moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια 2
Αν και απο τοτε που εχω ερθει Ελλαδα αντε να με εχει χαιρετησει ενας...
Χαιρετατε ρε παιδες!!!
Γουέλ
http://stoma-tou-lykou.blogspot.gr/2014/03/a.html
για ν ακούσω απόψεις!
ανανήψαντας
Ε τί αποψεις να ακουσεις ρε Νικο?
Εδω υπαρχουν ανθρωποι που θεωρουν τα εργα του Μοτσαρτ ανωριμα και φλυαρα και καταλληλα μονο για συνοδεια παιδικων παραμυθιων.
Δε θα βρισκοταν καποιος να πει μια πιπα για ενα κειμενακι?
Ο τυπος γραφει μαλακιες χαρην εντυπωσιασμου.
Κρινει ενα κειμενο γεματο συναισθημα που πιθανως γραφτηκε απο καποιον "ερασιτεχνη" που καμια σχεση δεν εχει με το αντικειμενο που λεγεται πενα, λες και ειναι το καινουριο μυθιστορημα του Κουντερα ή καποιο ποιημα του Βερλαιν.
Ενα τετοιο κειμενακι πιθανοτατα τους περισσοτερους απο εμας σε καποιες φασεις της ζωης μας, θα μας αγγιζε.
Καποιους πρφανως οχι.
Σε λα βι.
περί μότσαρτ... στην ηλικία που έγραφε μουσική, τα άλλα παιδάκια μαθαίναν να μην χέζονται πάνω τους...
άρα το περί ωριμότητας καλύτερα ας την ψάξουν να τη βρούν όσοι νομίζουν ότι μπορούν να κρίνουν τέτοια τέρατα της μουσικής...
Περί του κειμένου και του Λύκου...
προσωπικά θεωρώ παρωχημένα, και μελό όλα αυτά τα κείμενα θεοποίησης των μοτοσυκλετιστών, όπως και τα επιτηδευμένα και υπερφορτωμένα ταξιδιωτικά που περιγράφουν με σάλτσες την αβάσταχτη βαρύτητα του "είναι" του μοτοσυκλετιστή... ίσως κάποτε να ήταν πιο πολύ μέσα στη μόδα και να πάλιωσαν, ή ίσως και να γράφτηκαν πάρα πολλά....
Από τη στιγμή όμως που αγγίζουν κάποιους αυτά τα κείμενα, σέβομαι τις ευαισθησίες τους και κρατώ τα σχόλια για τον εαυτό μου και για την παρέα μου.
Κάπως έτσι είναι και τα μπλογκ. Σχολιάζεις κάτι στον χώρο σου, στην παρέα σου και όποιος θέλει συμμετέχει.
και όπως είπε και ο παιπ σμοκερ πιο πάνω
"Ενα τετοιο κειμενακι πιθανοτατα τους περισσοτερους απο εμας σε καποιες φασεις της ζωης μας, θα μας αγγιζε.
Καποιους πρφανως οχι.
Σε λα βι. "
Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο τύπος που έγραψε το κείμενο στο πρώτο ποστ.
Κρίνει ένα κείμενο γεμάτο εικόνες από μελό έργα, όχι από συναίσθημα, το οποίο γράφτηκε πιθανώς από κάποιον που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη μοτοσυκλέτα, όχι με το γράψιμο.
Και το κρίνει και πολύ επειεικώς.
Προφανώς.
Υπάρχουν φάσεις (ή περίοδοι) στη ζωή μας που μπορεί να μας αγγίξει η παραμικρή μαλακία αρκεί να έχει μια καλή κουβέντα μέσα.
Αυτό όμως δεν την κάνει λιγότερο μαλακία.
Είναι το κλασσικό γράψιμο που εκμεταλλεύεται το σύνδρομο που κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται μέσα από μια εξιδανικευμένη ομάδα.
Ξέρεις που μπορείς να συναντήσεις συχνότερα αυτό το γράψιμο;
Στο 'αθλητικό ρεπορτάζ'.
Εκεί που ο κάθε κακομοίρης δημοσιογραφίσκος γλύφει τους κάφρους που τα σπάνε στο γήπεδο χρησιμοποιώντας γλαφυρές εκφράσεις μπας και βγάλει κανένα μεροκάματο.
Εκεί που το να είσαι «Χ» ομάδα φαίνεται να σημαίνει κάτι σημαντικό.
Έτσι κι εδώ, η παρέα των ιπποτών με τα μαύρα δέρματα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα έμμεσο γλύψιμο.
Όσοι δηλαδή οδηγούν μοτοσυκλέτα είναι άγγελοι με καθαρά μάτια και ακόμη καθαρότερη ψυχή που η πτνα η κοινωνία τους κάνει πέρα γιατί είναι κακιά και δεν τους καταλαβαίνει.:a31:
Το Δαλιανίδη μου μέσα.....
Είναι χοντρό πρόβλημα το να εξιδανικεύεις ομάδες ανθρώπων βασιζόμενος σε ένα απλό κοινό σημείο και θα σου δώσω και ένα παράδειγμα:
Επειδής είμαι μέλος και αλλού, όταν έγραψε κάποιος ένα Πάσχα αυτό, κάποιος άλλος του απάντησε αυτό.
Έκανε δηλαδή ο τύπος στο μυαλό του το συλλογισμό:
- «Εγώ είμαι Linuxάς και γουστάρω ελεύθερο λογισμικό γιατί πιστεύω πως έτσι πρέπει να είναι, στο φόρουμ είναι επίσης Linuxάδες και γουστάρουν ελεύθερο λογισμικό γιατί επίσης πιστεύουν πως έτσι πρέπει να είναι».
Μέχρι εδώ καλά, αλλά το κακό είναι όταν το πας πιο πέρα:
- «Επίσης, εγώ είμαι χορτοφάγος γιατί πιστεύω ότι δεν κάνει να τρώμε τα ζωάκια, άρα και αυτοί στο φόρουμ θα συμφωνούν γιατί τα παιδιά έχουν αρχές αφού τα βρίσκουμε στο Linux».
Και ο κακομοίρης όταν είδε πως δεν ήταν έτσι, φρίκαρε.
Το έχω δει να συμβαίνει κι εδώ ένα κάρο φορές: «Δεν είναι συμπεριφορά αληθινού μοτοσυκλετιστή αυτή». Πόσες φορές το έχεις διαβάσει εδώ μέσα;
Ας βγάλει λοιπόν κάποιος έναν οδηγό για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρεται και τι να νιώθει ένας αληθινός μοτοσυκλετιστής, ολυμπιακός, αριστερός, χριστιανός, ευρωπαίος, έλληνας, αθλητής, γονιός, παιδί, δάσκαλος, δικηγόρος, γιατρός, μηχανικός, δημοσιογράφος, μπάτσος, χεβιμεταλλάς κτλ κτλ να ξέρουμε κι εμείς τι δικαιούμαστε να λέμε πως είμαστε και τι όχι.
ΥΓ. Δεν απαντάω σε εσένα προσωπικά, απλά σε κάνω quote γιατί ξέρω πως εσύ δεν θα παρεξηγηθείς.
Πρόσεχε τι εύχεσαι, γιατί κάποτε μπορεί και να συμβεί!
Εντάξει, σίγουρα όχι με αυτές τις λέξεις, είναι ύβρις όντως. Επιφυλάσσομαι για banoθέμα κάποια στιγμή
Επειδή μπορούσε και έγραφε ότι έγραφε όταν το έγραφε, αυτό δε σημαίνει ότι είναι αριστουργήματα.
Είναι αριστουργήματα διότι είναι από μόνα τους αριστουργήματα. Και δεν είναι όλα.![]()
μερικοι ειναι λιγο πιο "ρομαντικοι" και δεν νομιζω να ενοχλουν και κανεναν.....![]()
....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....
1ο.
Η μουσικη ειναι απολυτως (μα απολυτως) υποκειμενικη! .-
2ο.
"Μοτοσυκλετηστης" με την εννοια που αναφερεται στο παρων θρεντ για μενα ειναι αυτος που οδηγαει τη μοτοσυκλετα για τη μοτοσυκλετα. Αγαπαει αυτο το οχημα και του δημιουργει θετικα συναισθηματα η οδηγηση του.
Ως ανθρωπος μπορει να ειναι η Μητερα Τερεζα ή ο Χιτλερ. Δεν δηλωνει κατι για το χαρακτηρα του.
Π.χ οδηγαω ποδηλατο αλλα δεν θεωρω τον εαυτο μου ποδηλατη. Το 'χω σαπισμενο και βρωμικο και το χρησιμοποιω μονο ως αναγκη καποιες φορες.
Απο τα μηχανακια μου ομως καθαριζα σχολαστικα καθε βρωμια και οξειδωση οπως ξετσιμπουριαζω και χτενιζω το σκυλο μου. Και τα οδηγουσα χωρις να υπαρχει λογος ή αναγκη να παω καπου.
MADE IN JAPAN 日本製