κάλα όλα αυτά είναι ώσπου να πάρει χαμπάρι ο panagiotis dim οτι παίζει τέτοιο thread.![]()
Αύγουστος 2011 και ξεκινάμε ετοιμάσιες με την γυναίκα για το πρώτο μεγάλο μας (μαζί αλλά μικρό σε διάρκεια σκ) ταξίδι με το Gsxr.
Πρώτη φορά εγώ με σαμάρια στην μηχανή και τα φοράω όλο χαρά ενώ η μηχανή είναι στο μονό στάντ,τα φτιάχνω ευθυγραμμισμένα και βούρ με τσάντα πλάτης η μικρή να φύγουμε....Σταματάμε για καφεδάκι στο Αρτεμίσιο και κάτι μύριζε,κοιτάω το δεξί βαλιτσάκι και κάπνιζε ωσάν τον Bob Marley με το μπάφο στο χέρι.
Ανοίγω το βαλιτσάκι και εκεί είχαμε τα προσωπικά είδη,οδοντόβουρτσες,αποσμητικά κτλ....έχει λυώσει το κάτω μέρος της βαλίτσας και στο σημείο εκείνο ήταν το αποσμητικό μου old spice για τις μασχάλες....πΟτάνα όλα και απλωμένη η κρέμα παντού...
Σταματάει ένα παλικάρι φίλε σου κόρναρα όταν με πέρασες αλλά δεν άκουγες έτσι όπως ανέβαινες!Με βοηθήσε να τα βάλουμε σωστά μιάς και είχε λύωσει και ο ιμάντας που τα κράταγε ενωμένα με επιτόπου κοπτοραπτική μία και όταν εγώ σήκωσα την μηχανή να φύγουμε η δεξιά βαλίτσα ακούμπαγε σχεδόν την εξάτμιση.(Το παιδί πλεόν το γνωρίζω από τυχαία συνάντηση και είναι και καλός φίλος,Σαλλακίδης the Great)
Συνεχίζουμε λοιπόν και εγώ σκασμένος από την μλκία μου δεν βάζω καλά το φουλάρι της γυναίκας μου και κάπου πρίν τον νέο δρόμο για Καλαμάτα που κάναμε παράκαμψη μέσα απο τα Παραδείσια (στην ευθεία) μου χτυπάει την πλάτη και σταματάω.Είχε πιάσει στον αέρα το φουλαρι και γέλαγε μέχρι δακρύων.Προσπαθούσε πολύ ώρα να μου πεί να σταματήσω και δεν έπαιρνα χαμπάρι.
Το φτιάχνει επιτόπου πάνω στην μηχανή και ξεκινάω κοιτώντας αν έρχεται κανείς....
Εκεί που κοιτάω και βγαίνω βλέπω ένα αμάξι από μακρυά να παίζει φώτα αλλά δεν δίνω σημασία και βούρ για την έξοδο πρός Παραδείσια.Σταματάω και επειδή είχε κινησούλα ακούω κόρνες κτλ και βλέπω να έρχεται το αμάξι που έπαιζε φώτα,γυρνάμε και οι δύο μας και κοιτάζουμε και μας έδειχνε ο οδηγός την τσάντα πλάτης...σταματάει δίπλα μας και μας λέει παιδιά μοιράζεται ρούχα σε όλη την διαδρομή.:rotflmao::rotflmao:
Εκεί μας πιάνει κλαυσίγελος και σκεφτόμασταν αντιδράσεις οδηγών με κανένα σώβρακο δικό μου πάνω στο παρμπρίζ,σε κεραίες να ανεμίζουν φανελάκια κτλ.
Εν τέλει δέν είχα κλείσει από την μιά μεριά την τσάντα πλάτης όταν σταματήσαμε στο Αρτεμίσιο,για να σώσουμε ότι μπορούσαμε τα έβαλα εκεί και πάνω στον πανικό μου είχα κλείσει τα φερμουάρ επάνω...κλασικό λάθος...
Τρίτωσε εκεί και φθάσαμε όλα καλά στον προορισμό μας με λιγότερα ρούχα από όταν ξεκινήσαμε αλλά θα θυμόμαστε πάντα εκείνο το τριήμερο.
![]()
Keep spamming!!!:a13:
1988 -89 έχω πάρει το GPZ 1000 RX είμαι μες τη καλή χαρά με καινούργιο μηχανάκι και με καινούργιο αμόρε !!
Το αμόρε είναι μια κοκέτα περιωπής δίμετρη και για να βγει έξω πρέπει και τα πασούμια της να είναι 12ποντα
Για ένα τριήμερο στα Γιάννενα έχει γεμίσει 2 πλαϊνές βαλίτσες και το top case.
Ταξιδεύουμε μια χαρά περνώντας την Άρτα για όποιον ξέρει την περιοχή δίπλα στο ποτάμι στο δρόμο με της μεγάλες λεύκεςμε πιάνει τρέλα και στρίβω λιγουλάκι, εκεί σταματάμε γιατί αισθάνομαι τη μηχανή ποιο ελαφριά, κοιτάω και σε όλο το δρόμο έχει γεμίσει στριγκάκια σουτιέν κλπ κλπ όπου ένας τύπος μας ρωτάει "μαγαζί έχετε" ? . Εμένα με έπιασαν τα γέλια μέχρι δακρύων έπεσα κάτω από τα γέλια , εκείνη την έπιασαν τα νεύρα της όχι γιατί τα έχασε αλλά γιατί έβλεπε εμένα κόκαλο από τα γέλια
![]()
To '95 h to '96 είχα ένα crypton 105 (από τα πρώτα που είχαν βγει) σε μαύρο.
Ομοίως ζήλεψε το ξαδερφάκι μου και πήρε το ίδιο σε μπλε.
Κάποια στιγμή πήγαμε στα Βαρέα Μεγάρων (εκεί, δίπλα σχεδόν στην πίστα) να δούμε τον πατέρα του ξαδέρφου, εγώ μόνος, αυτός (τότε) με το νέο του αμόρε (τώρα είναι σύζυγός του....)
εκεί που καθόμασταν μου πετάει ο ξάδελφος "ρε Δημήτρη δεν μου δίνεις το δικό σου να πάω καφέ με την Μαίρη στην Πάχη; να δω τι ψάρια πιάνει σε σχέση με το δικό μου;" (το απογευματάκι νωρίς αυτό)
του το δίνω και φεύγουν.
Αργότερα το βράδυ γύρω στις 11 μας παίρνει τηλέφωνο ότι δεν μπορούσε να το βάλει μπροστά "δοκίμασες πίπα μπουζί;" δοκίμασα, τίποτα. "δοκίμασες εκείνο και το άλλο;" τίποτα λέμε ελάτε εδώωωωωω κι έχω ξεμείνει με την Μαίρη!
Ε, πάμε εγώ, ο πατέρας του και ο αδελφός του να δούμε τι παίζει.
Φτάνουμε εκεί και τον βλέπω να παλεύει με την κλειδαριά. ρε Γιάννη....τι κάνεις στο μηχανάκι ΜΟΥ; του λέω
δεν γυρνάει το κωλόκλειδό σου μου λέει
Κοιτάω και του λέω....Γιάννη αυτό ΔΕΝ είναι το δικό μου κλειδί....
Πάλευε 2 ώρες να βάλει το δικό του κλειδί στο δικό μου μηχανάκι!
Περιττό να πω τις ροκ σκηνές που ακολούθησαν με τα μπινελίκια που άκουσε από αδελφό και πατέρα![]()
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
Καλοκαιρι του 1992 αν θυμαμαι καλα...Μωλος Λοκριδας,ειχε ενας ξαδερφος ενα παπι,και τον ειχα πρηξει να με μαθει να οδηγω με ταχυτητες..
Παμε λοιπον στην ακρη στην προβλητα να μην μας δει κανεις,μου λεει βαλτο μπροστα,το βαζω..ειχε πρωτη μεσα και ανοιξα το γκαζι τερμα...
Επεσα στη θαλασσα μαζι με το παπι,πρωτα αυτο και απο πισω εγω...κοντεψα να πνιγω...
Παντως για λιγα δεπτερολεπτα δουλευε μεσα στο νερο αν θυμαμαι καλα..
Η συνεχεια ειναι περιττη...