Από τα Βέροια Βασσαρά βγες, όντως δύσκολος δρόμος αλλά έχει μια άγρια ομορφιά..
Καστάνιτσα... Άλλη ομορφιά, ζήτα αν είναι εκεί ο υπεύθυνος να σου ανοίξει το ενημερωτικό κέντρο Πάρνωνα...
Κυριακή εκεί γύρω θα είναι
Στην πλατεία μην μπεις με την μηχανή παρκάρισμα στην είσοδο δεξιά όπως θα μπεις από το καστανοδασος...
Έτσι όπως θα μπεις σύμφωνα με τη διαδρομή που περιγράφεις...
ταξίδι νάναι και με καλή παρέα...ζητώ πολλά? :-)
Τι ωρα προβλεπεται επιστροφη?? Το πρωι πως θα σας βρω??Δημοσιεύθηκε αρχικά από antsoar
Όλοι οι καλοί χωράνε, η βόλτα είναι ανοικτή
Πολλές φορές τα πλάνα στις βόλτες δεν πάνε as scheduled. Και φυσικά υπάρχει πάντα η πιθανότητα να "ορμήσουμε στην τύχη και να πλακώσουμε στις μπούφλες τους Ρωμαίους" που λέει και το γαλατικό ρητό aka να τη βιδώσει στην παρέα και να ακολουθήσει άλλο δρόμο...Το Σάββατο 8:15 ξεκινάω από περίπτερο, όποιος ψήνεται...
Πάντως δεν έχουμε και σκοπό να το ξενυχτήσουμε και μεις εκεί πάνω...
Salentu. Lu Sule Lu Mare Lu Ientu.
Et quacumque viam dederit fortuna sequamur
"Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives."
Οπότε η διαδρομή είναι αυτή...;
Και μένει το κομμάτι Πολύδροσο>Αθήνα κάπως;
Ο δαίμων ξέχασε το λινκ, Χάρτης εδώ
Το "δύσκολο" είναι οι ώρες... Μαζί με τις απαράιτητες βόλτες και κανένα παραδοσιακό ελληνικό καφεδάκι (δεν συζητώ καν για φαγητό) είναι κάμποσες. Με επιστροφή Βέρια Βασάρας (έτσι τα γράφει ο γούγλοχάρτης) είναι 8 ώρες 30 λεπτά οδήγηση...
Τελευταία τροποποίηση από amyroukai; 13/11/2015 στις 19:06.
Το πρωί θα βρεθούμε στο γνωστό περίπτερο Χαϊδαρίου, (σταθμός 14) 14o χλμ. ΝΕΟΑΚ, Σκαραμαγκάς. Σκοπός είναι να φύγουμε από εκεί περίπου 8:15, θα πάω νωρίτερα να προλάβω και ένα εσπρεσάκι.
Όσο για την επιστροφή, όταν έχω ημερήσιο αδειόχαρτο (πράγμα όχι εύκολο με παιδιά, υποχρεώσεις, κλπ) δεν θέλω να κοιτάω ρολόι. Πάντως σίγουρα θα έχει νυχτώσει
Ναι η διαδρομή είναι αυτή μέχρι το πολύδροσο. Αν βγάλεις έξω την εθνική το σύνολο Τρίπολη - Τρίπολη είναι περίπου 250χλμ,
Travel, Grow, Share
Ωχ μπαναϊαμ πως θα χωνεψω ως την Αθήνα...
Φωτορεπορτάζ Καστάνιτσα αμά τη επιστροφή.
Η ταβέρνα του Δημήτρη... ο μον ντιέ. Η μουσική... ταξί μερακλωμένο. Αν δεν ήξερα, θα έφευγα.
Η κουζίνα σε κάνει να ξεχάσεις ότι έχεις αυτιά και όλος ο κόσμος είναι οι γευστικοί σου κάλυκες και το στομάχι σου. Η μαμά το αγριογούρουνο, η νύφη τα λοιπά. Κρασάκι ελαφρόπιοτο. Ο λογαριασμός δεν έχει έρθει ακόμα, αλλά δεν φαντάζομαι να πέσει τσεκούρι από ότι άκουσα από τους δίπλα. Ξανάρχομαι άνετα για να δοκιμάσω ότι δεν πρόλαβα. Πόσο να φάω γμτ...
Βαρυνες και τα 40 ψωφιμια θα ζοριστουν..... χαχαχαχχαχ
Ωραιοτατη η βολτα κι η παρεα σημερα! Την καταευχαριστηθηκα, χορτασα χιλιομετρα! Ο καιρος οτι επρεπε
Χαρηκα πολυ για τις νεες γνωριμιες· εις το επανιδειν παιδια
Ωραία ήταν.. Λιακάδα, ωραία χρώματα στο βουνό και στροφούλες.. Να είχαμε και καμιά φωτογραφία..
Why do you go away? So that you can come back. So that you can see the place you came from with new eyes and extra colors. And the people there see you differently, too. Coming back to where you started is not the same as never leaving. T. Pratchett
Η πλατεία του σκανδάλου... πριν.
Η πλατεία του σκανδάλου, μετά...
Χολα γκρινγκο. Χολα καστανιτσα. Λος μεξικανος λοκος παρκαρος στο πλατεια βίβα ζαπάτα κομανταντε. Ενοχλω; δεν ενοχλώ.
Η πλατεία πάντως είναι κουτσικη. Οι λοκαλς αστείοι...
Υγ. Συντρώγαμε με την Αννα Βερούλη σημερα!!!
Η Καστάνιτσα είναι πανέμορφη.
Ο Δημήτρης είναι κγμ τα παιδιά.
Η "κουζίνα" του είναι "θεϊκή".
Οι λόκαλς είναι....δεν γνωρίζω-δεν ξερω-δεν απαντώ.
Οταν τα καταφέρω κ ξαναπάω ,το μηχανάκι μου θα το παρκάρω στην πλατεία. (όπως παλιά ,καθότι παραδοσιακός)
Ωραία βόλτα κάνατε ωρέ.
Καλή χώνεψη τώρα.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
" the PouroDuro team "
Ημερήσια 600αρα, στεγνή, (με πατατάκια απ το περίπτερο τη βγάλαμε), στο πανέμορφο τοπίο του Πάρνωνα, με σούπερ καιρό, και καλή παρέα.
Το λες και επιτυχία
να 'χαμε και φωτογραφίες. Που θα πάει αυτό το πράγμα, σε λίγο δεν θα με πιστεύει η γυναίκα μου
Travel, Grow, Share
Η απόφαση ελήφθη αργά το βράδι.
Αφού ξυπνάμε σε ωράρια "συνταξιούχων" αυτοβούλως πιά και ο μάτης μεταξύ 6 και 7 το πουρνό είναι ανοιχτός, το να φύγουμε στις 8.15 δεν ήταν δύσκολο. Βενζίνη, αέρα στα λάστιχα (το πίσω με την βοήθεια του βενζινά γιατί άιντε βρες πως μπαίνει το ματσούκι ανάμεσα στις ακτίνες) και βουρ.
Στο περίπτερο μόνο Ευρωπαϊκά. Νομίζω δεν έχει ξαναγίνει αυτό... Έρχεται καθυστερημένο και ένα μπάντιτ και μας χάλασε λίγο την ομοιομορφία αλλά τέλος πάντων, τον δεχτήκαμε έτσι γιατί είμαστε ανώτεροι.
Στην ΕΟ τα 140 είναι "άνετα", στην περιοχή των 5000 στροφών δεν έχει ιδιαίτερο κραδασμό, ο ήχος είναι λίγο κάπως αλλά από ότι κατάλαβα τα μονοκύλινδρα απλώς οφείλεις να τα αγνοείς αν ακούγονται "ζορισμένα", πάνε. Στάση βενζινάδικο Τρίπολη. Το ΚΤΜ με λαμπάκι από πιο πριν (δεν πήγαιναν με πολλά παραπάνω οι χιλιάρηδες), φαγανούλι το άτιμο. Βέβαια, κακώς ομιλώ διότι για να διατηρηθεί αξιόλογος ρυθμός ταξιδίου στις ανηφόρες της Κορίνθου Τριπόλεως είμαι με τέρμα γκάζι μόνιμα και καταγράφεται η σοκαριστική κατανάλωση των 7,8λ/100χλμ... Το ότι με το fazer για να γράψει τόσα θα πήγαινε 200άρες και αβίαστα άκοπα αβασάνιστα (ακουστά το έχω, δεν έχει γίνει ποτέ, να 'ξηγούμαστε) το παραβλέπω με πόνο.
Βγαίνουμε στον επαρχιακό και αφήνω τα παιδιά να φύγουν. Ακολουθείται ρυθμός ανθοπωλείο power, όχι απλά λουλούδια. Σταματάμε και μερικές φορές να χαζέψουμε τη φύση.
Κάποια στιγμή βλέπω τον gior-gos να γυρίζει (μάλλον τον ανησυχήσαμε) και μας οδηγεί προς Καστρί αν θυμάμαι καλά από μιά στροφή που έχει σήμανση στο ένα ρεύμα κυκλοφορίας αλλά όχι στο άλλο και -φυσικά- θα την χάναμε γιατί βρισκόμασταν στο ασήμαντο. Συνέχεια ανθοπωλείο power ως τις Καρυές, όπου τα παιδιά έχουν απλώσει την magna carta και ο Μαγγελάνος Αντουάν Σόαρ δείχνει στους λοιπούς καπετάνιους την πορεία για τις Ινδίες.
Επόμενη στάση στην Καστάνιτσα, είπαμε. Φεύγουν, τους περνάμε σε κάποια φάση που είχαν σταματήσει, μας ξαναπερνάνε, τους ξαναπερνάμε και στο τελευταίο κομμάτι προ της Καστάνιτσας είχα τα θηρία πίσω, ένα ελαφρό άγχος μην γαμοσταυρίζουν -φιλικά πάντα- το λουλουδικό μπροστά αλλά με τόσες υγρασίες, φύλλα, επιβάτη, άγνωστη ποσότητα λάστιχα κλπ δεν είχα καμμιά διάθεση για παραπάνω ρυθμό. Δεν είπαν κουβέντα, προς τιμήν τους.
Στην Καστάνιτσα λοιπόν είχαμε πει στάση για καφέ. Εμείς είχαμε αποφασίσει απόσχιση από το γκρουπ, άραγμα για κααααφέεεεε, ένα μεζεδάκι και ένα κρασάκι και λίγο περιήγηση στο χωριό και μετά επιστροφή από τον "σύντομο" δρόμο προς Τυρό και κατά τα γνωστά μετά.
Τα παιδιά αποφάσισαν να συνεχίσουν χωρίς καφέ. (Σπυράκο, καλημέρα βρε, τι χαμπάρια). Αποχαιρετηθήκαμε.
Τα της πλατείας να μην τα ξαναπώ. Είναι πραγματικά τόση δα και αντιλαμβάνομαι γιατί έγινε ο πανικός με τόσες μοτοσικλέτες, δεν έχει καθόλου χώρο για ελιγμό των αγροτικών των λοκαλίων αν γεμίσει άλλα οχήματα. Μερικά άλλα μπιχεϊβιοριστικά γίνονται αντιληπτά από την γλώσσα του σώματος μόλις φτάσεις. Επίσης από το πάρκινγκ έχει μιά ανηφόρα καμμιά εκατοστή μέτρα με 45 μοίρες κλίση που υπό βροχή δεν θα είναι ότι πιο άνετο για παπούτσια μηχανής, ειδικά στο κατέβα. Η ανηφόρα ως την πλατεία είναι νορμάλ. Τέλος πάντων... τα είπαμε στο άλλο νήμα.
Βλέπουμε έναν τυπάκο να πίνει καφέ. "Γειά σας παιδιά". "Με μηχανές;" Ναι. "Μπεμβέ;" Ε, όχι. "Ον οφ ομως;" ναι. "Βεστρόμ; εγώ τέτοιο έχω". Εν τω μεταξύ το μάτι ψάχνει για ταμπέλα "δημήτρης αντωνίου" και δεν είναι κανένα τέτοιο όνομα στις καφεδοταβέρνες και λίγο αναρωτιέμαι αν έχει και άλλη πλατεία, τι κάναμε λάθος κλπ. Η μία γράφει αντωνίου κάτι άλλο μικρό όνομα που δεν το θυμάμαι, έχει και ήλιο εκείνη την ώρα, οπότε λέμε τον καφέ εκεί. Εξηγώ στον φίλο μας ότι έχω πήγασο, ΔΕΝ κάνει καμμία έκφραση αηδίας που έχω συνηθίσει πιά να βλέπω, μας λέει ότι αξίζει να πάμε προς την εκκλησία και το κάστρο. Ευχαριστούμε, καθόμαστε απέναντι στον ήλιο, καφές, ψάξιμο στο moto.gr, βρίσκω το όνομα, ήταν η ταβέρνα που καθόταν ο τυπάκος ο ομιλιτικός... Γαμώτ. Διπλό γαμώτ γιατί παίζει μουσική. Μουσική δηλαδή, ας τα λέμε, τα λαϊκά τα μερακλαντάν τα τελειωμένα, το ντέρτι εφέμ είναι μέγαρο μουσικής σε σύγκριση. Και ο νικολάκης αφιερώνει στην κικίτσα και αυτό για τον γιώργο από τα σέκλανα και είναι ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΚΥΡΟ σε μιά ήσυχη πλατεία χωριού που κανονικά θα άκουγες μόνο τον αέρα στα πλατάνια, άντε και την βρύση να κελαρύζει. Με κοιτάει η Χριστίνα "εκεί θέλεις να κάτσουμε; Δεν πας καλά" και η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόταν να το πει, αυτό γυρνούσε στο μυαλό μου από την άφιξη και τις πρώτες νότες...
Ας πάμε μιά βόλτα στο χωριό και βλέπουμε.
Γραφεία πολιτιστικού κλπ συλλόγου...
Δημόσιες τουαλέτες. Σπάνιο θέαμα σε χωριό.
και είναι σαν μπουντρούμι, κατεβαίνεις μιά σκάλα και στενεύει κιόλας, δεν δοκίμασα να δω αν χωράω... Όταν έρθουμε με τον Μπαναώτ' θα βρούμε εθελοντές
Τα γραφικά λιθόστρωτα...
Το ψηλό κομμάτι του χωριού όπως φαίνεται από την πλατεία της εκκλησίας.
Τα χαμηλά του χωριού, εξίσου όμορφα (τα περάσαμε φεύγοντας).
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
