Κυριακή 12-07-2015/ Πρωινός Καφές στα Βίλια.

[Eversman]

Back home safe και χωρίς απρόοπτα!

Φωτό και οδοιπορικό, το απόγευμα. Το μόνο που έχω να πώ προς το παρόν, είναι ότι δεν ήθελα να γυρίσω πίσω!

[wthanasis]

Το καταλαβαίνω ότι είναι πολύ πρωί, για τους περισσότερους. Ή βολτιτσα είναι εξάλλου "ατομική καταδρομικη".
Απλά είπα μήπως υπάρχουν και άλλοι ζαβοι εκεί έξω, εκτός από 'μένα.

Την καλημέρα μου σε όλους

Ε ρε και να ήσουν Θεσσαλονίκη τι πρωινούς καφέδες θα πίναμε! Κι εγώ ζαβός είμαι
Καλή σου μέρα!

[MG-KTiNoS]

άμα ήτανΕ Πάτρα ποιός ξέρει τι θα μπορούσε να πάθει.......?????

[akis_trevor]

άμα ήτανΕ Πάτρα ποιός ξέρει τι θα μπορούσε να πάθει.......?????

Τι υποννοεις φιλε κτηνε;;;

[Eversman]

Πάρτε πόπ-κόρν ... αρχίζουμε ...


Είχα αναφέρει σε κάποιο παλαιότερο πόστ, ότι θέλοντας να πάμε σε κάποιον όμορφο προορισμό, προσπερνούμε, άθελα ή και πολλές φορές ηθελημένα, μέρη τα οποία αξίζουν ίσως πολύ περισσότερο από την τελική επιλογή μας.
Έτσι συμβαίνει και με τα Βίλια. Τα έχουμε προσπεράσει άπειρες φορές. Συνήθως αποτελούν ένα τοπωνύμιο στη ταμπέλα, μετά την Οινόη, στο δρόμο μας πρός Ερυθρές, Θήβα, Ελικώνα, ή περνάμε έξω από το χωριό, πηγαίνοντας πρός Πόρτο Γερμενό, Ψάθα, Λουτράκι.
Έτσι και εγώ, δεν είχα μπεί ποτέ στον πειρασμό να μπώ μέσα στο χωριό και να το επισκεφτώ. Πάντα το θεωρούσα "πέρασμα" και "χωρίς ενδιαφέρον". ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!

Από προχτές, έχουμε κανονίσει να συναντηθούμε την Κυριακή το πρωί στο σπίτι των κουμπάρων μας στο κέντρο. Το ραντεβού ήταν για τις 1115. Αποφασισμένος να μην περάσει ούτε ένα ΣΚ, που να μην βολτάρω, έστω και για λίγο με την Αφρικάνα μου, άρχισα να σκέφτομαι μέρη κοντά στην Αθήνα, στα οποία θα μπορούσα να φθάσω γρήγορα και να επιστρέψω στην ώρα μου, έτσι ώστε να είμαι συνεπής στο ραντεβού. Και εκεί μου καρφώθηκε η ιδέα για Βίλια!
"Βίλια έ? .. χμμ ..." σκέφτηκα ... "κοντά είναι, βενζίνη πολύ δεν θα κάψω, ένα καφέ θα πιώ και θα γυρίσω. Κι αν δεν μου αρέσει, δεν ξαναπάω. Τουλάχιστον θα ξέρω πώς είναι"

Κυριακή πρωί λοιπόν σήμερα και έγερση στις 0600. Δέν υπάρχει λόγος για να κοιμηθώ παραπάνω. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ να με φανταστώ από δώ και πέρα και για το υπόλοιπο του καλοκαιριού, να ξεκινώ ταξίδι ή βόλτα μετά τις 0700. Έχω πολύ καλή διάθεση, έξω μόλις που φέγγει και η ατμόσφαιρα μου μυρίζει υγρασία και βρεγμένο φύλλωμα.Οι μυρωδιές κάνουν το μυαλό μου να θυμάται και να θέλει να βρεθεί σε πιό μακρινούς προορισμούς, δυστυχώς όμως, σήμερα, δεν μπορώ να λείψω για πολύ.

0645 φουλάρω στο βενζινάδικο και μετά από κανά τέταρτο, βρίσκομαι στο Περίπτερο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένω να φανεί κάποιος, αλλά παρόλ' αυτά περιμένω. Μετά από κανά εικοσάλεπτο, βάζω το κλειδί στον διακόπτη και ξεκινώ.

Βγαίνοντας από τη Μάνδρα οι μυρωδιές είναι πιό έντονες. Μυρίζει υγρασία και ρίγανη.Και γ@μώ!! Η μύτη μου έχει ανοίξει και παίρνω βαθιές τζούρες. Θέλοντας να ξορκίσω το κακό που παρ' ολίγον να με βρεί την περασμένη βδομάδα, πιέζω λίγο παραπάνω στις στροφές. Αμέσως μετά σταματώ και κόβω ταχύτητα. Δέν υπάρχει λόγος για πίεση. Όλα καλά! Παίρνω πιό χαλαρές γραμμές και απολαμβάνω τον έρημο δρόμο και το τοπίο.
Στην Οινόη σταματάω εμπρός από τον αρχαίο πύργο. Πάντα ήθελα να τον φωτογραφίσω, αλλά πάντα "βιαζόμουν". Σήμερα δεν "βιάζομαι".

[Eversman]

Μετά την Οινόη, στρίβω αριστερά, για να βρεθώ μετά από κανά πεντάλεπτο στην είσοδο του χωριού. Οδηγώ στον κεντρικό δρόμο που διατρέχει το χωριό και το τοπίο αμέσως μεταμορφώνεται. Ιτιές, λεύκες, μουριές και πλατάνια παντού!! Η γλυκόξινη δε, μυρωδιά από τα πλατάνια, έχει πλημμυρίσει τον αέρα! Τα σπίτια δεν θυμίζουν κάποιο προάστιο της Αθήνας, αλλά ΧΩΡΙΟ! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, ΓΝΗΣΙΟ ΧΩΡΙΟ!!

Σταματώ για φωτό, ενώ νοιώθω την υπεροξυγόνωση στον εγκέφαλο μου. "Πόσο κουτός ήμουν, τόσο καιρό...." σκέφτομαι!

[Eversman]

Ο κεντρικός δρόμος με οδηγεί στην κεντρική πλατεία. Μένω άφωνος! Μία μικρή, όμορφη πλατεία,βρίσκεται εμπρός μου, γεμάτη από τραπέζια και καρέκλες από τα γύρω μισάνοικτα μαγαζιά. Το χωριό τώρα ξυπνάει. Παντού πράσινο! Το φύλλωμα των δέντρων είναι τόσο πυκνό, που δεν αφήνει τον ήλιο να περάσει και να ζεστάνει το μέρος.

Κάτω από τη παχιά σκιά μία μουριάς, κάθεται ο μοναδικός χωριανός, ρεμβάζοντας. Η καμπάνα του χωριού χτυπάει για την πρωινή λειτουργία. Έχοντας αναμμένη τη μηχανή τον ρωτάω άν είναι ανοικτό το καφενείο, Μου κάνει νόημα ότι δεν με ακούει. Ο άνθρωπος έχει δίκιο!!! Μέσα στην ησυχία του πρωινού, έχω έρθει εγώ, ο "Αθηναίος" και ώς άλλος Κολοκοτρώνης καβάλα στο φασαριόζικο άλογο μου, με την καμπάνα να χτυπά συγχρόνως, περιμένω να με ακούσει!!!

Καταλαβαίνω το λάθος της υπόθεσης, σβήνω τη μηχανή και κατεβαίνω. "Τώρα μάλιστα" μου λέει. Τον καλημερίζω, ζητάω συγγνώμη και ρωτάω για το καφενείο ..."Μόλις άνοιξε παιδί μου .. και εγώ τον καφέ μου περιμένω".








Βγάζοντας το μπουφάν μου, ένοιωσα ρίγος! Όχι δεν ένοιωσα δέος. Έκανε ΚΡΥΟ! Η ώρα ήταν 0800+ και έκανε ψόφο!!

[Eversman]

Για μένα δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα, όταν βρίσκομαι σε κάποιο καφενείο σε χωριό, από το να μιλάω με τους μεγαλύτερους. Μου βγαίνει πάντα σε καλό. Από το να με κεράσουν και να γνωριστώ με σημαντικούς ντόπιους παράγοντες, μέχρι να μου αποκαλύψουν μυστικά της περιοχής, πού μόνος μου δεν υπήρχε περίπτωση να ανακαλύψω.
Έτσι και με τον συγκεκριμένο άνθρωπο- και αφού ήμασταν οι μοναδικοί στην πλατεία - πιάσαμε την κουβέντα. Μιλήσαμε για το χωριό, για την ιστορία του, για το πολύ καλό κλίμα, για το ότι τα βράδια κάνει ΠΟΛΥ κρύο ακόμη και το καλοκαίρι, ότι ακόμη και τα πιό ζεστά μεσημέρια η θερμοκρασία δεν ανεβαίνει πάνω από τους 25 βαθμούς.
Μου είπε για χωμάτινες διαδρομές και μονοπάτια, για πηγές και ρέματα, για το καταφύγιο στην κορυφή του Κιθαιρώνα, για την εκκλησία του χωριού-έργου του Τσίλερ και άλλα πολλά που δεν υπήρχε περίπτωση να μάθω αλλιώς. Πραγματικά θα μπορούσα να κάτσω με τις ώρες κάτω από αυτή την παχιά και δροσερή σκιά, κουβεντιάζοντας ή διαβάζοντας κάποιο βιβλίο, με το βουνό να κατεβάζει συνέχεια ένα παγωμένο και φρέσκο αεράκι.

Κάποια στιγμή γύρω στις 0930 χαιρετηθήκαμε και ξεκίνησα για την επιστροφή με βαριά καρδιά, ωστόσο ανανεωμένος και γεμάτος χαμόγελο.
Η Λειτουργία είχε τελειώσει και πρίν βγώ από το χωριό, έκανα ένα μικρό κύκλο στην πλατεία της εκκλησίας, θέλοντας να τη φωτογραφίσω , αλλά ακριβώς μπροστά στέκονταν καμιά 40αριά χωριανοί ντυμένοι στα μαύρα μάλλον για κάποιο μνημόσυνο, οπότε την φωτογράφισα από απόσταση, μη θέλοντας να δείξω ασέβεια.

[Eversman]

Αποφάσισα να μην γυρίσω από Οινόη, αλλά από Κρύο Πηγάδι και το βουνό και έτσι να βγώ στην Αγ.Σωτήρα.

Το βυζαντινό εκκλησάκι της Γέννησις της Θεοτόκου, πάνω στο βουνό.




Απέναντι ο Κιθαιρώνας. Η κορυφή του, είναι η επόμενη "κοντινή" μου.



Από την άλλη πλευρά, το όρος Πατέρας.



Στην Ε.Ο. και στο ρεύμα πρός Χαιδάρι, ο δρόμος άδειος. Από την άλλη πλευρά, στο ρεύμα πρός Κόρινθο, αμέτρητα τα κουτάκια και οι κυνηγοί της Κυριακάτικης ξαπλώστρας να αναστενάζουν. Σχεδόν τους λυπάμαι. Γυρνώ στο σπίτι λίγο καθυστερημένος, αλλά εντός ορίων και με ένα χαμόγελο ΝΑ!

EDIT

Tip 1.
Στο καταφύγιο του Κιθαιρώνα μπορεί να μείνει κάποιος, κατόπιν συννενόησης με το Δασαρχείο.
Tip 2.
Το βράδυ στις 5 Αυγούστου, παραμονή του Σωτήρος, γίνεται στο χωριό μεγάλο πανηγύρι με κλαρίνα και κοψίδια.

[theofilos888]

Να ξερεις η κορυφη του κιθαιρωνα ειναι γνωστη ποσοτητα...... κ η βολτα εκει νωρις επιβεβλημενη!!!

[Ζεύκας]

[YianPep]

Κυριακάτικη ,πρωινή ψυχοθεραπεία ότι πιο όμορφο διάβασα-είδα τις τελευταίες μέρες.
Μικρές απλές αποδράσεις ,τις έχουμε και θα τις έχουμε πάντα ανάγκη
με το καλό η επόμενη Παναγιώτη

[Eversman]

Να ξερεις η κορυφη του κιθαιρωνα ειναι γνωστη ποσοτητα...... κ η βολτα εκει νωρις επιβεβλημενη!!!

Εντάξει ... 250.000 χλμ είναι αυτά Έχω ανέβει 2 φορές επάνω βράδυ σε άσκηση, από τις Ερυθρές. Με μοτό δεν το έχω κάνει. Στα άμεσα σχέδια!

Κυριακάτικη ,πρωινή ψυχοθεραπεία ότι πιο όμορφο διάβασα-είδα τις τελευταίες μέρες.
Μικρές απλές αποδράσεις ,τις έχουμε και θα τις έχουμε πάντα ανάγκη
με το καλό η επόμενη Παναγιώτη

Να 'σαι καλά Γιάννη! Πράγματι, ενώ ήμουν 60 χλμ από το σπίτι μου, ένοιωθα λές και ήμουν πολύ πιό μακριά. Μακάρι να έχουμε και αυτή τη βδομάδα δουλειά, για να μπορέσουμε να βολτάρουμε και το επόμενο ΣΚ

[toyar]

ωραιος
ειναι απιστευτο ποσα αξιολογα πραγματα ειναι διπλα μας και τα προσπερναμε καθε μερα λογω βιασυνης
καποτε σε διακοπες στη σαντορινη ρωτησα ενα ντοπιο για να παω στον φαρο και μου ειπε οτι δεν ειχε παει ποτε σε ενα νησι που το γυρνας ολο σε μια ωρα

[Pan (dvs)]

Παντως εγω για καφε ακουγα ,αλλα καφε δεν ειδα.