει, κάπου το καταλαβαίνει και κάνει 2 βήματα πίσω…. Αυτός που πήρε τα χαρτιά μιλάει στον ασύρματο πιο πέρα και προφανώς μεταβιβάζει τα στοιχεία μου.
Μετά από 2-3 λεπτά αμηχανίας όπου όλοι συνεχίζουν να με παρακολουθούν σε επιφυλακή, επιστρέφει με τα χαρτιά στο χέρι και με εμφανώς πιο γλυκό ύφος… Τους ρωτάω γιατί τόση ένταση… Φίλε είναι περίεργη μέρα σήμερα μου λέει απολογητικά και μου εύχεται καλό δρόμο. Τότε θυμήθηκα ότι ήταν 17 Νοέμβρη… Η ομήγυρη διαλύεται και φεύγουμε προς Κατεχάκη…
Στρίβοντας στον περιφερειακό μετά το 251 ξαναβλέπω σχεδόν καρμπόν το ίδιο σκηνικό με μια άλλη ομάδα Δίας να έχουν σταματήσει μια μηχανή και να τον έχουν στην μέση με τα χέρια να ακουμπάνε στα όπλα… Μάλλον δεν ήταν τυχαίο το γεγονός σκέφτομαι - κάτι συγκεκριμένο ψάχνουν…
Μου έκανε εντύπωση το όλο σκηνικό γιατί και πολλά χρόνια είχαν να με σταματήσουν χωρίς εμφανή λόγο, και γιατί όταν με σταματάνε συνήθως η φάτσα μου τους πείθει (είμαι γλυκούλης ο φούστης πώς να το κάνουμε…
Έχει οπτικοποιηθεί αυτή η φράση στο κεφάλι μου και γελάω εδώ και ώρα.
Epic
Μου θυμίζει το
100% σωστός!
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Επειδή έχω ρίξει σε άνθρωπο πριν χρόνια και άκομα το θυμάμαι σα να μην έχει περάσει μέρα ένα θα Πω...ποιος τη γαμει τη φυσική τέτοιες ώρες...
Θελει λέει @@ για να ρήξεις...Θελει ναι,αλλά για άλλο λόγο,γιατί σε κατάσταση ή εγώ ή οι άλλοι Θελει @@ για να θυμηθεις ότι έχεις κάτι πάνω σου για άμυνα ειδικά όταν είναι πέσιμο από παντού.
Καλή η θεωρία αλλά η πράξη έχει άλλη "γλυκά"
Πωλείται Ποδηλατο commencal supernormal 2 29"
https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=153604
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
