Το Μνημείο της Βασίλισσας -Ελισάβετ ,το Μνημείο Ελευθερίας, αλλά και τα λουτρά Gellert-Hotel… και από εδώ φυσικά δεν χορταίνουμε θέα, δεν μπορούν τα ματάκια μας άλλο, έλεος πια….!!!!!!!!!!!!
Το Μνημείο της Βασίλισσας -Ελισάβετ ,το Μνημείο Ελευθερίας, αλλά και τα λουτρά Gellert-Hotel… και από εδώ φυσικά δεν χορταίνουμε θέα, δεν μπορούν τα ματάκια μας άλλο, έλεος πια….!!!!!!!!!!!!
Μπαίνουμε στο πούλμαν, και περνάμε έξω από το νούμερο ένα κτίριο της πόλης… δεν είναι άλλο από το Ουγγρικό Κοινοβούλιο. Άνοιξε τις πύλες του το 1902 μετά από πολλά χρόνια που κράτησε η κατασκευή του, είναι από τα ποιο όμορφα νεογοτθικά κτίρια στην Ευρώπη.
Και μετά από αυτό το <<κατασκευαστικοκτιριακο>> σοκ, φτάσαμε στην οδό Αndrassy- 2 το τέλος της διαδρομής και αρχή του City-Tour. Η ώρα είναι 20:30 και κατευθυνόμαστε στην πλατεία Erzsebetter που υπάρχουν καφέ και μαγαζιά, για να περάσουμε τις τελευταίες ώρες παραμονής μας στην πανέμορφη Βουδαπέστη.
29-7-08 Τρίτη (DE-Pirna 691χιλ)
Για τελευταία φορά παίρνουμε το πρωινό μας στην (Ουγγαρία-Βουδαπέστη) Είναι πρωί έχει δροσούλα, αλλά ο ήλιος βγάζει μάτια, και μαζί και εμείς ανεβαίνουμε ψυχολογικά για τα χιλιόμετρα που μας περιμένουν σήμερα. Eχουμε σκεφτεί να διανυκτερεύσουμε κάπου μετά την (Πράγα-Τσεχία) κοντά στα σύνορα με Γερμανία. Ξεκινάμε λοιπόν περνάμε από το κέντρο και παίρνουμε το αυτοκινητόδρομο Μ1(Ε75-Ε60) με κατεύθυνση την πόλη (Gyor-Ουγγαρία)..
Με τέτοιον άριστο αυτοκινητόδρομο, και κινούμενοι με σταθερά 180χιλ, δεν κατάλαβα πότε έφτασε η στιγμή να αλλάξω δρόμο, για σύνορα με (Σλοβακία). Είμαστε στον Μ15(Ε75-Ε65) και σταματάμε πριν περάσουμε τα σύνορα για βενζίνη και καφέ. Έχουμε διανύσει 174χιλ ξεκούραστα μέχρι στιγμής. Είμαστε στην (Σλοβακία) ο δρόμος είναι ο D2-Ε65 και μόνο 104χιλ κάναμε , περνάμε σύνορα και είμαστε (Τσεχία)..
Στάση για βενζίνη και λίγο ξεκούραση. Συνεχίζουμε με τον ίδιο δρόμο ποιοτικά άριστο και εδώ, προς το πολύ γνωστό σε μας φίλους και λάτρεις των δυο τροχών, το (Brno-Τσεχία)… φυσικά μιλώ για την πίστα, που εδώ κάθε χρόνο απολαμβάνουμε τις τιτανομαχίες των μότο-GP. Δεν είναι στο πρόγραμμα κάποια στάση εδώ, γιατί έχω επισκεφτεί την πίστα σε αγώνα παγκόσμιο το 2004, και τότε ήταν με τα άγρια 1000αρια…!!!
Περνάμε έξω από το (Brno-Τσεχία) στον D1(Ε65-Ε50) και πάμε προς την πρωτεύουσα την (Πράγα-Τσεχία) Περνάμε και την κοσμική, και τουριστική (Πράγα-Τσεχία), και παίρνουμε τον D8-Ε55, με σκεπτικό να βρούμε κάποια μικρή πόλη για διανυκτέρευση. Σταματάμε για βενζίνη και φαγητό. Είναι απόγευμα δεν έχει πέσει ο ήλιος ακόμα, και λέμε όσο ακόμα είναι μέρα να συνεχίσουμε. Και πάλι στον δρόμο για σύνορα με (Γερμανία).. μετά από 45χιλ περίπου ένα κομμάτι του δρόμου D8-E55 είναι υπό κατασκευή. Οπότε στην έξοδο 45, μας έβαλε στον επαρχιακό και ορεινό δρόμο 30, για 18χιλ μέχρι την πόλη (Usti nad Laben-Τσεχία).
Μετά από εκεί και για 23χιλ μέχρι την πόλη (Decin-Τσεχία) γίνεται Ε442 και αποκτά ένα φυσιολατρικό ενδιαφέρον, με αρκετές στροφές και άριστη άσφαλτο. Επιτέλους ξεφύγαμε από τους βαρετούς αυτοκινητόδρομους. Μετά την πόλη (Decin-Τσεχία) και για ένα μικρό κομμάτι μέχρι σύνορα γίνετε 62 και μπαίνοντας Γερμανία αλλάζει πάλι σε 172. Σταματάμε λίγο να ντυθούμε πιο καλά γιατί η ώρα περνά και η θερμοκρασία πέφτει. Σκεπτόμαστε πλέον σοβαρά για διανυκτέρευση. Συνεχίζουμε για άλλα 38χιλ μέχρι την μικρή πόλη (Pirna-Γερμανία). Σταματάμε σε μια κεντρική πλατεία βλέποντας ξενοδοχείο. Μόλις είχαν φτάσει και δυο συνταξιδιώτες Γερμανοί με μηχανές, οι οποίοι είχαν κλείσει δωμάτιο.
Ευτυχώς βρίσκουμε και εμείς δωμάτιο, τέλειο και μόλις με μόνο 50 ευρώ, πρωινό φυσικά. Και τα Γερμανικά πρωινά για όσους ξέρουν είναι απίστευτα χορταστικά μπουφέ. 22:30 και έχουμε κουράγιο ακόμα, μετά από 691χιλ να κάνουμε μια βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια της πόλης. Θέλαμε να βρούμε και κανένα μαγαζί ανοιχτό, ήθελα οπωσδήποτε καφέ και κάτι γλυκό να φάω. Αλλά ως γνωστό στην Γερμανία, και πόσο μάλιστα σε μικρές πόλεις τα πάντα κλείνουν μέχρι τις 22:00.
Είμαστε όμως τυχεροί βρίσκοντας το μοναδικό ανοιχτό μαγαζί, το οποίο 23:00 έκλεινε. Μια χαρά όμως γιατί είχε αυτό που θέλαμε, και προλάβαμε να το απολαύουμε.
Διανύουμε τα τελευταία μέτρα μέχρι το ξενοδοχείο, αν και βράδυ δεν είδαμε και πολλά αλλά μπορούμε να πούμε ότι είναι μια όμορφη πόλη με παλιά κτίρια γύρο από την πλατεία όπου βρίσκετε και το ξενοδοχείο, με το δημαρχείο να ξεχωρίζει μέσα του 16ου αιώνα άψογα συντηρημένα, καθαρή απόλυτα τυπική Γερμανική πόλη.
Πάμε για ξεκούραση γιατί η επόμενη μέρα μας περιμένει, με τα ίδια χιλιόμετρα πάνω κάτω….
30-7-08 Τετάρτη (DE-Lubek 645χιλ)
9:00 τρώμε μέχρι σκασμού, αρκετά για να έχουμε δυνάμεις για το υπόλοιπο της μέρας. Ο καιρός όμως έχει αλλάξει με αρκετή μαυρίλα να μας απειλεί πάνω από τα κεφάλια μας.
Το πρόγραμμα όμως δεν αλλάζει και για τίποτε, και βγαίνουμε στον D8-Α17 περνάμε έξω από την (Dresden),και κινούμαστε στον Α13-Ε55, όπου και σταματάμε μετά από 149χιλ για καφέ, και βενζίνη. Η βενζίνη κυμαίνεται γύρω στο 1,50ευρω το λίτρο.
Συνεχίζουμε με Α13(Ε36-Ε55) προς (Βerlin-Βερολινο) δεν μπαίνουμε μέσα, και πιάνουμε τον περιφερικό Α10-Ε55, για να αποφύγουμε τυχόν κίνηση, και έπειτα γίνετε Α24(Ε26-Ε55) κάνοντας 178χιλ περίπου μέχρι την έξοδο 12, μπαίνοντας στον επαρχιακό πλην άριστο δρόμο 106, με κατεύθυνση την πόλη (Schwerin-Σβέριν) για να καταλήξουμε στην πόλη (Lubek-Λίμπεκ) όπου και είχαμε σκοπό να διανυκτερεύσουμε.
Μπαίνοντας στην πόλη σταματάμε, για να δούμε χάρτη. Έχουμε φτάσει είναι 20:25 μέρα ακόμα, κάναμε 645χιλ ξεκούραστα και αυτό γιατί κινηθήκαμε σε αυτοκινητοδρόμους.
Δυο ώρες μας πείρε για να βρούμε ξενοδοχείο, νυχτώνει και πάλι δεν θα δούμε τίποτα. Τι να κάνουμε γρήγορα βγαίνουμε έξω, να πάρουμε μια γεύση της πόλης.
Είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες γιατί ήταν η ποιο σημαντική πόλη της Βαλτικής από τα τέλη του Μεσαίωνα. Και οι λάτρεις , της γοτθικής αρχιτεκτονικής με τούβλα θα την λατρέψουν.. σχεδόν όλα τα αξιοθέατα βρίσκονται στην παλιά πόλη, που περιβάλλεται από τον ποταμό (Τραβε) και τα κανάλια του.
Εμείς αυτά που προλάβαμε να δούμε είναι το ποιο γνωστό τούβλινο δημαρχείο της Γερμανίας του 1226 παρακαλώ… με ασυνήθιστους τοίχους και πύργους…!!!Την Εκκλησία της Αγίας Μαρίας, που βρίσκεται πίσω από το Δημαρχείο, και είναι μεγαλύτερη από τον καθεδρικό, που είναι 130μ μήκος. Έχει κατασκευαστεί από τους κατοίκους της πόλης και είναι βασιλική με δίδυμους πύργους
Και φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το έμβλημα της πόλης , που είναι η πύλη της η οποία ήταν κάποτε η μόνη είσοδος προς την πόλη. Κτίστηκε στα 2466-78 με τούβλα, και δυο τεράστιους πύργους να ξεχωρίζουν.
Συνεχίσαμε με μια βόλτα στα κανάλια δίπλα στον ποταμό, όπου υπάρχουν όμορφα καφέ και εστιατόρια. Βρήκαμε ένα καφέ και κάτσαμε. Λόγο τουριστικής πόλης τα καφέ δεν έκλειναν νωρίς. Οπότε αράξαμε καμιά ώρα, που πέρασε ευχάριστα με κουβέντα , για το αυριανό δρομολόγιο.
31-7-08 Πέμπτη (DK-Billund 291χιλ)
Παίρνουμε τον επαρχιακό δρόμο 206 για να βγούμε στο Ε45-Α7 αυτοκινητόδρομο έξω από το (Hamburg-Αμβούργο). Καρφί για σύνορα με (Δανία), περνάμε και είμαστε πλέον σε (Δανία) με την κατάσταση του δρόμου στα Γερμανικά πρότυπα.
Βγαίνουμε στην έξοδο 64, για να μπούμε σε επαρχιακό δίκτυο τον 170 όπου μετά από 18χιλ μας βγάζει στον 28, με τον οποίο μετά από λίγο καταλήγουμε στην πόλη (Billund-Lego land). Ξενερονουμε με τα ξενοδοχεια γιατι, είναι όλα πανακριβα λογο τουριστικου προορισμου. Όταν λέμε (Lego land) είναι σαν να λέμε (Disney land) για την (Δανία).
Φανταστείτε ότι υπάρχει απευθείας πτήση από την πρωτεύουσα (Kobenhavn-Κοπεγχάγη). Και το ξενοδοχείο δεν άξιζε τα 130ευρω που δώσαμε για έναν ύπνο. Αλλά τέλος πάντων θέλαμε να έρθουμε και φτάσαμε. Είναι ο δεύτερος δημοφιλέστερος προορισμός μετά την πρωτεύουσα. Ξεκινάμε για να τον γνωρίσουμε. Σε λίγο φτάνουμε με τα πόδια έξω από την πύλη του πάρκου οπού στεγάζονται οι εγκαταστάσεις της (Lego land). Πολύς κόσμος επί το πλείστον οικογένειες και παιδιά πολλά. 35ευρω το εισιτήριο για ενήλικα, δεν είναι και φτηνό…..πληρώνουμε και μπαίνουμε.
Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε!!!! Ξεκινάμε με το εστιατόριο μιας και πεινάγαμε. Αρχίζουμε έναν αγώνα για να βρούμε τραπέζι, πράγμα πολύ δύσκολο. Αφού βρήκαμε ένας πιάνει ουρά για να παραγγείλουμε. Το φαγητό είναι προσανατολισμένο στις προτημισεις των νεαρών επισκεπτών, οπότε φαντάζεστε, hot dogs, πίτσες, αναψυκτικά, πατάτες τηγανητές μακαρονάδες, και τέτοια πράγματα.
Μαζί με την απόδειξη μας δίνουν και ένα αντικείμενο στο μέγεθος ενός τασάκι, το οποίο έχει ένα κόκκινο φωτάκι. Όταν αυτό γίνει πράσινο η παραγγελία είναι έτοιμη, και πρέπει να πάμε να την παραλάβουμε.!!!
Φάγαμε τις πίτσες μας και ξεκινάμε την περιήγηση στο πάρκο. Τι να πούμε τώρα είκοσι εκατομμύρια τουβλάκια χρειαστήκαν για αυτό το μεγαλείο!!!
Φανταστείτε πόσες εργατωρες τους στοίχησαν για αυτό το θεματικό πάρκο. Υπάρχουν θέματα από όλο τον κόσμο, και από Ελλάδα, όπως ο Παρθενώνας σε μεγάλη κλίμακα, φτιαγμένος από χιλιάδες άσπρα πλαστικά τουβλάκια.
Χαζεύοντας αρκετά πανέμορφα θέματα από όλο τον κόσμο, καταλήξαμε σε μια πόλη, φτιαγμένη αλλά σκηνικό σε ταινία γούεστερν.
Υπήρχε κεντρική σκηνή με συγκρότημα καντρυ, παίζανε μουσική ζωντανά στον κόσμο..
Αραξαμε για μια μπυρα..
Υπήρχε σαλούν ταχυδρομείο, ξενοδοχείο, και η ατμόσφαιρα γενικά ήταν πολύ Αριζόνα-Τέξας..
Λεγκοκατασταση συνεχεια...
πέρασε ευχάριστα το επόμενο της ώρας, και καταλήξαμε με καλές εντυπώσεις στο ξενοδοχείο..
1-8-08 Παρασκευη (DK-Hanstholm 196χιλ)
Σήμερα έχουμε λίγο άγχος γιατί είμαστε μια μέρα πριν πάρουμε το καράβι για τον τελικό προορισμό. Και ακόμα δεν ξέρουμε τι παίζεται με τα εισιτήρια. Αλλά τα πράγματα μέχρι εδώ μας ηρθανε τέλεια, γιατί να μας χαλάσουν τώρα; συνεχίζουμε με τον ίδιο δρόμο, για 50χιλ περίπου και μας βγάζει στον 11 με κατεύθυνση την πόλη (Holstebro) περνώντας την πόλη μετά από λίγα χιλιόμετρα συναντάμε θάλασσα, και ανεμογενιτριες, εναλλακτική πηγή ενέργειας οπού οι Δανοί είναι πρώτοι σε αυτόν τον τομεα.
Σταματάμε για καφέ, και σε λίγο, πινακίδα μας ενημερώνει ότι σε 22χιλ με τον δρόμο 26 φτάνουμε στο λιμάνι-πόλη (Hanstholm).
Φτάνουμε στην πόλη, και ρωτάμε στο πρώτο ξενοδοχείο. Μας φάνηκε ακριβό και πάμε προς λιμάνι 2χιλ από εδώ υπάρχει άλλο ένα ξενοδοχείο, και βρίσκουμε σε καλή τιμή, για μια νυxτα. Η επόμενη κίνηση και σημαντική ήταν να πάμε να βρούμε τα γραφεία της SMYRIL-LINE για να κλείσουμε εισιτήρια.
Βρίσκονται 1,5χιμ έξω από το λιμάνι προς την πόλη. Πήραμε την μηχανή και φτάσαμε.
Εμείς θέλαμε με επιστροφή δυο άτομα καμπίνα και μηχανή. Αυτό που υπήρχε για δυο του μηνός ήτανε… όχι καμπίνα αλλά κουκέτες, δηλαδή κρεβάτι σε καμπίνα έξι ατόμων με τρία διώροφα κρεβάτια. Το κόστος για αυτή την περίπτωση ανέρχεται στα 1000ευρω. Επτά του μηνός θα φτάναμε (Ισλανδία) και αυτό γιατί υπάρχει αναγκαστική στάση δυο ημερών στα νησιά (Φεροε). Η ποιο σύντομη επιστροφή θα ήταν στις δεκατέσσερις του μηνός, αφού κάθε βδομάδα έχει άφιξη και αναχώρηση το καράβι. Μας λέει όμως το παλικάρι από το γραφείο ότι άμα θέλουμε καμπίνα έχει μια δίκλινη, αν επιστρέψουμε στις εικοσιμια του μήνα. Δηλαδή δυο βδομάδες στην Ισλανδία.
Του είπαμε να το σκεφτούμε λίγο και βγαίνουμε έξω για σύσκεψη. Τελικά αποφασίσαμε για δυο βδομάδες, την στιγμή για έναν τέτοιο μακρινό προορισμό, θα ήταν κρίμα να τρέχαμε και να μην προφτάναμε, να δούμε και να γνωρίσουμε αυτήν την χωρά λόγω χρόνου. Οπότε δίνουμε άλλα 500ευρω για την καμπίνα, και παίρνουμε ένα εκτυπωμένο χαρτί με τις ώρες αναχωρήσεις-αφίξεις σε κάθε προορισμό και όλα αναλυτικά ανάλογα με το τι είχαμε κλείσει..
Τώρα που έχουμε το μαγικό χαρτί στα χεριά μας, είμαστε μια χαρά. Γυρνάμε στο λιμάνι βρίσκουμε ένα φαγάδικο γρήγορου φαγητού και καθόμαστε. Μετά για να περάσει η μέρα κάνουμε βόλτες στο λιμάνι και περπατάμε μέχρι την πόλη, όπου και καταλήγουμε στο μοναδικό εμπορικό κέντρο. Έτσι τελειώνει και η μέρα μας χαζεύοντας μαγαζιά.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση